Wszystko pochłonie morze

"Z pewną goryczą pomyślała, że taki nastał teraz czas. Nikt nie mógł być pewny nikogo. Żona męża, przyjaciel druha, siostra brata."
.
Przewrotna to była historia. Kapryśna i pełna niespodzianek. Powiedzieć, że jestem zachwycona, to jakby nie powiedzieć nic. @magdalena_kubasiewicz z rozmachem stworzyła swoją wersję historii o syrenach, magii i alchemii. Utkała szeroko zakrojoną intrygę, wykorzystując do tego szpiegów, skrytobójców i magów. Wyciągnęła z szaf amulety i eliksiry, posunęła się nawet do otrucia Księcia. Cała ta historia, oparta na chciwości i pragnieniu władzy kilku osób sprawia, że momentami serce zamiera. Każdy z bohaterów tworzy swoją własną, niebanalną część tej opowieści pełnej legend i żywiołów. Ale to też historia o tym, że każdy wybór, każda ścieżka, którą wybierają bohaterowie ma swoje konsekwencje i przede wszystkim powinni uważać czego pragną. Bo słowa rzucone w gniewie i obietnice złożone morzu muszą zostać spełnione.
Jedyne czego nie znajdziecie w tej książce to romans, który tak często pojawia się w takich historiach. I uważam, że to absolutnie dobre posunięcie. W tej opowieści dzieje się tyle, że miłosne dramaty tylko sprowadziłyby ją do kolejnego czytadła, a tak dostajemy niesamowicie interesującą i mroczną fabułę.
Autorka lekkim piórem kreśli swój własny świat. Zaprasza czytelnika w zakamarki nowej, niebezpiecznej rzeczywistości zarzucając zanętę w postaci zagadki, by następnie uwikłać go w sieć zależności, intryg i potężną dawkę adrenaliny.

"Z pewną goryczą pomyślała, że taki nastał teraz czas. Nikt nie mógł być pewny nikogo. Żona męża, przyjaciel druha, siostra brata."
.
Przewrotna to była historia. Kapryśna i pełna niespodzianek. Powiedzieć, że jestem zachwycona, to jakby nie powiedzieć nic. @magdalena_kubasiewicz z rozmachem stworzyła swoją wersję historii o syrenach, magii i alchemii. Utkała szeroko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Legendy o morskich syrenach - pół kobietach, pół rybach, które kuszą swoim śpiewem żeglarzy, wciąż rozpalają wyobraźnię ludzkości. Tawernowe historie, mitologiczne przypowieści, czy też portowe szanty niosą relacje o tych niezwykłych stworzeniach, które tyleż nas fascynują, co i przerażają. Swoją wizję tego zagadnienia oferuje nam także Magdalena Kubasiewicz w najnowszej książce pt. "Wszystko pochłonie morze", którą mamy przyjemność poznać za sprawą Wydawnictwa Uroboros.

Fabuła książki przenosi nas swoimi stronami do fantastycznego, nadmorskiego miasta Sieldige. To właśnie tam żyje para głównych bohaterów tej historii - arystokrata Leto i młoda, uboga alchemiczka o imieniu Aletha. Przewrotność losu sprawi, że to właśnie oni staną na szali upadku bądź przetrwania tego miejsca, gdy oto władca tej krainy zostaje zatruty śmiertelnym "Pocałunkiem Syreny". Aletha i Leto podejmują się zadania odnalezienia nieznanego nikomu antidotum na truciznę, jak i też odkrycia tożsamości zamachowców, którzy bynajmniej nie będą przyglądali się z boku ich staraniom. Rozpoczyna się walka z czasem i mrocznymi siłami, której wynik zadecyduje o wszystkim...

