💫 (...) schodząc wtedy po pierwszej królewskiej audiencji, pojął marność dążenia do ziemskich skarbów, sławy i potęgi, więc w myślach, zupełnie szczerze, złożył sobie wieczną przysięgę, że ten wyścig bezsensu świata obejdzie się bez niego". Ostatni tom sagi "Silva rerum" skupia się wokół życia Franciszka Ksawerego z Milkont Narwojsza, bratanka Piotra. Śledzimy jego niełatwe dzieciństwo, hartowane surowymi regułami zakonu jezuickiego, matematyczną karierę naukową i wojaże po Europie. 💫 Narracja, tak jak w poprzednich tomach, płynie bystrym strumieniem, co chwila zbaczając z obranego kierunku. Wielowątkowa, dygresyjna, emocjonująca opowieść nie pozwala się ani chwili nudzić. I choć bohater ostatniego tomu nie jest niesiony hedonizmem jak jego stryj Piotr, który uwielbiał cielesne rozkosze i doczesne uciechy, to życie skromnego jezuity jest równie pasjonujące i bogate w wielość oraz natężenie wydarzeń. Wrażliwość, przenikliwość, wrodzony talent wzmocniony pracowitością predystynują go do sukcesu, lecz droga do niego, najeżona trudnościami i pułapkami, odciąga go od celu. Drugoplanowe postaci są równie ekscytujące co główny bohater - losy Tadeusza, Marcjanny i Antoniny wciągają i zgrabnie się łączą z życiem Franiciszka. Jego losy to odzwierciedlenie sporu między oświeceniowym rozsądkiem dyktowanym nakazami rozumu a wrażliwością namiętnego serca epoki romantyzmu. Niespełnione uczucie do Rossignola jest najpełniejszym wyrazem tego wewnętrznego konfliktu. Autorka z lekkością piórka splata fikcję z historią, drobiazgowo oddając szczegóły epoki i wprowadzając na scenę prawdziwe historyczne postaci. 💫 Z ogromnym żalem i uczuciem pustki zamknęłam ostatnią stronę tej przecudownej opowieści. Ten świat ma w sobie moc uwodzenia słowem, tej krainy nie chce się opuszczać. Kto jeszcze zwleka z jej odwiedzinami, niech szybko nadrabia zaległości. Będzie chciał tam zostać jak najdłużej. Wspaniała seria!

💫 (...) schodząc wtedy po pierwszej królewskiej audiencji, pojął marność dążenia do ziemskich skarbów, sławy i potęgi, więc w myślach, zupełnie szczerze, złożył sobie wieczną przysięgę, że ten wyścig bezsensu świata obejdzie się bez niego". Ostatni tom sagi "Silva rerum" skupia się wokół życia Franciszka Ksawerego z Milkont Narwojsza, bratanka Piotra. Śledzimy jego niełatwe...

Barwna, bogata historia przez życie chłopca z ubogej szlacheckiej rodziny, od nauki u Jezuitów, przez podróże, pracę u magnatów, zagraniczne ekskursje. W książce jest wszystko, od opisów życia rodzinnego, ciekawych charakterów, historycznych nawiązań. Wzloty, upadki, rozważania na temat życia społecznego, politycznego, nauki. Po prostu, Silva rerum, "las rzeczy".
Wciągająca lektura, szczególnie dla miłośników historii dawnej Rzeczypospolitej.
Książka utrzymuje wysoki poziom poprzednich części.

Barwna, bogata historia przez życie chłopca z ubogej szlacheckiej rodziny, od nauki u Jezuitów, przez podróże, pracę u magnatów, zagraniczne ekskursje. W książce jest wszystko, od opisów życia rodzinnego, ciekawych charakterów, historycznych nawiązań. Wzloty, upadki, rozważania na temat życia społecznego, politycznego, nauki. Po prostu, Silva rerum, "las rzeczy"....

Wzbudza zachwyt stylem i sposobem przedstawienia losu Franciszka Ksawerego Narwojsza - jezuickiego teologa, filozofa, profesora matematyki na tle schyłku i upadku Rzeczpospolitej Obojga Narodów, ale też niepokoi zbieżnością ówczesnych procesów politycznych z obecnymi.

Wzbudza zachwyt stylem i sposobem przedstawienia losu Franciszka Ksawerego Narwojsza - jezuickiego teologa, filozofa, profesora matematyki na tle schyłku i upadku Rzeczpospolitej Obojga Narodów, ale też niepokoi zbieżnością ówczesnych procesów politycznych z obecnymi.

Przeczytałam wszystkie cztery tomy. Co ja piszę, nie przeczytałam a połknęłam bez odrywania się. Lepsza i ciekawsza wersja historii polsko-litewskiej niż nie jedna znana powieść. Oby takich więcej.

Przeczytałam wszystkie cztery tomy. Co ja piszę, nie przeczytałam a połknęłam bez odrywania się. Lepsza i ciekawsza wersja historii polsko-litewskiej niż nie jedna znana powieść. Oby takich więcej.

