rozwińzwiń

Medalion z ametystem

Okładka książki Medalion z ametystem Anna Bolecka
Okładka książki Medalion z ametystem
Anna Bolecka Wydawnictwo: Sonia Draga literatura piękna
448 str. 7 godz. 28 min.
Kategoria:
literatura piękna
Wydawnictwo:
Sonia Draga
Data wydania:
2019-11-20
Data 1. wyd. pol.:
2019-11-20
Liczba stron:
448
Czas czytania
7 godz. 28 min.
Język:
polski
ISBN:
9788381108751
Średnia ocen

7,2 7,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,2 / 10
43 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
354
216

Na półkach: ,

Malowane słowami krajobrazy i piękno przyrody Nałęczowa oraz Kazimierza pozwoliły mi przenieść się w te piękne miejsca. Realistyczne opisy strojów i wnętrz warszawskiego salonu oraz potrawy serwowane podczas spotkań ze znanymi postaciami z okresu końca XIX wieku przeniosły mnie do tych odległych czasów.
Anna Bolecka wykazał się dużą umiejętnością pokazania piękna naszego języka. Spowodowała, że czułam zapachy łąk i kwiatów , słyszałam śpiew ptaków i szum drzew oraz dźwięki koncertów fortepianowych. Widziałam kobiety w stylowych kreacjach i chłopki w kolorowych, czasem w poszarpanych strojach. Potrafiła oddać słowami zarówno piękne uczucia miłości, jak i ból oraz cierpienie rannych żołnierzy, czy chorych z zakładu psychiatrycznego ...
Zagmatwane losy Katarzyny i jej rodziny na tle walk o odzyskanie wolności, ścieranie się ludzi o różnych poglądach sprawiły, że książka mnie wciągnęła.
Ale...
Autorka nie dokończyła kilku wątków. Zabrakło mi też odpowiedzi na wiele pytań dotyczących losów głównych postaci.
Niezbyt jasny jest też dla mnie tytuł (?) "Medalion z ametystem".

Malowane słowami krajobrazy i piękno przyrody Nałęczowa oraz Kazimierza pozwoliły mi przenieść się w te piękne miejsca. Realistyczne opisy strojów i wnętrz warszawskiego salonu oraz potrawy serwowane podczas spotkań ze znanymi postaciami z okresu końca XIX wieku przeniosły mnie do tych odległych czasów.
Anna Bolecka wykazał się dużą umiejętnością pokazania piękna naszego...

więcej Pokaż mimo to

avatar
720
405

Na półkach: , , , ,

Ciekawa historia, ale napisana w tak poetyki, a jednocześnie szczegółowy sposób, że książkę męczyłam chyba przez 3 miesiące. Poza tym pojawiają się postacie, które przez większość czasu podobno mają wpływ na życie, po pewnym momencie wszyscy o nich zapomnieli. No nie porwała mnie...

Ciekawa historia, ale napisana w tak poetyki, a jednocześnie szczegółowy sposób, że książkę męczyłam chyba przez 3 miesiące. Poza tym pojawiają się postacie, które przez większość czasu podobno mają wpływ na życie, po pewnym momencie wszyscy o nich zapomnieli. No nie porwała mnie...

Pokaż mimo to

avatar
4
4

Na półkach:

Spokojna, piękna proza.

Spokojna, piękna proza.

Pokaż mimo to

avatar
5
1

Na półkach:

Otrzymałem w prezencie książkę, dość obszerną, kilkusetstronicową. Ryzykując zaniedbanie codziennych obowiązków, przystąpiłem do lektury. Najwyżej odłożę po przeczytaniu kilku stron, pomyślałem. Uśmiecham się na myśl o tym. Nie wiedziałem, że odłożenie książki na
półkę nie będzie łatwe, ponieważ nie wiedziałem, że powieściowy świat może być tak zaczarowany, sugestywny, autentyczny i emocjonujący...
Lektura Medalionu z ametystem dostarczyła mi wrażeń na tyle intensywnych, że książkę wciąż "czuję" - na trwałe wniknęła w moją wyobraźnię, zostawiła tam ślady, które nazwałbym "wizualno-emocjonalnymi". Te obrazy (ikony),które tam odnalazłem i zobaczyłem, towarzyszą mi i sprawiają, że moje widzenie rzeczywistości jest bogatsze, pełniejsze. Lektura Medalionu z ametystem otwiera „wewnętrzne oko” naszej wrażliwości i wywołuje rezonans na miarę całego swojego artystycznego potencjału. To sprawia, że stajemy przed całkiem innym ryzykiem. Nie wiemy już, gdzie jesteśmy, która rzeczywistość jest „nasza”, nam najbliższa, najgłębiej i najautentyczniej przez nas przeżywana. Sam też doświadczyłem tego ryzyka, ale żałuję czegoś całkiem innego... że książka się skończyła. Tylko tego.