Magdalena Kubasiewicz oddała w nasze ręce fascynującą, nieco mroczną, ale też i porywającą od pierwszych chwil, baśń fantasty! Jej strony wypełnia wartka akcja, wielka przygoda, kreacje barwnych i nieodgadnionych bohaterów oraz obraz pięknego świata magii, dworskiej polityki, potworów w ludzkiej i nie ludzkiej skórze... Nie mogło zabraknąć tu również szczypty rubasznego humoru, bardzo specyficznego wątku natury romansowej oraz niepowtarzalnego klimatu, który charakteryzuje tyko najlepsze odsłony literackiego fantasy. Całości efektu dopełnia jedna z najpiękniejszych okładek, jaką miałam okazję ujrzeć w swoim życiu.

Fabuła powieści odkrywa przed nami kolejne losy pary głównych bohaterów, którzy starają się sprostać postawionemu im zadaniu, co z każdą kolejną stroną wydaje się być coraz trudniejsze. Przede wszystkim muszą oni zdecydować, komu mogą zaufać, a komu nie. Po drugie docierają do najmroczniejszych zaułków Sieldige, by spotkać się z bardzo niebezpiecznymi postaciami, jak i wreszcie zetknąć z mroczną magią, która może tyleż im pomóc, co i zaszkodzić. Oczywiście, dobrze by było, gdy także zachowali przy tym wszystkim swoje życie, co też nie będzie łatwym. To wartka, perfekcyjnie zaplanowana i widowiskowa relacja, która trzyma nas w napięciu i zaciekawieniu do samego końca!

Interesujące jest to, że odnajdziemy tu kilka literackich nurtów w jednej, spójnej i niezwykle absorbującej opowieści. Otóż mamy rzecz jasna fantasy z przygodą w roli głównej, ale jest także i nie mniej ciekawy wątek natury kryminalnej, są odcienie grozy, a i też sympatycy rubasznej komedii coś dla siebie też znajdą. To wszystko sprawia, że książka jest wielowymiarową, co przekłada się na nieprzewidywalność lektury, zmienność nacisku na poszczególne jej akcenty i finalnie naszą przyjemność, która towarzyszy nam od pierwszej, do ostatniej strony. I uwierzcie mi, nawet nie zauważycie chwili, gdy przeczytacie tych ponad 400 stron tej powieści.

Z pewnością pozycja ta nie byłaby tak udaną, gdyby nie kreacja pary głównych bohaterów i miejsca akcji. Leto i Aletha to barwne, nieodgadnione, kryjące wiele sekretów, ale też i imponujące nam swoją wiedzą, zaradnością i umiejętnością wychodzenia cało z każdej sytuacji, postacie. Lubimy ich, darzymy ciepłymi odczuciami i kibicujemy w tym, by udało im się wypełnić misję. Oczywiście większe emocje budzi w nas Aletha, choćby z tego faktu, że jest silną kobietą, co w literaturze fantasy jest wciąż rzadkością. Co zaś do miejsca akcji tej książki - królestwa Sieldige, to te zachwyca nas swoim perfekcyjnym połączeniem tego, co realne i zwyczajne, z tym co magiczne i nadprzyrodzone - na czele z magią, demonami, czy też morskim syrenami, które w tej rzeczywistości oczywiście istnieją.

Bardzo szybko, z wielką przyjemnością i niesłabnącą ciekawością tego, co dalej, upływa nam spotkanie z niniejszą powieścią. Jest to bowiem jedna z tych odsłon literackiego fantasy, która zachwyca nas swoim każdym elementem, oczarowuje klimatem, rozbawia dialogami i przekonuje fabularnym scenariuszem do tego, by chcieć uwierzyć i wejść w ten literacki świat na tyle, na ile jest to tylko możliwe. I tu muszę też docenić pisarski warsztat pani Magdaleny Kubasiewicz, która bardzo szybko odnalazła się na polu tego specyficznego literackiego nurtu, co nie zawsze jest rzecz prostą.

