Pierwsza część trylogii historii o Parvanie mnie zaskoczyła. Bardzo pozytywnie.
To historia o rodzinie żyjącej w stolicy Afganistanu, Kabulu.
Parvana spotyka się z przyjaciółmi, martwi się sprawdzianem w szkole, kłóci się z siostrą… wiedzie normalne i szczęśliwe dzieciństwo. Ale do stolicy wkraczają talibowie i życie jedenastoletniej dziewczynki drastycznie się zmienia. W mieście panują bardzo rygorystyczne warunki. Kobiety nie mogą wychodzić z domów bez mężczyzny lub jego pisemnej zgody, nie mogą chodzić do szkoły, talibowie palą telewizory i książki, skazują je na zamknięcie w domu. I kiedy wydaje się, że nie może być gorzej, talibowie zabierają jej ojca do więzienia. Teraz wyżywienie rodziny spada na jej barki. Na barki małej dziewczynki, która okazuje się odważna, waleczna i inteligentna.
Zdecydowanie warta przeczytania

Pierwsza część trylogii historii o Parvanie mnie zaskoczyła. Bardzo pozytywnie.
To historia o rodzinie żyjącej w stolicy Afganistanu, Kabulu.
Parvana spotyka się z przyjaciółmi, martwi się sprawdzianem w szkole, kłóci się z siostrą… wiedzie normalne i szczęśliwe dzieciństwo. Ale do stolicy wkraczają talibowie i życie jedenastoletniej dziewczynki drastycznie się zmienia. W...

„Żywiciel” to poruszająca opowieść o dziewczynce i jej rodzinie, którzy żyją w obliczu wojny w stolicy Afganistanu przejętej przez talibów. Głównej bohaterce zostały odebrane dzieciństwo, normalność i poczucie bezpieczeństwa.

Pomimo tego, że główną bohaterką jest kilkunastoletnia dziewczynka, książka ta jest nie tylko dla dzieci i młodzieży, lecz także dla dorosłych. Zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom może dać ona dużo do myślenia. „Żywiciel” uwrażliwia czytelników na problem wojny i dyktatury oraz daje obraz ludzi innej narodowości i kultury.

„Żywiciel” to poruszająca opowieść o dziewczynce i jej rodzinie, którzy żyją w obliczu wojny w stolicy Afganistanu przejętej przez talibów. Głównej bohaterce zostały odebrane dzieciństwo, normalność i poczucie bezpieczeństwa.

Pomimo tego, że główną bohaterką jest kilkunastoletnia dziewczynka, książka ta jest nie tylko dla dzieci i młodzieży, lecz także dla dorosłych....

Przejmująca historia 11-letniej Parvany. Powieść porusza trudny temat i są w niej mrożące krew w żyłach, jak i wzbudzające złość i żal sceny. Pomimo tego, ma się poczucie prowadzenia przez tekst. Każdy element łączy się z kolejnym w rozdziale i nic nie umyka naszej uwadze.
Jestem przekonana, że powieść została napisana na faktach - dopiero przeczytanie tej pozycji uświadomiło mi, ile cierpi nie tylko naród Afgańczyków, ale jak ciężko i niesprawiedliwe życie mają wszelkie tereny objęte wojną.

Przejmująca historia 11-letniej Parvany. Powieść porusza trudny temat i są w niej mrożące krew w żyłach, jak i wzbudzające złość i żal sceny. Pomimo tego, ma się poczucie prowadzenia przez tekst. Każdy element łączy się z kolejnym w rozdziale i nic nie umyka naszej uwadze.
Jestem przekonana, że powieść została napisana na faktach - dopiero przeczytanie tej pozycji...

Zaczęło się od filmu. Przepięknego filmu w reżyserii Nory Twomay, którego współproducentem jest studio Cartoon Saloon, to samo, które stworzyło Sekrety morza i Sekret księgi z Kells. Żywiciel wydaje się być animacją, która nawiązuje do poprzednich, a jednak wszystko okazuje się tu zupełnie inne. Choć pewnym łącznikiem jest stara legenda, to jednak to opowieść o współczesnych czasach. I dla mojego jedenastoletniego syna był ogromnym zaskoczeniem.

Film pozornie zaczyna się niewinnie – ojciec siedzi z córką na targu i opowiada jej historię. Ot, kolejną legendę. Ona kończy się niepokojąco, ale myślę, że młody człowiek jeszcze nie wie czego się spodziewać. W końcu to animowana baśń. A w tych zdarzają się różne rzeczy.