Otrzymałem w prezencie książkę, dość obszerną, kilkusetstronicową. Ryzykując zaniedbanie codziennych obowiązków, przystąpiłem do lektury. Najwyżej odłożę po przeczytaniu kilku stron, pomyślałem. Uśmiecham się na myśl o tym. Nie wiedziałem, że odłożenie książki na
półkę nie będzie łatwe, ponieważ nie wiedziałem, że powieściowy świat może być tak zaczarowany, sugestywny,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
3
1

Na półkach:

Ta książka mnie urzekła. Pięknym, bogatym językiem, postaciami kobiet, powolną, ale wciągającą akcją. Mimo innych czasów, w jakich żyją bohaterki tej książki, ich odmiennych doświadczeń w świecie tryumfującego patriarchatu – utożsamiłam się z nimi. Marzenia o miłości i szczęśliwym związku są przecież uniwersalne. Szukanie własnej tożsamości, walka o niezależność – są dla nas dziś czymś bardzo ważnym.

Ta książka mnie urzekła. Pięknym, bogatym językiem, postaciami kobiet, powolną, ale wciągającą akcją. Mimo innych czasów, w jakich żyją bohaterki tej książki, ich odmiennych doświadczeń w świecie tryumfującego patriarchatu – utożsamiłam się z nimi. Marzenia o miłości i szczęśliwym związku są przecież uniwersalne. Szukanie własnej tożsamości, walka o niezależność – są dla...

więcej Pokaż mimo to

avatar
3011
487

Na półkach: ,

Oj, oj, oj. Liczyłam na coś duzo wiecej... Liczyłam na coś innego po tytule....
A tu - niewatpliwie sympatyczna rodzionna historia, z polska historia w tle, ale... napisana tak nudnym językiem, że.... że czytać było bardzo trudno, bardzo...

Oj, oj, oj. Liczyłam na coś duzo wiecej... Liczyłam na coś innego po tytule....
A tu - niewatpliwie sympatyczna rodzionna historia, z polska historia w tle, ale... napisana tak nudnym językiem, że.... że czytać było bardzo trudno, bardzo...

Pokaż mimo to

avatar
973
451

Na półkach:

W zasadzie okładka mnie nie przekonywała. Tytuł tym bardziej. Miałam wrażenie, że jest to jakiś słaby romans. Co w takim razie mogło mnie przekonać do zakupienia tej książki? Było to nazwisko autorki. Kilka lat temu uwiódł mnie jej Biały kamień, który uznałam za najlepszą polską powieść, jaką przeczytałam. Uznałam, że dam szansę najnowszej książce Boleckiej, chociaż miałam opory. Otóż bałam się, że skoro Biały kamień był tak wspaniały, żadna inna książka tej samej autorki nie zrobi na mnie wrażenia. Po trosze miałam rację.
Medalionowi brakuje tej „ikry”, jaką miał Biały kamień. Brak mu tego pierwiastka magii, niesamowitości atmosfery mitu, mimo że tematykę porusza poniekąd podobną – wspomnienie, koleje losu przodków Boleckiej. Budowa Medalionu jest jednak zupełnie inna, nie mitologizuje wspomnień, nie nadaje im magicznego klimatu, jest sfabularyzowana do granic. Czyta się go więc po prostu – jak powieść osadzoną na przełomie XIX i XX wieku.
To powieść nie tylko o losach okaleczonej rodziny, ale też opowieść o konwenansach, kobietach, przemianach… To chyba jest w Medalionie z ametystem najbardziej wartościowe dla mnie. Ta różnorodna tematyka i wieloznaczność. Pozornie książka jest jednotorowa: Katarzyna, naiwna i nieświadoma świata jest zmuszona sama przejąć stery gospodarstwa domowego. Autorka jednak po kolei odsłania karty: co wiąże się z owymi zmaganiami głównej bohaterki? Odpowiedź brzmi: wszystko. Emancypacja, przemiany polityczno-społeczne jako te elementy życia i mediów, które bezpośrednio dotykają bohaterkę i jej rodzinę oraz przyjaciół. Obserwujemy życie codzienne zubożałej arystokracji oraz to, jaki los był przygotowany dla młodych panien, które niemające żadnej decyzyjności i świadomości własnej wartości, zostają wepchnięte w konwenanse, zaplanowane przez rodziców małżeństwa, jak duszą się w związkach bez miłości, w których jako kobiety nic nie znaczą. Bolecka szkicuje także światek artystyczny, przedstawiając kilku znanych i lubianych polskich twórców, literatów, dziennikarzy, filozofów. Co zaskakujące, mamy okazję wejść do środowiska szpitalnego i poznać trudności, z jakimi mierzyli się wówczas pacjenci i lekarze pracujący z przyświecającą im misją.
Powieść jest w ogólnym ujęciu bardzo przyjemna. Wciągnęła mnie w swój wewnętrzny świat. Po „Białym kamieniu”, który tak mnie ujął, nie była mnie w stanie nazbyt poruszyć, ale lektura okazała się wielowymiarowa i wartościowa.

