Rzecz o mych smutnych dziwkach

Piękna powieść o tym że niezależnie od wieku, jesteśmy tylko ludźmi którzy potrzebują kochać i być kochanym, potrzebujemy bliskości drugiej osoby i o tym jest książka Marqueza.

Moje pierwsze spotkanie z tym autorem uważam za niezwykle udane, porwała mnie jego proza i zauroczyła mnie, mimo że książka była krótka to jednak treściwa....
Polecam 👏!!

Piękna powieść o tym że niezależnie od wieku, jesteśmy tylko ludźmi którzy potrzebują kochać i być kochanym, potrzebujemy bliskości drugiej osoby i o tym jest książka Marqueza.

Moje pierwsze spotkanie z tym autorem uważam za niezwykle udane, porwała mnie jego proza i zauroczyła mnie, mimo że książka była krótka to jednak treściwa....
Polecam 👏!!

Marquez trochę nieobyczajny. Historia niebanalna. O ludzkich potrzebach i namiętnościach, o społecznych niesprawiedliwościach i - jak zwykle - o ludzkich charakterach, tak pięknie tu odmalowanych ze wszystkimi swoimi przywarami.

Marquez trochę nieobyczajny. Historia niebanalna. O ludzkich potrzebach i namiętnościach, o społecznych niesprawiedliwościach i - jak zwykle - o ludzkich charakterach, tak pięknie tu odmalowanych ze wszystkimi swoimi przywarami.

Jeśli mam być szczera, to fabułę tej książki dałoby się zmieścić na 3 stronach. Reszta jest o niczym. O tym co leży na półce, o tym jaka to ulica i co się na niej działo x lat temu, o tym jakie ma ubranie i kim była nieistotna osoba, która akurat przechodziła przez ulicę. Czekałam na COKOLWIEK, ale nic się nie wydarzyło. Nie wrócę już do autora.

Jeśli mam być szczera, to fabułę tej książki dałoby się zmieścić na 3 stronach. Reszta jest o niczym. O tym co leży na półce, o tym jaka to ulica i co się na niej działo x lat temu, o tym jakie ma ubranie i kim była nieistotna osoba, która akurat przechodziła przez ulicę. Czekałam na COKOLWIEK, ale nic się nie wydarzyło. Nie wrócę już do autora.

Cóż, odważna pozycja. Tematyka erotycznych fantazji o dziecku jest, najdelikatniej mówiąc, niestosowna. Z drugiej strony, nie jest to przedmiotem powieści, a jedynie motywem, wokół którego usnuta jest - prosta skądinąd - fabuła. Książka napisana, jak to u Marqueza, bardzo dobrze, z pewną dozą ironii, wyszukanego absurdu, ze świetnym wyczuciem stylu. I dlatego warto, nawet mimo oczywistych obiekcji, po nią sięgnąć.

Cóż, odważna pozycja. Tematyka erotycznych fantazji o dziecku jest, najdelikatniej mówiąc, niestosowna. Z drugiej strony, nie jest to przedmiotem powieści, a jedynie motywem, wokół którego usnuta jest - prosta skądinąd - fabuła. Książka napisana, jak to u Marqueza, bardzo dobrze, z pewną dozą ironii, wyszukanego absurdu, ze świetnym wyczuciem stylu. I dlatego warto, nawet...

Lubię bardzo ten elegancki, eteryczny erotyzm Marqueza, którym nasączony jest ten jego upalny, spocony, kolonialny świat. Bardzo przyjemna podróż. Wspaniałe tłumaczenie.

Lubię bardzo ten elegancki, eteryczny erotyzm Marqueza, którym nasączony jest ten jego upalny, spocony, kolonialny świat. Bardzo przyjemna podróż. Wspaniałe tłumaczenie.

Nie wiem czy akurat to słowo jest adekwatne w przypadku oceny tej książki, ale jak dla mnie jest ona urocza. Perypetie miłosne starszego pana, z przymrużeniem oka, empatyczne wobec starości i takie latynoamerykańskie.

Nie wiem czy akurat to słowo jest adekwatne w przypadku oceny tej książki, ale jak dla mnie jest ona urocza. Perypetie miłosne starszego pana, z przymrużeniem oka, empatyczne wobec starości i takie latynoamerykańskie.