Nie mija dziesięć minut filmu i robi się strasznie.

Mój syn wytrzeszcza oczy i zaczyna pytać “co ty mi pokazujesz! Przecież to brutalne! Co się dzieje? Tak było w danych czasach?”.
[...]
całość:
http://www.speculatio.pl/zywiciel-do-kanonu-lektur/

Zaczęło się od filmu. Przepięknego filmu w reżyserii Nory Twomay, którego współproducentem jest studio Cartoon Saloon, to samo, które stworzyło Sekrety morza i Sekret księgi z Kells. Żywiciel wydaje się być animacją, która nawiązuje do poprzednich, a jednak wszystko okazuje się tu zupełnie inne. Choć pewnym łącznikiem jest stara legenda, to jednak to opowieść o...

Jak tak dalej pójdzie, to będę się pasł "młodzieżówkami" wyrwanymi z rąk latorośli moich znajomych i tym samym wpiszę się w modny obecnie trend kidult. Ale do rzeczy. Jesteśmy w Kabulu opanowanym przez Talibów: zgliszcza, prujące się instalacje elektryczne, łuszczący się tynk, zamalowane czarną farbą nawet najmniejsze okienka (przecież nikt nie może oglądać przebywających non stop w domach kobiet!) i Afgańczycy starający się wiązać koniec z końcem w doprowadzonym do ruiny mieście (czy zastanawialiście się kiedyś jak zachowują się mięśnie i stopy osoby, która przez półtora roku nie spacerowała ulicą i nagle musi przejść połowę zniszczonego działaniami wojennymi miasta!?). Mniej więcej w takich okolicznościach poznajemy Parvanę, nastoletnią dziewczynkę, która staje się tytułowym żywicielem rodziny. Parvana zostaje bacza pusz (więcej o tym zaskakującym zjawisku kulturowym w reportażu „Chłopczyce z Kabulu” Jenny Nordberg),dziewczynką przebraną i noszącą się jak chłopiec. Może opuszczać mieszkanie, przemieszczać się swobodnie po mieście, spoglądać ludziom w oczy, grzać skórę kąpielą słoneczną i jako nastoletnie dziecko ... pracować i utrzymywać kilkuosobową rodzinę. „Żywiciel” to pierwszy tom trylogii a ja już nie mogę się doczekać kiedy w moje łapska wpadną kolejne. Całość dochodów z trylogii Deborah Ellis ,autorka, przekazuje na pomoc mieszkańcom terenów objętych kryzysem. Książkę poleca Malala Yousafzai, więc jak mogę nie polecać jej ja. Czytajcie!

Jak tak dalej pójdzie, to będę się pasł "młodzieżówkami" wyrwanymi z rąk latorośli moich znajomych i tym samym wpiszę się w modny obecnie trend kidult. Ale do rzeczy. Jesteśmy w Kabulu opanowanym przez Talibów: zgliszcza, prujące się instalacje elektryczne, łuszczący się tynk, zamalowane czarną farbą nawet najmniejsze okienka (przecież nikt nie może oglądać przebywających...

Intrygująca, przyciągają wzrok okładka, ważny temat i dobrze opisana historia jedenastoletniej dziewczynki z Afganistanu, która musi zostać chłopcem aby wyżywić siebie i swoją rodzinę. Niepopularna powieść autorstwa kanadyjskiej pisarki i aktywistki, działające na rzecz pokoju to książka, która wymyka się tradycyjnemu podziałowi powieści. Młody wiek bohaterki i lekkie pióro wymusza na czytelniku zakwalifikowanie "Żywiciela" do literatury dziecięcej, ewentualnie młodzieżowej. Jednak tematyka oraz przesłanie powieści bliższe są powieściom obyczajowym i społecznym dedykowanym dorosłym czytelnikom. Niezależnie od wieku docelowego czytelnika, z całą pewnością jest to przykład literatury zaangażowanej społecznie, mającej wyczulić czytelników na problemu innych kultur, narodowości, ale też na problemy osób, które wyróżniają się w jakikolwiek inny sposób.

Więcej: http://morderczynimarzen.blogspot.com/2017/05/zywiciel-deborah-ellis.html

Intrygująca, przyciągają wzrok okładka, ważny temat i dobrze opisana historia jedenastoletniej dziewczynki z Afganistanu, która musi zostać chłopcem aby wyżywić siebie i swoją rodzinę. Niepopularna powieść autorstwa kanadyjskiej pisarki i aktywistki, działające na rzecz pokoju to książka, która wymyka się tradycyjnemu podziałowi powieści. Młody wiek bohaterki i lekkie pióro...

