Jeździec bez głowy. Co o ciele wiedzieli ludzie średniowiecza?

Książka o tym jak w Średniowieczu postrzegano ludzkie ciało, choroby i śmierć. Myślałam, że bardziej mi się ta pozycja spodoba, bo uwielbiam czytać o Średniowieczu i tematyka tego dzieła wydała mi się mega interesująca. Jednak trochę się rozczarowałam. Nie jest to książka tylko o tym jak leczono w Średniowieczu i raczej medycyna stanowi w niej tylko tło, aby opowiadać o sztuce (głównie malarstwie i rzeźbie) i zwyczajach ludzi Średniowiecza.
Polecam, bo jest to całkiem dobra książka, ale liczyłam na coś innego.

Książka o tym jak w Średniowieczu postrzegano ludzkie ciało, choroby i śmierć. Myślałam, że bardziej mi się ta pozycja spodoba, bo uwielbiam czytać o Średniowieczu i tematyka tego dzieła wydała mi się mega interesująca. Jednak trochę się rozczarowałam. Nie jest to książka tylko o tym jak leczono w Średniowieczu i raczej medycyna stanowi w niej tylko tło, aby opowiadać o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy kolejna lektura z serii "Zrozum" to książka, dla której można stracić głowę? 🤭 Myślę, że tak! Kolejny raz czuję się usatysfakcjonowana lekkim, ale rzetelnym podaniem wiedzy popularnonaukowej. Tematyka postrzegania ciała w średniowieczu wydała mi się ciekawa, ale dopiero fakt, że to książka z serii, która do tej pory mnie nie zawiodła, sprawił, że chciałam się z nią zapoznać. To jedna z takich lektur, które poszerzają naszą wiedzę ogólną. Myśle, że nawet jeśli ktoś nie interesuje się historią to znajdzie tutaj coś ciekawego dla siebie. Autor postawił sobie za cel "wydobycie prawdy o średniowieczu" i w moim odczuciu udało mu się pokazać, że ta epoka to wcale nie "ciemne wieki" i zacofanie, ale fascynujący czas w historii. Książka ma bardzo fajną formę, każdy rozdział opisuje inną część ciała - m.in. głowę, dłonie, brzuch czy genitalia. Nie zabrakło także rozdziału o zmysłach, krwi, skórze i kościach. Autor odnosi sę do codziennego życia ówczesnych ludzi, religii, medycyny, sztuki i nauki, co daje dość szeroki obraz tych czasów. Książka napisana jest lekko, chociaż raczej bez humoru, który tak lubię w tego typu pozycjach. Kolorowe ilustracje, właściwie co stronę, uatrakcyjniają czytanie. Pomimo zalet tej książki, jakoś zabrakło mi efektu wow. Chyba przed urlopem potrzebuję już lżejszych tematów 🙈 Niemniej uważam, że jest to porządna dawka wiedzy popularnonaukowej podanej w fajnej formie.

Czy kolejna lektura z serii "Zrozum" to książka, dla której można stracić głowę? 🤭 Myślę, że tak! Kolejny raz czuję się usatysfakcjonowana lekkim, ale rzetelnym podaniem wiedzy popularnonaukowej. Tematyka postrzegania ciała w średniowieczu wydała mi się ciekawa, ale dopiero fakt, że to książka z serii, która do tej pory mnie nie zawiodła, sprawił, że chciałam się z nią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hartnell maluje bardzo pełny obraz średniowiecza (często zbaczając z tematu, ale akurat w tym przypadku nie miałam z tym problemu). Analizuje szeroki i różnorodny wachlarz interesujących tematów i łączy je we wspólny wątek – ludzkie ciało.

Ta książka jest lekka, nie zawiera ogromu informacji i według mnie to jej największy atut. Jest to raczej punkt wyjścia do tematu. Coś, co ma zaciekawić na tyle, żeby następnie zgłębiać wiedzę już we własnym zakresie – w moim przypadku się to sprawdziło. Wszystko to dopełnia lekkość w prowadzeniu narracji; po prostu nie sposób się oderwać i nie sposób się chociaż raz nie zaśmiać.

Wiecie co jeszcze zasługuje na uznanie? To, że ta książka jest po prostu pięknie wydana. Kolorowe ilustracje po mistrzowsku wzbogacają tekst i pomagają jeszcze bardziej zanurzyć się w tej ciekawej epoce historycznej.

