Sięgając po tę książkę nie liczyłam na nic ambitnego, jednak okazała się ona być jeszcze czymś innym niż się po niej spodziewałam.
Zarówno okładka jak i opis wprowadzają dość w błąd. Nie ma w niej trójkąta miłosnego, drugi z mężczyzn po prostu jest, ma być elementem zazdrości i na dobrą sprawę tyle. Bliżej tej pozycji do kategorii "mafia romance" jak do obyczajowej czy zwykłego romansu, ponieważ było w niej dużo pożądania, jednak zero miłości. Rzekome uczucia dostajemy zapisane na kartce, jednak w ani jednym gramie ich nie czuć i nie widać. Co może nawiązywać do tego jak płaskie są postacie, żadnej z nich nie da się polubić, jednak główny bohater wyjątkowo przyprawiał mnie o mimowolne przewracanie oczami. Bardzo nie spodobała mi się jego postać. Rozdziały z jego perspektywy były pełne seksizmu i wulgarności, a rzekomy rozwój postaci jest kompletnie niewiarygodny w stosunku do tego co autorka przedstawia od początku. Równie głupie zachowania można oczywiście także zarzucić głównej bohaterce, mogę się zgodzić na to, że są siebie warci.
Bardzo schematycznie i przewidywalnie. Moim zdaniem "tania" fabuła, jednak gdyby lepiej zostały poprowadzone postacie to nie byłoby to aż takim minusem.
Nie byłam w stanie skończyć normalnie tej książki, przeleciałam końcówkę byleby poznać zakończenie ich historii.
Jedynym plusem jaki widzę to styl autorki, który pozwala szybko przeczytać książkę (choć pewnie i zapomnieć).

Sięgając po tę książkę nie liczyłam na nic ambitnego, jednak okazała się ona być jeszcze czymś innym niż się po niej spodziewałam.
Zarówno okładka jak i opis wprowadzają dość w błąd. Nie ma w niej trójkąta miłosnego, drugi z mężczyzn po prostu jest, ma być elementem zazdrości i na dobrą sprawę tyle. Bliżej tej pozycji do kategorii "mafia romance" jak do obyczajowej czy...

Autorka pokazuje tą książką, że nie daje się zaszufladkować i potrafi napisać dobre książki o różnej tematyce. Ta jest prowadzona w scenerii przepychu i bogactwa, a jednocześnie przestępstw, korupcji i nieprawości. Francesca to młodziutka córka bossa włoskiej mafii, od lat obiecana Angelo, synowi innego bossa, strasznie naiwna, pokładająca wiarę w liściki przekazywane z pokolenia na pokolenie. Kiedy więc liścik mówi, że tego wieczora pocałuje miłość swojego życia, z niecierpliwością oczekuje pocałunku od Angelo, a otrzymuje go od zarozumiałego, pewnego siebie senatora Wolfe'a Keatona. który wykorzystuje jej naiwność. Wykorzystuje również ją do tego, żeby zemścić się na jej ojcu, odbierając mu córkę, jednak nie docenia jej ojca, którego tak naprawdę nie obchodzi los Franceski. Ciekawie wykreowana postać młodziutkiej Franceski, która zachowuje się jak dziewczyna w jej wieku: z marzeniami o prawdziwej miłości i przeznaczeniu, spontaniczna, najpierw wyrządza szkody, potem ponosi tego konsekwencje, uparta jak dziecko. No i apodyktyczny Wolfe, zamknięty dla świata, pełen tajemnic i zgorzkniałości, nie wierzący w miłość, stosujący zasadę "po trupach do celu". I gdzieś tam w trakcie jego serce się łamie, a ona dojrzewa. Naprawdę świetna pozycja, polecam!

Autorka pokazuje tą książką, że nie daje się zaszufladkować i potrafi napisać dobre książki o różnej tematyce. Ta jest prowadzona w scenerii przepychu i bogactwa, a jednocześnie przestępstw, korupcji i nieprawości. Francesca to młodziutka córka bossa włoskiej mafii, od lat obiecana Angelo, synowi innego bossa, strasznie naiwna, pokładająca wiarę w liściki przekazywane z...