PS Nie podejrzewałam, że spotkam w tej książce moją ukochaną Marię Komornicką. A spotkałam kilkukrotnie, a to dzięki obecności jednego z bohaterów - Jana Lemańskiego (poety, bajkopisarza, a prywatnie męża Komornickiej).

W zasadzie okładka mnie nie przekonywała. Tytuł tym bardziej. Miałam wrażenie, że jest to jakiś słaby romans. Co w takim razie mogło mnie przekonać do zakupienia tej książki? Było to nazwisko autorki. Kilka lat temu uwiódł mnie jej Biały kamień, który uznałam za najlepszą polską powieść, jaką przeczytałam. Uznałam, że dam szansę najnowszej książce Boleckiej, chociaż miałam...

więcej Pokaż mimo to

avatar
5
1

Na półkach:

Powiem od razu. Wreszcie prawdziwa powieść do czytania i rozmyślań. Z narracją, która powoli wciąga w akcję, nie narzuca swego zdania, a im dalej, tym ciekawsza. Rzecz dzieje się w Warszawie pod koniec XIX i na początku XX wieku. W saloniku pani Katarzyny spotykają się pisarze, aktorzy, artyści tamtych lat. Rozmawiają o sprawach publicznych i prywatnych, o miłości i lęku przed tym, co nadchodzi. Żywo, barwnie opisane postaci. Można je polubić. Można się z nimi nie zgadzać. Można się od nich dowiedzieć o życiu w dawnej Warszawie, Nałęczowie, Kazimierzu nad Wisłą czy na Kresach.

Ale nie są to po prostu zwykłe literackie postaci. Katarzyna - godzi skonfliktowane żywioły, broni harmonii, ustanawia ład. Dziewczęta, naiwne buntowniczki pragnące wyrwać się z krępujących je konwenansów, symbolizują piękno, wrażliwość, młodość.

Józio, nieszczęśliwy kochanek, uosabia konflikty epoki modernizmu. Zapatrzony w ideały Nietzschego i Schopenhauera, neguje wartości otaczającego świata, a jednocześnie bez pamięci zakochany, afirmuje ten świat.

Mieczysław – lekarz, który swoimi rozważaniami o granicach zdrowia i choroby, cierpieniu, nadziei - bliski jest naszej epoce. Dusza i ciało to jedno – mówi, tym samym wpisując się w nasze dzisiejsze przeczucia.

Powieść jest wielowątkowa, postaci w niej wiele, a każda niesie ze sobą nie tylko jakąś intrygującą historię, ale też symboliczny sens. Czytajmy dobre powieści, śledząc ciekawą akcję, ale niech nam nie umykają ich ukryte sensy.

Powiem od razu. Wreszcie prawdziwa powieść do czytania i rozmyślań. Z narracją, która powoli wciąga w akcję, nie narzuca swego zdania, a im dalej, tym ciekawsza. Rzecz dzieje się w Warszawie pod koniec XIX i na początku XX wieku. W saloniku pani Katarzyny spotykają się pisarze, aktorzy, artyści tamtych lat. Rozmawiają o sprawach publicznych i prywatnych, o miłości i lęku...

więcej Pokaż mimo to

avatar
225
24

Na półkach: , ,

Warszawa u schyłku XIX wieku - te słowa mnie skusiły by sięgnąć po książkę i ją przeczytać. Lubię historię, a jeśli łączy się z miejscami, gdzie żyję lub pochodzę, to tym bardziej takie książki mnie pociągają. "Medalion z ametystem" był ciekawą pozycją, choć czasami przydługą i przynudzającą. Przemiana głównej bohaterki pokazuje w jakich warunkach żyły wówczas kobiety i jak bardzo ich los zależał od mężczyzn. Wystaczył jeden nieodpowiedzialny mężczyzna i los jego żony oraz córek był nie do pozazdroszczenia. Książka ta pokazuje po jak kruchym lodzie stąpały panie domu, by nie zniszczyć sobie życia i swym córkom szans na lepsze życie.

Warszawa u schyłku XIX wieku - te słowa mnie skusiły by sięgnąć po książkę i ją przeczytać. Lubię historię, a jeśli łączy się z miejscami, gdzie żyję lub pochodzę, to tym bardziej takie książki mnie pociągają. "Medalion z ametystem" był ciekawą pozycją, choć czasami przydługą i przynudzającą. Przemiana głównej bohaterki pokazuje w jakich warunkach żyły wówczas kobiety i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
7
3

Na półkach:

Polecam.

Polecam.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    49
  • Przeczytane
    46
  • Posiadam
    5
  • 2022
    4
  • Literatura obyczajowa
    2
  • Polskie
    1
  • 2021
    1
  • Powieści historyczne
    1
  • Nowości 2019
    1
  • Audiobook
    1

Cytaty

Więcej
Anna Bolecka Medalion z ametystem Zobacz więcej
Anna Bolecka Medalion z ametystem Zobacz więcej
Anna Bolecka Medalion z ametystem Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także