Druga część przygód Shiraz i jej zmagań w nastoletnim życiu.
Książkę niedawno przeczytałam ponownie, gdyż pierwszy raz sięgnęłam po nią mając 13 lat. Wtedy nieco bardziej mi się podobała, chociaż teraz lepiej rozumiem dylematy bohaterki.
W tej części, w przeciwieństwie do poprzedniej, coś się dzieje i mamy zarys fabuły. Tak jak w 1 tomie mieliśmy zobrazowany tylko jeden świat, rodziny przeciętnej, mieszkającej w nieciekawej dzielnicy, gdzie dochodzi do przestępstw, a sama szkoła Shiraz została nazwana ,,Akademią Dresiarzy", tak tutaj pojawia się zderzenie ze światem ludzi zamożnych, stojących nieco wyżej w hierarchii. Pomysł zdecydowanie na plus, chociaż bywają momenty gdzie zachowania niektórych bohaterów są stereotypowe aż do bólu.
To w czym ta część jest lepsza od poprzedniej, to już wyraźny rozwój postaci: tutaj mają w końcu charakter, widać jakie zmiany w ich myśleniu zachodzą pod wpływem nowych doświadczeń, nabierają osobowości. W pierwszym tomie były one nijakie, zlewały się ze sobą. Zachowanie Shiraz nadal drażni momentami, na szczęście z czasem i ona się reflektuje, chociaż nadal widać, że nie do końca wie czego chce.
Ot książka w sam raz na w deszczowy dzień, gdy nie ma się nastroju na nic konkretnego. Napisana bardzo lekkim językiem, szybko się ją czyta. Może nie jest najciekawszą częścią z całej serii, ale przynajmniej coś w nosi do historii.

Druga część przygód Shiraz i jej zmagań w nastoletnim życiu.
Książkę niedawno przeczytałam ponownie, gdyż pierwszy raz sięgnęłam po nią mając 13 lat. Wtedy nieco bardziej mi się podobała, chociaż teraz lepiej rozumiem dylematy bohaterki.
W tej części, w przeciwieństwie do poprzedniej, coś się dzieje i mamy zarys fabuły. Tak jak w 1 tomie mieliśmy zobrazowany tylko jeden...

Czytałam ją będąc jeszcze w podstawówce . Cóż , książka luźna i przyjemna . Łatwa . Opowiada o nastoletniaj Shiraz i jej życiu . Polecam dla dziewczyn od 10-12 lat :).

Czytałam ją będąc jeszcze w podstawówce . Cóż , książka luźna i przyjemna . Łatwa . Opowiada o nastoletniaj Shiraz i jej życiu . Polecam dla dziewczyn od 10-12 lat :).

"Sekretnik" Grace Dent na przekór beznadziejnemu tytułowi i okładce nie jest dziecinny i głupi. Główna bohaterka Shiraz ma 17 lat i pochodzi z dość ubogiej rodziny. Niespodziewanie dla nie niej samej zdaje dobrze egzaminy, dzięki czemu może iść do liceum. Książka opowiada o jej zwariowanej rodzinie, prawdziwych przyjaciołach, kochającym chłopaku, ale też o młodzieżowych gangach i fałszywych ludziach. Pokazuje jak ważne jest bycie panem własnego losu i spełnianie marzeń. Powieść jest napisana w formie pamiętnika. Język jest lekki i młodzieżowy. Gorącom polecam. Nie oceniajmy książek po okładkach! :)

"Sekretnik" Grace Dent na przekór beznadziejnemu tytułowi i okładce nie jest dziecinny i głupi. Główna bohaterka Shiraz ma 17 lat i pochodzi z dość ubogiej rodziny. Niespodziewanie dla nie niej samej zdaje dobrze egzaminy, dzięki czemu może iść do liceum. Książka opowiada o jej zwariowanej rodzinie, prawdziwych przyjaciołach, kochającym chłopaku, ale też o młodzieżowych...