„Będzie to okropna niedogodność ...” „… Kochać żonę, którą wziąłeś z zemsty.” Ta książka była niesamowita. Francesca Rossi, jest jedną z moich ulubionych postaci, które czytałam w książce. Jest prężna i odważna, nie wyrządzając krzywdy (pomimo całej krzywdy, jaką jej wyrządzono) i świeci w całej książce. Wolfe jest gorący, seksowny i niebezpieczny, ale dla mnie Francesca / Nem ukradła mi moje serducho. Tak bardzo ją kochałam, a moje serce bolało, kiedy cierpiała, i uśmiechałam się, gdy była szczęśliwa. W połowie książki zdałam sobie sprawę, że nie obchodzi mnie nic oprócz jej HEA. Oczywiście, gdy kontynuowałam czytanie, wiedziałam, z kim chciałbym, aby skończyła. Tak często widzimy kobiety w tych książkach, które stają się ofiarami okoliczności i łatwo byłoby jej się poddać i przegrać walkę, którą toczyła się w jej żyłach. Były chwile, że jako czytelnik myślałam „o mój Boże, poddałabym się”. Ale walczyła, wytrwała i domagała się miłości i szacunku, na które zasługiwała, mimo że czuła, że jej serce zostało złamane, a jej duch zmiażdżony. Jej sposób rozmawiania z roślinami rozśmieszał mnie. Widzenie wszystkiego, co się wydarzyło długo potem, było wszystkim czego dla niej chciałam.Wolfe Keaton, wilk w stroju owcy. Obserwowanie jego przemiany z tego zatwardziałego, czasami okrutnego mężczyzny (ale przede wszystkim w odpowiedzi na tragiczne złamanie serca, które spowodował jej ojciec) w kogoś bardziej miękkiego, upokorzonego i „gotowego uklęknąć” dla osoby, która była warta swojej dumy, była piękna i wzruszająca . Oglądanie, jak rozkwita uczucie w tej pięknej parze, było tym, z czego składają się fenomenalne historie miłosne. LJ Shen wstrząsnęła tą książką i mam nadzieję, że nie będzie to ostatnia aranżowana opowieść o małżeństwie, którą przeczytam.

„Będzie to okropna niedogodność ...” „… Kochać żonę, którą wziąłeś z zemsty.” Ta książka była niesamowita. Francesca Rossi, jest jedną z moich ulubionych postaci, które czytałam w książce. Jest prężna i odważna, nie wyrządzając krzywdy (pomimo całej krzywdy, jaką jej wyrządzono) i świeci w całej książce. Wolfe jest gorący, seksowny i niebezpieczny, ale dla mnie Francesca /...

Jestem świeżo po lekturze i wciąż nie opadły ze mnie emocje.

Z jednej strony postać Wolfe'a była... mroczna, odpychająca, chamska... A z drugiej zauważyłam w pewnym momencie, że go dopinguję żeby udało mu się odnaleźć szczęście z Francescą...

Minusy za płaską postać ojca głównej bohaterki, Angela i dziennikarki oraz ultra bierną postać matki, która dopiero na koniec książki zyskuje więcej pozytywnych cech.

Poza tym książka ma bardzo dobrze napisanych głównych bohaterów i Ms. Sterling.
L.J. Shen lubi pisać historie z motywem hate-love więc od razu było wiadomo czego się spodziewać.

Książka wciąga od pierwszych stron, choć nie mówię, bo odłożyłam ją jakoś na 3 dni kiedy wiedziałam, że już jest tak dobrze, że coś musi się zepsuć...

Bardzo podobał mi się sposób rozwoju postaci i to, że oboje się zmieniali, co można było zauważyć dzięki zmiennej narracji.

Jeżeli ktoś lubi książki tej autorki, to zdecydowanie powinien się zabrać za tę pozycję.

Jestem świeżo po lekturze i wciąż nie opadły ze mnie emocje.

Z jednej strony postać Wolfe'a była... mroczna, odpychająca, chamska... A z drugiej zauważyłam w pewnym momencie, że go dopinguję żeby udało mu się odnaleźć szczęście z Francescą...

Minusy za płaską postać ojca głównej bohaterki, Angela i dziennikarki oraz ultra bierną postać matki, która dopiero na koniec...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/01/the-kiss-thief-lj-shen.html

Pierwsza najładniejsza okładka roku 2019 wybrana!


O moim uwielbieniu do Leigh Shen nie muszę pisać ponownie. Na „TKT” czekałam, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam zapowiedź, potem lawinowo pojawiła się okładka, którą zapisałam już do „najlepszych w 2019 roku” i w końcu, pewnego ranka zobaczyłam na swoim czytniku „The Kiss Thief”.
Czekającą i proszącą o przeczytanie.
Nie omieszkałam skorzystać i ukrócić jej te cierpienia.

