Najbardziej wstrząsające w tej książce jest to, że została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Smutne i przerażające, że jedna kobieta mogła zmienic losy tylu rodzin, dzieci i nikt nie zareagował przez lata. Autorka ma wspaniały dar pisania, kreowania świata, którego nie da się opuścić, dopóki nie pozna się całej historii.

Najbardziej wstrząsające w tej książce jest to, że została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Smutne i przerażające, że jedna kobieta mogła zmienic losy tylu rodzin, dzieci i nikt nie zareagował przez lata. Autorka ma wspaniały dar pisania, kreowania świata, którego nie da się opuścić, dopóki nie pozna się całej historii.

Powieść dwu wątkowa, oparta na prawdziwych wydarzeniach. Autorka w znakomity sposób przedstawia nam historię dziejącą się w pierwszej połowie XX wieku, uprowadzonej z barki, na której mieszkała z rodzeństwem, 12 letniej dziewczyny i współczesnej prawniczki córki amerykańskiego senatora. Podczas wspomagania kampania wyborczej ojca przypadkowo spotyka ona ,kobietę w domu starców. Zbieg okoliczności powoduje, że kierując się Prokuratorską intuicją zainteresuje się losem spotkanej kobiety, dalszy rozwój wypadków splata te dwie niesamowite historie w całość. Nie sposób jest przejść obok nich obojętnie. Traumatyczne wspomnienia, odebranej bezprawnie rodzicom młodej dziewczyny, która się opiekuje młodszym rodzeństwem, oraz ta niepewność czy arystokratka będąca córką senatora będzie miała dość silnej woli i samozaparcia aby dociekać prawdy która może zaszkodzić całej rodzinie. Trudno jest się oderwać od lektury, tym bardziej, że ma się świadomość prawdziwości wydarzeń ,które miały miejsce w Stanach Zjednoczonych.
Książka wciąga od samego początku jest napisana w jasny zrozumiały sposób a trafiłem na nią przypadkowo w wyłożonych książkach w ,,Biedronce"

Powieść dwu wątkowa, oparta na prawdziwych wydarzeniach. Autorka w znakomity sposób przedstawia nam historię dziejącą się w pierwszej połowie XX wieku, uprowadzonej z barki, na której mieszkała z rodzeństwem, 12 letniej dziewczyny i współczesnej prawniczki córki amerykańskiego senatora. Podczas wspomagania kampania wyborczej ojca przypadkowo spotyka ona ,kobietę w domu...

Niesamowita historia, która toczy się dwutorowo: w czasach współczesnych i w 1939 roku w Stanach Zjednoczonych.
Rozpoczyna się w 1939 roku w Memphis gdzie na barce Arcadia mieszka rodzina Gueenie i Brinyego z piątką dzieci. Queenie właśnie próbuje urodzić kolejne dziecko, niestety wymaga pomocy lekarskiej, a nie tylko akuszerki. Briny zostawia dzieci na barce pod opieką najstarszej 12-letniej Rill. W czasie nieobecności rodziców na barce zjawia się policja wraz z osobą, która prowadzi dom adopcyjny. Dzieci zostają zabrane.
Tymczasem w czasach współczesnych Avery, córka polityka, prawniczka z zawodu towarzyszy swojemu ojcu w różnych spotkaniach, mających poprawić jego notowania u wyborców. W ostatnim czasie wszyscy są pod wrażeniem afery, która wybuchła w związku ze złym traktowaniem seniorów w domach opieki. Avery towarzyszy ojcu w uroczystości z okazji 100-letniej rocznicy urodzin jednej z mieszkanek domu opieki, gdzie w pewnym momencie zaczepia ją jedna z pensjonariuszek, biorąc ją za swoją siostrę Fern.
Okazuje się, że staruszka ściąga dziewczynie bransoletkę z ręki i żeby ją odzyskać Avery musi wrócić po jakimś czasie do domu opieki. Kobieta twierdzi, że bransoletka należy do niej. Rozmowa z tą starszą kobietą intryguje dziewczynę, która zaczyna drążyć temat jej znajomości z własną babcią.
Niesamowita historia odsłaniająca kulisy bezwzględnego odbierania dzieci rodzicom, zamykania ich w sierocińcach i nielegalnych adopcji.
W moim mniemaniu zasługuje na 10 gwiazdek. Nie mogłam się oderwać.