Książka pt. "Wszystko pochłonie morze", to znakomita, intrygująca i gwarantująca wyśmienitą rozrywkę, baśniowa powieść fantasy. Myślę, że każdy miłośnik tego typu klimatów będzie w pełni usatysfakcjonowany tą lekturą, która po prostu porywa sobą od pierwszej strony. Z tego względu gorąco zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł, życząc równie udanej zabawy i mocy niezwykłych wrażeń, jakie to stały się moim udziałem podczas zaczytywania się w najnowszym dziele Magdaleny Kubasiewicz.

Legendy o morskich syrenach - pół kobietach, pół rybach, które kuszą swoim śpiewem żeglarzy, wciąż rozpalają wyobraźnię ludzkości. Tawernowe historie, mitologiczne przypowieści, czy też portowe szanty niosą relacje o tych niezwykłych stworzeniach, które tyleż nas fascynują, co i przerażają. Swoją wizję tego zagadnienia oferuje nam także Magdalena Kubasiewicz w najnowszej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od jakiegoś czasu miałam w głowie przeczytanie jakiejś powieści fantastycznej, ale takiej co sprawi, że poczuję się jak za "starych" (jeśli można tak mówić mając 27 lat) czasów i ery świetności wysokiej fantastyki, gdzie to nie romanse i relacje miłosne wiodły prym, a akcja i postaci jakie serwują nam autorzy (tu za wzór uznaję Dragon Lance i książki R.A. Salvatore), i Pani Magdalena w moim odczuciu się do tego zbliżyła, bo jak już się wczułam w lekturę to nie mogłam się oderwać!
Nasza historia zaczyna się niepozornie, jeden z bohaterów, Leto, udał się do dzielnicy Luster w celu spotkania z przyjaciółką- Alethą. Leto żyje na dworze, ma pozycję i jego życie ma wielką wartość, po drugiej stronie szali jest postać Alethy, która żyje w dzielnicy o złej opinii, gdzie to spryt i zaradność czasem są niezbędne do przetrwania w takim miejscu. I tak oto główna bohaterka musi pomóc ponownie w pewnym poważnym problemie na zamku - ktoś otruł Księcia i użył trucizny, która może nie mieć antidotum o nazwie Pocałunek Syreny. Czy uda się młodej dziewczynie, która pochodzi z biednej dzielnicy pomóc tak ważnej osobie? Jaka będzie cena tej pomocy i czy będzie w stanie ją zapłacić?
Co mnie bardzo ucieszyło, to fakt, że kobieca postać jest mocna i nie dzieje się tak przez chwilę, tylko pozostaje wierna swojej kreacji przez całą historię. Jej podejście do różnych spraw i psychologia nie zmieniają się zgodnie z kierunkiem wiania wiatru, a dzieje się to stopiono, ba, nawet odważę się rzec mozolnie, ale to jest wielki urok Alethy, bo można się wczuć w jej sytuacji i zrozumieć ją. Już dzięki niej ta historia jest dla mnie wygrana, ale dokładając do całego obrazu Leto - czyli mężczyznę z przeszłością, która zaskakuje i namiesza nie jeden raz oraz inne postaci, gdzie ich cel w fabule to nie tło, a rzeczywisty wpływ to otrzymamy świetną mieszankę, gdzie czytelnik może tylko powiedzieć "chcę jeszcze". To co było dla mnie szokiem, ale też sprawiło, że pokusiłam się o porównanie z początku opinii to brak tak na prawdę wątku miłosnego w treści książki "Wszystko Pochłonie Morze". Tutaj akcja, tajemnice i odkrywanie coraz to nowych seretów królują i ja to kupuję, bo nie mogłam się od tej książki oderwać!
Myślę, że ta książka może nie przypaść każdemu do gustu, bo większość obecnych książek z gatunku fantastyki musi mieć wampiry czy wilkołaki, a i oczywiście romans, z tym, że tego tu nie doświadczycie, tu znajdziecie syreny i magię, która rządzi się swoimi prawami. Wydarzenie goni wydarzenie, ale są one na tyle płynne, że ja z moim roztrzepaniem się nie zgubiłam, lecz chłonęłam jak gąbka, starając się poczuć jak bohaterka historii napisanej przez Panią Magdalenę.
Fantastyka w mojej opinie jednych z wyższych lotów - ja wam tą książkę POLECAM i proszę o więcej oraz zdecydowanie mam w planach nadrobić to co wcześniej wyszło spod pióra Pani Kubasiewicz.

