Zajmujące losy niejednoznacznej postaci; w tle kilkadziesiąt lat historii Polski.

Zajmujące losy niejednoznacznej postaci; w tle kilkadziesiąt lat historii Polski.

To naprawdę znakomita historia!
Wielkie podziękowania dla Mariusza Brymory . Jestem pewna, że to dzięki jego redakcji tekst Spasowskiego czyta się płynnie . Sam Brymora chyba wspomina na wstępie, że dopasował język Spasowskiego do obecnych realiów. I faktycznie: czytelnik naprawdę nie męczy się archaizmami.

Wracając do samej historii:
Trudno nie oprzeć się skojarzeniu z losami…Forresta Gumpa ….!
Tak, tak, ale w znaczeniu bogactwa doświadczeń i bycia świadkiem wielu, czasem najważniejszych, wydarzeń we współczesnej historii świata.
Spasowski od młodych lat miał do czynienia z tyloma sytuacjami i ludźmi, że mógłby obdzielić nimi kilka życiorysów.
Tym bardziej należą się mu podziękowania, że zechciał je spisać, poświęcając na to kilka lat.
Żal byłoby o tym nie przeczytać.
Oczywiście inna sprawa, to kwestia postawy Spasowskiego, który w przeciwieństwie do Gumpa był bardzo dobrze wykształcony, lecz o wiele bardziej skomplikowany w swoich postawach niż prostolinijny Forest.
To jednak ocenić musi każdy sam….

To naprawdę znakomita historia!
Wielkie podziękowania dla Mariusza Brymory . Jestem pewna, że to dzięki jego redakcji tekst Spasowskiego czyta się płynnie . Sam Brymora chyba wspomina na wstępie, że dopasował język Spasowskiego do obecnych realiów. I faktycznie: czytelnik naprawdę nie męczy się archaizmami.

Wracając do samej historii:
Trudno nie oprzeć się skojarzeniu z...

możesz to zrobić
możesz powiedzieć
to tylko różnorodność
powinieneś zaistnieć

powinieneś widzieć dalej
mieć szansę odwrotu
nawet jeśli zabłądzisz
wśród najgorszych rzeczy

pamiętaj gdzie jest południe
nie gubiąc drogi na północ
masz szansę na pewność
kiedy widzisz brzegi

Lost NOIR DESIR

No tak...już wiem czemu nie wspomnienia . życie , pamiętnik....musi być spowiedź i ok ....trochę trąci gorliwością neofity ale nie mnie oceniać. Autor rozlicza się z własnym życiem , i robi to według mnie szczerze i uczciwie...choć może czasem zbyt patetycznie...ale po ludzku rozumiem bo przecież każde ja to osobny wszechświat.
Panie ambasadorze....popełniamy błędy , czasem z głupoty , czasem nieświadomie a czasem wręcz przeciwnie , czasem szukamy korzyści , ot zwyczajnie błądzimy niekiedy....nie ma co to tego wplatać boga , Stalina , ojca , Gierka . papieża czy własnego dziecka....to raczej jest w nas...i z całym szacunkiem...tak chyba jest prościej i bardziej zrozumiale...

możesz to zrobić
możesz powiedzieć
to tylko różnorodność
powinieneś zaistnieć

powinieneś widzieć dalej
mieć szansę odwrotu
nawet jeśli zabłądzisz
wśród najgorszych rzeczy

pamiętaj gdzie jest południe
nie gubiąc drogi na północ
masz szansę na pewność
kiedy widzisz brzegi

Lost NOIR DESIR

No tak...już wiem czemu nie wspomnienia . życie , pamiętnik....musi być spowiedź ...

Świetna książka pokazująca losy ideowego komunisty na tle historii naszego kraju. To tło jest dla mnie najciekawsze. Wiem z historii, że Polska po II wojnie była w strefie wpływów Związku Radzieckiego. Nie zdawałem sobie jednak sprawy jak duże było to uzależnienie i jak ręcznie Kreml kierował naszymi rządzącymi i gospodarką.
Jest to również b. ciekawie i z humorem opowiedziana historia polskiej dyplomacji w czasach PRL-u.
Najsłabsza jest dla mnie część dot. prywatnego życia bohatera ale nie zmienia to ogólnego wrażenia.