Hartnell maluje bardzo pełny obraz średniowiecza (często zbaczając z tematu, ale akurat w tym przypadku nie miałam z tym problemu). Analizuje szeroki i różnorodny wachlarz interesujących tematów i łączy je we wspólny wątek – ludzkie ciało.

Ta książka jest lekka, nie zawiera ogromu informacji i według mnie to jej największy atut. Jest to raczej punkt wyjścia do tematu. Coś,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka Hartnella wyróżnia się nie tylko oryginalnym pomysłem (uważam, że spojrzenie na średniowiecze przez pryzmat ludzkiego ciała to strzał w dziesiątkę), ale też świetnym wykonaniem. Zachwyciło mnie kompleksowe i interdyscyplinarne ujęcie tematu oraz sposób, w jaki autor dokonuje syntezy treści. Czerpiąc z różnych dziedzin wiedzy, umiejętnie łączy informacje, tworząc mozaikową, ale jednocześnie przemyślaną całość. Nie zdarza się zbyt często, żeby książka popularnonaukowa tak dobrze spełniała zarówno edukacyjną jak i rozrywkową funkcję. Tymczasem publikacja Hartnella to przyjemność czytania i poszerzanie horyzontów w jednym. Bywa zabawnie, czasami szokująco i zadziwiająco, ale zawsze interesująco - od pierwszej aż do ostatniej strony.

"Jeździec bez głowy" to świetnie napisana i wciągająca książka popularnonaukowa o średniowiecznym postrzeganiu ludzkiego ciała, a także w szerszym kontekście o życiu, śmierci, sztuce, religii i medycynie wieków średnich. Rewelacja - trafia na podium moich ulubieńców serii Zrozum (obok książek Jennifer Wright) 💛

Książka Hartnella wyróżnia się nie tylko oryginalnym pomysłem (uważam, że spojrzenie na średniowiecze przez pryzmat ludzkiego ciała to strzał w dziesiątkę), ale też świetnym wykonaniem. Zachwyciło mnie kompleksowe i interdyscyplinarne ujęcie tematu oraz sposób, w jaki autor dokonuje syntezy treści. Czerpiąc z różnych dziedzin wiedzy, umiejętnie łączy informacje, tworząc...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W średniowieczu człowiek był jednym wielkim eksperymentem.

Czy wiecie jakie metody stosowały kobiety w średniowieczu jako antykoncepcję?
Jak rozpoczęła się chirurgia plastyczna?
Jakie znaczenie miały podpisy i uściski?

To wszystko i wiele więcej oczywiście otrzymacie z kolejnej świetnej książki od Wydawnictwa Poznańskiego serii Zrozum.
Okres średniowiecza w dalszym ciągu pozostaje owiany tajemnicą i naszymi domysłami. Pewnie większość z Was nie interesuje się przeszłością, już śpieszę z informacją, że to błąd. Bowiem najwięcej odpowiedzi znajdziemy właśnie w minionych latach, gdzie człowiek na własnej skórze doświadczał nowych umiejętności i zapoznawał się z tajnikami ludzkiego ciała.

Średniowiecze jest mocno specyficzne, a nam kojarzy się głównie z zacofaniem i ciemnotą. Jednak to właśnie w tym okresie, okraszonym przesadną religijnością i nad wyraz ogromną wyobraźnią, zaczynała kształtować się nauka i technika ludzkiego ciała. Gorąco polecam sięgać po tytuły z serii Zrozum.

W średniowieczu człowiek był jednym wielkim eksperymentem.

Czy wiecie jakie metody stosowały kobiety w średniowieczu jako antykoncepcję?
Jak rozpoczęła się chirurgia plastyczna?
Jakie znaczenie miały podpisy i uściski?

To wszystko i wiele więcej oczywiście otrzymacie z kolejnej świetnej książki od Wydawnictwa Poznańskiego serii Zrozum.
Okres średniowiecza w dalszym ciągu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jack Harynell "Jeździec bez głowy" Co o ciele wiedzieli średniowieczni ludzie,

Od dziś mam swoją nową ulubioną część serii Zrozum. Najlepszą, w moim przekonaniu, jak do tej pory poświęconą chorobom zakaźnym występującym na przestrzeni wieków "Co nas (nie) zabije" zastąpił "Jeździec bez głowy". A przy okazji, jak widać po moich wyborach, bliżej jest mi do kierującej się w stronę historii i nauk humanistycznych tej popularnonaukowej serii niż do szeroko pojętych nauk przyrodniczych.