Od jakiegoś czasu miałam w głowie przeczytanie jakiejś powieści fantastycznej, ale takiej co sprawi, że poczuję się jak za "starych" (jeśli można tak mówić mając 27 lat) czasów i ery świetności wysokiej fantastyki, gdzie to nie romanse i relacje miłosne wiodły prym, a akcja i postaci jakie serwują nam autorzy (tu za wzór uznaję Dragon Lance i książki R.A. Salvatore), i Pani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczyna się bardzo niepozornie. Ot, nadmorskie miasto z dziwną, magiczną dzielnicą. Aura tajemnicy unosząca się nad ową Dzielnicą Luster. Powiązania z zaczarowanym i drapieżnym morskim światem.
W tym wszystkim poznajemy alchemiczkę Alethę i arystokratę Leto. Z początku motywacje dwójki głównych bohaterów są niejasne, tak jak ich relacja.
Łączą siły gdy zagrożone jest królestwo, a władca zostaje otruty. Wtedy zaczyna się wyścig z czasem, aby znaleźć sprawców, zapobiec katastrofie i stworzyć coś, czego nikt dotychczas nie osiągnął - antidotum na Pocałunek Syreny.

Wszystko pochłonie morze to opowieść, która ociera się o syreny co jakiś czas. Wiecie, jak są te małe rybki, co podskubują stopy zjadając martwy naskórek, tak historia tutaj podgryza "syreni" temat, nęci legendami i niedopowiedzeniem. Jest to delikatne, ulotne i dosyć przewrotne.
Bo pomimo tych wszystkich fantastycznych elementów, magii i syren, to oczywiście nie to jest najważniejsze w tej książce. Bo razem z odkrywaniem zawiłych intryg, powoli, strona po stronie, rozdział po rozdziale, odkrywamy więcej na temat bohaterów, łączących ich relacji. To opowieść o przyjaźni silniejszej niż wszystko. O uprzedzeniach, o nieufności, o całej palecie emocji i obaw. O miłości, nie tylko romantycznej. I o sile, jaka płynie z tego płynie. A także i o cierpieniu, bo tego nie da się w życiu uniknąć.

Jeśli czytaliście "Gdzie śpiewają diabły" to w tej książce poczujecie znajomy niepokój, który tam roztaczał się niczym mgła, a tu osiada na wszystkim niczym słona, morska bryza. A Magdalena Kubasiewicz po raz kolejny urzekła mnie swoją opowieścią.

Jako, że nie znoszę spoilerów, nie napiszę nic bardziej szczegółowo. Po prostu polecam i tyle.

Zaczyna się bardzo niepozornie. Ot, nadmorskie miasto z dziwną, magiczną dzielnicą. Aura tajemnicy unosząca się nad ową Dzielnicą Luster. Powiązania z zaczarowanym i drapieżnym morskim światem.
W tym wszystkim poznajemy alchemiczkę Alethę i arystokratę Leto. Z początku motywacje dwójki głównych bohaterów są niejasne, tak jak ich relacja.
Łączą siły gdy zagrożone jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moje pierwsze zetknięcie z piórem autorki, o której już słyszałam. Czy sięgnęłabym po jej książki? Nie wiem, ale ostatnio bardzo podoba mi się motyw syren w książkach fantastycznych, dlatego postanowiłam sięgnąć po "wszystko pochłonie morze" z myślą, że może to być ciekawa książka i tak też było.

Autorka wykreowała ciekawy, magiczny i mogłabym rzec baśniowy świat, który totalnie mnie pochłonął. Jestem oczarowana tą historią i najchętniej zaczęłabym ją czytać ponownie, i w kółko, i w kółko tak długo aż będę mogła ją recytować jak "Inwokację" Mickiewicza. Ktoś z was pomyśli sobie, że pewnie przesadzam, ale co mogę poradzić na to że książka ta bardzo mi siępodobała?