Właśnie zakończyłam przygodę z tetralogią Silva rerum. Część pierwsza rewelacyjna, część druga jeszcze lepsza, część trzecia przyniosła rozczarowanie. Nadszedł czas na tom czwarty, w moim odczuciu zdecydowanie lepszy od poprzedniego, choć daleko mu do dwóch początkowych, zdarzały się momenty nieco nużące. Polubiłam jednak głównego bohatera, z czasem coraz bardziej. Mocno mu kibicowałam, współodczuwałam.

Wielkie uznanie dla autorki za wykwintny, kunsztowny styl, za konsekwentne utrzymywanie go na przestrzeni aż czterech opasłych tomów (nie lada wyczyn!),za sam pomysł, za pisanie o tym trudnym okresie dziejów, za ukazywanie ważnej, a pomijanej perspektywy litewskiej. Bardzo polecam całą tetralogię.

Właśnie zakończyłam przygodę z tetralogią Silva rerum. Część pierwsza rewelacyjna, część druga jeszcze lepsza, część trzecia przyniosła rozczarowanie. Nadszedł czas na tom czwarty, w moim odczuciu zdecydowanie lepszy od poprzedniego, choć daleko mu do dwóch początkowych, zdarzały się momenty nieco nużące. Polubiłam jednak głównego bohatera, z czasem coraz bardziej. Mocno mu...

Najbardziej aktualna część tej wspaniałej tetralogii.

Najbardziej aktualna część tej wspaniałej tetralogii.

Powiało nudą po mniej więcej 300 kartkach...Chyba najsłabsza pozycja z serii

Powiało nudą po mniej więcej 300 kartkach...Chyba najsłabsza pozycja z serii

Czegoś mi tu brakowało. Pierwsze dwie części były wielopłaszczyznowe i pięknie pokazywały najważniejsze aspekty w życiu ludzi w trudnych czasach. Ta część jakby się od poprzednich odwracała oskarżając mentalność ludzi w nich żyjących i bardzo płasko wychwalając nastające nowe wspaniałe czasy światła i rozumu. Zabrakło mi tu tego wyjątkowego podkreślania człowieczeństwa bohaterów, nawet tych nejednoznacznych, które sprawiało, że w każdym można było się odnaleźć. Nie ma też postaci bazyliszka i tego realizmu magicznego.

Czegoś mi tu brakowało. Pierwsze dwie części były wielopłaszczyznowe i pięknie pokazywały najważniejsze aspekty w życiu ludzi w trudnych czasach. Ta część jakby się od poprzednich odwracała oskarżając mentalność ludzi w nich żyjących i bardzo płasko wychwalając nastające nowe wspaniałe czasy światła i rozumu. Zabrakło mi tu tego wyjątkowego podkreślania człowieczeństwa...

Czwarty tom "Silva rerum" niestety pozostawił u mnie sporo wątpliwości. Jest on co prawda trochę lepszy niż trzeci, ale też nie wywołał u mnie takich emocji jak pierwszy. W zasadzie serię kończyłem trochę z obowiązku, no bo głupio się tak wysypać przy ostatniej części. II połowa XVIII wieku, tym razem naszym bohaterem jest Franciszek Ksawery Narwojsz, ksiądz, profesor, naukowiec. Jak dla mnie jest to ciekawa postać i chyba jedna z ciekawszych w tetralogii. Przewija się tutaj sporo interesujących wątków, niestety sama powieść jest bardzo nierówna. Świetna jest przede wszystkim druga część książki, podróże Narwojsza po Europie i pobyt w innych państwach dały Sabaliauskaite możliwość swoistej historycznej zabawy i wplatania wielu fajnych wątków. Grand Tour. Rousseau, Franciszek Bukaty, czyli nasz ambasador w Wielkiej Brytanii, no dzieje się generalnie i akurat fajnie to tutaj wyszło, że Narwojsz się nam pokazuje na tle takich postaci z epoki i fabularnie nawet nieźle to wygląda. Ale też z drugiej strony, no kurczę, czasem niektóre wątki są niepotrzebne, a w innych aż się prosiło o pociągnięcie tematu. Masoneria, tematy rozbiorowe, wojny napoleońskie to dosłownie prześlizgnięcie się i generalnie szeroko pojęta końcówka burzy u mnie obraz powieści, bo tak ze znakomitej pracy, odbieram ją tylko jako całkiem solidną.
Fajna to była seria, ale niestety tendencja zniżkowa była nadto widoczna, czwarty tom trochę ratuje sytuację, po kiepskim dla mnie trzecim, ale generalnie fajnie odbieram sam pomysł, trochę mi brakowało takiej literatury w obrębie RON. Niestety, na minus tempo wydawania polskich wydań. 8 lat, dwa wydawnictwa jak na cztery tomy pracy to koszmarnie długo i niestety jest to kamyczek do ogródka polskich wydawców.

Czwarty tom "Silva rerum" niestety pozostawił u mnie sporo wątpliwości. Jest on co prawda trochę lepszy niż trzeci, ale też nie wywołał u mnie takich emocji jak pierwszy. W zasadzie serię kończyłem trochę z obowiązku, no bo głupio się tak wysypać przy ostatniej części. II połowa XVIII wieku, tym razem naszym bohaterem jest Franciszek Ksawery Narwojsz, ksiądz, profesor,...

Piękna książka. Bardzo. Życie ma się jedno, swoje.

Piękna książka. Bardzo. Życie ma się jedno, swoje.