Kap, kap, skapuje krew, do filiżanki, do probówki. Na zdrowie wam wszystkim. Może dolewka? Skrupulatny pomiar, co do minimetra, co do godziny. Jeszcze jeden łyk? Bardzo dobra, dzisiejsza, jeszcze przed chwilą pompowana. No to siup.

Twój przyjaciel pies. Współuczestnik niedoli szympans. Jakiej niedoli? Toż to praca. Łatwa, prosta i przyjemna. Walisz głową w mur, obijasz się o ściany, omamy, głosy w uszach. Placebo. Cukier wierci dziury w mózgu, znudzenie rozlewa się po członkach. Czy to już? Kto pierwszy? Dziwne palpitacje serca, ślina w ustach, kwas w żołądku, nienaturalne, zatrważające, oczy otwarte po granice powiek. Czy to już? Oni wiedzą, recydywa. Zaraz się zacznie.

I zawsze to samo, brak matki, ojciec-Abe. Samolubni rodzice nie chcieli się dzielić sobą. Tęsknota, paraliż, odrętwienie. I choćby życie podało Ci na tacy całe swoje szczęście, choćbyś pławił się w szampanie i spał na wacie cukrowej, zawsze będziesz głodny, zawsze nie do końca, zawsze tylko co. Tęskne spojrzenia. Joy, szczęście, pulchny uśmiech. Jesteś dobrym człowiekiem, tylko nie do końca, zawsze tylko co. Potencjał.

Kap, kap, skapuje krew, do filiżanki, do probówki. Na zdrowie wam wszystkim. Może dolewka? Skrupulatny pomiar, co do minimetra, co do godziny. Jeszcze jeden łyk? Bardzo dobra, dzisiejsza, jeszcze przed chwilą pompowana. No to siup.

Twój przyjaciel pies. Współuczestnik niedoli szympans. Jakiej niedoli? Toż to praca. Łatwa, prosta i przyjemna. Walisz głową w mur, obijasz się...

Za lekturę Normalsów zabrałam się przypadkiem, o książce wcześniej nie słyszałam, w bibliotece wybrałam ją całkiem przypadkowo. Nie był to zły wybór.

Głównym bohaterem książki Davida Gilberta jest Billy Shine. Jest to młody, dwudziestoparoletni, specyficzny absolwent Harvardu. Jego spokojne, bezcelowe życie komplikuje się gdy odzywa się do niego firma windykacyjna długi Ragnar & Sons domagając się spłaty 60 tyś $ jego kredytu studenckiego. Billy, który cierpi na niezdrowe poczucie zagrożenia zgłasza się wiec na ochotnika jako królik doświadczalny w badaniach nad nowym lekiem psychotycznym. Nie będąc do niczego i nikogo przywiązany pakuje się, zostawia bez żadnego wytłumaczenia swoją dziewczynę Sally Hu i wyjeżdża z grupą ochotników do ośrodka badawczego gdzie jak sądzi będzie mógł chwilo się przyczaić i gdzie pragnące go skrzywdzić ręce Ragnara go nie dosięgną.

Recenzja : http://biegiemdoksiazki.blogspot.com/2015/08/normalsi-david-gilbert.html

Za lekturę Normalsów zabrałam się przypadkiem, o książce wcześniej nie słyszałam, w bibliotece wybrałam ją całkiem przypadkowo. Nie był to zły wybór.

Głównym bohaterem książki Davida Gilberta jest Billy Shine. Jest to młody, dwudziestoparoletni, specyficzny absolwent Harvardu. Jego spokojne, bezcelowe życie komplikuje się gdy odzywa się do niego firma windykacyjna długi...

Dwa razy podchodziłam do tej książki, za drugim nawet doszłam do połowy ale tego gniota po prostu nie da się przeczytać. Beznadziejna....

Dwa razy podchodziłam do tej książki, za drugim nawet doszłam do połowy ale tego gniota po prostu nie da się przeczytać. Beznadziejna....

Czas poświęcony na czytanie tej pozycji uważam za stracony. Karykaturalne przerysowanie rzeczywistości i postaci nie jest ani śmieszne, ani straszne. To nie jest żaden slapstick do którego niektórzy recenzenci porównują to dzieło. To są wypociny. Tłumaczenie tez pozostawia wiele do życzenia. Tłumaczowi polecam konsultację medyczną.

Czas poświęcony na czytanie tej pozycji uważam za stracony. Karykaturalne przerysowanie rzeczywistości i postaci nie jest ani śmieszne, ani straszne. To nie jest żaden slapstick do którego niektórzy recenzenci porównują to dzieło. To są wypociny. Tłumaczenie tez pozostawia wiele do życzenia. Tłumaczowi polecam konsultację medyczną.

Dla mnie była tak słaba, że aż pokusiłam się o napisanie tej opinii :D Główny bohater dla mnie jest po prostu nudny. Może i skończył Harvard ale w życiu to on sobie totalnie nie radzi. Zwłaszcza emocjonalnie. Pobyt w klinice przebiegł w zasadzie bez ciekawszych wydarzeń. Jedyne co według mnie było warte uwagi w tej książce to historia jego rodziców.

Dla mnie była tak słaba, że aż pokusiłam się o napisanie tej opinii :D Główny bohater dla mnie jest po prostu nudny. Może i skończył Harvard ale w życiu to on sobie totalnie nie radzi. Zwłaszcza emocjonalnie. Pobyt w klinice przebiegł w zasadzie bez ciekawszych wydarzeń. Jedyne co według mnie było warte uwagi w tej książce to historia jego rodziców.

Warto, dosadna i ciekawa.

Warto, dosadna i ciekawa.

Podobała mi się. Momentami wyłam ze śmiechu! :D

Podobała mi się. Momentami wyłam ze śmiechu! :D

Opis książki mówi tak wiele o fabule i problematyce, że nie ma potrzeby jej głębszego analizowania. Dodam tylko, iż zakończenie jest zaskakujące i warto doczytać do końca.

Opis książki mówi tak wiele o fabule i problematyce, że nie ma potrzeby jej głębszego analizowania. Dodam tylko, iż zakończenie jest zaskakujące i warto doczytać do końca.

Hmmm... mam problem z tą książką, bo czytając przeżywałam zmienne nastroje. Początek taki sobie, potem dużo lepiej, od połowy ciężko jak po grudzie. Koniec niezły. Ktoś ma ochotę? Bo ja drugi raz się nie skuszę!

Hmmm... mam problem z tą książką, bo czytając przeżywałam zmienne nastroje. Początek taki sobie, potem dużo lepiej, od połowy ciężko jak po grudzie. Koniec niezły. Ktoś ma ochotę? Bo ja drugi raz się nie skuszę!