Historia człowieka chorego. Jego wewnętrzne myśli czasem aż przerażają. Życie chwilą oraz konsekwencje w połączeniu z chorobą psychiczną.

Historia człowieka chorego. Jego wewnętrzne myśli czasem aż przerażają. Życie chwilą oraz konsekwencje w połączeniu z chorobą psychiczną.

Nie wiem, skąd autor czerpał wiadomości o terapii, szpitalach psychiatrycznych i schizofrenii. Pacjent "generał" itp. przypadki to klisze... Z książki wg mnie wynika zupełne niezrozumienie tematu. Do tego nie rozpoznaję języka, jakim posługuje się narrator, rzekomo mój rówieśnik. Nb, wydaje się on osobą bardzo niedojrzałą i niezbyt rozumiejącą to, co się dzieje na terapii. Według mnie ta książka potwierdza tezę, że pisać powinno się o tym, na czym człowiek się naprawdę dobrze zna...

Nie wiem, skąd autor czerpał wiadomości o terapii, szpitalach psychiatrycznych i schizofrenii. Pacjent "generał" itp. przypadki to klisze... Z książki wg mnie wynika zupełne niezrozumienie tematu. Do tego nie rozpoznaję języka, jakim posługuje się narrator, rzekomo mój rówieśnik. Nb, wydaje się on osobą bardzo niedojrzałą i niezbyt rozumiejącą to, co się dzieje na terapii....

Trudno doszukiwać się w tej książce głębi, ale polecam osobom zainteresowanym tematem chorób psychicznych. W jakim stopniu człowiek z problemami psychicznymi w dzisiejszej Polsce może liczyć na opiekę psychologów, psychoterapeutów, psychiatrów, systemu opieki szpitalnej.

Trudno doszukiwać się w tej książce głębi, ale polecam osobom zainteresowanym tematem chorób psychicznych. W jakim stopniu człowiek z problemami psychicznymi w dzisiejszej Polsce może liczyć na opiekę psychologów, psychoterapeutów, psychiatrów, systemu opieki szpitalnej.

Jeśli ktoś się spodziewał studium przypadku to srogo się rozczaruje. Mimo tego, książkę czyta się dobrze. Wiem, że niektórym przeszkadzał czasem rynsztokowy język- ale według mnie przekleństwa miały swoje uzasadnienie i nie raziły mnie zbyt mocno (jak w pseudo-romansidłach ;))
Nie jest to opis choroby jako takiej, ale można w niej znależć "kamienie milowe" zatracania się i leczenia. Dla mnie, kluczowe sytuacje: wybranie beznadziejnej psycholog, która pogorszyła stan pacjenta prowadząć pseudoterapię; zachowania ryzykowne i pogarszające stan mężczyzny- imprezy, alko, czasem narkotyki, toksyczni rodzice.
Polecam książkę zwłaszcza studentom psychologii (zobaczcie do czego prowadzi brak etyki w pracy),mlodzieży (imprezy są dla ludzi, ale...),a także każdemu chorującemu (bo da się doporowadzić do remisji !).
W książce jest trochę błędów gramtycznych i stylistycznych, ale cóz... to takie wydawnictwo- nie ma co liczyć na książkę która będzie ich pozbawiona.
Dziękuję #Legimi że mają tą książkę w swoich zasobach :)

Jeśli ktoś się spodziewał studium przypadku to srogo się rozczaruje. Mimo tego, książkę czyta się dobrze. Wiem, że niektórym przeszkadzał czasem rynsztokowy język- ale według mnie przekleństwa miały swoje uzasadnienie i nie raziły mnie zbyt mocno (jak w pseudo-romansidłach ;))
Nie jest to opis choroby jako takiej, ale można w niej znależć "kamienie milowe" zatracania się i...

Filip to dwudziestoletni chłopak wkraczający w dorosłe życie niosący ze sobą niekoniecznie dobre doświadczenia z dzieciństwa. Wszystko nienajgorzej się układa lecz w pewnym momencie zaczyna się dziwnie zachowywać i odczuwać nieznane dotąd lęki i emocje...

...i tu miało się zapewne zaczynać życie ze schizofrenią Filipa, a co w zamian za to dostałam:
- opisy miejsc, w których spożywał alkohol
- opisy alkoholu, który spożywał
- opisy kobiet, z którymi się spotykał.

