Opowiadania wybrane Juliana Kawalca podzielone są na 7 części, z których cztery początkowe zatytułowane kolejno: “Ścieżki wśród ulic”, “Blizny”, “Zwalony wiąz” oraz “Czarne światło” składają się z krótkich opowiadań, są nawet i jednostronicowe. Pisarz opisuje w nich historie ludzi z czasów wojennych i powojennych, niektóre umiejscawia na wsi , inne w mieście. Opowiadania te kończą się przeważnie jakąś puentą.

Natomiast trzy pozostałe części, noszące tytuły: “Marsz weselny”, “Szukam domu” i “Wielki festyn” składają się z opowiadań znacznie dłuższych. Niektóre z nich dotyczą problemów życia wiejskiego, a niektóre życia w mieście. W wielu pisarz opisuje problemy związane z przyrodą, unicestawianiem jej w mieście. Jak dla mnie treść tych utworów jest bardzo rozwleczona, jest w nich już inny styl pisania niż w początkowych utworach książki, jak dla mnie zbyt filozoficzny. Historie zawarte w niektórych (m.in.“Imieniny”, “Marsz weselny”, “Ludwika, córka Ładugi”, “Furka toczy się drogą”) ukazują tragizm ludzkich tragedii (czasami zbyt masakryczny),które biorą się bądź z głupoty, bądź z biedy.

Ogólnie nie czyta się prozy Kawalca łatwo, ale niekiedy można zapoznać się z różnymi gatunkami literackimi, czasami nie dla relaksu.

Opowiadania wybrane Juliana Kawalca podzielone są na 7 części, z których cztery początkowe zatytułowane kolejno: “Ścieżki wśród ulic”, “Blizny”, “Zwalony wiąz” oraz “Czarne światło” składają się z krótkich opowiadań, są nawet i jednostronicowe. Pisarz opisuje w nich historie ludzi z czasów wojennych i powojennych, niektóre...