Nie znaczy to, że "Jeździec bez głowy" jest lekturą stricte historyczną. Łączy on w sobie wiele różnych dziedzin, tak humanistycznych jak również przyrodniczych. Żeby jednak sięgnąć do historii średniowiecznej medycyny i wiedzy na temat ludzkiego ciała w ogóle, autor musiał przekopać się przez setki wiadomości pozostawionych na kartach średniowiecznych dzieł, zawartych w literaturze i sztuce tamtych czasów. Musiał sięgnąć również do znanych już odkryć archeologicznych. Przejrzeć publikacje, które pozostawili po sobie przedstawiciele świata chrześcijańskiego, islamu oraz judaizmu. To, a także zawarta w książce duża ilość reprodukcji, fotografii czyni ją jeszcze bardziej interesującą.

Wydawałoby się, że ludzie średniowiecza o ciele wiedzieli względnie niewiele. Nie mieli pojęcia, w jaki sposób leczyć wiele chorób, trudności sprawiało im przeprowadzanie operacji, musieli posiłkować się jedynie dostępnymi ziołami, czyniąc to wszystko w dodatku w zgodzie z wyznawaną religią. A jednak już wtedy kształciły się całe rzesze chirurgów, położnych, aptekarzy czy dentystów, nawet jeśli przez społeczeństwo byli postrzegani bardziej jako rzemieślnicy.

Nie mogę się oprzeć, żeby nie wspomnieć tutaj książki, która przypomniała mi się podczas lektury "Jeźdźca bez głowy". Jest nią "Medicus" Noaha Gordona. Książka, która zrobiła na mnie spore wrażenie, czytana wiele lat temu, będąca wieloletnią historią tytułowego Medicusa, czyli Roba J. Cola, ubogiego Anglika, który w XI wieku wyrusza do Persji, żeby tam pobierać nauki u słynnego lekarza tamtych czasów Ibn Siny. Kontynuowana z powodzeniem w następnych częściach, została również jakiś czas temu zekranizowana.

Podoba mi się pomysł przedstawienia ówczesnej wiedzy na temat ludzkiego ciała przez pryzmat jego poszczególnych części. W ten sposób mamy okazję przeczytać rozdziały dotyczące m.in.: głowy, zmysłów ludzkich, skóry, kości, serca, brzucha czy genitaliów. Wszystkim towarzyszą pasjonujące opowieści podkreślające ówczesną wiedzę i panujące przekonania, czasem bardzo oddalone od tego, co wiemy dzisiaj. Tym bardziej jest to fascynujące, ponieważ daje obraz drogi, jaką przeszła nauka o ludzkim ciele przez kolejne lata. Bywają jednak takie, znane szczególnie z literatury, które nie zmieniły się nic a nic. Serce nadal pozostało metaforą miłości, symbolem targających człowiekiem namiętności czy zemsty, głowa natomiast reprezentowała wyżyny bądź upadki ludzkiej egzystencji. Była zdolna do gestów czułych i delikatnych, ale również do wszelakich okrucieństw. Balansowanie pomiędzy tym, co znane i dające się wytłumaczyć, a tym co fantastyczne i niewiarygodne pokazywało również, że średniowieczny świat potrafił być naprawdę kreatywny w swoich, dzisiaj uznawanych za nieprawdopodobne, koncepcjach.

Jestem zachwycona.

