Bardzo urocza książka, otulająca jak kocyk. Dużo w niej mądrości ukrytej w prostych zdaniach, zrozumiałych nawet dla dzieci. Piękna świąteczna historia. 💕🎄

Bardzo urocza książka, otulająca jak kocyk. Dużo w niej mądrości ukrytej w prostych zdaniach, zrozumiałych nawet dla dzieci. Piękna świąteczna historia. 💕🎄

Po przeczytaniu Srebrnego dzwoneczka wiedziałam, że będę chciała przeczytać coś jeszcze Emilii Kiereś. I tak padło na drugi tom serii, Złota gwiazdka. Szczerze mówiąc, nawet nie czytałam ani opisu, ani żadnych recenzji o tej powieści i byłam ogromnie zaskoczona, że to historia ze świętami w tle i to taka piękna!

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/01/14/zlota-gwiazdka-emilia-kieres/

Po przeczytaniu Srebrnego dzwoneczka wiedziałam, że będę chciała przeczytać coś jeszcze Emilii Kiereś. I tak padło na drugi tom serii, Złota gwiazdka. Szczerze mówiąc, nawet nie czytałam ani opisu, ani żadnych recenzji o tej powieści i byłam ogromnie zaskoczona, że to historia ze świętami w tle i to taka...

O twórczości Emilii Kiereś słyszałam już jakiś czas temu, sama jednak jeszcze nie miałam okazji zapoznać się bliżej z jej książkami. Kiedy jednak otrzymałam od wydawnictwa HarperKids propozycję przeczytania i zrecenzowania dla Was dwóch nowo wydanych pozycji właśnie tej autorki, nie zawahałam się nawet przez chwilę. Szczerze byłam ciekawa tego, jak pióro pani Kiereś mi się spodoba – no i czy ta historia okaże się niezwykle wartościowa (sama nie wiem, czemu w ogóle w to wątpiłam). Jak wyszło? O tym opowiadam poniżej.

Za rogiem czyhają święta Bożego Narodzenia, które Antek będzie spędzać u wujostwa. Kiedy cała rodzina rozpoczyna przygotowania do tego uroczystego czasu, chłopiec czuje się pominięty i odsunięty na boczny tor. Wcale nie pomaga fakt, że teraz uwagę wszystkich skupia na sobie młodszy braciszek Antka. Podczas jednej z samotnych wycieczek chłopiec dostrzega w lesie pewien ślad. Czy uda mu się odkryć, dokąd prowadzi? Kim będzie jego nowa znajoma? Czy te święta mają jeszcze szansę na powodzenie i radość?

Pierwsze strony tej książki nie przyciągnęły mnie za bardzo do siebie - przyznaję to bez bicia. Z czasem jednak zauważyłam u siebie ciekawość tego, co jeszcze spotka Antka i jak chłopiec wybrnie z tej całej sytuacji. No i tutaj już muszę napisać, że jestem bardzo wdzięczna autorce za to, że nie potraktowała tego bohatera jak dziecko, które jeszcze nic nie rozumie. Emilii Kiereś podeszła do Antka z anielską cierpliwością oraz z pewną dozą wyrozumienia dla jego zachowania. Myślę, że jest to bardzo istotne z perspektywy młodego czytelnika.

Główny bohater, czyli właśnie Antoś rozczulił mnie i zyskał moją sympatię. Byłam w stanie zrozumieć jego myśli, jego postępowanie oraz uczucia nim targające. Przyjście na świat nowego członka rodziny nigdy nie jest łatwe, a już w szczególności dla dzieci, które przecież przedtem same były tymi najmłodszymi w rodzinie. Uważam, że to bardzo dobrze, iż autorka przedstawiła m.in. ten problem w tej książce. Z pewnością lektura tej książki pomoże wiele zrozumieć młodszym odbiorcom, którzy być może zmagają się z podobną sytuacją.

