Nie da się nie płakać czytając tę książkę. Niby nic, ale bardzo wzrusza. To niewiarygodne jaki ksiądz Kaczkowski był... normalny, ludzki. Sposób w jaki opowiada o katolipie, o księżach, którzy, gdyby kościół był organizacją nigdy nie utrzymaliby się w pracy. O tym jacy jesteśmy "pobożni", jezuskowi, a jak zaniedbujemy drugiego człowieka. Był kontrowersyjny, ale czy nie miał racji? Uderzył mnie fragment, w którym pisał, że pozabierałby rentę i wysłał wszystkich do pracy... Co by powiedział o 500+ i tych wszystkich "rodzicach" w stylu "dej", którym nie opłaca się pracować? Pomagać trzeba tak, żeby nie zrobić krzywdy. O szacunku, w cytacie z Mateusza "cokolwiek uczyniliście jednego z tych moich braci mniejszych, mnieście uczynili" nie ma gwiazdki - * chyba że jesteś gejem, chyba że nie wierzysz, chyba że nie głosujesz na PiS, chyba że popierasz "rudego". Tam nie ma gwiazdki, jest po prostu człowiek, którego trzeba dostrzec i szanować. Lektura obowiązkowa, w każdej szkole. Skoro już mamy tyle lekcji religii w systemie nauczania to czemu młodzież jej nie czyta? Czemu nie oswaja się z chorobami, śmiercią, czemu nie uczy się miłosierdzia i poznaje wiary takiej jaka powinna i jak osoba wierząca powinna traktować drugiego człowieka... Niewygodny ksiądz, niewygodne dla kościoła i wszystkich zasłaniających się "katolickimi wartościami" prawdy. Skupiłam się mocno na polityce, pewnie za jakiś czas wrócę do niej i zobaczę ją na nowo przez inny pryzmat. W tym momencie uderza mnie też nasz polski fałsz, na który Kaczkowski był wyczulony.

Nie da się nie płakać czytając tę książkę. Niby nic, ale bardzo wzrusza. To niewiarygodne jaki ksiądz Kaczkowski był... normalny, ludzki. Sposób w jaki opowiada o katolipie, o księżach, którzy, gdyby kościół był organizacją nigdy nie utrzymaliby się w pracy. O tym jacy jesteśmy "pobożni", jezuskowi, a jak zaniedbujemy drugiego człowieka. Był kontrowersyjny, ale czy nie miał...

Czytanie książek ks. Jana jest dla mnie pewną formą terapii. Bardzo pozytywnie wpływają na moje samopoczucie i myśli :)

Czytanie książek ks. Jana jest dla mnie pewną formą terapii. Bardzo pozytywnie wpływają na moje samopoczucie i myśli :)

Wyzwanie LC 2023 na kwiecień:
Przeczytam (auto)biografię.

Wyzwanie LC 2023 na kwiecień:
Przeczytam (auto)biografię.

super

super

Uwielbiam wszystkie książki ze słowami Jana Kaczkowskiego. Tym razem nie mogło być inaczej.
Ksiądz, który miał w sobie ogromne pokłady człowieczeństwa. Nie bał się wyrażać swojej opinii, krytykować kiedy było trzeba, popierać, kiedy tego wymagała sytuacja. Wielu duchownym z kościoła się to nie podobało. To on dzięki książkom, które po nim pozostały przywraca wiarę w Boga, człowieka i to, że jeszcze będzie dobrze. Nie będę obiektywna, jeśli powiem, że książka warta przeczytania. Ja w każdej z nich znajduję coś dla siebie...

Uwielbiam wszystkie książki ze słowami Jana Kaczkowskiego. Tym razem nie mogło być inaczej.
Ksiądz, który miał w sobie ogromne pokłady człowieczeństwa. Nie bał się wyrażać swojej opinii, krytykować kiedy było trzeba, popierać, kiedy tego wymagała sytuacja. Wielu duchownym z kościoła się to nie podobało. To on dzięki książkom, które po nim pozostały przywraca wiarę w Boga,...

Genialne w swojej prostocie.

Genialne w swojej prostocie.

Jest to wspaniała książka, która mnie jednocześnie skłoniła do swoich refleksji, a jednocześnie w ostatnich rozdziałach wzruszyła. Polecam każdemu te ksiażkę, bo idealnie jest przekazane jak można patrzeć na swoje kryzysy w życiu czy napotkane choroby nie z perspektywy, że to Boga wina. Zresztą ja osobiście nigdy tak nie uważałam, ale wiem, że wielu z Nas tak miało lub ma. Jest też pięknie pokazane, że sama modlitwa to też nie tylko tak zwany "paciorek" tylko zwykła rozmowa z Bogiem, trzeba zawsze szukać gdzie jest w Naszym życiu Bog, jak już Nam pomógł przez różne lekcje życiowe, przez nawet drobne powodzenia. Bo pamiętajmy, że tak jak to Ks. Kaczkowski powiedział, my nie mamy wymagać od Boga niewiadomo ile, mamy mu ufać całym sercem, a on Nas w tym życiu poprowadzi. Także polecam bardzo te książkę, bo jest pięknie ukazane jak nie oceniać ludzi z góry, jak radzić sobie mniej więcej z swoimi kryzysami, jak to być po prostu człowiekiem.

Jest to wspaniała książka, która mnie jednocześnie skłoniła do swoich refleksji, a jednocześnie w ostatnich rozdziałach wzruszyła. Polecam każdemu te ksiażkę, bo idealnie jest przekazane jak można patrzeć na swoje kryzysy w życiu czy napotkane choroby nie z perspektywy, że to Boga wina. Zresztą ja osobiście nigdy tak nie uważałam, ale wiem, że wielu z Nas tak miało lub ma....

Miła do poczytania, choć nie ma w niej nic odkrywczego, jeśli wcześniej miało się styczność z wypowiedziami ks. Kaczkowskiego

Miła do poczytania, choć nie ma w niej nic odkrywczego, jeśli wcześniej miało się styczność z wypowiedziami ks. Kaczkowskiego

W sumie w większości to samo co w petardzie. Albo jedna albo druga.

W sumie w większości to samo co w petardzie. Albo jedna albo druga.

ok

ok