Jest to druga książka tej autorki, którą przeczytałam. Pierwszą była "To już nie ma znaczenia". Z tymi książkami mam mieszaną relację. Z jednej strony chciałabym potrafić pisać tak pięknie jak Joanna Jagiełło, a z drugiej wiem, że czasami coś się nie sprawdzi, zaszwankuje, lub zwyczajnie nie są to książki dla każdego.
Po kolejną książkę Joanny Jagiełło sięgnęłam jednak dlatego, że uważam, że warto, i że zwyczajnie te książki doceniam, lubię, skłaniają mnie do refleksji.

Na początku zaznaczę, że będę się starać, aby moja opinia była jak najbardziej uzasadniona, mogą się więc pojawić w niej spojlery.

Zacznijmy od początku. Początkowo, gdy zaczęłam wchodzić w ten świat, to naprawdę niesamowicie się wciągnęłam. Autorka ma to do siebie, że pisze bardzo sprawnie, w sposób przemyślany skleja ze sobą słowa i historie postaci. Poza tym jej historie są takie, jakie próbuje stworzyć - realistyczne.
Mamy opis gwałtu, albo niewygodne tematy. Specjalnie. Specjalnie, żeby o nich nie milczeć, żeby spróbować o nich rozmawiać.
Mamy niedopowiedzenia w postaci nierozwiązanych relacji, niechęci do mówienia sobie wszystkiego. Specjalnie, żeby czuć że tam nie gra, że może my byśmy zrobili to inaczej.
No właśnie, a jakie my mamy prawo stawiać się w sytuacji tych bohaterów i mówić "powiedz jej! wytłumacz jej to! no przecież ja bym to zrobił/a", jeśli nie jesteśmy nimi?
Książki tej autorki, z którymi miałam do czynienia to opowieści, które nie boją się być. To znaczy - jeśli ma być w nich coś co wzbudza w nas emocje, nawet takie jak złość - to będzie, bo ma to jakiś cel.
To nie są kolejne lekkie młodzieżówki.
To książki, które naprawdę - gdy znajdziemy w nich to coś, a nieraz nawet kawałek siebie, często w takich niuansach - to chcemy je pokazać bliskiej osobie, żeby nas poznała, żeby ją nakłonić do spostrzeżeń, rozmyślań, rozmowy.
Trzeba być tylko uważnym czytelnikiem i wyłapywać te niuanse.
Autorka jest uważna. Patrzy na ludzi i trafnie obserwuje ich emocje, uczucia, życie.
Obserwuje to jak każdy z nas jest inny. Czuć w tej książce pewnego rodzaju ciepło i słowa "rozumiem cię".

Książce dałabym 10/10, ale nie zrobię tego, i napiszę teraz dlaczego:
historia jest skonstruowana w sposób dobry, skłaniający do rozmyślań, są ciekawe przemyślenia, narracje. Dodatkowym urokiem jest zastosowanie wstawek niby to z książki "motywacyjnej". Jest to świetnie skonstruowany zabieg pisarski pasujący do opowieści.
Książka jest ładnie wydana - po raz kolejny w podobnym formacie jak druga, oraz z małą czcionką i ładna wizualnie.
Nie daję jej 10/10 tylko 8/10, ponieważ odczułam w pewnym momencie natłok wszystkiego, takie trochę zabranie tej historii z realizmu. Za duże nakumulowanie na postaci. Ciężko to wyjaśnić, ale jakoś nie widzę tego, żeby mama z depresją nagle pogodziła się z córką, nagle coś do niej dotarło, tak w zasadzie po jednej kłótni po której - znów- nagle wszystko wróciło do normy, znów - nagle - wraca do ich ojca i nagle bez żadnych przeprosin, niczego, żadnego budowania relacji od nowa są razem. Jakoś nie widzę tego, że to co zrobił prześladowca, choćby z narkotykami, przy ojcu policjancie drugiego bohatera, jakoś nie wyjdzie na światło dzienne, tak jak z tym śledzeniem, gwałtem. Jakoś nie widzę tego spontanicznego ślubu Marysi i nagle dziecko po roku, z takim niedopowiedzeniem, czy skłamała na temat ciąży czy nie, w ogóle postać Marysi jest tu postacią zdecydowanie mało zadbaną, tak jak relacja rodziców Adama, tu można by popracować literacko więcej w tym zakresie a zostaje niejako zepchnięte na drugi plan.

Jakoś nie widzę tak samo tego, że Adam jest gejem katolikiem i akurat przez to molestował go ksiądz. No i w ogóle ten wątek tej wiary jest tutaj bardzo słabo rozwiązany, jakby tylko, bardzo brzydko mówiąc, tak trochę polizany po wierzchu. Myślę, że można by w rozmyślania głównego bohatera i konflikt wewnętrzny wejść głębiej. Podobnie się czułam też z Magdą, która czasami mnie nawet irytowała, bo wydawała się czasami taka nieprzystępna, a zarazem wszystko -wiedząca - tak jak z tą relacją z nią i Adamem. Rozumiem, że była zagubiona, ale jeśli tak, to dlaczego nie zdecydowała się z nim na rozmowę?