Pióro Emilii Kiereś jest bardzo dobre, lekkie i przyjemne, a jednocześnie nieprzesadzone. Lektura Złotej gwiazdki była dla mnie relaksem i odpoczynkiem po całym dniu pracy i muszę przyznać sama przed sobą - choć mam dawno za sobą podobne sytuacje, że ta historia w pewnym momencie mnie wzruszyła. Była urocza i myślę, że kiedy już sama doczekam się swoich pociech, będę im czytać tę książkę.

Jeżeli macie w rodzinie młodego czytelnika, któremu nie wiecie jeszcze, co sprezentować na Mikołajki/ pod choinkę, to myślę, że ta pozycja będzie dobrym pomysłem. Oczywiście można dołączyć do tej pozycji i drugą tej samej autorki, czyli Srebrny dzwoneczek – ale o niej opowiem w innym czasie. 😉

O twórczości Emilii Kiereś słyszałam już jakiś czas temu, sama jednak jeszcze nie miałam okazji zapoznać się bliżej z jej książkami. Kiedy jednak otrzymałam od wydawnictwa HarperKids propozycję przeczytania i zrecenzowania dla Was dwóch nowo wydanych pozycji właśnie tej autorki, nie zawahałam się nawet przez chwilę. Szczerze byłam ciekawa tego, jak pióro pani Kiereś mi się...

Ja czytałam, córka słuchała - nie zawiodłyśmy się.

Wydaje mi się, że córka bardziej urzeczona. Bardzo pilnowała, żeby codziennie odbył się wieczór czytelniczy i była mocno zawiedziona, gdy kilka razy przed snem, nie udało nam się odwiedzić bohaterów "Złotej gwiazdki".

Z większą częścią postaci poznaliśmy się już dzięki "Srebrnemu dzwoneczkowi", ale w tej historii nie chodzi o konkretnych bohaterów, ale o magię świąt albo lepiej - o magię bycia dobrym, współczującym i wyrozumiałym.
Relacje międzyludzkie ponad wszystko!

Polecam, szczególnie wrażliwcom.

Warto przeczytać "Gwiazdkę..." w okresie świąt Bożego Narodzenia, na pewno ich klimat będzie dodatkowym atutem i doda treści właściwego wymiaru. Mnie właśnie trochę brakowało tej atmosfery podczas czytania. Niestety zawinił mój brak wyczucia czasu. ;)

A my idziemy za ciosem i zaczynamy czytać "Brata" Emilii Kiereś.

Ja czytałam, córka słuchała - nie zawiodłyśmy się.

Wydaje mi się, że córka bardziej urzeczona. Bardzo pilnowała, żeby codziennie odbył się wieczór czytelniczy i była mocno zawiedziona, gdy kilka razy przed snem, nie udało nam się odwiedzić bohaterów "Złotej gwiazdki".

Z większą częścią postaci poznaliśmy się już dzięki "Srebrnemu dzwoneczkowi", ale w tej historii nie...

Uniwersalność książek Emilii Kiereś nigdy nie przeminie. Każda z nich jest piękną opowieścią, przystępną dla młodych czytelników. Piękny język i ciepło jakie płyną ze Złotej Gwiazdki sprawia, że jest to idealna książka na świąteczne dni. Z perspektywy Antka czytelnicy dowiedzą się jak trudne może być przywitanie nowego członka rodziny, zwłaszcza dla tych, na których skupiała się uwaga całego otoczenia. Jest także przestrogą, dla nas dorosłych, że wielopoziomowość uczuć jakie przeżywają dzieci, sprawia, że to co dla nas jest stanem przejściowym - dla nich jest tożsame z końcem świata. Kluczem może być rozmowa i próba wprowadzenia ich w świat dorosły, ale nigdy odstawianie na boczny tor. Powoduje to uczucia porzucenia,

Autorka tworzy szablonowy model rodziny, z którego warto korzystać. Pełna miłości i szacunku relacja, wiąże mocniej niż więzy krwi. Dorośli z uwagą słuchają dzieci, odpowiadają na nurtujące pytania, są dla nich oparciem, a kiedy trzeba potrafią zganić. Nagana zawsze jednak wiąże się z rozmową na temat konsekwencji, a nigdy agresją.

