Szczegółowych opisów przyrody, tego co zobaczyli bohaterowie, gdzie przebywała. Opisów jest więcej niż samej akcji. Przez to fabuła ciągnie się jak flaki z olejem. Co rozdział to samo. Daję ocenę 4 ponieważ mimo wszystko opisy walki są bardzo ciekawe.

Szczegółowych opisów przyrody, tego co zobaczyli bohaterowie, gdzie przebywała. Opisów jest więcej niż samej akcji. Przez to fabuła ciągnie się jak flaki z olejem. Co rozdział to samo. Daję ocenę 4 ponieważ mimo wszystko opisy walki są bardzo ciekawe.

Nie przepadam za wspomnieniami. Są mniej interesujące niż tradycyjna beletrystyka, bo są prawdziwe. Więc nie ma zwrotów akcji, suspensów, zagadek. Albo przynajmniej jest ich mniej.
Nie oddają rzeczywistości jak dokument, bo obciąża je subiektywizm bohatera, co zaburza pełnowymiarowy obraz.
Ale, jeżeli chcemy poznać historię, musimy po nie sięgnąć od czasu do czasu.
Amatorom gatunku polecam. Kto był pod wrażeniem "Kompanii braci" tu też znajdzie coś dla siebie.

Nie przepadam za wspomnieniami. Są mniej interesujące niż tradycyjna beletrystyka, bo są prawdziwe. Więc nie ma zwrotów akcji, suspensów, zagadek. Albo przynajmniej jest ich mniej.
Nie oddają rzeczywistości jak dokument, bo obciąża je subiektywizm bohatera, co zaburza pełnowymiarowy obraz.
Ale, jeżeli chcemy poznać historię, musimy po nie sięgnąć od czasu do czasu.
Amatorom...

Bardzo dobra książka. Historia opisana z perspektywy ludzi, którzy brali udział w tych zdarzeniach. Na Youtube można obejrzeć filmy z wydarzeń opisanych w tej książce: ostrzelanie cywilnego samochodu, czy walka Pershinga z niemiecką Panterą w Kolonii.

Bardzo dobra książka. Historia opisana z perspektywy ludzi, którzy brali udział w tych zdarzeniach. Na Youtube można obejrzeć filmy z wydarzeń opisanych w tej książce: ostrzelanie cywilnego samochodu, czy walka Pershinga z niemiecką Panterą w Kolonii.

Bardzo dobra - lekka książka, pochłonięta w 2 dni. Od pierwszych stron już chce się czytać. Polecam wszystkim

Bardzo dobra - lekka książka, pochłonięta w 2 dni. Od pierwszych stron już chce się czytać. Polecam wszystkim

Szpica to przesiąknięta wojną, paliwem, prochem i błotem autentyczna historia dwójki czołgistów znajdujących się po przeciwnych stronach konfliktu, którzy doświadczyli przerażającego oblicza II Wojny Światowej. Jest to jedna z tych książek, którą miłośnicy historii i militariów nie powinni przegapić.

Adam Makos, autor wielu bestselerów New York Timesa, postanowił zabrać się za odczarowanie wielu mitów związanych z „niepokonanymi” wojskami pancernymi i pokazanie prawdziwego oblicza tych sił z perspektywy zwykłych żołnierzy. Jego praca nie jest jednak typową pozycją opisującą wydarzenia z frontów II Wojny Światowej. Szpica jest bowiem intrygującym połączeniem książki historycznej i bardzo osobistego pamiętnika, gdzie autor pisze tak, aby czytelnik mógł poczuć się, jak uczestnik ukazanych wydarzeń. Mamy tu do czynienia z historią dwóch członków załogi czołgu, którzy stoją po przeciwległych stronach konfliktu i obserwują najgorsze oblicze wojny.

Przedstawiona tutaj historia rozpoczyna się we wrześniu 1944 roku, czyli trzy miesiące po inwazji D-Day, kiedy to siły Niemieckie znajdowały się w poważnym kryzysie. Autor skupia się tu na postaci młodego Clarenca Smoyera, czołgisty 3 Dywizji Pancernej Armii Stanów Zjednoczonych znanej potocznie Szpica. Smoyer piastujący stanowisko strzelca, jest częścią załogi M4A1 Sherman przydzielonej do kompanii Easy. Czytelnik wraz z nim i jego towarzyszami broni przemierza Francję, Belgię aż do Niemiec uczestnicząc w wielu bitwach i dodatkowo obserwując „zwykłą” żołnierską rzeczywistość. Wszystko to zostaje opisane przez autora bardzo szczegółowo (tak jak pamiętał to Clarence),bez zbędnego upiększania i odautorskich dodatków. Mocno szczegółowa narracja powinna więc zachwycić każdego pasjonata historii, który będzie dosłownie wchłaniał każde słowo książki.

Bardzo mocną stroną dzieła, pozwalającą na ukazanie znacznie szerszego oblicza wojny, jest opisanie niektórych wydarzeń z perspektywy „wroga”. „Przeciwnikiem” Smoyera jest tutaj Gustav Schaefer, młody czołgista radiooperator/strzelec, którego jednostka była częścią 106 Brygady Pancernej, stacjonującej w Luksemburgu niedaleko granicy z Niemcami. W rozdziałach poświęconych jego osobie maluje się obraz Niemiec, którym daleko do „niepokonanej potęgi” z początku wojny. Mamy więc okazję zobaczyć jak II Wojna Światowa odcisnęła piętno na niektórych młodych Niemcach.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-ksiazki-szpica/

Szpica to przesiąknięta wojną, paliwem, prochem i błotem autentyczna historia dwójki czołgistów znajdujących się po przeciwnych stronach konfliktu, którzy doświadczyli przerażającego oblicza II Wojny Światowej. Jest to jedna z tych książek, którą miłośnicy historii i militariów nie powinni przegapić.