Bohaterowie są bardzo ciekawie wykreowani. Każdy z nich wydawał mi się mieć "pełną osobowość", chodzi mi o to, że nic nikomu nie brakowało. Wszystkie wątki były bardzo ciekawie zarysowane i choć czasami zdarzało mi się, że pojawiały się w mojej głowie pytania, to po kilku stronach czy w kolejnych rozdziałach uzyskiwałam na nie odpowiedzi.

Zdecydowanie poelcam miłośnikom książek fantastycznych i tym, którzy tak jak ja lubią motyw syren.

Moje pierwsze zetknięcie z piórem autorki, o której już słyszałam. Czy sięgnęłabym po jej książki? Nie wiem, ale ostatnio bardzo podoba mi się motyw syren w książkach fantastycznych, dlatego postanowiłam sięgnąć po "wszystko pochłonie morze" z myślą, że może to być ciekawa książka i tak też było.

Autorka wykreowała ciekawy, magiczny i mogłabym rzec baśniowy świat, który...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ahoj cudowna przygodo! Jak tylko zobaczyłam tytuł, od razu czułam, że będzie to coś dla mnie. Bardzo lubię morskie opowieści z wykorzystaniem fantastycznych motywów. Jeżeli dodacie to tego jeszcze świetnych bohaterów, dużo akcji i dworskie intrygi, to mamy przepis na świetną historię. Ten przepis doskonale się tutaj sprawdził.

ALETHA to młoda kobieta, która żyje w cieniu Dzielnicy Luster. Musi być sprytna i zaradna, gdyż ta okolica nie słynie z dobrej opinii. Pewnego dnia odwiedza ją tajemniczy przyjaciel z dworu: Leto. Chłopak prosi o dużą przysługę: dziewczyna ma spróbować odnaleźć antidotum na Pocałunek Syreny, aby uratować samego Księcia. Rozpoczyna się gra o naprawdę dużą stawkę.

"Wszystko pochłonie morze" to historia trudna w ocenie, biorąc pod uwagę to, jak wiele dzieje się podczas tych zaledwie 218 stron. To powieść przepełniona akcją, dramatami, powiązaniami i tajemnicami. Powiedzieć, że nie ma tutaj miejsca na nudę, to trochę za mało. Nie znajdziecie tutaj nawet miejsca na chwilę wytchnienia, w tę książkę się wpada i ciężko ją odłożyć do samego końca. Magdalena Kubasiewicz dostaje ode mnie wielkiego plusa za płynne przejścia pomiędzy poszczególnymi wątkami, wprowadzenie postaci oraz przedstawienie wykreowanego świata. Nie odczuwałam tutaj natłoku opisów, a jednak wszystko było jasne i dobrze łączyło się w całość. Autorka skorzystała z kilku legend, wierzeń oraz schematów z gatunku fantastyki i podała nam je w ciekawej, odświeżonej formie. Ta historia wręcz prosi się o uwagę, bohaterowie wołają do nas ze stronic, a świat jest niezwykle barwny i ciekawy. Tutaj naprawdę można się poczuć tak, jakby samemu wzięło się udział w tej szalonej przygodzie.

Aletha to niezwykle mocna, charakterna postać. Bardzo podobała mi się jej kreacja, myśli oraz tło psychologiczne. Dziewczyna niezwykle zmienia się w trakcie tej opowieści, dojrzewa i nabiera nowych, intrygujących cech. Zdecydowanym zaskoczeniem był też jej przyjaciel Leto. Tutaj więcej zaskakujących detali wiąże się z jego przeszłością. W całej historii jest jeszcze kilka bardzo, ale to bardzo ciekawych postaci drugoplanowych. Każda z nich miała realny wpływ na fabułę, więc nie spotkacie się tutaj z pustymi pionkami dla nabicia stron. Chciałam zwrócić jeszcze uwagę, że w tej książce nie znajdziecie tak naprawdę głównego, prowadzącego wątku miłosnego. Bohaterowie zajęci są walką o życie Księcia, rozwiązywaniem tajemnic miasta oraz potyczkami z ich wrogami. "Wszystko pochłonie morze" to pozycja prawdziwie fantastyczna i właśnie na taką lekturę wypada się tutaj nastawić. Totalnie polecam Wam zanurzyć się w tę historię!