Piękny obraz przyjaźni napawa optymizmem, pisarka pokazuje, że dzieci nie znają uprzedzeń, a przyjaźnie nawiązują szczerze – bez ukrytych zamiarów.

Piętnaście lat temu zaczytywałam się w książkach Musierowicz, teraz czytam Kiereś z takim samym zachwytem. Serdecznie Wam polecam.

Uniwersalność książek Emilii Kiereś nigdy nie przeminie. Każda z nich jest piękną opowieścią, przystępną dla młodych czytelników. Piękny język i ciepło jakie płyną ze Złotej Gwiazdki sprawia, że jest to idealna książka na świąteczne dni. Z perspektywy Antka czytelnicy dowiedzą się jak trudne może być przywitanie nowego członka rodziny, zwłaszcza dla tych, na których...

Ciepła, świąteczna książka, która pokazuje życie rodziny z perspektywy dziewięciolatka, poruszając przy tym problem zazdrości, rodzącej się podczas pojawienia się młodszego rodzeństwa.

Ciepła, świąteczna książka, która pokazuje życie rodziny z perspektywy dziewięciolatka, poruszając przy tym problem zazdrości, rodzącej się podczas pojawienia się młodszego rodzeństwa.

Pozytywnie zaskoczony i oczarowany "Srebrnym dzwoneczkiem" z radością sięgnąłem dla siebie i mojej córki po "Złotą gwiazdkę". Również ta książka ma według mnie ogromną wartość, a jako rodzicowi subtelnie zwróciła mi uwagę na problemy małego człowieka i uwrażliwiła na jego skomplikowany świat. Serdecznie polecam.

Pozytywnie zaskoczony i oczarowany "Srebrnym dzwoneczkiem" z radością sięgnąłem dla siebie i mojej córki po "Złotą gwiazdkę". Również ta książka ma według mnie ogromną wartość, a jako rodzicowi subtelnie zwróciła mi uwagę na problemy małego człowieka i uwrażliwiła na jego skomplikowany świat. Serdecznie polecam.

Pamiętacie może małą Marysię, która z Panią Wróżką wieszała na drzewku wiśni srebrne dzwoneczki? Otóż Marysia ta skończyła już piętnaście lat, a jej maleńki braciszek - Antek, też nie jest już tycieńkim niemowlakiem. Antosiek ma lat dziewięć, więc nie jest już małym dzieciakiem, choć chyba czasem trochę za tym tęskni. Brakuje mu przytulenia mamy, zabawy z siostrą i majsterkowania z tatą. Wszystko zmieniło się od kiedy w rodzinie pojawiło się jeszcze jedno dziecko - Stanisław. Stasiek jest malutki, ciągle płacze i nie daje nikomu spać. Uwaga każdego członka rodziny skupia się na tym berbeciu, na jego pieluszkach, kocykach i śpioszkach. Nikt już nie przejmuje się tym, by choć na chwilę usiąść z Antkiem i na przykład poczytać na dobranoc, czy pograć w planszówkę. Życie opuszczonego dziecka jest trudne, zwłaszcza w okresie tuż przedświątecznym.

W tym roku Boże Narodzenie rodzina Antka spędza u cioci Ani, gdzie kuzynka Tereska wyczekuje już swojego ulubionego brata. On zawsze ma tyle świetnych pomysłów na zabawę! Trudno się z nim nudzić, zwłaszcza, gdy na dworze tak pysznie sypie śnieg! Coś jednak w Antku się zmieniło, czego najlepszym przykładem są jego zniknięcia, kiedy to w zimowej wersji indiańskiej przepaski biega po pobliskim Lasku za postacią w czerwonej czapce. Co jednak jeśli czerwona czapeczka faktycznie jest elfem? W końcu każde pojawienie się jej zwiastuje pruszący śnieg. Jest wiele pytań, na które nasz bohater musi znaleźć odpowiedzi często metodą prób i błędów. I to właśnie te błędy okażą się najistotniejsze, mimo, że przyniosą nieco smutku i łez.

