Przeczytałam ostatnio książkę, książę krótką, treściwą, niedoskonałą, dla jednych zaskakującą, dla drugich pewnie wręcz szokującą. "Jesteś fajna" to autobiografia pani Moniki
•
Jeśli mam być szczera sama ze sobą, z Wami a przede wszystkim z autorką, muszę powiedzieć, że choć obserwuje jej profil na insta (mniej lub bardziej na bieżąco) od dawna to w planach książki nie miałam. Jednak wystarczył jeden komentarz mojej przyjaciółki: "Czytam tą Cudakową no i powiem ci kurczę, że grubo", a że nie rzuca ona słów na wiatr... Cóż moje plany uległy zmianie.
Mam nieodparte wrażenie, że początkowo nie miała to być książka a forma terapii, aby przepracować pewne sytuacje. Zupełnie inaczej coś odbieramy gdy wspominamy "w głowie", inaczej gdy powiemy na głos, a jeszcze inaczej gdy spojrzymy na to z perspektywy - opisując to na kartce. A, że już zostało napisane? To czemu by nie wydać? Czy tak było czy nie? Nie wiem, tak jak mówię to moje wrażenie.
Nie zamierzam oceniać jej treści bo kimże ja jestem by oceniać czyjeś życie? Powiedzieć jednak mogę, że podziwiam za odwagę. Trzeba mieć jej sporo, żeby podzielić się swoją historią, (która do lekkich nie należy),z kilkoma przyjaciółmi, a co dopiero wystawiać się na światło jupiterów przed wszystkimi, którzy zamiast pomyśleć jaki jest przekaz zaczynają komentować bez zastanowienia. Czy to książka dla każdego? Zdecydowanie nie! Jest to książka dla osób otwartych, nie kierujących się stereotypami, dających komuś prawo wyboru jak postępować z własnym życiem, prawo do popełniania błędów, uczenia się na nich jak również w co wierzyć. Tym bardziej, że wiara odgrywa w niej ogromną rolę.
Dla mnie jest to książka o dziewczynie, która postanowiła zawalczyć o siebie, która pokazuje, że niezależnie od tego w jakie bagno ktoś wdepnie da się z niego wyjść, żeby się nie poddawać, ale walczyć o życie jakiego się chce, jakiego się potrzebuje. Czy to będzie proste? Nie. Czy warto? Zdecydowanie. Tak sobie myślę, że wielu osobą może dać nadzieję na zmianę oraz odwagę do działania. Czy mamy prawo oceniać czyjeś życie nie znając jego historii? Jak często słyszycie teksty w stylu: "Ty to masz lekkie życie" "Łatwo Ci wszystko przychodzi" "Ciągle chodzisz uśmiechnięta" a może sami ich używacie? Jak łatwo jest nam oceniać...

Przeczytałam ostatnio książkę, książę krótką, treściwą, niedoskonałą, dla jednych zaskakującą, dla drugich pewnie wręcz szokującą. "Jesteś fajna" to autobiografia pani Moniki
•
Jeśli mam być szczera sama ze sobą, z Wami a przede wszystkim z autorką, muszę powiedzieć, że choć obserwuje jej profil na insta (mniej lub bardziej na bieżąco) od dawna to w planach książki nie...

Obserwuje Monikę na IG dlatego dla mnie ta książką była ciekawa i tez pozwoliła mi zrozumieć wiele kwestii i zachowań, ale też zastanowić się nad sobą i swoimi różnymi zachowaniami, przekonaniami i wartościami.

Dla osób nie znających Moniki może być lekko chaotyczna.

Obserwuje Monikę na IG dlatego dla mnie ta książką była ciekawa i tez pozwoliła mi zrozumieć wiele kwestii i zachowań, ale też zastanowić się nad sobą i swoimi różnymi zachowaniami, przekonaniami i wartościami.

Dla osób nie znających Moniki może być lekko chaotyczna.