Ahoj cudowna przygodo! Jak tylko zobaczyłam tytuł, od razu czułam, że będzie to coś dla mnie. Bardzo lubię morskie opowieści z wykorzystaniem fantastycznych motywów. Jeżeli dodacie to tego jeszcze świetnych bohaterów, dużo akcji i dworskie intrygi, to mamy przepis na świetną historię. Ten przepis doskonale się tutaj sprawdził.

ALETHA to młoda kobieta, która żyje w cieniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W połowie kwietnia ukaże się książka Magdaleny Kubasiewicz
„Wszystko pochłonie morze”.
To baśń fantastyczna dla młodzieży i dorosłych.

Jej tytuł wydaje się złowieszczy.
Morze.
Pochłonie.
Wszystko.
Czy to przepowiednia, czy groźba?
W tej baśni wszystko się może zdarzyć...

Alchemicy, szpiedzy, syreny, wiedźmy,
intrygi, sekrety, kłamstwa, zdrady,
podróże, bitwy, walki, śmierć,
amulety, magia, runy, legendy.


Książę został otruty silną, mało znaną trucizną, na którą nie ma antidotum.
Powinien szybko umrzeć, ale magowie utrzymują go w śpiączce.
Ginie jeden z jego trzech najbliższych ludzi.
W Księstwie zaczyna szerzyć się chaos.
Książę nie ma potomka.

Kto stoi za zamachami?
Kto wznieca kolejne pożary?
Podejrzenie goni podejrzenie.
Kto jest przyjacielem, kto wrogiem?

Drugi z ludzi Księcia prosi alchemiczkę o pomoc w ratowaniu władcy.
Ta rozszyfrowuje recepturę trucizny i wyrusza w podróż,
by zdobyć najważniejszy składnik odtrutki.
Czy zdąży uratować Księcia?
Czy trzeci z ludzi Księcia jest z nimi, czy przeciwko nim?

Przysługi, niebezpieczeństwa, tajemnice.
Zaufanie, poświęcenie, cena.


Książka ma ponad 400 stron, ale czyta się ją szybko.
Bohaterowie ścigają się z czasem. Akcja gna i zwodzi.
W trakcie odkryty zostaje pewien sekret.
Co kryje następny rozdział?


https://bajdocja.blogspot.com/2021/04/wszystko-pochonie-morze.html

W połowie kwietnia ukaże się książka Magdaleny Kubasiewicz
„Wszystko pochłonie morze”.
To baśń fantastyczna dla młodzieży i dorosłych.

Jej tytuł wydaje się złowieszczy.
Morze.
Pochłonie.
Wszystko.
Czy to przepowiednia, czy groźba?
W tej baśni wszystko się może zdarzyć...