Dwa albo trzy fragmenty zostały poświęcone w książce na to co dzieje się w głowie i przed oczami człowieka kiedy choroba bierze górę. Oczywiście było dużo wzmianek jak chodził do terapeutów, jak był w szpitalu, jak próbował ratować się forum internetowym jednakże wzmianki o chlaniu i innych nieistotnych w tej historii rzeczach dosłownie zmiażdżyły to co myślałam, że ma do przekazania ta książka.
O języku nawet nie chce wspominać... momentami wręcz prostacki bełkot.
Niestety nie polecam... Zamysł był fajny, narracja w pierwszej osobie robiła wrażenie no ale wyszła klapa.

Filip to dwudziestoletni chłopak wkraczający w dorosłe życie niosący ze sobą niekoniecznie dobre doświadczenia z dzieciństwa. Wszystko nienajgorzej się układa lecz w pewnym momencie zaczyna się dziwnie zachowywać i odczuwać nieznane dotąd lęki i emocje...

...i tu miało się zapewne zaczynać życie ze schizofrenią Filipa, a co w zamian za to dostałam:
- opisy miejsc, w...

Filip ma 20 lat i jak do tej pory prowadził luzacki tryb życia. Imprezy, alkochol, nauka na studia, umawiane się z dziewczynami. Pewnego dnia poznaje odpowiednią kobietę, z którą zakłada rodzinę. Rodzi im się syn i wydaje się, że czeka ich sielankowe życie w trójkę. Niestety zaczynają się problemy. Kłótnie, obwinianie, złość. Mężczyzna szuka pomocy u psychologa, ale po tych wizytach jest jeszcze gorzej. Nawiedzają go lęki. Jego życie zaczyna przypominać wielką karuzelę emocjonalną. Rozpoczyna się walka o samego siebie. Wizyty u psychiatrów, leki, w końcu oddział zamknięty.
🍁
Autor stopniowo odkrywa przed czytelnikiem wszelkie problemy z jakimi na co dzień spotyka się osoba chorująca na tą powoli skradającą się chorobę. Począwszy od lęków przed ludźmi, do omamów wzrokowych i słuchowych. Osoba taka skupia się jedynie na własnych uczuciach, często dochodzi do upośledzenia emocjonalnego w stosunku do innych: osoba ta odczuwa jedynie emocje pierwotne typu radość lub złość. Wszystko pośrednie nie ma większego znaczenia. Zaniki pamięci, wycofanie społeczne, problemy z kojarzeniem i myśleniem.
🍁
Autor używa języka bardzo prostego wręcz luzackiego, co momentami może dać mylny odbiór odczuwalnych problemów. Zdania są nieskomplikowane i krótkie, dzięki czemu czyta się książkę bardzo szybko. Ale daje to również podgląd na to w jaki sposób działa mózg takiej osoby. W całej książce odczuwalny jest lekki chaos i szaleństwo towarzyszące głównemu bohaterowi. Tak naprawdę książka uczy czym jest schizofrenia i pokazuje jak szybko można zaprzepaścić swój los. Uważam, że warto zapoznać się z tą książką aby uświadomić sobie, że tak naprawdę może to dotyczyć każdego. Czasami również warto spojrzeć na drugiego człowieka przychylniejszym wzrokiem, nie wiemy bowiem z czym walczy, jakie ma problemy i co przeżył w swoim życiu. Polecam!
🍁
Książkę mogłam przeczytać dzięki portalowi Sztukater.pl

Filip ma 20 lat i jak do tej pory prowadził luzacki tryb życia. Imprezy, alkochol, nauka na studia, umawiane się z dziewczynami. Pewnego dnia poznaje odpowiednią kobietę, z którą zakłada rodzinę. Rodzi im się syn i wydaje się, że czeka ich sielankowe życie w trójkę. Niestety zaczynają się problemy. Kłótnie, obwinianie, złość. Mężczyzna szuka pomocy u psychologa, ale po tych...

Przebrnęłam przez jedną piątą i szkoda mi marnować czas na dalszą lekturę.
Dramat. Językowy bełkot z błędami gramatycznymi. Do tego błędy logiczne (w Polsce pełnoletność osiąga się po ukończeniu 18 lat i nie potrzeba wówczas zgody rodziców na ślub). Bohater to, mówiąc wprost, palant i bubek.
Całość (w każdym razie ta część, przez którą przebrnęłam) jest utrzymana na poziomie wynurzeń 16-latka z wybujałym ego i ograniczonym zasobem słownictwa, któremu się wydaje, że epatowanie rynsztokowym słownictwem doda mu punkty do bycia cool.
Nie doda.