Jedynym plusem jest to, że tą książkę czyta się szybko. Ale nie dlatego, że historia jest tak wciągająca, po prostu jest napisana tak.. prostym, zbyt prostym językiem. Ciekawa jestem czy ta książka była jakkolwiek redagowana, czy w dzisiejszych czasach wystarczy mieć pieniądze i można wydać wszystko, bez żadnego nadzoru. Bardzo niespójna, chaotyczna, przeskakiwanie z różnych osób (np. miało być o mamie, ale znowu wraca do ojca),wiele rzeczy tylko wspomnianych na zasadzie "wspomonam dobrze" albo "to było cholernie trudne" albo "oczywiście zostaliśmy przyjaciółki". Cóż, ja mam chyba inne pojęcie przyjaźni niż Pani Monika. Jedyne co mi się w miarę podobało to końcówka, gdzie opisała trochę swój pobyt w zakonie.
Nie wiem skąd tyle pozytywnych opinii- ja wiem, że to miała być opowiedziana historia, nie musi tu być wyszukanego słownictwa, ale na litość boską, to miała byc K S I Ą Ż K A, nie opowieść na instastory. Powinna trzymać jakiś poziom. Można przeżyć ciekawe życie ale nie każdy musi to przelewać na papier, bo do tego naprawdę trzeba mieć talent. Są osoby które piszą lekkim, prostym piórem i to jest super, ale tu.. brakuje jakieś składni, logiki. No nie, po prostu nie.

Ps : sprawa narkotyków też mnie drażni, nie wiem jak można pisać o tak strasznej rzeczy w taki lekceważący sposób. Nawet jeśli Pani Monika rzuciła narkotyki z dnia na dzień (nie uwierzę że osoba uzależniona tak potrafiła ale ok, niech jej będzie),to przedstawianie ich w takich sposób nie wiem co ma na celu. Wiemy że 99.9% osób uzależnionych przechodzi okropne odwyki, popełnia samobójstwa, wyniszcza siebie i swoje rodziny. Dla mnie, osoby która w swojej pracy widzi najgorsze skutki narkotyków, to jedyny sposób mówienia o nich, nawet gdybym była taka niesamowita i potrafiła je odstawić z dnia na dzień. Narkotyki to zło, i nie, nie polecam ich próbować dla zabawy, bo można je rzucić z dnia na dzień, bo jednego uzależni 10 dawka, a innego już pierwsza.

Jedynym plusem jest to, że tą książkę czyta się szybko. Ale nie dlatego, że historia jest tak wciągająca, po prostu jest napisana tak.. prostym, zbyt prostym językiem. Ciekawa jestem czy ta książka była jakkolwiek redagowana, czy w dzisiejszych czasach wystarczy mieć pieniądze i można wydać wszystko, bez żadnego nadzoru. Bardzo niespójna, chaotyczna, przeskakiwanie z...

Zaskakująca i mądra książka o życiu młodej, fantastycznej, inteligentnej i fajnej dziewczyny - Moniki. Nie da się tego opisać, trzeba to przeczytać.

Zaskakująca i mądra książka o życiu młodej, fantastycznej, inteligentnej i fajnej dziewczyny - Moniki. Nie da się tego opisać, trzeba to przeczytać.

Nie miałam w planach tego czytać. Monikę obserwuje na instagramie, ale nie jestem jakąś zaangażowaną obserwatorką. Często omijam jej instastory, instagram sam nie podsuwa mi postów. Ot kiedyś zaobserwowałam i sobie jest.

Moja fryzjerka wręczyła mi tę książkę, powiedziała, że czyta się szybko i że mam zacząć już teraz, siedząc u niej na fotelu. Zgodziłam się, wiedziałam, że Monika wydała tę książkę, wiedziałam, ze matka piątki dzieci, w tym dwójki z zespołem downa musi mieć coś ciekawego do opowiedzenia.

Na początku bardzo zainteresowała mnie historia i do około 70 strony czytałam z zaciekawieniem, im dalej jednak tym coraz bardziej się nudziłam i zastanawiałam ile jest prawdy w tych wszystkich niesamowitych opowieściach. Gdzieś właśnie pośrodku pojawił się chaos który sprawił, że czytałam na szybko byle by to skończyć, bo ten chaos mnie męczył. Za dużo postaci, za dużo rozpoczętych wątków, opisanych niedokładnie, tak, że wiele pozostało bez odpowiedzi. Zakończenie, to czego byłam ciekawa najbardziej, okrojone tak, że nie wiemy właściwie nic. Możemy się domyślać, bo znamy życie Moniki takie jakim jest teraz.


Może być, ale momentami czyta się to jak niesamowite historie z super expressu. Zdecydowanie tylko dla fanów Moniki.

Nie miałam w planach tego czytać. Monikę obserwuje na instagramie, ale nie jestem jakąś zaangażowaną obserwatorką. Często omijam jej instastory, instagram sam nie podsuwa mi postów. Ot kiedyś zaobserwowałam i sobie jest.