Alchemicy, szpiedzy, syreny, wiedźmy,
intrygi, sekrety, kłamstwa, zdrady,
podróże, bitwy, walki,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Recenzja przedpremierowa.
Napisać powieść, gdzie motywem przewodnim są syreny, wydaje się być stosunkowo proste – ot, sięgnąć do podań i legend, w których występują pół-kobiety pół-ryby (lub, idąc za mitologią grecką, ptaki!) i odziać to we własne szaty. Zrobić to w całkowicie świeży sposób – tak, by nie powtarzać oklepanego schematu z Andersenowskiej baśni lub nie inspirować się za mocno przygodami Odysa, lub co gorsza – sprawić, by nie wyszło tandetnie, jest zdecydowanie trudniej. Czy Magdalenie Kubasiewicz się udało? Zaraz Wam o tym opowiemy.
Na początek musimy powiedzieć, że nigdy wcześniej nie spotkaliśmy z podobną powieścią, ani pod względem fabuły, ani stylu pisania – w większości przypadków łatwo wskazać narodowość autora, jest coś takiego w naszym geolekcie, z czego nawet nie zdajemy sobie sprawy. Magdalenie Kubasiewicz udało się wznieść ponad to i stworzyć językowo uniwersalną powieść i, musimy przyznać, jest to szalenie ciekawe.
Musimy dodać również, że w powieści tej nie odnajdziecie romansu (jeśli dla kogoś romans to must-have, lepiej by wiedział przed lekturą!), lecz w zamiast za to dostaniecie inną, rodzinną (jaką – przekonajcie się sami!) relację, stanowiącą, bardzo potrzebny w literaturze tego gatunku, powiew świeżości.
Cieszymy się, że syreni motyw został wykorzystany z wielkim rozmysłem i w rezultacie mamy do czynienia z powieścią-baśnią, jakiej do tej pory nie było na fantastycznym rynku. Dlaczego baśnią? Gdyż opowieść snuta jest w dosyć zdystansowany sposób, przywodzący na myśl fantasy „w dawnym stylu” albo właśnie opowieści przekazywane z ust do ust, tajemnicze i ulotne.
Gdybyśmy mieli wskazać wadę powieści, byłaby to długość – chętnie przeczytalibyśmy więcej o Sieldige i mieszkańcach, o morskim ludzie i dworskich intrygach, jeszcze lepiej poznali bohaterów – obecny kształt powieści jest jak najbardziej baśniowy, lecz z przyjemnością zostalibyśmy w tym świecie trochę dłużej, by móc dalej go eksplorować.
Mimo ostatniego zastrzeżenia, spotkanie z prozą pani Kubasiewicz, zaliczamy do przyjemnych i udanych!

Recenzja przedpremierowa.
Napisać powieść, gdzie motywem przewodnim są syreny, wydaje się być stosunkowo proste – ot, sięgnąć do podań i legend, w których występują pół-kobiety pół-ryby (lub, idąc za mitologią grecką, ptaki!) i odziać to we własne szaty. Zrobić to w całkowicie świeży sposób – tak, by nie powtarzać oklepanego schematu z Andersenowskiej baśni lub nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

,, Płomyki świec, rozpalonych, aby trzymać upiory z dala od duszy zmarłego i nie pozwolić na jej wyrwanie z ciała, rozpraszały ciemność, ale już nie zimno".
Cóż za pomysłowa powieść! Choć może wpierw zacznę od bohaterów:-) Przyznam, że są bardzo tajemniczy. Każda postać ma swój unikatowy styl życia i bycia. Mają zupełnie inne zachowania i słownictwo, co oddziela ich od reszty. W książce nie są szczerzy, choć czasem za takich się podają. Odniosłam wrażenie, że każdy z nich ma ukryty cel i nawet jeśli go zdradził, to i tak nie był on w pełni prawdziwy. Miasto luster jest zdecydowanie tajemniczym miejscem. Podobno istnieli ludzie, którzy mogli przewidzieć co się w danej chwili wydarzy. Podobno, ale jak doskonale się przekonałam, że ktoś taki mógł pozostać...
Akcja jest niezwykła, bo choć czasem czytamy o czymś błahym, to i tak nas to interesuje. Widzimy co aktualnie kto robi w książce i to wcale nas nie nudzi. Ma jakąś taką niecodzienną magię, która nas bardzo ciekawi. Ogólnie spotkamy tutaj ludzi i nie tylko, którzy znają się na magii i czarach. Czasem z niej korzystają, a czasem tylko tak twierdzą. Wiele rzeczy tutaj musi na jakiś czas pozostać tajemnicą i tylko bardziej podkręca atmosferę. Bohaterów da się polubić, choć nie wszystkich. Czasami miałam wrażenie, że nawet przede mną chcieli zachować jakąś niewiadomą. Jakby żyli i czuli to, co ja sama czułam. Dziwne było to, bo jakby nie pozwalali mi żyć ich życiem. Jakby odgradzali się ode mnie, choć to ja byłam przecież czytelnikiem. To ja miałam być tym, który odkryje ich tajemnice, a tym czasem nie umiałam przeniknąć do ich umysłów i sytuacji. Wszystko rozumiałam, lecz było to na zasadzie filmu, że nie mogłam brać w tym udziału. Nie mniej jednak bardzo mnie to ciekawiło, bo takiej książki jeszcze nie czytałam. Totalna abstrakcja:-)
Polecam fanom fantastyki, którzy przy książkach lubią myśleć. Spiski, kłamstwa, władza i tajemnica oplatają ją na każdej stronie. Powieść jest dla mnie jak małża. Kto ciekawy, czy znajdzie się perełkę?

