Jeśli lubicie zaglądać na półki z książkami znajomych i przyjaciół porównując gusta czytelnicze, to ta pozycja na pewno Was nie zawiedzie.
Anna Dziewit - Meller i Justyna Sobolewska dzielą się z czytelnikami swoim literackim światem, książkami, które towarzyszyły im od najmłodszych lat, i które wywarły na nie największy wpływ, i do których lubią wracać.
Autorki podzieliły książkę na cztery życiowe etapy. W dwóch pierwszych rozdziałach “Dzieciństwo” i “Szkoła” nasze drogi czytelnicze przebiegały bardzo podobnie i odnalazłam w nich moje własne dziecięce zachwyty nad lekturami.
Na “Studiach” i w “Dorosłości” nasze gusta czytelnicze, zapewne z powodu wyboru innych dróg studenckich, były już bardzo rozbieżne.
Mój największy zachwyt budziły anegdoty o autorach i okoliczności powstania książek.
Gdyby “Stówka” powstała wiele lat temu, w szkolnych czasach, mam wrażenie, że moje spojrzenie na część czytanych lektur, byłoby zupełnie inne, szersze, bogatsze i niektóre odebrałabym w zupełnie inny sposób.

Jeśli lubicie zaglądać na półki z książkami znajomych i przyjaciół porównując gusta czytelnicze, to ta pozycja na pewno Was nie zawiedzie.
Anna Dziewit - Meller i Justyna Sobolewska dzielą się z czytelnikami swoim literackim światem, książkami, które towarzyszyły im od najmłodszych lat, i które wywarły na nie największy wpływ, i do których lubią wracać.
Autorki podzieliły...

Fantastyczna książka. Oczywiście jest to mój ulubiony rodzaj książek - te o książkach i czytaniu. Ale też lekkość, osobisty ton, poczucie humoru, erudycja i wrażliwość autorek idealnie wpisały się w moje gusta. Polecam najgoręcej.

Fantastyczna książka. Oczywiście jest to mój ulubiony rodzaj książek - te o książkach i czytaniu. Ale też lekkość, osobisty ton, poczucie humoru, erudycja i wrażliwość autorek idealnie wpisały się w moje gusta. Polecam najgoręcej.

Ostatnio zostałam poproszona o napisanie 5 moich top książek i uwierzcie mi, nie umiałam wskazać tak małej liczby. Bo jak tu zrobić ranking, kiedy tyle tytułów, tyle autorów ciśnie się do przodu i chce zająć podium.
Żeby była jasność – pierwsze miejsce będzie zawsze niezmiennie dla… „Zabić drozda” Harper Lee, a później, może się zmieniać, w zależności od czytania kolejnych książek. Ta jedyna pozycja była i jest dla mnie tak ważna, że przez wiele lat nie przeczytałam kontynuacji książki „Idź, postaw wartownika”, wydanej po śmierci autorki. A wystarczyło jedno zdanie w jakiejś recenzji…, że Atticus był jednak rasistą…, ale czytam, czytam w końcu…
Stówka to książka pokazująca wybór najlepszych 50 książek wybranych przez każdą z autorek, czytanych przez nie na przestrzeni różnych etapów życia.
Cofamy się do czasów dzieciństwa, przez szkołę i studia po dorosłość. Ja też zrobiłam podobne zestawienie moich książek zupełnie przypadkowo, kierując się bardziej tym, co dały mi te książki na przestrzeni tych lat.
Ale przecież też czas pierwszych miłości, wchodzenia w dorosłość, kojarzące się z ważnymi wydarzeniami z życia. Czy łatwo było im wybrać taką ilość? Myślę, że nie, ale takie wybory mnie cieszą, to znaczy ten czas, kiedy trzeba się zastanawiać, myśleć o przeczytanych książkach. To jest bardzo miłe, wracają wspomnienia.
Czytając te wybory, podane w taki sposób, cieszyłam się jak dziecko. Nie wiem jak Wy, ale ja jakoś tak odruchowo porównywałam sobie te wybory. Raz czytamy wybór Anny Dziewit- Meller a raz Justyny Sobolewskiej. I kiedy już wydawało mi się, że moje oceny idą w stronę jednej autorki, pojawiały się takie pozycje, że postanowiłam w końcu nie przyznać żadnej z Pań pierwszeństwa a swoje punkty w tym moim osobistym plebiscycie podzielić tak:
Stówka za "Stówka" na Dzień dobry, a za słowa "Przeczytaj to jeszcze raz" kolejna stówka. Razem daję 200 punktów :)
Autorki wracają do przeczytanych kiedyś książek i rozważają jak postrzegają je teraz, zdradzając swoje myśli i przeżycia, w końcu to forma felietonu. Jakże ciekawe dygresje, o rodzinie, o przodkach o myśleniu dawniej i dziś.
Ja też lubię wracać do raz przeczytanych książek, dlatego znajdziecie u mnie znane wydawać by się mogło w tytuły książki. Tak, chcę je znów przeczytać i zobaczyć jaki teraz będzie mój odbiór. Taki Folwark zwierzęcy Orwella na przykład. Kto oglądał film „Obywatel Jones” Agnieszki Holland, czy obserwuje to co obecnie dzieje się w Ukrainie, zrozumie mój powrót do tej książki.
Widać, że te wybory są dla autorek kluczowe, ważne, przywołują wspomnienia i zmuszają do refleksji. Ja też obserwowałam, jak na te same książki reagują moje córki. I muszę powiedzieć, że jednak mamy inne gusta. Ale pocieszające jest to, że czytają dużo więcej niż ja. A jak dzwonią i pytają, czy mogłabym po drodze zajechać do księgarni i kupić im jakąś książkę, to możecie sobie wyobrazić jaką mam szczęśliwą minę 😊
Czytałam książkę delektują się pięknymi recenzjami, zapisując co jeszcze muszę przeczytać albo co chciałabym sobie przypomnieć :)
To co mi się bardzo podobało, to ciekawy opis, taka recenzja, z ciekawymi informacjami o autorze i samej książce.
Polecam, bo podpowiedzi i inspiracje książkowe zacne.

