Zasypie wszystko, zawieje...

Niesłychanie ciężka ale też bardzo warta zaangażowania książka. Genialny styl Włodzimierza Odojewskiego sprawia, że już od samego początku dostajemy obuchem w głowę i musimy porządnie wytężyć nasze zmysły aby wgryźć się w strumień świadomości głównego bohatera, cierpliwie wsłuchać się w ten wewnętrzny monolog i wyłuskać wszystko to, co potrzebujemy. Bo konkrety będą rozbite, chronologia z lekka kuleje, dialogów brak - to nie lektura dla zwolenników dynamicznej akcji, nie czytajcie tego jeśli waszym celem jest tylko rozrywka. Jeśli nie lubicie się dołować, popadać w melancholię, współodczuwać, męczyć się na równi z bohaterem.

Niesłychanie ciężka ale też bardzo warta zaangażowania książka. Genialny styl Włodzimierza Odojewskiego sprawia, że już od samego początku dostajemy obuchem w głowę i musimy porządnie wytężyć nasze zmysły aby wgryźć się w strumień świadomości głównego bohatera, cierpliwie wsłuchać się w ten wewnętrzny monolog i wyłuskać wszystko to, co potrzebujemy. Bo konkrety będą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trudna to była lektura i wyczerpująca.

Trudna to była lektura i wyczerpująca.

Pokaż mimo to

Wartościowa, piękna, na pewno niełatwa.. warstwa językowa - specyficzna, całostronicowe zdania, nierzadko brak znaków przestankowych.... Polecam, miłej lektury :-)

Wartościowa, piękna, na pewno niełatwa.. warstwa językowa - specyficzna, całostronicowe zdania, nierzadko brak znaków przestankowych.... Polecam, miłej lektury :-)

Pokaż mimo to

Przejmująca.

Przejmująca.

Pokaż mimo to

To jest wielka powieść o wojennej pożodze na Podolu, znakomicie oddająca potrzask, w jakim znalazła się ludność polska, między dwoma najeźdźcami, realizującymi swe strategiczne cele i niebaczącymi na wartość ludzkiego życia, z trzecim, najbardziej zapiekłym wrogiem, który, lekceważony i uciskany od lat, wyrósł pod bokiem i właśnie podnosi głowę, zwietrzywszy szansę na krwawy rewanż.
Największego atutu powieści Odojewskiego upatruję właśnie w ukazaniu całej ambiwalencji i złożoności sytuacji na Kresach, odległym od uproszczonej, zero-jedynkowej wizji właściwej dla niektórych kręgów. „Zasypie wszystko, zawieje” to wielowątkowy traktat o jednostce beznadziejnie uwikłanej w młyny historii, nie apologia jednego narodu.
Ale choć doceniam szeroki horyzont myślowy autora oraz jego kunszt literacki, nie trafiają do mnie jego założenia artystyczne, czyli pożenienie strumienia świadomości bohatera o romantycznym rodowodzie z tą konkretną tematyką, która bardziej mnie przekonuje bądź w quasi-kronikarskim ujęciu Mackiewicza, bądź w narracyjnym chaosie Buczkowskiego.
A jednak niemal się wstydzę, że nie znałem dotąd tej powieści, stanowiącej bezcenne świadectwo i znaczące dokonanie artystyczne.

To jest wielka powieść o wojennej pożodze na Podolu, znakomicie oddająca potrzask, w jakim znalazła się ludność polska, między dwoma najeźdźcami, realizującymi swe strategiczne cele i niebaczącymi na wartość ludzkiego życia, z trzecim, najbardziej zapiekłym wrogiem, który, lekceważony i uciskany od lat, wyrósł pod bokiem i właśnie podnosi głowę, zwietrzywszy szansę na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Skąd ta ślepa w człowieku wiara w życie? Że jeszcze i jeszcze... Że tylko wokół inni się wykruszają, ubywają, znikają, że innych to dotyka, a jego nie, jego to nie dotyczy wcale, on jest poza tym, on jest jak gdyby z innej zupełnie materii, nic mu nie zagraża, bo on po prostu jest.”
Ta proza boli, przytłacza i wiąże w niemej rozpaczy i bezsilności...

