Opowiadania ze zbioru Sarkoma oparte są na reczywistych wydarzeniach gdzieś na polskiej prowincji, a niekiedy także poza granicami kraju. Bohaterami są ludzie wykonujący zawód najbardziej szanowany, ale jednocześnie też najrygorystyczniej chyba oceniany - LEKARZE. Z racji cech swojej profesji znajdują się oni często w sytuacjach ekstremalnych, wymagających szybkich decyzji, trafnych zarówno pod względem fachowym, jak i etycznym. Sytuację te obnażają cała prawdę o rzeczywistej naturze człowieka, o jego charakterze, wiedzy i moralności. Postawy i zachowanie lekarzy wobec pacjentów i kolegów są zróżnicowane. Opowiadania przedstawiają całkowite poświęcenie, odwagę i współczucie cierpiącemu z jednej strony, a z drugiej - zwykły strach, obojętność, lekceważenie obowiązków, a nawet przekupstwo. Bohaterowie Sarkomy kochają, cierpią i umierają, a jednocześnie towarzyszą cierpieniu, miłości i odchodzeniu innych. Będąc lekarzami, są też zwykłymi ludźmi, z ich wszystkimi wadami i zaletami.