Bardzo lubię takie oniryczne klimaty, jak tu.

To wspaniały materiał dla literatury pięknej, która przecież ma za zadanie przenieść nas w inną rzeczywistość, która może przypominać właśnie marzenie senne.

Przynajmniej ja tak to odbieram…

Bardzo lubię takie oniryczne klimaty, jak tu.

To wspaniały materiał dla literatury pięknej, która przecież ma za zadanie przenieść nas w inną rzeczywistość, która może przypominać właśnie marzenie senne.

Przynajmniej ja tak to odbieram…

Concerto d'amore przedstawia historię dojrzałego mężczyzny, ale oczywiście niedojrzałego emocjonalnie, który spotyka kobietę po przejściach. Spotkanie to poprzedzone jest dość długim wstępem. W książce pełno snów, wizji, ukrytych znaczeń, symboli, mitycznych bohaterów. Kto wierzy w sny, temu na pewno książka spodoba się. Pozytywnie zaskoczyła mnie subtelnie przedstawiona erotyka, zmysłowość i seksualność bohaterów. Czy ,,Concerto d'amore" to powieść o miłości? Myślę, że nie. Raczej o pragnieniu jej, oczekiwaniu i jakiejś niewypowiedzianej rozpaczy, bo bohaterowie są po prostu smutni. Dojrzali do miłości, której w ich życiu zabrakło. A kiedy ona już wreszcie przychodzi, to... tego nie zdradzę. Jeśli jesteście ciekawi - zapraszam do lektury.

Concerto d'amore przedstawia historię dojrzałego mężczyzny, ale oczywiście niedojrzałego emocjonalnie, który spotyka kobietę po przejściach. Spotkanie to poprzedzone jest dość długim wstępem. W książce pełno snów, wizji, ukrytych znaczeń, symboli, mitycznych bohaterów. Kto wierzy w sny, temu na pewno książka spodoba się. Pozytywnie zaskoczyła mnie subtelnie przedstawiona...

Sugestywna, zmysłowa opowieść o poszukiwaniu miłości, sensu i stałości w świecie, którym rządzi przypadek. Bohaterowie to czterdziestoletni mężczyzna, żyjący z dnia na dzień, emocjonalnie niedojrzały, nieustannie angażujący się w przelotne romanse z młodymi dziewczynami, i kobieta w podobnym wieku, samotnie wychowująca nastoletnią córkę, wciąż atrakcyjna, ale żyjąca wspomnieniami dawnej namiętności.

On ma wrażenie, że nie żyje naprawdę i poszukuje w dzieciństwie źródeł lęku, który pozbawił go szczęścia. Ona szuka wskazówek w snach i w mrocznej historii swojej rodziny. Losy obojga krzyżują się w niezwykłych okolicznościach. Czy to spotkanie uporządkuje ich świat? Powieść Anny Boleckiej zachwyca intensywnością emocji, bogactwem wątków i symboli. To także wielobarwna panorama Warszawy, zmieniającej się w rytm pór roku, i galeria wyrazistych, niebanalnych postaci, przede wszystkim pary głównych bohaterów, którym patronują Eros i Psyche

Sugestywna, zmysłowa opowieść o poszukiwaniu miłości, sensu i stałości w świecie, którym rządzi przypadek. Bohaterowie to czterdziestoletni mężczyzna, żyjący z dnia na dzień, emocjonalnie niedojrzały, nieustannie angażujący się w przelotne romanse z młodymi dziewczynami, i kobieta w podobnym wieku, samotnie wychowująca nastoletnią córkę, wciąż atrakcyjna, ale żyjąca...

Autorka jest z pewnością osobą utalentowaną, a świadczy o tym, całkiem nieźle napisana książka. Podobał mi się język, którym operowała A. Bolecka, tu i ówdzie nieco liryczny i relfeksyjny. Jednakże akcja i wątki o sile ludzkich snów nie przekonały mnie do siebie. Mam chyba trochę inne preferencje:).

Autorka jest z pewnością osobą utalentowaną, a świadczy o tym, całkiem nieźle napisana książka. Podobał mi się język, którym operowała A. Bolecka, tu i ówdzie nieco liryczny i relfeksyjny. Jednakże akcja i wątki o sile ludzkich snów nie przekonały mnie do siebie. Mam chyba trochę inne preferencje:).