Główny bohater w swe dziewięćdziesiąte urodziny podsumowuje życie, ze szczególnym uwzględnieniem doświadczeń z kobietami. Na koniec znajdując w sobie spore pokłady niewykorzystanej empatii i miłości. Mimo moralnych wątpliwości nie sposób nie polubić złośliwego, autoironicznego i humorzastego tetryka. Znajdując w Nim sporo własnych wad, serdecznie polecam tę perełkę, a także film Henninga Carlsena

Główny bohater w swe dziewięćdziesiąte urodziny podsumowuje życie, ze szczególnym uwzględnieniem doświadczeń z kobietami. Na koniec znajdując w sobie spore pokłady niewykorzystanej empatii i miłości. Mimo moralnych wątpliwości nie sposób nie polubić złośliwego, autoironicznego i humorzastego tetryka. Znajdując w Nim sporo własnych wad, serdecznie polecam tę perełkę, a...

Mimo, że to bardzo krótki utwór, to jednocześnie bardzo treściwy i niosący w sobie duże ilości emocji i uczuć. Dla młodych czytelników, może być niezrozumiały, bądź wręcz nudny. Ja jutro kończąc 52 lata inaczej odbieram tę książkę. Dużo w niej autoironii z przemijającego życia, popełnionych błędów, czasu który uciekł przez palce. Jednocześnie dziewięćdziesiąte urodziny bohatera nie wykluczają zakochania i młodzieńczej miłości.......

Mimo, że to bardzo krótki utwór, to jednocześnie bardzo treściwy i niosący w sobie duże ilości emocji i uczuć. Dla młodych czytelników, może być niezrozumiały, bądź wręcz nudny. Ja jutro kończąc 52 lata inaczej odbieram tę książkę. Dużo w niej autoironii z przemijającego życia, popełnionych błędów, czasu który uciekł przez palce. Jednocześnie dziewięćdziesiąte urodziny...

Okej, zacznę może od tego, że uważam się za naprawdę wytrwałą czytelniczkę. Przetrzymałam 2-stronnicowy opis lewatywy w „Pantaleonie i wizytantkach” oraz niezwykle dokładny opis wbijania na pal w „Moście na Drinie”. Ponadto sądzę, że potrafię poruszać się w szeroko pojętej kulturze, literaturze, tak przesiąkniętej podejściem patriarchalnym i mizoginistycznym, nawet bez większego obrzydzenia (kwestia przyzwyczajenia). Mimo to nie jestem w stanie dostrzec w „Rzeczy o mych smutnych dziwkach” [które są w ogóle mocno zainspirowane, żeby nie powiedzieć zarżnięte (choć świadomie), „Śpiącymi pięknościami” Kawabaty Yasunariego] Márqueza tej zachwalanej i podziwianej historii o przemijaniu, walce ze starością, zakazanej miłości i innych tego typu jazd. Chociaż rozumiem ideę, nie jestem w stanie jej docenić, bo jedyne, co widzę w tej książce, to 90-letni starzec fantazjujący o dziecku (!!!), o 12-letniej bodajże dziewczynce, która jest zmuszona sprzedać swoje ciało, aby nie głodować.

Ta opinia nie jest obiektywna, nawet się nie staram, żeby była. Ona jest dogłębnie subiektywna i personalna i uczuciowa. W tej książce została wykorzystana właściwie pedofilia (do samego aktu seksualnego nie dochodzi, ale wciąż), tragedia prostytucji, do której dziecko (DZIECKO) zostało zmuszone przez swoją sytuację ekonomiczną i którą 90-letni starzec chce tę sytuację wykorzystać, aby móc spełnić swoje ostatnie, niemoralne pragnienie przed śmiercią. I z tego chciano zrobić sztukę, literaturę. Nie, nie i jeszcze raz nie.

Okej, zacznę może od tego, że uważam się za naprawdę wytrwałą czytelniczkę. Przetrzymałam 2-stronnicowy opis lewatywy w „Pantaleonie i wizytantkach” oraz niezwykle dokładny opis wbijania na pal w „Moście na Drinie”. Ponadto sądzę, że potrafię poruszać się w szeroko pojętej kulturze, literaturze, tak przesiąkniętej podejściem patriarchalnym i mizoginistycznym, nawet bez...

Książka która mi się najmniej podobała. Nie dlatego że źle napisana, bo dobrze. Nie dlatego że miałaby się dłużyć, bo tak nie było, ale jakoś po prostu nie zagrało...

Książka która mi się najmniej podobała. Nie dlatego że źle napisana, bo dobrze. Nie dlatego że miałaby się dłużyć, bo tak nie było, ale jakoś po prostu nie zagrało...