Moja fryzjerka wręczyła mi tę książkę, powiedziała, że czyta się szybko i że mam zacząć już teraz, siedząc u niej na fotelu. Zgodziłam się, wiedziałam,...

Sama historia autorki jest niezwykle zawiła i pełna trudów codziennego życia. Obserwuję jej profil na IG już od dawna i podziwiam za optymizm oraz nastawienie do życia 😊
Jeśli chodzi o styl, to średnio było, ale rozumiem też, że Monika nie jest pisarką. Trochę mi przeszkadzały te krótkie zdania i dosyć chaotycznie opisy, ale ogólnie brawa i ukłony dla mamy Dzieciaków Cudaków ❤️

Sama historia autorki jest niezwykle zawiła i pełna trudów codziennego życia. Obserwuję jej profil na IG już od dawna i podziwiam za optymizm oraz nastawienie do życia 😊
Jeśli chodzi o styl, to średnio było, ale rozumiem też, że Monika nie jest pisarką. Trochę mi przeszkadzały te krótkie zdania i dosyć chaotycznie opisy, ale ogólnie brawa i ukłony dla mamy Dzieciaków Cudaków ❤️

Całkiem ciekawa książka, historia dziewczyny z biednego domu, która w życiu przeżyła wiele - przez bycie narkomanką, wstąpienie do….. może bez spoilerów.
Chętnie przeczytałabym dalsze losy, bo chociaż wiemy jak skończyła na moment pisania książki, tak pewna część historii pozostaje jednak niewiadomą.
Czyta się lekko.

Całkiem ciekawa książka, historia dziewczyny z biednego domu, która w życiu przeżyła wiele - przez bycie narkomanką, wstąpienie do….. może bez spoilerów.
Chętnie przeczytałabym dalsze losy, bo chociaż wiemy jak skończyła na moment pisania książki, tak pewna część historii pozostaje jednak niewiadomą.
Czyta się lekko.

Bardzo lubię i szanuję Monikę za swoje podejście do życia i metody wychowawcze dzieci, dlatego też mam trudność wystawienia oceny książce. Mnie nie powaliła. Jednak widzę, że wielu osobom ona pomaga, a to chyba najważniejsze. Najważniejsze przesłanie jak dla mnie tej książki to to, że w każdej chwili można coś zmienić w swoim życiu i że warto zrobić to dla siebie i swojego dalszego życia...

Bardzo lubię i szanuję Monikę za swoje podejście do życia i metody wychowawcze dzieci, dlatego też mam trudność wystawienia oceny książce. Mnie nie powaliła. Jednak widzę, że wielu osobom ona pomaga, a to chyba najważniejsze. Najważniejsze przesłanie jak dla mnie tej książki to to, że w każdej chwili można coś zmienić w swoim życiu i że warto zrobić to dla siebie i...

Niestety jest to bardzo słaba książka.
Chaos w treści,bardzo nieskładna,język mocno potoczny,czasem jakieś zdania były dla mnie niezrozumiałe...
W zasadzie to czytając ją miałam wrażenie,że czytam takie historyjki z gazet typu " życie na gorąco"... Nie znalazłam w niej absolutnie nic motywującego. Bo w zasadzie że wszystkich opresji Monika wychodzi fartem. Fartem nie zrobił jej krzywdy nikt ze swiatka w jakim się obracała,fartem nie zabiły jej narkotyki,fartem umorzono jej długi... Zatytułowała bym tą książkę
" Więcej szczęścia niż rozumu"
A okładka skojarzyła mi się z Pismem Świętym 🙂

Niestety jest to bardzo słaba książka.
Chaos w treści,bardzo nieskładna,język mocno potoczny,czasem jakieś zdania były dla mnie niezrozumiałe...
W zasadzie to czytając ją miałam wrażenie,że czytam takie historyjki z gazet typu " życie na gorąco"... Nie znalazłam w niej absolutnie nic motywującego. Bo w zasadzie że wszystkich opresji Monika wychodzi fartem. Fartem nie zrobił...

Monikę obserwuj od kilku lat na Instagramie, uwielbiam ją za podejście do życia, humor oraz styl bycia. Książka przedstawia jej życie - kręte, niełatwe, drogę szukania kim jest i jakim jest człowiekiem.

Monikę obserwuj od kilku lat na Instagramie, uwielbiam ją za podejście do życia, humor oraz styl bycia. Książka przedstawia jej życie - kręte, niełatwe, drogę szukania kim jest i jakim jest człowiekiem.