Mimo, że jest to druga część serii, przeczytałam ją jako tom pierwszy. Głównie dlatego, że ją pierwszą zobaczyłam w księgarni. Nie miałam pojęcia, że przedtem Autorka napisała jeszcze jedną część. No i ta pierwsza stała się ostatnią. Nieważne.
Shiraz stała się moją przyjaciółką. Podczas czytania zauważyłam, że mamy podobne problemy i zainteresowania. W sposób podobny do niej oceniałam osoby poznane w trakcie czytania książki.
Potoczny język i przejrzyste strony sprawiają, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Czasami śmiałam się do rozpuku, czasem naprawdę współczułam Shiraz.
Bardzo spodobało mi się jej imię. Nawet przez jakiś czas wiele osób tak na mnie mówiło. W pewniem sposób Shiraz Bailey Wood ukształtowała obecną mnie. Poza tym przejęłam od Shiraz (nie w całości, tylko częściowo) sposób bycia i mówienia. Ba, nawet zaczęłam prowadzić pamiętnik. Bo gdyby ktoś chciał w przyszłości nakręcić moją biografię, przydałoby mu się mnóstwo szczegółów.

Mimo, że jest to druga część serii, przeczytałam ją jako tom pierwszy. Głównie dlatego, że ją pierwszą zobaczyłam w księgarni. Nie miałam pojęcia, że przedtem Autorka napisała jeszcze jedną część. No i ta pierwsza stała się ostatnią. Nieważne.
Shiraz stała się moją przyjaciółką. Podczas czytania zauważyłam, że mamy podobne problemy i zainteresowania. W sposób podobny do...

Świetna ;)

Świetna ;)

Tak, w tym miesiącu wzięło mnie na sekretniki. A dobrze pamiętam, jak kiedyś czytałam "Pamiętnik księżniczki". Zwykle takie pamiętniki piszą strasznie zdruzgotanie dziewczyny, które dosłownie przepraszają, że żyją. Tutaj tak nie było. Co prawda narratorka była trochę pokręcona (jak to każda dziewczyna),ale dostarczyła mi dużo humoru i sprawiała, że z przyjemnością ją czytałam. Jeśli chodzi o ten typ sekretnika z pewnością przeczytam kolejne części. I wam też radzę, szczególnie dziewczynom, które mają podobne podejście do mnie, bo daję głowę, że po przeczytaniu tego sekretnika zdanie na temat takich książek zmieni się wam o 180 stopni, albo przynajmniej o 90 ;D.

Tak, w tym miesiącu wzięło mnie na sekretniki. A dobrze pamiętam, jak kiedyś czytałam "Pamiętnik księżniczki". Zwykle takie pamiętniki piszą strasznie zdruzgotanie dziewczyny, które dosłownie przepraszają, że żyją. Tutaj tak nie było. Co prawda narratorka była trochę pokręcona (jak to każda dziewczyna),ale dostarczyła mi dużo humoru i sprawiała, że z przyjemnością ją...

Bardzo mi się podobała.

Bardzo mi się podobała.

Książka nie powala na kolana ... Można ją przeczytać jeżeli nie wymaga się zbyt wiele od książek . No cóż , szkoda ... Niektóre momenty są ciekawe i zabawne ale to za mało ! :(

Książka nie powala na kolana ... Można ją przeczytać jeżeli nie wymaga się zbyt wiele od książek . No cóż , szkoda ... Niektóre momenty są ciekawe i zabawne ale to za mało ! :(

Przeczytałam dosyć dawno ,ale pamiętam ,że była miła , przyjemna i łatwa w czytaniu.

Przeczytałam dosyć dawno ,ale pamiętam ,że była miła , przyjemna i łatwa w czytaniu.

Książka nudna, a główna bohaterka irytująca. Jej myśli przelane na papier były tak irytujące, momentami głupie. Skończyłam tą książkę tylko dla tego, że była cienka i nie lubię nie kończyć książek.

Książka nudna, a główna bohaterka irytująca. Jej myśli przelane na papier były tak irytujące, momentami głupie. Skończyłam tą książkę tylko dla tego, że była cienka i nie lubię nie kończyć książek.