AleBabka AleBabka

Ps. A Wy potrafilibyście wskazać TOP 5?

Ostatnio zostałam poproszona o napisanie 5 moich top książek i uwierzcie mi, nie umiałam wskazać tak małej liczby. Bo jak tu zrobić ranking, kiedy tyle tytułów, tyle autorów ciśnie się do przodu i chce zająć podium.
Żeby była jasność – pierwsze miejsce będzie zawsze niezmiennie dla… „Zabić drozda” Harper Lee, a później, może się zmieniać, w zależności od czytania kolejnych...

Bardzo fajny zbiór esejów o 100. utworach literackich bądź poetyckich, które były z różnorakich powodów ważne dla autorek niniejszej książki. Z przyczyn oczywistych (nostalgia) najbardziej rezonują w czytelniku osobiste - a jednak zaskakująco wspólne - wspomnienia i refleksje na temat literatury czytanej w okresie dziecięcym i nastoletnim, kiedy druga część książki - z kilkoma wyjątkami, w których moje doświadczenia czytelnicze pokrywały się z retrospekcjami autorek - składa się na interesujący zbiór wskazówek ku eksploracji gatunków i dorobku twórców nie / mniej znanych.

"Stówka..." to jedna z ciekawszych "książek o książkach", w których autorki dzielą się niebanalnymi ciekawostkami, spostrzeżeniami i wspomnieniami o czytanej / przeżywanej literaturze. A na tle wielu książek w rodzaju "100... 1000..." itp. "które musisz przeczytać..." prezentuje się tu naprawdę nieoczywistą listę bez wątpienia wartościowych pod wieloma względami lektur. Polecam!

Bardzo fajny zbiór esejów o 100. utworach literackich bądź poetyckich, które były z różnorakich powodów ważne dla autorek niniejszej książki. Z przyczyn oczywistych (nostalgia) najbardziej rezonują w czytelniku osobiste - a jednak zaskakująco wspólne - wspomnienia i refleksje na temat literatury czytanej w okresie dziecięcym i nastoletnim, kiedy druga część książki - z...

przygotowuję się do remontu mieszkania. oglądam tzw. metamorfozy i nieustannie pytam. a gdzie oni mają książki? doceniam, że autorki Stówki pozwoliły nam trochę pobuszować po swoich regałach. w duchu - pokaż mi swoje książki a powiem ci kim jesteś. urodzona pomiędzy felietonistkami mogłam wyłapywać lektury formacyjne i zjawiska, które mnie, w tym samym mniej więcej czasie, dotyczyły lub ominęły. nie mogło zabraknąć dzieciństwa - wszak my wszyscy stamtąd. i warto wracać. dokupiłam sobie wydanie Alicji w krainie czarów z rysunkami Tove Jansson (choć Alicja tak głupio w życiu mnie ominęła, że aż do dziś się wstydzę). i znów czytałam baśnie Andersena, bo uznałam, że za mało ich przeczytałam synowi. książki o książkach inspirują. pomagają przełamywać impas czytelniczy. mieszją życie i literaturę. i choć nie wiem, czy autorki mają większe prawo niż inni do opowiadania, o książkach i zaklepywania sobie autorów. to zrobiły to. podjęły wysiłek zapisania i to ich anegtoty przetrwają trochę dłużej niż nasze.

przygotowuję się do remontu mieszkania. oglądam tzw. metamorfozy i nieustannie pytam. a gdzie oni mają książki? doceniam, że autorki Stówki pozwoliły nam trochę pobuszować po swoich regałach. w duchu - pokaż mi swoje książki a powiem ci kim jesteś. urodzona pomiędzy felietonistkami mogłam wyłapywać lektury formacyjne i zjawiska, które mnie, w tym samym mniej więcej czasie,...