„Skąd ta ślepa w człowieku wiara w życie? Że jeszcze i jeszcze... Że tylko wokół inni się wykruszają, ubywają, znikają, że innych to dotyka, a jego nie, jego to nie dotyczy wcale, on jest poza tym, on jest jak gdyby z innej zupełnie materii, nic mu nie zagraża, bo on po prostu jest.”
Ta proza boli, przytłacza i wiąże w niemej rozpaczy i bezsilności...

Pokaż mimo to

Panie i Panowie, czapki z głów!!!!

CHAPEAU BAS!!!!!!!!!

po tysiąckroć CHAPEAU BAS!!!!

Literacka perełka.

Zachwyt..... to jedynie mogę napisać. W zachwycie tkwię.... Początki były trudne, przyznaję. Te długie, mocno rozwinięte zdania.... Tak inne od tego co do tej pory czytałam. Sposób pisania zupełnie inny od tego z czym stykam się w innych książkach. Ale właśnie to mnie zachwyciło. Mała ilość dialogów i zdania, piękna polszczyzna, opisy.... Tą opowieścią należy się delektować, smakować ją powoli, dać się jej ponieść, unieść, ulec oczarowaniu...
Przepiękna opowieść. Muszę ją mieć na półce, żeby jeszcze kiedyś w niej się zanurzyć.
Polecam

Panie i Panowie, czapki z głów!!!!

CHAPEAU BAS!!!!!!!!!

po tysiąckroć CHAPEAU BAS!!!!

Literacka perełka.

Zachwyt..... to jedynie mogę napisać. W zachwycie tkwię.... Początki były trudne, przyznaję. Te długie, mocno rozwinięte zdania.... Tak inne od tego co do tej pory czytałam. Sposób pisania zupełnie inny od tego z czym stykam się w innych książkach. Ale właśnie to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Żadna książka jaką czytałam nie zaciążyła na moim sercu jak ta. Tak, jest trudna, ciężko przez nią przebrnąć, wpędza w mrok i depresję, trzeba ją czytać z "oddechami', robić przerwy, nie łykać całej. Zalała smołą i zasypała popiołem moje serce. I nie, nie płakałam nad nią. Wstrzymała moje łzy.

I tak, myślę, że ta książka powinna być w kanonie lektur szkół średnich. Tak wiele ważnych spraw porusza w sposób obiektywny ( Katyń, rzeź wołyńska, front wschodni II wojny światowej). Styl i język nie należą do prostych, ale w tym całe jej piękno.

Żadna książka jaką czytałam nie zaciążyła na moim sercu jak ta. Tak, jest trudna, ciężko przez nią przebrnąć, wpędza w mrok i depresję, trzeba ją czytać z "oddechami', robić przerwy, nie łykać całej. Zalała smołą i zasypała popiołem moje serce. I nie, nie płakałam nad nią. Wstrzymała moje łzy.

I tak, myślę, że ta książka powinna być w kanonie lektur szkół średnich. Tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo długa, bardzo trudna, bardzo przytłaczająca. Po przebrnięciu przez 760 stron można wpaść w depresję, a melancholia już w 100% gwarantowana. Dobra literatura, skłania do refleksji nad człowiekiem i historią. Całe piękno studiów polonistycznych dało mi możliwość porozmawiania na jej temat z innym, to na pewno przedyskutować. Wątpię jednak, abym kiedykolwiek do niej wróciła. Cieszę się, że ta lektura już za mną.

Bardzo długa, bardzo trudna, bardzo przytłaczająca. Po przebrnięciu przez 760 stron można wpaść w depresję, a melancholia już w 100% gwarantowana. Dobra literatura, skłania do refleksji nad człowiekiem i historią. Całe piękno studiów polonistycznych dało mi możliwość porozmawiania na jej temat z innym, to na pewno przedyskutować. Wątpię jednak, abym kiedykolwiek do niej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała. Jedna z niewielu książek, jakie przeczytałam z olbrzymią przyjemnością od początku do końca. Każda strona mnie wciągnęła. Na pierwszy rzut oka książka sprawia wrażenie zawiłej i trudnej w czytaniu, ale to tylko pozory. Polecam

Wspaniała. Jedna z niewielu książek, jakie przeczytałam z olbrzymią przyjemnością od początku do końca. Każda strona mnie wciągnęła. Na pierwszy rzut oka książka sprawia wrażenie zawiłej i trudnej w czytaniu, ale to tylko pozory. Polecam

Pokaż mimo to