Cierpienia młodego Wertera

Bardzo lubię tę książkę ze względu na jej formę oraz emocje, jakie potrafi wyzwolić. Tematyka aktualna, inaczej tylko rozumiana. Dzieło fundamentalne dla europejskiego romantyzm i wszystkich czytelników szukających miłości :)

Bardzo lubię tę książkę ze względu na jej formę oraz emocje, jakie potrafi wyzwolić. Tematyka aktualna, inaczej tylko rozumiana. Dzieło fundamentalne dla europejskiego romantyzm i wszystkich czytelników szukających miłości :)

Pokaż mimo to

Po kilku latach, czytana bez przymusu jest zupełnie inną książką w odbiorze... wiele lektur szkolnych jest nawet ciekawych, ale gdy to trzeba czytać z obowiązku to nie to samo co z chęci czytania

Po kilku latach, czytana bez przymusu jest zupełnie inną książką w odbiorze... wiele lektur szkolnych jest nawet ciekawych, ale gdy to trzeba czytać z obowiązku to nie to samo co z chęci czytania

Pokaż mimo to

Są klasyki literatury, które starzeją się dobrze i jest też Werter.

Są klasyki literatury, które starzeją się dobrze i jest też Werter.

Pokaż mimo to

Obowiązkowa lektura z okresu burzy i naporu w liceum, w całości oparta na przeżyciach, uczuciach i emocjach towarzyszącyh Werterowi.

Obowiązkowa lektura z okresu burzy i naporu w liceum, w całości oparta na przeżyciach, uczuciach i emocjach towarzyszącyh Werterowi.

Pokaż mimo to

Obowiązkowa lektura w liceum, przynajmniej w moim przypadku. Pamiętam, że postać młodego Wertera była co najmniej niezrozumiała - jego wybory i decyzje, nie mówiąc o przemyśleniach. Ale to było w liceum. Sądzę, że to dość kontrowersyjna książka, która budzi w nas uczucia - w każdym inne, niektórzy rozumieją i tłumaczą Wertera, inni wręcz przeciwnie. Moim zdaniem warto przeczytać, ale chyba należy się nad nią pochylić po latach by zyskać nową perspektywę bądź czytać uważnie i z dystansem. Na to, co pamiętam - te uczucia i emocje - ode mnie 5/10 (ocena licealna ;) ). Jeśli przyjdzie mi wrócić do Wertera ponownie, to może zmienię niejako zdanie i zaktualizuję notę. Warto przeczytać dla poznania słynnego pojęcia "Weltschmerz".

Obowiązkowa lektura w liceum, przynajmniej w moim przypadku. Pamiętam, że postać młodego Wertera była co najmniej niezrozumiała - jego wybory i decyzje, nie mówiąc o przemyśleniach. Ale to było w liceum. Sądzę, że to dość kontrowersyjna książka, która budzi w nas uczucia - w każdym inne, niektórzy rozumieją i tłumaczą Wertera, inni wręcz przeciwnie. Moim zdaniem warto...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli nie jesteś nauczycielem polskiego ani pasjonatem przemyśleń osób chorych psychicznie, nie polecam. Język ciężki do czytania, każda strona strasznie się dłużyła, a narzekania Wertera tak męczyły, że pod koniec książki nie mogłem doczekać się jego samobójstwa i końca i moich, i jego męczarni.

Jeśli nie jesteś nauczycielem polskiego ani pasjonatem przemyśleń osób chorych psychicznie, nie polecam. Język ciężki do czytania, każda strona strasznie się dłużyła, a narzekania Wertera tak męczyły, że pod koniec książki nie mogłem doczekać się jego samobójstwa i końca i moich, i jego męczarni.

Pokaż mimo to

Książka, którą można podsumować jednym zdaniem: nieszczęśliwie zakochany w zaręczonej kobiecie Werter jęczy, wzdycha, jęczy, a na końcu strzela sobie w łeb, fundując ukochanej wyrzuty sumienia do końca życia.

Książka, którą można podsumować jednym zdaniem: nieszczęśliwie zakochany w zaręczonej kobiecie Werter jęczy, wzdycha, jęczy, a na końcu strzela sobie w łeb, fundując ukochanej wyrzuty sumienia do końca życia.

Pokaż mimo to

Zaległa pozycja z listy do przeczytania.
Nie było jej w moim programie lektur.
Owiana złą sławą dochodzącą z ław szkolnych.
Według mnie wcale nie jest taka zła. Nawet jako lektura obowiązkowa.
Jest stosunkowo krótka. Napisana przystępnym językiem w formie listów, łatwo się czyta.