Podczytywana między innymi książkami. Niektóre ze wspomnianych pozycji czytałam, inne sobie przypomniałam (te z czasów dzieciństwa),kilka tytułów zapisałam do przeczytania. Lubię czytać o tym co ludzie czytają, więc podobało mi się. I polecam - ku inspiracji.

Podczytywana między innymi książkami. Niektóre ze wspomnianych pozycji czytałam, inne sobie przypomniałam (te z czasów dzieciństwa),kilka tytułów zapisałam do przeczytania. Lubię czytać o tym co ludzie czytają, więc podobało mi się. I polecam - ku inspiracji.

Zbiór recenzji. Do przekartkowania.

Zbiór recenzji. Do przekartkowania.

Bibliofilska książka do podczytywania. Wybór jest oczywiście wielce subiektywny, ale jeśli ktoś lubi książki o książkach, to będzie usatysfakcjonowany. W moim odczuciu za dużo tu pozycji z literatury dziecięcej i młodzieżowej, ale rozumiem koncept, że jest to wędrówka od samych korzeni. Na plus przywołanie poezji, która często jest pomijana. Kilka pozycji zapisałam, a nie ma nic przyjemniejszego niż czerpać inspirację od innych czytelników.

Bibliofilska książka do podczytywania. Wybór jest oczywiście wielce subiektywny, ale jeśli ktoś lubi książki o książkach, to będzie usatysfakcjonowany. W moim odczuciu za dużo tu pozycji z literatury dziecięcej i młodzieżowej, ale rozumiem koncept, że jest to wędrówka od samych korzeni. Na plus przywołanie poezji, która często jest pomijana. Kilka pozycji zapisałam, a nie...

Kolejna książka Sobolewskiej o książkach, która mi się nie podoba. Tym razem napisana na spółkę z Dziewit-Meller i to zdecydowanie wyszło książce na dobre. Okładka zdradliwa, ja notorycznie widziałam napis "słówka" zamiast "stówka". Dwa pierwsze rozdziały nie dla mnie, bo to o książkach dla dzieci i młodzieży, a to mnie nie interesuje. Potem mamy też podział na studia i dorosłość, trochę sztuczny moim zdaniem, ale niech będzie, rozumiem taki zamysł. Wielkie minus za spis treści, nazwy rozdziałów nie nazywają się tak jak książki, które są w nich opisywane, więc utrudnienie, jak się przykładowo chce do czegoś wrócić albo w ogóle wybrać coś dla siebie ze spisu treści, to niestety się nie da - dla mnie masakra. Sporo z tytułów proponowanych to dość siermiężne książki spod etykietki "klasyka", a z tym dałam sobie spokój jakiś czas temu, zmurszałe lektury nie przetrwały próby czasu i nie sprawiają mi radości, więc podziękuję. Bo ja proszę Państwa jestem hedonistką i robię rzeczy po to, żeby mi było miło.

Kolejna książka Sobolewskiej o książkach, która mi się nie podoba. Tym razem napisana na spółkę z Dziewit-Meller i to zdecydowanie wyszło książce na dobre. Okładka zdradliwa, ja notorycznie widziałam napis "słówka" zamiast "stówka". Dwa pierwsze rozdziały nie dla mnie, bo to o książkach dla dzieci i młodzieży, a to mnie nie interesuje. Potem mamy też podział na studia i...

A to jest taka książeczka do czytania pomiędzy i w międzyczasie. Można przy niej odpocząć od książek i wręcz przeciwnie - nabrać na nie ochoty. Ze stu polecanych przez Annę Dziewitt-Meller i Justynę Sobolewską pozycji, czytałam mniej więcej jedną trzecią. Krytyczki przypomniały mi o kilku historiach z dzieciństwa i naprowadziły na parę nowych tytułów, które od razu wpisałam na listę „do przeczytania”. Stówka na szczęście nie była nużącą czy nadętą wyliczanką. To pisany pod klucz zbiór anegdot o autorach, garść ciekawostek okołoliterackich oraz dwie osobiste mapy czytelnicze. Można czytać na wyrywki i na raty. Można, ale i nie trzeba.

A to jest taka książeczka do czytania pomiędzy i w międzyczasie. Można przy niej odpocząć od książek i wręcz przeciwnie - nabrać na nie ochoty. Ze stu polecanych przez Annę Dziewitt-Meller i Justynę Sobolewską pozycji, czytałam mniej więcej jedną trzecią. Krytyczki przypomniały mi o kilku historiach z dzieciństwa i naprowadziły na parę nowych tytułów, które od razu wpisałam...