Nie wiem, do kogo ta książka ma trafić, ale na pewno nie trafiła do mnie. Nie zdołała mnie zainteresować niczym poza tematem, a to niestety za mało, by brnąć przez kolejne strony i mieć nadzieję, że może się rozkręci. Nie ten sposób podania.

Przebrnęłam przez jedną piątą i szkoda mi marnować czas na dalszą lekturę.
Dramat. Językowy bełkot z błędami gramatycznymi. Do tego błędy logiczne (w Polsce pełnoletność osiąga się po ukończeniu 18 lat i nie potrzeba wówczas zgody rodziców na ślub). Bohater to, mówiąc wprost, palant i bubek.
Całość (w każdym razie ta część, przez którą przebrnęłam) jest utrzymana na...

„Czasem własny umysł staje się największym piekłem”.

Nigdy nie wiadomo kiedy i kogo zaatakuje ta podstępna choroba. Schizofrenia. Filip ma dwadzieścia lat i całe życie przed sobą. Jego życie do tej pory przebiegało bez większych zmartwień czy trosk. Nie martwi się finansami. Razem z matką prowadzi dobrze prosperującą firmę. Wynajmuje kawalerkę, ponownie próbuje dostać się na studia. Lubi imprezować, dobrze się zabawić ze znajomymi, alkohol leje się strumieniami. Poznaje dziewczynę z którą planują wspólną przyszłość. Na świat przychodzi ich syn. Jego życie, zaczyna się nagle bardzo komplikować. Nie może dogadać się z żoną, szuka pomocy. Przez przypadek trafia do psychoterapeutki, która w jego umyśle wyrządzi więcej szkody niż pożytku. Wkrótce jego życie całkowicie się zmieni, a on będzie toczył nierówną walkę z chorobą, ze sobą samym, swoim demonami.

Poruszający, bardzo przejmujący i bolesny obraz autentycznych przeżyć człowieka dotkniętego chorobą psychiczną. Akcja powieści toczy się bardzo dynamicznie, niesie ogromne bardzo zróżnicowane emocje. Fabuła odkrywa przed nami niepokojące zachowania człowieka, którego coraz silniej obłapiają macki choroby. Autor ukazuje nam szczerze i bardzo realnie, zmagania człowieka z chorobą, samym sobą, lekarzami, którzy zamiast leczyć szkodzą. Jest to bardzo przejmujący obraz. Ciekawie wykreowani bohaterowie, autentyczne, zwyczajne osobowości. Narracja toczy się z perspektywy Filipa – człowieka dotkniętego chorą psychiczną. Dokładnie widzimy z czym ten młody mężczyzna musi na co dzień się zmagać. Znamy jego myśli, uczucia, nieustającą walkę o siebie samego. Widzimy jego ból, niemoc, przerażenie, smutek. Dążenie do próby akceptacji i normalnego życia z chorobą. Czy polubiłam Filipa? Nie mam na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi. Jest to chory człowiek, którego zachowanie nieustannie się zmienia, jest bardzo niestabilny, raz wyciszony, za chwilę nadpobudliwy, wręcz agresywny. Jest po prostu chory…

Przejmujący obraz człowieka dotkniętego schizofrenią. Emocjonalna, zaskakująca, bardzo autentyczna historia. Nie jest łatwą i przyjemną lekturą. Niesie przesłanie i apel o tolerancję, rozumienie, pozbycie się wszechobecnej znieczulicy i obojętności. Polecam, takie książki są bardzo potrzebne.

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=4193

„Czasem własny umysł staje się największym piekłem”.

Nigdy nie wiadomo kiedy i kogo zaatakuje ta podstępna choroba. Schizofrenia. Filip ma dwadzieścia lat i całe życie przed sobą. Jego życie do tej pory przebiegało bez większych zmartwień czy trosk. Nie martwi się finansami. Razem z matką prowadzi dobrze prosperującą firmę. Wynajmuje kawalerkę, ponownie próbuje dostać się...

Schizofrenia to cały czas swoiste tabu... Ale tacy ludzie żyją wśród nas, chcą być częścią społeczeństwa i mają prawo być szczęśliwi oraz akceptowani. Warto takie książki czytać!