Francessca Rossi jest córką Arthura Rossi'ego, który ma się za szefa The Outfit. Ojciec jej jest wziętym mafiozo, który prowadzi interesy włosko – amerykańskie. Dziewczyna od dziewiętnastu lat żyje w złotej klatce, a jej jedynym, prawdziwym przyjacielem jest Angelo Bandini. Syn wysoko postawionego w mafii człowieka. Oboje od zawsze wiedzieli, że będą ze sobą i to właśnie na balu maskowym w Instytucie Artystycznym w Chigaco mieli pierwszy raz się pocałować.
Kiedy Francessca udaje się w romantyczne miejsce, aby spróbować ust swojego przyszłego męża, okazuje się, że za maską kryje się ktoś inny.
Ktoś, kto ani trochę nie przypomina młodego Angelo Bandiniego.
Dziewczyna wraca do domu w rozpaczy Czuje, że zdradziła swojego przyjaciela tym pocałunkiem.
Następny dzień okazuje się być jeszcze gorszy, gdyż u progu ich domu zjawia się... złodziej pocałunku.
Wolfe Keaton, prawnik i senator, który ma zostać prezydentem Stanów Zjednoczonych.
Wolfe Keaton, który ma haka na ojca Francessci i w zamian, za milczenie może wybrać sobie, co tylko chce.
A chce... Francesscę.



Mam papkę z mózgu.
Serio.
Ta książka zrobiła mi papkę z mózgu i nie mogę zrobić nic, co sprawiłoby żeby on ponownie wrócił do swojego normalnego stanu.
Leigh Shen pokonała samą siebie!
Myślałam, że „Intryga” była dobra. Potem „Dirty Headlines” też mi się spodobało, ale to... co otrzymałam w „The Kiss Thief” podniosło poprzeczkę tak wysoko, że nie mam zielonego pojęcia, czy autorka kiedykolwiek jeszcze do niej, chociażby doskoczy.

Historia zaczyna się całkiem przyzwoicie. Domyślacie się co będzie dalej. Francessca nienawidzi senatora Keatona, a on ma w sumie to gdzieś, bo zależy mu na tym, aby mnie haka na jej ojca. Nienawiść kipi z tej książki pełną gębą, ale w pewnym momencie przemienia się w miłość. Miłość, która jest niczym tasak, oddzielający dawne życie młodej Rossi od nowego, spędzanego ze swoim mężem Wolfem. Ale do tej jednej miłości, wkrada się druga... ta do Angelo.
I chociaż może Wam się wydawać, że znacie koniec tej historii, tak naprawdę ogromnie się mylicie. Leigh Shen wykonała tak cwany i niespodziewany zwrot akcji, że przez dłuższy czas mrugałam oczami przed czytnikiem, zastanawiając się „Co tu się właśnie odjebało, przepraszam?”.
Nikt się tego nie spodziewał i Wy, podczas lektury też nie będziecie się tego spodziewać. Nie będziecie nawet czuć tego w kościach. To się po prostu stanie i BUM.



Bohaterów dzieli duża różnica wieku. Keaton ma trzydzieści lat, zaś Francessca, jak już wspominałam jedynie dziewiętnaście. To może odstraszać, ale uwierzcie mi, jak nie będziecie o tym myśleć, to nie poczujecie tej różnicy. Między tymi charakterami zatarta jest granica patrzenia na świat z dwóch różnych stron. Chociaż na początku wybitnie widać, że Rossi to taka młoda, naiwna i głupia dziewczynka.
A Wolfe Keaton... ech... będę musiała wybudować dom dla tych moich książkowych mężów, bo już mi się w mieszkaniu nie mieszczą. Oficjalnie zaklepuję tego pana dla siebie. Nie mam nic do dodania.



„The Kiss Thief” to must read tego roku. Możecie nie przepadać za L.J. Shen po „Intrydze” i innych jej książkach, które się u nas pokazały, ale tę pozycję, jako JEDYNĄ musicie przeczytać. Dosłownie spala od środka podczas czytania, aż przyjemnie boli. Dla mnie to już jest jedna z najlepszych książek 2019 roku, posiadająca najlepszą okładkę. Oj ciężko będzie przebić to cudo. Mam nadzieję, że ta książka ukaże się w Polsce, chociaż i tak kupię oryginalną wersję. Jakby ktoś pytał... tak, mam obsesję na punkcie tej książki.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/01/the-kiss-thief-lj-shen.html

Pierwsza najładniejsza okładka roku 2019 wybrana!


O moim uwielbieniu do Leigh Shen nie muszę pisać ponownie. Na „TKT” czekałam, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam zapowiedź, potem lawinowo pojawiła się okładka, którą zapisałam już do „najlepszych w 2019 roku” i w końcu, pewnego ranka...