Goethe napisał tę książkę w wieku 25 lat i dobrze oddał rozterki nieszczęśliwie zakochanego młodzieńca.
Historia Wertera z grubsza jest znana każdemu.
Znany jest też jej ogromny wpływ na literaturę epoki romantyzmu oraz ówczesne pokolenie. Wielu utożsamiało się z Werterem, a nawet popełniło samobójstwo wzorem bohatera powieści.
Ale nie tylko miłość jest tu ważna. Goethe zwraca też uwagę na skostniałe reguły społeczne. Młodzi ludzie duszą się w nich. Zaczyna dominować świadomość, że ludzie są równi i wszyscy mają prawo do godziwego życia, do przeżywania głębi uczuć.
Wymowa społeczna tej książki jest bardzo wyraźna.
Ciekawe są też wątki autobiograficzne. Młodzieńcza miłość Goethego ma odzwierciedlenie w trójkącie miłosnym z udziałem Wertera, Loty i Alberta.
Goethe podobnie jak Werter był mieszczaninem dostrzegającym nierówności społeczne, dla którego kręgi arystokratyczne były niedostępne.

Całości dopełnia wrażliwość bohatera na piękne okoliczności przyrody oraz to, co mnie zaskoczyło, czyli sporo odwołań do Boga.
Można spokojnie przeczytać. Nie taki diabeł straszny.

Zaległa pozycja z listy do przeczytania.
Nie było jej w moim programie lektur.
Owiana złą sławą dochodzącą z ław szkolnych.
Według mnie wcale nie jest taka zła. Nawet jako lektura obowiązkowa.
Jest stosunkowo krótka. Napisana przystępnym językiem w formie listów, łatwo się czyta.

Goethe napisał tę książkę w wieku 25 lat i dobrze oddał rozterki nieszczęśliwie zakochanego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

7,5/10
Sięgnąłem ponownie po "Cierpienia młodego Wertera" po części dlatego, że jej znajomość przydała mi się w pracy rocznej z oświecenia, a mało pamiętałem szczegółów. Potraktowałem to też jako wstęp do planowanego dalszego zapoznawania się z dziełami Goethego. Samej powieści nie trzeba przedstawiać, historia Wertera znana jest każdemu, tak jak jej ogromny wpływ na literaturę epoki romantyzmu oraz pokolenie przesadnie uczuciowych młodzieńców, których kilku nawet popełniło samobójstwo odtwarzające śmierć bohatera powieści.

Czasami mam wrażenie, że jestem jedyną osobą na ziemi, której podobał się "Werter". Zwykle jego płaczliwość i rozwlekłość listów doprowadza do szału polskich licealistów. Werter rzeczywiście nie budzi w czytelnikowi większej sympatii, jeśli sam nie jest nieszczęśliwie zakochanym młodzieńcem. Ale mimo wszystko uznawałem tę powieść Goethego za niezwykle przyjemną książkę za sprawą prostej i łatwej do śledzenia fabuły oraz pewnemu sentymentalnemu urokowi, któremu ulegam. Po prostu lubię XVIII-wieczny sentymentalizm i XIX-wieczny romantyzm.

Często zapomina się o wymowie społecznej i autobiografizmie "Cierpień młodego Wertera". Historia trójkąta miłosnego Werter-Lota-Albert jest w wielu miejscach identyczna z historią młodzieńczej miłości Goethego. Wahlheim jest wzorowane na Witzlarze, w którym z narzeczonym mieszkała Charlotta Buff, obiekt westchnień poety, u której w domu często bywał. Tak samo jak Goethe Werter jest mieszczaninem wrażliwym na nierówności społeczne, któremu zamknięto drogę do salonów. Tak samo byli zafascynowani Homerem i pieśniami Osjana. Podobieństwa można wymieniać.

Ciężko oskarżać Goethego o zły wpływ na młodzież i apologię samobójstwa, skoro powieść została napisana w celu autoterapii, poradzenia sobie z nieszczęśliwie ulokowanym uczuciem oraz samobójstwie bliskiego przyjaciela, które autor literacko odtworzył na ostatnich kartach "Wertera". Nie jest to wybitna powieść, ale sprawnie łączy w sobie cały charakter nurtu sentymentalnego. Jej popularność wynika przede wszystkim z tego, że chyba pierwszy raz tematem literatury stała się miłość nieodwzajemniona. Co prawda, pojawiały się wcześniej postacie mężczyzn pragnących zawładnąć kobietą, ale byli to bohaterowie negatywni. Inaczej rzecz ma się z Werterem.

7,5/10
Sięgnąłem ponownie po "Cierpienia młodego Wertera" po części dlatego, że jej znajomość przydała mi się w pracy rocznej z oświecenia, a mało pamiętałem szczegółów. Potraktowałem to też jako wstęp do planowanego dalszego zapoznawania się z dziełami Goethego. Samej powieści nie trzeba przedstawiać, historia Wertera znana jest każdemu, tak jak jej ogromny wpływ na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Genialna komedia. Podczas omawiania nie było lekcji gdzie się nie śmialiśmy z nauczycielką.

Genialna komedia. Podczas omawiania nie było lekcji gdzie się nie śmialiśmy z nauczycielką.

Pokaż mimo to