,, Płomyki świec, rozpalonych, aby trzymać upiory z dala od duszy zmarłego i nie pozwolić na jej wyrwanie z ciała, rozpraszały ciemność, ale już nie zimno".
Cóż za pomysłowa powieść! Choć może wpierw zacznę od bohaterów:-) Przyznam, że są bardzo tajemniczy. Każda postać ma swój unikatowy styl życia i bycia. Mają zupełnie inne zachowania i słownictwo, co oddziela ich od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA


Tak naprawdę to nie chciałbym zbyt wiele o książce pisać aby przez przypadek nie zdradzić różnych elementów. Jednak na tych lekko ponad czterystu stronach autorka zmieściła całą historię od "a" do "z", także osoby które wolą jednotomowe pozycje już mogą dodać plusik. Jednakże niech was nie zwiedzie okładka, uniwersum stworzone przez autorki jest pełen magii ale miejsce gdzie dzieje się większość scen fabularnych jest pełne mieszańców. Nie twierdzę iż jest to złe jednakże wolę uprzedzić. Dodatkowo wolę również uprzedzić o dość specyficznej prędkości akcji. Nie przypomina to większości książek fantastycznych a raczej kryminałów w takim właśnie uniwersum. Mało tego, magia mimo swoistej powszechności jest nielubiana i bardzo wielką popularnością szczycą się amulety czy różne runy ochronne. Mimo to jest pewna struktura magów którzy "pod opieką" władcy.


Dobra, to tyle jeśli chodzi o wstęp do uniwersum. Kurczę, ciężko mi pisać o bohaterach ponieważ w pewnym momencie fabuły następuje dość mocny przewrót przez co nie chciałbym psuć wam niespodzianki. Mamy tam dwoje głównych bohaterów Alethe i Leto, oprócz tego jest wielu bohaterów drugo- oraz trzecioplanowych. Jednak pozostając jeszcze trochę przy bohaterach jest pare postaci epizodycznych które mają za sobą ciekawą historię. Chociaż w sumie każda postać przedstawiona w powieści ma w sobie coś ciekawego.
Jeśli chodzi o styl pisania autorki. Co mogę napisać poza tym iż te ponad czterysta stron przeczytałem w jeden dzień? Może to iż bardzo mnie ciekawiła a gdy musiałem powieść odłożyć to robiłem wszystko by jak najszybciej poznać ciąg dalszy.
Serdecznie polecam Wam tę powieść.

Zapraszam również na mego bloga:
https://www.ksiazki-czytamy.eu/

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA


Tak naprawdę to nie chciałbym zbyt wiele o książce pisać aby przez przypadek nie zdradzić różnych elementów. Jednak na tych lekko ponad czterystu stronach autorka zmieściła całą historię od "a" do "z", także osoby które wolą jednotomowe pozycje już mogą dodać plusik. Jednakże niech was nie zwiedzie okładka, uniwersum stworzone przez autorki jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to