I tu właśnie mamy te zabiegi autorki. Że nie dostajemy tego, czego byśmy chcieli. Że pisze inne zakończenie dla tych naszych postaci. Że tak się frustrujemy, że tak byśmy chcieli, żeby te osoby ze sobą rozmawiały, bo właśnie wszędzie tu tej rozmowy brakuje. I pyk - pstryczek w nos - rozmowy nie ma i nie będzie. Chyba, że któreś z nich do tego dojrzeje. A czy proces dojrzewania nastąpi? Po rozmowie Marysi z Adamem czy próbie stworzenia nowej rodziny przy rodzicach Magdy, możemy po cichu mieć nadzieję, że tak.



Dopisek: Zapomniałam wspomnieć o bardzo istotnej rzeczy. Autorka daje nam informację o tym, że książka powstała przez rozmowę z pewnym chłopakiem o odmiennej orientacji. Dodatkowo autorka zapoznała się z różnymi kobiecymi forami i wypowiedziami różnych osób.

Jest to druga książka tej autorki, którą przeczytałam. Pierwszą była "To już nie ma znaczenia". Z tymi książkami mam mieszaną relację. Z jednej strony chciałabym potrafić pisać tak pięknie jak Joanna Jagiełło, a z drugiej wiem, że czasami coś się nie sprawdzi, zaszwankuje, lub zwyczajnie nie są to książki dla każdego.
Po kolejną książkę Joanny Jagiełło sięgnęłam jednak...

1.5 ⭐

Dobra, przyznaję, że jak ja zaczęłam to się wciągnęłam i na raz przesłuchałam 3/4. Ale po zrobieniu nocnej przerwy i poukładaniu w swojej głowie tego, co przyswoiłam zaczęło mi się gryźć tu wiele rzeczy. W skrócie to jest historia, która porusza bardzo ważne tematy w bardzo nieudolny sposób. Niby jest skierowana do nastolatków, ale kurde - ja mam 30+ lat, a ta książka mnie triggeruje, mimo że nie dotyczy mnie żaden z opisywanych tam problemów, to jak mają poczuć się osoby, które coś takiego przeżywają?

I do tego te stereotypy, w stylu: "przemoc to nie przemoc, jeśli jest w słusznej sprawie", "płaczesz jak baba". NIE, NIE I JESZCZE RAZ NIE. W żadnym wypadku nie przekazujmy takich wartości! Tu nie ma żadnej przeciwwagi, nikogo, kto by wyciągnął rękę i powiedział: "Stop, to jest złe!". Ciągłe marudzenie, jojczenie, złe przykłady i bohaterowie, którzy mają po dwie cechy charakteru. Po prostu nie i nawet pisanie o tej książce mnie wkurza.

1.5 ⭐

Dobra, przyznaję, że jak ja zaczęłam to się wciągnęłam i na raz przesłuchałam 3/4. Ale po zrobieniu nocnej przerwy i poukładaniu w swojej głowie tego, co przyswoiłam zaczęło mi się gryźć tu wiele rzeczy. W skrócie to jest historia, która porusza bardzo ważne tematy w bardzo nieudolny sposób. Niby jest skierowana do nastolatków, ale kurde - ja mam 30+ lat, a ta...

❗TW: queerfobia, gwałt, toksyczny związek, przemoc, próba samobójcza

★ Tak bardzo nie lubię i nie rozumiem nazywania przyjaciółmi osób, o których nic się nie wie, nie ma się do nich zaufania i praktycznie się z nimi nie rozmawia. Dlaczego ludzie tak robią? Do tego oni jeszcze byli w związku, bo tak. Zupełnie nie zauważyłam momentu, w którym ich relacja zamieniła się z "przyjaźni" w związek. I dlaczego Adam się zgodził na ten związek, jak nic do niej nie czuł??

★ Irytowało mnie też ciągłe powtarzanie przez Adama, że ,,nikt go nie akceptuje, bo jest taki jest, a ten kraj to jest najbardziej nietolerancyjny". W ogóle wszyscy bohaterowie tu byli nietolerancyjni, ale tak aż przesadnie.

★ Temat byłego chłopaka Magdy moim zdaniem zanikł w połowie, niby powinna się go bać, ale jednak on znika w połowie i nikt o nim nie pamięta? Tak samo temat związku Adama. Wydaje mi się, że bohaterowie nie odczuwali długotrwałych emocji, coś złego/smutnego się stało, to się stało i tyle.

