Głównym bohaterem jest Leto, książęcy faworyt, mag i rycerz, który zostaje zaatakowany. Skrytobójca co prawda spartaczył robotę, jednak już sam fakt podniesienia ręki na jedną z najważniejszych osób w księstwie, prawej ręki władcy, budzi dość spory niepokój. Wkrótce okazuje się, że nie tylko na niego przeprowadzono tego dnia zamach. W Sieldige zaczyna się źle dziać, wypracowana pozorna równowaga wisi na włosku i wielu próbuje skorzystać na zachwianiu dotychczasowego porządku.

Autorka rzuca nas w sam środek wydarzeń. Bez wstępu i bez większego uprzedzenia. Czytelnik czuje się zagubiony i zaniepokojony na równi z bohaterami. Początkowo nie jest łatwo odnaleźć się w przedstawionym przez Kubasiewicz świecie. Stopniowo, strona za stroną, oswajamy się z panującymi w nim zasadami, lepiej poznajemy osoby dramatu, dajemy się wciągnąć w fabułę. Po kilku rozdziałach oderwanie się od lektury stanowi już prawdziwy sprawdzian silnej woli. Akcja rozgrywa się na dwóch przeplatających się miejscach: w pałacu wśród polityki, układów i intryg oraz w Dzielnicy Luster – raczej unikanej, budzącej niepokój części miasta, gdzie rządzą gangi i kapryśna magia. Przedstawicielem pierwszego planu jest Leto i jego żona Erika, księżniczka od lat grająca w polityczne karty. Natomiast Aletha, zielarka i alchemiczka, jest postacią reprezentującą Dzielnicę Luster. Te dwa światy, dotąd ledwie stykające się od czasu do czasu, teraz zostały nierozerwalnie splecione, czy to za sprawą magii, czy przypadku, czy losu zapisanego w gwiazdach. Muszą współpracować, jeśli chcą zachować dawny porządek i uratować siebie nawzajem przed tragicznym końcem w szykującej się wojnie.

„Wszystko pochłonie morze” to nie tylko baśń, choć jej wątek zauważalnie snuje się pomiędzy głównymi nitkami akcji. Podstawową osią fabuły jest walka o władzę, polityka i zagrożona państwowość, gdy nagle zabraknie postaci spajającej wszystkie te składające się na nią cząstki. Nawet rodzinny dramat głównych bohaterów nie jest wolny od politycznych gierek. Decyzje Leto, Alethy, Eriki i ich bliskich, nawet te dotyczące życia, zdawałoby się, prywatnego, w dużej mierze są zależne od aktualnej sytuacji w kraju. Nie bez powodu Aletha nie chce opuszczać Dzielnicy Luster, nieważne, jak bardzo niebezpiecznie by tam było. Nie bez powodu Leto trzyma istnienie Alethy w największej tajemnicy, nawet przed przyjaciółmi, z którymi połączył się starodawnym rytuałem krwi i braterstwa. Nie bez powodu Erika została odrzucona przez ukochanego i poślubiła dużo młodszego, ale dobrze zapowiadającego się arystokratę. Wszyscy są uwikłani w niebezpieczną rozgrywkę, która wymaga wielkich poświęceń, która ostatecznie i tak nie przyniesie oczekiwanej nagrody.

Jeśli więc macie chęć na fantastyczną opowieść o władzy i polityce, o walce o wpływy i poświęceniu dla sprawy, magiczną historię o miłości, tajemnicach i zemście – znaleźliście coś w sam raz. Dajcie się porwać temu nurtowi.

Ewa Jemioł