Antek szybko przekonuje się, że nawet magiczne stworzenia mają całkiem przyziemne problemy. Dobrze więc mieć przy sobie rodzinę w komplecie, a swoje obawy od czasu do czasu wypowiedzieć na głos, by usłyszeć ich faktyczne brzmienie i wagę.

"Złota Gwiazdka", to wspaniała historia o dziecięcej szczerości i jej troskach. Sama nigdy nie doświadczyłam posiadania młodszego rodzeństwa, ale i bez tego pamiętam, jak nękały mnie obawy niemal identyczne do tych antośkowych. Co jeśli mama kocha mnie już mniej? Dlaczego nikt nie ma dla mnie czasu? Na pewno nikogo już nie obchodzę! Po co się starać, skoro wszyscy w koło są ważniejsi ode mnie? Psychologiem nie jestem, ale książka ta jest potwierdzeniem tego, że wszystkie dzieci zmagają się z podobnymi rozterkami. Wiecie natomiast jaki jest na nie sposób? Miłość! Miłość jest odpowiedzią na wszystkie troski. Miłość potrafi rozprawić się z każdym problemem. Nigdy jej nie brakuje, ba! mnoży się w szalonym tempie, jeśli tylko jej na to pozwolimy! Po prostu miłość.

Z lektury na lekturę staję się coraz większym fanem twórczość Emilii Kiereś. Ujmuje mnie ciepło bijące z jej słów i opowiadanych historii. Autorka nie boi się obnażać naturalnych obaw najmłodszych, nie tylko wyjaśniając im, że wszystko to jest normalne, ale również podpowiadając jak radzić sobie z każdą trwogą. Co więcej, przemyca w opowiadaniu dla dzieci wskazówki dla dorosłych! Etykiety zachowań, na których możemy się wzorować oraz sytuacji, na które powinniśmy zwracać uwagę.

Finalnie i co chyba najważniejsze "Złota Gwiazdka" to książka po prostu o miłości. O miłości ujawniającej się we wsparciu, opiece, szczerości, miłosierdziu, dobroci, prostych gestach i wdzięczności. Dobrze jest mówić dzieciom o miłości!

Pamiętacie może małą Marysię, która z Panią Wróżką wieszała na drzewku wiśni srebrne dzwoneczki? Otóż Marysia ta skończyła już piętnaście lat, a jej maleńki braciszek - Antek, też nie jest już tycieńkim niemowlakiem. Antosiek ma lat dziewięć, więc nie jest już małym dzieciakiem, choć chyba czasem trochę za tym tęskni. Brakuje mu przytulenia mamy, zabawy z siostrą i...

Emilia Kiereś stworzyła wyjątkową historię, która mogła zostać napisana przez życie i być może została napisana.
Opowieść o rodzinie i tym jak jest ona ważna. O wzajemnym wsparciu, miłości, dziecięcych radościach ale również zmartwieniach, rozterkach i pytaniach, które rodzą się w głowie.
O tym jak coś lub ktoś może diametralnie odmienić nasze życie. Jak ważna jest szczera rozmowa, wsparcie i zrozumienie. O tym co tak na prawdę jest istotne i to nie tylko w Święta Bożego Narodzenia ale na co dzień - każdego dnia.
O opiece, wsparciu, drobnych gestach, wdzięczności i ciepłych słowach. O miłości, która jest ważna i bez której człowiek nie jest w stanie żyć a rodzina istnieć. 

Emilia Kiereś stworzyła wyjątkową historię, która mogła zostać napisana przez życie i być może została napisana.
Opowieść o rodzinie i tym jak jest ona ważna. O wzajemnym wsparciu, miłości, dziecięcych radościach ale również zmartwieniach, rozterkach i pytaniach, które rodzą się w głowie.
O tym jak coś lub ktoś może diametralnie odmienić nasze życie. Jak ważna jest...