Podczas lektury mogłam niejako wejść do głowy takiej osoby - było to mocne i bardzo ciekawe. Książka jest tak skonstruowana, że poznajemy myśli i uczucia oraz wszelkie wrażenia Filipa, młodego mężczyzny, wchodzącego dopiero w dorosłość. Po kolei opisuje nam swoje życie przed chorobą, później, w trakcie najgorszych momentów i na koniec - normalizacja życia pomimo tego schorzenia. Czy to znaczy, że choroba się skończyła? Niestety nie, ale przyszedł czas, kiedy nasz bohater nauczył się z nią żyć. W pewnym momencie trafił na odpowiednich specjalistów, dowiedział się, co mu dolega i sam postanowił o siebie zawalczyć. To co przeżywał, jakie lęki odczuwał, jak bardzo był pogubiony, ciężko opisać. Na początku podeszłam sceptycznie do stylu pisania tej pozycji, ale później uświadomiłam sobie, że tak jest idealnie😌 O co chodzi? Otóż mamy tu język potoczny, wypowiedzi i myśli zwykłego mężczyzny, w sytuacjach codziennych, często skrajnych, które go bardzo często przerastały. Były momenty, że bał się wychodzić z domu, słyszał głosy, nie chciał nawet wstawać z łóżka. Radził sobie jak potrafił - na ogół pijąc duże ilości alkoholu - wszystko, aby zagłuszyć dopadającego go schizy. To oczywiście pogarszało sytuację. Szukał też pomocy innych, ale niestety długo nie mógł jej znaleźć. Rodzice nie rozumieli, co się dzieje i nie umieli pomóc. Zwrócił się do terapeutki, ale niestety okazało się to niewypałem - kobieta ta nie tylko nie umiała go zdiagnozować i pomóc, ale jeszcze przyczyniła się do pogłębienia jego problemów. Ostatecznie po wielu próbach i poszukiwaniach znalazł odpowiednich specjalistów, którzy wdrożyli leczenie. Pomogło i wreszcie dało się żyć!

Schizofrenia to cały czas swoiste tabu... Ale tacy ludzie żyją wśród nas, chcą być częścią społeczeństwa i mają prawo być szczęśliwi oraz akceptowani. Warto takie książki czytać!

Podczas lektury mogłam niejako wejść do głowy takiej osoby - było to mocne i bardzo ciekawe. Książka jest tak skonstruowana, że poznajemy myśli i uczucia oraz wszelkie wrażenia Filipa, młodego...

Filipa jest młodym mężczyzną, który wkracza w dorosłe życie. Nie przejmuje się pieniędzmi, ponieważ jest współwłaścicielem firmy, którą prowadzi ze swoją matką. Uczy się do egzaminów na studia, imprezuje, poznaje dziewczyny, czyli wiedzie typowe życie dla osób w wieku dwudziestu lat. Jednak w końcu poznaje kobietę, przy której pragnie się ustatkować. Dzięki ich miłość na świat przychodzi upragniony syn. Niestety sielanka nie trwa długo, ponieważ podstępna choroba zaczyna niszczyć psychikę mężczyzny.

Ta historia opowiada prawdziwe przeżycia osoby dotkniętej chorobą jaką jest schizofrenia. Dzięki temu, że w książce mamy narrację pierwszoosobową możemy dogłębnie wejść w odczcia głównego bohatera. Powieść podzielona jest na trzy części przed, piekło i po. Mnie bardzo zaciekawił ten temat, tylko w tej książce, jak dla mnie było za mało tej schizofrenii a więcej picia alkoholu. Przykre niestety okazało się to, że nasz główny bohater nie miał wsparcia w rodzinie, ale to tylko można uzmysłowić nam, jak ludzie nauczyli się znieczulicy. Kolejny problem to znalezienie osoby, która nam pomoże, czyli odpowiedniego lekarza. Możemy sobie tylko wyobrazić co przeżywa człowiek, kiedy ta podstępna choroba zakrada się do jego psychiki i niszczy go. Nie powiem, bo ta krótka powieść zmusza do refleksji i niesamowicie wpływa na emocje czytelnika, ale daje także nadzieję. Lektura nie jest lekka, mimo, że ma tylko 200 stron, ale właśnie takie książki są potrzebne. Nie będę nikogo namawiać do przeczytania, bo jednak, trzeba mieć, że tak powiem "humor" na taką tematykę, ale w moim odczuciu ta pozycja zasługuje na uwagę.

Filipa jest młodym mężczyzną, który wkracza w dorosłe życie. Nie przejmuje się pieniędzmi, ponieważ jest współwłaścicielem firmy, którą prowadzi ze swoją matką. Uczy się do egzaminów na studia, imprezuje, poznaje dziewczyny, czyli wiedzie typowe życie dla osób w wieku dwudziestu lat. Jednak w końcu poznaje kobietę, przy której pragnie się ustatkować. Dzięki ich miłość na...