Każde dziecko przychodzące na świat powinno być otoczone miłością i mieć prawo do szczęśliwego dzieciństwa. Do wzrastania i poznawania świata w pokoju wśród bliskich. Do zabaw i lat beztroski. Wiele dzieci, które rodzą się w różnych częściach kuli ziemskiej musi żyć jednak w całkiem innej rzeczywistości. W biedzie, strachu, lęku o każdą chwilę. Wielu dzieciom okrutny los zabiera rodziców, dach nad głową i możliwość edukacji. Tak właśnie jest w Afganistanie - państwie z bogatą historią i kulturą w którym od lat jest niespokojnie, a kolejne pokolenia pozbawione są normalności. Najpierw przez konflikt ze Związkiem Radzieckim, a potem przez Talibów. Są pokolenia, które nie wiedzą co to pokój, co to szczęście, co to zwyczajna codzienność. Do takich osób należy pewna sympatyczna dziewczynka którą poznajemy w książce napisanej przez kanadyjską pisarkę i działaczkę na rzecz pokoju. Lektura rozpoczyna trzyczęściowy cykl "Żywiciel", a dochody z jej sprzedaży zasilają fundusze przeznaczone na pomoc ludności zamieszkującej terytoria objęte kryzysem. Serię przetłumaczono na 25 języków.

Parvana kiedyś mogła żyć jak inne dzieci, ale jej światem zawojowali talibowie i zabrali normalność. Jej ojcu pracę i zdrowie, jej rodzeństwu normalne dzieciństwo, jej matce i siostrze możliwość swobodnego poruszania się po mieście. Wszystko stanęło na głowie i zmieniło się na gorsze. Dziewczynka musi prowadzić ojca z chorą, niesprawną nogą na plac, gdzie ten zajmuje się czytaniem i pisaniem listów oraz różnych pism, a także wyprzedażą rodzinnego majątku, który ocalał by mieć co włożyć do garnka. Dziecku jest trudno spędzać cały dzień nieruchomo na kocu, ale taka jest okrutna rzeczywistość, która pewnego dnia staje się jeszcze gorsza. Talibowie aresztują głowę rodziny. Jej obowiązki musi przejąć córka. Córka, która musi zacząć udawać że jest chłopcem. Inaczej policzyliby się z nią potworni fanatycy, którzy nakazali całkowite zakrywanie ciała kobiet i zabronili im wychodzić na ulice bez męskiej obstawy. Parvana podejmuje się tego wyzwania przejęta lękiem i strachem. Ale nie ma wyjścia. Inaczej jej rodzina zginie z głodu...

To naprawdę wyjątkowo przemawiająca i wstrząsająca opowieść, która uzmysławia piekło afgańskich kobiet i dzieci. Główna bohaterka wydaje się być przedstawicielką wielu tamtejszych dziewczynek, które zostają bezwzględnie okradzione z dzieciństwa, a którym w zamian zostaje nałożone na barki potężne brzemię. Cierpią choć są w pełni niewinne. Nikt się ich nie pyta o potrzeby, one muszą w jednym momencie dorosnąć, zmężnieć i znaleźć siły. Muszą zapomnieć o beztrosce i walczyć o każdy dzień, o każde jutro. Wszystko przez religijnych fanatyków, którzy swoją wiarę rozumieją w wyjątkowo specyficzny i brutalny sposób. Naród afgański cierpi, żyje w nieludzkich warunkach. Nie ma możliwości spokojnie budować swoją przyszłość i cieszyć się życiem. Zewsząd grozi niebezpieczeństwo, wszędzie mieszka lęk. Jak destrukcyjnie wpływa to na duszę głównej bohaterki widać na każdej karcie książki.

Niedługą, ale niezwykle treściwą lekturę czyta się ze względu na jej mocno poruszającą treść nie tylko wzrokiem, ale i sercem. Nie sposób nie płakać poznając losy głównej bohaterki, które autorka spisuje prostym językiem i w sposób łatwo odbieralny. Myślę, że nikt nie będzie w stanie szybko zapomnieć o tym tytule, a wszyscy, którzy go przeczytają sięgną po kolejne dwa tomy tej serii. Ja znam już ich treść i dodam, że łączą się one wszystkie w spójną całość. W historię której nie zapomnę do końca życia. Zamysłem pisarki było z pewnością otworzenie oczu całego świata na ludzką tragedię, która rozgrywa się w kraju, który przeistoczył się w ziemskie piekło. Gorąco polecam ten tytuł bez względu na wiek, płeć, wyznawane poglądy czy czytelnicze gusta.