★ Ogólnie ta książka to taka "luźna" historia nastolatków, osobiście nie lubię takich książek, bo uważam że są o niczym, nie mają żadnego przekazu. Przeczytasz, zapomnisz.

❗TW: queerfobia, gwałt, toksyczny związek, przemoc, próba samobójcza

★ Tak bardzo nie lubię i nie rozumiem nazywania przyjaciółmi osób, o których nic się nie wie, nie ma się do nich zaufania i praktycznie się z nimi nie rozmawia. Dlaczego ludzie tak robią? Do tego oni jeszcze byli w związku, bo tak. Zupełnie nie zauważyłam momentu, w którym ich relacja zamieniła się z...

Książka bardzo triggerująca. Niby kierowana do osób lgbt+ i dziewczyn walczących o swoje... Niestety myślę, że większość czytelników poczuje się po przeczytaniu źle, tak jak ja, zamiast poczuć wsparcie. Współczuję wszystkim nastolatkom, którzy sięgną po tą książkę, to może nie być dobre dla ich psychiki...

Książka bardzo triggerująca. Niby kierowana do osób lgbt+ i dziewczyn walczących o swoje... Niestety myślę, że większość czytelników poczuje się po przeczytaniu źle, tak jak ja, zamiast poczuć wsparcie. Współczuję wszystkim nastolatkom, którzy sięgną po tą książkę, to może nie być dobre dla ich psychiki...

Książka jest dobrze napisana, w mojej bibliotece oznaczona jako 16+ i myślę, że taki przedział wiekowy (nastoletni) jest jak najbardziej odpowiedni. Ciut młodsze dziewczyny czy chłopcy też powinni po nią sięgnąć. Porusza problemy o których mówi się co raz więcej, ale wciąż za mało plus opisuje co czują bohaterowie.

Książka jest dobrze napisana, w mojej bibliotece oznaczona jako 16+ i myślę, że taki przedział wiekowy (nastoletni) jest jak najbardziej odpowiedni. Ciut młodsze dziewczyny czy chłopcy też powinni po nią sięgnąć. Porusza problemy o których mówi się co raz więcej, ale wciąż za mało plus opisuje co czują bohaterowie.

OSTRZEŻENIE O ZAWARTOŚĆI: graficzny opis gwałtu, graficzny opis pobicia, queerfobia, mizoginia, fatfobia, blackface, pedofilia, samookaleczanie

Polska queerowa literatura młodzieżowa jak zwykle na poziomie podłogi. A za te opisy gwałtu i pobicia na pierwszej stronie autorka i readakcja powinni dostać dożywotni zakaz wykonywania zawodu.

OSTRZEŻENIE O ZAWARTOŚĆI: graficzny opis gwałtu, graficzny opis pobicia, queerfobia, mizoginia, fatfobia, blackface, pedofilia, samookaleczanie

Polska queerowa literatura młodzieżowa jak zwykle na poziomie podłogi. A za te opisy gwałtu i pobicia na pierwszej stronie autorka i readakcja powinni dostać dożywotni zakaz wykonywania zawodu.

Jak na książkę dedykowaną młodzieży..styl niesamowicie oporny, nie angażujący. Kreacja bohaterów również mogłaby być lepsza. Nie wystarczy, że książka będzie poruszać ważne tematy. Muszą one zostać jeszcze przystępnie przekazane.

Jak na książkę dedykowaną młodzieży..styl niesamowicie oporny, nie angażujący. Kreacja bohaterów również mogłaby być lepsza. Nie wystarczy, że książka będzie poruszać ważne tematy. Muszą one zostać jeszcze przystępnie przekazane.

Bardzo dobra. Aktualna. Smutna.

Ale...
Trochę dużo wątków (niektóre aż się proszą o rozwinięcie).
Czasami taka trochę przegadana...


+ czy tylko mi to przypominało klimatem "Fanfik"?😅

Bardzo dobra. Aktualna. Smutna.

Ale...
Trochę dużo wątków (niektóre aż się proszą o rozwinięcie).
Czasami taka trochę przegadana...


+ czy tylko mi to przypominało klimatem "Fanfik"?😅

Mimo negatywnych opinii poniżej to mi się książka podobała. Na pewno wielu chłopaków na miejscu Adama miało podobne problemy.
Może momentami opisy były zbyt długie, ale i tak książka moim zdaniem wciąga.

Mimo negatywnych opinii poniżej to mi się książka podobała. Na pewno wielu chłopaków na miejscu Adama miało podobne problemy.
Może momentami opisy były zbyt długie, ale i tak książka moim zdaniem wciąga.

Książka bardzo mnie wciągnęła, porusza ona ciężką problematykę m.dz.i innej orientacji seksualnej i toksycznego związku. Warta przeczytana ;)

Książka bardzo mnie wciągnęła, porusza ona ciężką problematykę m.dz.i innej orientacji seksualnej i toksycznego związku. Warta przeczytana ;)