Jack Harynell "Jeździec bez głowy" Co o ciele wiedzieli średniowieczni ludzie,

Od dziś mam swoją nową ulubioną część serii Zrozum. Najlepszą, w moim przekonaniu, jak do tej pory poświęconą chorobom zakaźnym występującym na przestrzeni wieków "Co nas (nie) zabije" zastąpił "Jeździec bez głowy". A przy okazji, jak widać po moich wyborach, bliżej jest mi do kierującej się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Już za sprawą świetnej książki Mai Iwaszkiewicz „Świnia na sądzie ostatecznym. Jak postrzegano zwierzęta w średniowieczu” przekonałam się, że średniowiecze wcale nie charakteryzowało się zacofaniem i ciemnotą, z czym zazwyczaj wszyscy je utożsamiamy. Muszę przyznać, że dzięki autorce naprawdę polubiłam tę epokę i już nawet zaczęłam się rozglądać za książkami w tym temacie. Jak się okazało wcale nie musiałam się zbyt długo trudzić, bo oczywiście trafił się pewniak w postaci nowej pozycji z mojej ukochanej serii Zrozum, czyli „Jeździec bez głowy. Co o ciele wiedzieli średniowieczni ludzie”. Już na wstępie zdradzę, że Jack Hartnell spisał się znakomicie, bo w niezwykle pasjonujący sposób opowiada o tej barwnej epoce, obala związane z nią mity, pokazuje stan ówczesnej wiedzy o ciele człowieka. Udowadnia, że średniowiecze jest bardzo niesłusznie pomijane i traktowane po macoszemu przez wielu współczesnych ludzi. Ta książka oferuje nie tylko wiedzę medyczną, ale również przybliża wiele historycznych faktów i postaci. Warto na nią również spojrzeć z perspektywy społeczno – kulturowej.

Jack Hartnell pokazuje i uświadamia, że nasza wiedza medyczna w porównaniu do średniowiecza jest w obecnych czasach faktycznie bardziej zaawansowana, fizjologia człowieka nie stanowi też dla nas już większej zagadki. Niektóre metody leczenia stosowane w tamtej epoce sprawiają, że włos się jeży na głowie. Sami przyznacie, że upuszczanie krwi z szyi w celu uśmierzenia bólu głowy, czy stosowanie jako środka antykoncepcyjnego ziaren pieprzu w pochwie nie brzmi zbyt dobrze. A takich przykładów autor serwuje nam dosyć sporo. Bardzo podoba mi się konstrukcja książki, która wygląda w ten sposób, że kolejne rozdziały opisują stan wiedzy na temat konkretnych części ciała oraz formę ich postrzegania łącznie z wierzeniami i religijnym aspektem, który w średniowieczu jest bardzo ważny, więc możemy je traktować, jako przystanki w podróży po średniowiecznym ludzkim ciele. Dowiadujemy się m.in., że głowa była siedzibą zdrowia psychicznego i osobowości. Skóra chroniła sekrety życia wewnętrznego i tworzenia zewnętrznego charakteru społecznego. Kości kojarzyły się ze śmiercią, więc budziły strach, ale również szacunek i nadzieję. Serce było siedzibą ludzkiej duszy. Upuszczanie krwi stosowano jako terapię leczniczą. Dłonie pozwalały na kontakt ze światem i doznania. Przerysowane obżarstwo było powtarzającym się motywem w literaturze. Genitalia tak jak dziś stanowiły źródło podziałów w życiu społecznym. A stopy zaprowadziły średniowiecznych ludzi do wielkich odkryć.

Autor powolutku przeprowadza nas przez kolejne tematy serwując dużo popularnonaukowej i historycznej wiedzy. Sporym ułatwieniem w jej przyswajaniu są barwne ilustracje, których jest naprawdę sporo i które świetnie wzbogacają treść oraz działają na wyobraźnię. Ta książka oferuje naprawdę ogrom różnych ciekawostek, jest po prostu napisana z pasją. Czuć dystans i luz autora, oraz duże poczucie humoru i niezwykłą umiejętność opowiadania o rzeczach skomplikowanych w sposób łatwy i przyjemny. Chciałabym również docenić pracę tłumacza Macieja Miłkowskiego oraz projekt okładki Tomasza Majewskiego! Polecam Wam z całego serca tę pozycję jak i wszystkie z serii Zrozum!


Dziękuję Wydawnictwu Poznańskie za egzemplarz do recenzji!

Już za sprawą świetnej książki Mai Iwaszkiewicz „Świnia na sądzie ostatecznym. Jak postrzegano zwierzęta w średniowieczu” przekonałam się, że średniowiecze wcale nie charakteryzowało się zacofaniem i ciemnotą, z czym zazwyczaj wszyscy je utożsamiamy. Muszę przyznać, że dzięki autorce naprawdę polubiłam tę epokę i już nawet zaczęłam się rozglądać za książkami w tym temacie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to