Totalnie nie wiem po co jest to opowiadanie. I tak czwarty tom nam tłumaczy to samo, a tu właściwie treść można w dwóch zdaniach opisać. Przeczytałam w kilkanaście minut i od razu przeszłam do prawdziwego; kolejnego tomu

Totalnie nie wiem po co jest to opowiadanie. I tak czwarty tom nam tłumaczy to samo, a tu właściwie treść można w dwóch zdaniach opisać. Przeczytałam w kilkanaście minut i od razu przeszłam do prawdziwego; kolejnego tomu

To darmowe opowiadanie, będące częścią książki, zachęciło mnie do przeczytania całego cyklu. Było warto.

To darmowe opowiadanie, będące częścią książki, zachęciło mnie do przeczytania całego cyklu. Było warto.

Nie chciałem pisać recenzji, ale widzę, że nikt jeszcze tego nie zrobił. Więc do roboty.

Opowiadanie głęboko osadzone w świecie, bez znajomości którego czytelnik łatwo się zgubi. Brune powraca w asyście kilku wcześniej niespotkanych bohaterów. I tu największy minus, na pierwszej stronie dostajemy serię nazwisk, których nie ma z czym powiązać. Potem sprawa trochę się rozjaśnia, choć nadal nie mam pojęcia, kto kryje się za połową wymienionych nazwisk.
Treściowo, jedna krótka historyjka, która trochę pokazuje czym zajmuje się Brune po tym jak zostawiliśmy go na końcu poprzedniego tomu. Jednocześnie kładzie duży nacisk na wątek rywalizacji Dolin Otchłani. Zdecydowanie za dużo energii poświęcone jest na wątki polityki świata, a za mało na faktyczną akcję. Bo główne zdarzenie opowiadania rozgrywa się na przestrzeni jakichś pięciu stron góra. Niby czego można więcej wymagać, ale z drugiej strony czytałem inne opowiadania pani Hałas (nawet te, które ona uważa za słabe) i wiem, że stać ją na więcej. Objętościowo podobne "Tropem skorpiona" jest dużo ciekawsze. Ale to tylko dygresja.
Opowiadanie jest opisane jako wstęp do czwartego tomu. Oczekuję więc, że przynajmniej główna bohaterka powróci tam i będzie działała, a nie tylko stała bezczynnie.
Językowo, dialogowo, opisowo opowiadanie jest bardzo dobre. Brune bawi się magią, autorka bawi się bohaterami. Wszystko w najlepszym porządku.
Opowiadanie jest króciutkie, więc polecam je uwadze osób lubiących świat Krzyczącego. Co do innych osób, poszukajcie czegoś innego. Zaczynanie tej serii od środka mija się z celem. I naprawdę, autorka ma na swoim koncie wiele lepszych prac, nawet tych niskoformatowych.

Nie chciałem pisać recenzji, ale widzę, że nikt jeszcze tego nie zrobił. Więc do roboty.

Opowiadanie głęboko osadzone w świecie, bez znajomości którego czytelnik łatwo się zgubi. Brune powraca w asyście kilku wcześniej niespotkanych bohaterów. I tu największy minus, na pierwszej stronie dostajemy serię nazwisk, których nie ma z czym powiązać. Potem sprawa trochę się...

Bo wiadomo, świat nie jest ani czarny ani srebrny, a każdy ma coś za uszami i próbuje ugrac6jak najwięcej dla siebie.

Nie sposób odmówić autorce wyobraźni i rozmachu w kreowaniu świata. Robi to z godną szacunku konsekwencją.

Bo wiadomo, świat nie jest ani czarny ani srebrny, a każdy ma coś za uszami i próbuje ugrac6jak najwięcej dla siebie.

Nie sposób odmówić autorce wyobraźni i rozmachu w kreowaniu świata. Robi to z godną szacunku konsekwencją.

Pojedyncze opowiadanie pokazujące jak różnorodny jest świat wykreowany przez autorkę.

Pojedyncze opowiadanie pokazujące jak różnorodny jest świat wykreowany przez autorkę.