Przyznam, że to jedna z najbardziej magicznych, cudownych, świątecznych książek jakie w tym roku przyszło mi czytać. Jestem pod ogromnym wrażeniem właśnie takiego rodzaju książek, ponieważ to właśnie takie pozycje zasługują na największą uwagę. Nie dość, że treść jest bardzo ważna, symboliczna, to na dodatek ilustracje, oraz dopracowana okładka tworzą pełny obraz tego cudownego wydania. Słyszałam już wiele opinii, że książka ta jest podobna do wspaniałej serii Małgorzaty Musierowicz, Jeżycjady. Tak, to prawda, ale bardziej powiedziałabym ,że przez fantastyczne ilustracje, które są zawarte w książce. Sam styl Autorki może nam trochę kojarzyć się nam z historiami, które wyszły spod pióra Małgorzaty Musierowicz.

Takiego rodzaju książki to czysty majstersztyk, pierwsza klasa. Nie mam takiego rodzaju książkom nic do zarzucenia, bo niby co? Treść jest piękna, ma przesłanie. Bohaterowie również są żywi, barwni, pod każdym detalem są dopracowani. I ogólnie cały świat przedstawiony jest na bardzo wysokim poziomie.

Poza tym Emilia Kiereś w cudowny sposób opisała w tej książce zimę, przygotowania do świąt. Momentami miałam wrażenie, że aż czuję te zapachy pierniczków, herbatek, cynamonu, choinki i ogólnie tego świątecznego klimatu.

Z całego serca pokochałam głównego bohatera Antka. Było mi go w pewien sposób szkoda, ponieważ nadchodziły święta, on bardzo pragnął spędzać czas z jego ukochaną matką, ale przez wzgląd na to, że miał maleńkiego brata, to matka nie miała już dla niego tyle czasu co przedtem. Antek jednak postanawia radzić sobie sam i szuka przygód gdzie indziej, biorąc do pomocy Tereskę, jego kuzynkę.

Komu polecam tę książkę? Słuchajcie Kochani, wszystkim! Czytajcie takiego rodzaju książki z rodziną, wspólnie, wieczorem z dziećmi. Te opowiadania mają przesłanie, ukryte dno i magię, która potem udzieli się i Wam.



Opis fabuły



Antek, główny bohater naszej powieści jest młodym chłopcem, który z upragnieniem czeka na święta. W tym roku jednak te święta mają wyglądać nieco inaczej, ponieważ chłopiec jedzie wraz z rodziną i maleńkim braciszkiem do cioci Ani i wujka Eryka. Z początku jest pochłonięty pomocą przy świątecznych przygotowaniach, ale z czasem zaczyna mu się nudzić, jego mama nie ma dla niego czasu, ponieważ większą uwagę poświęca swojemu maleńkiemu synkowi, a Antek musi jakoś sam zadysponować swoim wolnym czasem. Uwielbia go spędzać ze swoją kuzynką - Teresą, z którą to bardzo lubi się bawić. Pewnego razu podczas spaceru zauważa osobą - tajemniczą postać z czerwoną czapką na głowie. Z początku myśli, że to mikołaj, ale ten pomysł jednak szybko wybija mu z głowy Tereska, która twierdzi, że zna postać, która nosi czerwoną czapeczkę.

Antek i Tereska codzień śledzą postać ,, Czerwonej głowy" i tak pewnego razu postanawiają wybrać się do jej domu i odwiedzić ją. Więc zatem kim jest tajemnicza postać z czerwoną czapeczką na głowie? Czemu podczas opadów śniegu biegała po dworze? I jaką tajemnicę skrywa ? Czy Antek i Tereska rozwikłają tą zagadkę? Czy pomimo wszystko nie zapomną o magii świąt?

Przyznam, że to jedna z najbardziej magicznych, cudownych, świątecznych książek jakie w tym roku przyszło mi czytać. Jestem pod ogromnym wrażeniem właśnie takiego rodzaju książek, ponieważ to właśnie takie pozycje zasługują na największą uwagę. Nie dość, że treść jest bardzo ważna, symboliczna, to na dodatek ilustracje, oraz dopracowana okładka tworzą pełny obraz tego...