Adam Makos, autor wielu bestselerów New York Timesa, postanowił zabrać...

Petarda! Najlepsza książka wojenna jaką w życiu czytałem. Nie jest to książka historyczna tylko historia widziana z perspektywy zwykłych żołnierzy walczących na pierwszych liniach frontu. Pojedynki pancerne w Koloni czy na dworcu w Paderbornie niesamowite. Autor pozwala czytelnikowi poczuć i zobaczyć czym jest wojna na polach bitewnych.

Petarda! Najlepsza książka wojenna jaką w życiu czytałem. Nie jest to książka historyczna tylko historia widziana z perspektywy zwykłych żołnierzy walczących na pierwszych liniach frontu. Pojedynki pancerne w Koloni czy na dworcu w Paderbornie niesamowite. Autor pozwala czytelnikowi poczuć i zobaczyć czym jest wojna na polach bitewnych.

Merytorycznie, faktograficznie na wysokim poziomie . Czuć że autor " przygotował się" bardzo solidnie do opisania tej historii. Styl pisania nieco przeciętny ale ogólnie na plus.

Merytorycznie, faktograficznie na wysokim poziomie . Czuć że autor " przygotował się" bardzo solidnie do opisania tej historii. Styl pisania nieco przeciętny ale ogólnie na plus.

genialna

genialna

Zacznijmy od uprzedzenia: to NIE JEST kolejna książka o historii zmagań w czasie II Wojny. To są fabularyzowane wspomnienia kilku żołnierzy walczących w składzie amerykańskiej 3 Dywizji Pancernej (noszącej przydomek "Spearhead" - czyli tytułowa "Szpica") oraz niemieckiego pancerniaka ze 106 Brygady Pancernej Wehrmachtu.
Książka pokazuje wojnę z perspektywy szeregowych żołnierzy walczących pod jej koniec na froncie zachodnim. Wojnę taką, jaką oni ją widzieli i przeżywali. Żadnej "chwały", żadnego "bohaterstwa" czy "heroizmu". Za to, za przeproszeniem krew, flaki, śmierć, ból i bezustanna obawa o to czy uda się przeżyć kolejny dzień.
Wszyscy zachwycający się opowieściami o tym, jak to "wojsko robi z chłopców prawdziwych mężczyzn" powinni... trzymać się od tej książki z dala. I tak nic nie zrozumieją.
Pozostałym polecam.

Zacznijmy od uprzedzenia: to NIE JEST kolejna książka o historii zmagań w czasie II Wojny. To są fabularyzowane wspomnienia kilku żołnierzy walczących w składzie amerykańskiej 3 Dywizji Pancernej (noszącej przydomek "Spearhead" - czyli tytułowa "Szpica") oraz niemieckiego pancerniaka ze 106 Brygady Pancernej Wehrmachtu.
Książka pokazuje wojnę z perspektywy szeregowych...

Opowieść rozpoczyna się w Belgii we wrześniu 1944 roku. Amerykański czołgista, Clarence Smoyer, służący w 3. Dywizji Pancernej "Spearhead" wyzwala Europę z rąk nazistów. Po drugiej stronie barykady spotykamy Gustava Schaefera ze 106. Brygady Pancernej, który zostaje wysłany do Luksemburga. Oczami naszych bohaterów oglądamy starcia w Belgii, ofensywę w Ardenach, walki o Kolonię i Paderborn. W książce dominuje jednak amerykańska perspektywa. "Wall Street Journal" trochę na wyrost nazwał pozycję "Kompanią Braci w amerykańskim czołgu", chociaż faktycznie można odnaleźć trochę punktów wspólnych ze znakomitym dziełem Stephena Ambrose'a. Przede wszystkim mamy tu różne perspektywy, zarówno z pozycji czołgu jak i piechurów wspierających natarcie. Znacznie mniejsza jest tez liczba bohaterów występujących na łamach książki, uwaga skupiona jest głównie na czołgu Smoyera, nie są to dzieje oddziału pokazujące go w szerszej perspektywie. Wiele postaci pojawia się na moment stanowiąc tło opisywanych wydarzeń. Generalnie Adam Makos jako dziennikarz bardzo ładnie nam to wszystko uplastycznił, można nawet rzec, że słychać ryk silników i huk dział oraz czuć zapach paliwa w powietrzu. Na pewno miłym zaskoczeniem jest epilog, gdzie starsi już panowie pod dziewięćdziesiątkę spotykają się w Kolonii, aby wyjaśnić pewne zdarzenie z 1945 roku. Praca jest też ładnie wydana, książka zawiera sporo liczbę zdjęć oraz planów przedstawiających położenie czołgu Smoyera w czasie różnych starć.

Opowieść rozpoczyna się w Belgii we wrześniu 1944 roku. Amerykański czołgista, Clarence Smoyer, służący w 3. Dywizji Pancernej "Spearhead" wyzwala Europę z rąk nazistów. Po drugiej stronie barykady spotykamy Gustava Schaefera ze 106. Brygady Pancernej, który zostaje wysłany do Luksemburga. Oczami naszych bohaterów oglądamy starcia w Belgii, ofensywę w Ardenach, walki o...