Świetna książka pokazująca losy ideowego komunisty na tle historii naszego kraju. To tło jest dla mnie najciekawsze. Wiem z historii, że Polska po II wojnie była w strefie wpływów Związku Radzieckiego. Nie zdawałem sobie jednak sprawy jak duże było to uzależnienie i jak ręcznie Kreml kierował naszymi rządzącymi i gospodarką.
Jest to również b. ciekawie i z humorem...

Rewelacyjna książka, mimo jej rozmiarów czyta sie bardzo szybko i niesamowicie wciąga. Romuald Spasowski opowiada swoją historię od samego początku, od małego chłopca, poprzez lata młodości, wojnę i okres komunizmu. Fantastyczne źródło wiedzy na temat komunizmu w Polsce i to przedstawione "od środka".
Spasowki rzuca nazwiskami, historiami, rozmowami, datami, ciężko szukać takich informacji w innych książkach czy artykułach. Dodatkowo jak na talerzu przedstawia wpływy Rosji w naszym kraju.

Niezwykle szczegółowo opisana jest również jego praca dyplomatyczna jako ambasadora w wielu krajach.

Dodatkowo historia rodzinna Spasowskiego, począwszy od jego ojca, który przelał komunistyczne poglądy na syna naznaczając praktycznie całe jego życie przez historie jego małżeństwa pięknego, ale momentami również trudnego kończywszy na jego dzieciach i wspaniałym synu Kajtku.

Co do samego Spasowskiego mam mieszane odczucia, nie mogłam do końca wyzbyć się myśli, że jednak czytam spowiedź zwykłego, zatwardziałego komunisty, a dodatkowo niektóre jego wspomnienia były tak niezwykłe (jak choćby sytuacje gdzie ledwo uchodzi z życiem podczas wojny) , że miałam wrażenie ze autora wspomnień poniosła wyobraźnia. Nie mnie jednak oceniać co było prawdą a co nie.

Oceniając nie postać, a książkę daję 10/10. Jest to kompendium wiedzy o czasach komunizmu podane w bardzo przystępnej formie.

Polecam każdemu, warto.

Rewelacyjna książka, mimo jej rozmiarów czyta sie bardzo szybko i niesamowicie wciąga. Romuald Spasowski opowiada swoją historię od samego początku, od małego chłopca, poprzez lata młodości, wojnę i okres komunizmu. Fantastyczne źródło wiedzy na temat komunizmu w Polsce i to przedstawione "od środka".
Spasowki rzuca nazwiskami, historiami, rozmowami, datami, ciężko szukać...

Prawdziwa spowiedź....
Jestem anty, jeżeli chodzi o wszystko co ma związek z komuną, ale...
Miałam przed sobą kawał historii opowiedziany z perspektywy jednej osoby, która w jednym życiu przeżyła wiele żyć: komunisty, ateisty, żołnierza, polityka, męża, ojca, męża, człowieka, który przechodzi prawdziwą przemianę.
Polecam każdemu niezależnie od wieku i zainteresowań

Prawdziwa spowiedź....
Jestem anty, jeżeli chodzi o wszystko co ma związek z komuną, ale...
Miałam przed sobą kawał historii opowiedziany z perspektywy jednej osoby, która w jednym życiu przeżyła wiele żyć: komunisty, ateisty, żołnierza, polityka, męża, ojca, męża, człowieka, który przechodzi prawdziwą przemianę.
Polecam każdemu niezależnie od wieku i zainteresowań

Robi wrażenie, wciąga, uczy. Prawdziwa spowiedź i próba odkupienia za grzech zaślepienia. Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Podziwiałam to, jak ciekawe ale i pełne zakłamania życie wiódł bohater. Jak bezwzględne są mechanizmy władzy. Jak wiele i niewiele jednocześnie znaczy jedno ludzkie życie.

Robi wrażenie, wciąga, uczy. Prawdziwa spowiedź i próba odkupienia za grzech zaślepienia. Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Podziwiałam to, jak ciekawe ale i pełne zakłamania życie wiódł bohater. Jak bezwzględne są mechanizmy władzy. Jak wiele i niewiele jednocześnie znaczy jedno ludzkie życie.