Każde dziecko przychodzące na świat powinno być otoczone miłością i mieć prawo do szczęśliwego dzieciństwa. Do wzrastania i poznawania świata w pokoju wśród bliskich. Do zabaw i lat beztroski. Wiele dzieci, które rodzą się w różnych częściach kuli ziemskiej musi żyć jednak w całkiem innej rzeczywistości. W biedzie, strachu, lęku o każdą chwilę. Wielu dzieciom okrutny los...

Może to dziwne, ale "Żywiciela" do przeczytania polecił mi mój prawie jedenastoletni syn. Omawiali go w szkole i bardzo mu się podobał. Chciał nawet w bibliotece wypożyczyć specjalnie dla mnie bym mogła przeczytać. Doszłam do wniosku, że skoro tak mu się podoba, to kupię całą serię.

"Żywiciel" to historia jedenastoletniej Parvany, dziewczynki, mieszkającej w Afganistanie pod rządami Talibów. Pewnego dnia jej tata zostaje aresztowany. Mama i starsza siostra nie mogą wychodzić z domu bez męskiego opiekuna. Niestety Brat Parvany jest dopiero małym brzdącem i nie może być niczyim opiekunem. A zatem Parvana, ponieważ nie ma jeszcze kobiecych kształtów, obcina włosy i w chłopięcym przebraniu zarabia na całą rodziną.

Opowieść jest bardzo poruszająca i pokazuje jak ciężko żyje się w obliczy wojny i terroru. Jak rzeczy, które wydają nam się codzienne, czasem nudne i zwyczajne, w ekstremalnych warunkach kompletnie zmieniają znaczenie. Do czego może posuną się kilkunastoletnie dziecko by utrzymać rodziną? Czy to nie za wielka odpowiedzialność?

Książka adresowana jest do młodszych czytelników dlatego nie ma w niej zbyt brutalnych opisów. Mimo wszystko lektura daje do myślenia zarówno młodzieży jak i dorosłym. Wywarła duże wrażenie nie tylko na moim synu, ale także na mnie. Już jestem w trakcie czytania kolejne części a nawet zamówiłam zamówiłam czwartą, która nie ukazała się w polskiej wersji językowej.

Książkę polecam zarówno starszym dzieciom, młodzieży i dorosłym.

Może to dziwne, ale "Żywiciela" do przeczytania polecił mi mój prawie jedenastoletni syn. Omawiali go w szkole i bardzo mu się podobał. Chciał nawet w bibliotece wypożyczyć specjalnie dla mnie bym mogła przeczytać. Doszłam do wniosku, że skoro tak mu się podoba, to kupię całą serię.

"Żywiciel" to historia jedenastoletniej Parvany, dziewczynki, mieszkającej w Afganistanie...

Ta książka to pierwsza część trylogii "Żywiciel". Przyznaję, że dałam się oczarować tej młodzieżówce, choć początkowo nie spodziewałam się, że tak będzie. Deborah Ellis zabiera nas do zniszczonego Kabulu, do zbombardowanych domów w których zieją dziury a ludzie każdego dnia walczą o lepsze jutro. Dzieci pracują, chodzą po wodę i wypełniają inne domowe obowiązki. Matki rozpaczają po stracie mężów zamiast zajmować się swoimi dziećmi. Dziewczynki i kobiety mają zakaz przemieszczania się po mieście bez towarzystwa mężczyzn. Pośród tego wszystkiego żyje ona, dzielna Parvana. Dziewczynka bystra i żądna nauki choć nieco pyskata i uparta. Co się stanie, gdy będzie musiała wziąć wszystko na swoje barki, bo jej ojciec zniknie?

"Żywiciel" to książka o poświęceniu, harcie ducha, lojalności, ale także przyjaźni i relacjach rodzinnych. Myślę, że jest to wartościowa pozycja dla młodszych czytelników. Dzięki niej zobaczą, jak wygląda życie w innych kraju i z jak wielu rzeczy trzeba czasem zrezygnować.

Ta książka to pierwsza część trylogii "Żywiciel". Przyznaję, że dałam się oczarować tej młodzieżówce, choć początkowo nie spodziewałam się, że tak będzie. Deborah Ellis zabiera nas do zniszczonego Kabulu, do zbombardowanych domów w których zieją dziury a ludzie każdego dnia walczą o lepsze jutro. Dzieci pracują, chodzą po wodę i wypełniają inne domowe obowiązki. Matki...