"Spowiedź ambasadora" Romualda Spasowskiego to historia życia autora i kawał polskiej historii.
Spowiedź szczera i drobiazgowa.
Ojciec Romualda był ateistą. Choć nigdy nie należał do żadnej partii z przekonania był komunistą. W takim duchu też wychował swojego syna.
Romuald niemal przez całe życie starał się być wiernym ideałom swojego ojca. Jego dorosłe życie przypadło na okres rządów komunistycznej władzy w Polsce. Pracował w dyplomacji. Jako ambasador Polski reprezentował nasz kraj w wielu państwach. Zdawał sobie sprawę z przemożnego wpływu Sowietów na rządzących naszym krajem i tych, którzy reprezentowali go poza granicami.
W miarę upływu lat zaczął w pełni dostrzegać mechanizmy komunistycznej władzy. Coraz wyraźniej widział brak profesjonalizmu polskiej służby dyplomatycznej i bezkarność bezpieki.
Jeszcze podczas wojny ożenił się z kilka lat młodszą od siebie dziewczyną. Mieli dwoje dzieci. Trudno uwierzyć w ten zawiązek. On zagorzały ateista pracujący dla komunistów.
Ona głęboko wierząca katoliczka. Od początku ich znajomości przeciwna władzy ludowej w Polsce.
Po zapoznaniu się z biografią Romualda Spasowskiego nie sposób oprzeć się myśli, że żona Wanda była jego aniołem stróżem. Był ateistą. Zdradzał ją. Wielokrotnie wyprowadzał się z domu. Żądał rozwodu. Wreszcie wracał na łono rodziny, a ona go przyjmowała. Trwała przy nim na dobre i na złe.
Przemiana w Romualdzie Spasowskim następowała stopniowo.

"Wyraźnie rozdzielałem teorię od okrutnej rzeczywistości, za którą obarczałem Sowietów. Idea była we mnie, natomiast zła praktyka działa się na zewnątrz, poza mną. Pozostanie na Zachodzie oznaczałoby zdradę. Nie tych, co rządzili Polską, bo szczerze ich nie lubiłem. Nie partii, bo miałem o niej bardzo złe wyobrażenie, wręcz denerwowała mnie. Oczywiście nie Sowietów, bo gardziłem nimi, a często czułem wobec nich nienawiść za los Polaków. Co więc zdradziłbym pozostając na Zachodzie? Samego siebie i swoje ideały, które żyły we mnie od wielu lat, na przekór wszystkiemu, co działo się naokoło. - Wszystko może się zawalić - myślałem - ale ja pozostanę sobą."

Był ambasadorem w Ameryce, gdy w grudniu ogłoszono stan wojenny w Polsce. Wiedział już o jego odwołaniu z tego stanowiska z końcem stycznia następnego roku. Poprosił o azyl i został w Ameryce. W Polsce za ten krok skazano go na karę śmierci.
W wieku sześćdziesięciu czterech lat został przyjęty do Kościoła katolickiego przyjmując chrzest. Resztę życia poświęcił pisaniu książki otoczony mnóstwem dokumentów, notatek, pamiątek i fotografii, które przenosiły go w odległe czasy. W tej pracy towarzyszyła mu żona.
W książce, którą po latach opracował i zredagował Mariusz M. Brymora Romuald Spasowski nie oszczędza siebie. Obnaża się do końca. Przekonany, że nie może rozdzielić swojego życia oficjalnego i pracy od przeżyć osobistych.
"Spowiedź ambasadora" to opowieść o historii, polityce, miłości i zdradzie, tragedii narodu i rodziny. Demaskuje mechanizmy komunistycznej władzy i wstydliwe oblicze polskiej służby dyplomatycznej. Przede wszystkim pokazuje przemianę człowieka, którego w początkach życia ukształtował ojciec. Człowiek niewierzący, oddany komunizmowi.
Według prezydenta Ronalda Reagana "Spowiedź ambasadora" Romualda Spasowskiego to najlepsza książka na temat komunizmu i Polski. CZYTAJCIE. WARTO. GORĄCO POLECAM!

"Spowiedź ambasadora" Romualda Spasowskiego to historia życia autora i kawał polskiej historii.
Spowiedź szczera i drobiazgowa.
Ojciec Romualda był ateistą. Choć nigdy nie należał do żadnej partii z przekonania był komunistą. W takim duchu też wychował swojego syna.
Romuald niemal przez całe życie starał się być wiernym ideałom swojego ojca. Jego dorosłe życie przypadło...