Niesamowita historia, która toczy się dwutorowo: w czasach współczesnych i w 1939 roku w Stanach Zjednoczonych.
Rozpoczyna się w 1939 roku w Memphis gdzie na barce Arcadia mieszka rodzina Gueenie i Brinyego z piątką dzieci. Queenie właśnie próbuje urodzić kolejne dziecko, niestety wymaga pomocy lekarskiej, a nie tylko akuszerki. Briny zostawia dzieci na barce pod opieką...

Książka mogła być wybitna, a okazała się mierna. Temat ważny i ciekawy został zepsuty przez nieudolność autorki. Na okładce dowiadujemy się, że opowieść została oparta na prawdziwych wydarzeniach, a w posłowiu okazuje się, że główna bohaterka o takiej historii nigdy nie istniała, a jej przeżycia autorka zaczerpnęła z wielu pojedynczych opowieści uczestników tamtych zdarzeń. Dla mnie stanowi to znaczącą różnicę i powoduje, że poczułam rozczarowanie.
Poważny zarzut jaki stawiam tej książce to jej niedopracowanie. Brakuje mi rozwinięcia wątków rodzeństwa. Skoro autorka założyła, że nie będzie się opierać na konkretnych historiach, dlaczego nie opisała dalszego życia wszystkich członków rodzeństwa? Dlaczego nie wiemy co się stało z jedną z dziewczynek, która zniknęła z ośrodka? Dlaczego najstarsza dziewczynka nigdy nie wpadła na to, żeby poszukać swoich bliskich już w dorosłym życiu? Była z nich wszystkich najstarsza, najwięcej pamiętała i według słów autorki była opiekuńcza i rozsądna. Niestety jej postępowanie w mojej ocenie w ogóle na to nie wskazuje. Dodatkowo w dorosłym życiu podobno była dość bogata i ustosunkowana, więc miała wszelkie możliwości do podjęcia choćby próby odnalezienia młodszych dzieci. Gdyby w tę stronę poszła fabuła książka byłaby o wiele ciekawsza, wartościowsza i zapadająca w pamięć. O podobnym procederze opowiada powieść "Tajemnica Filomeny", którą czytałam kilka dobrych lat temu, a pamiętam doskonale do dziś. Może dlatego, że autor miał więcej talentu i nie był tak nieudolny jak Lisa Wingate.
Nie dość, że autorka nie potrafiła w pełni wykorzystać możliwości jakie dawała ta historia, to jeszcze jej warsztat pisarski pozostawia wiele do życzenia. Nie potrafi opisywać uczuć i emocji, nie umie wzbudzić w czytelniku przywiązania do postaci, ani wzruszyć opisywaną historią. Wszystko co czytam jest pobieżne, pozbawione głębi, niedbałe. Bardziej przypomina beznamiętny opis z encyklopedii niż wzruszające świadectwo tragedii dzieci.
Część współczesna to typowe infantylne romansidło bogatej, cukierkowej córeczki tatusia "która chciałaby, ale boi się" i pierwszego napotkanego mężczyzny, który jeszcze nic nie zrobił, ale już jest lepszy od narzeczonego. Autorka nawet nie starała się udawać, że pisząc ten wątek przykładała się do pracy.
Ostatecznie na łopatki tę opowieść kładzie polskie tłumaczenie. Książka wydana w 2019 roku przetłumaczona jest jakby powstała 50 lat wcześniej, Tłumacz używa wyrażeń i zwrotów, które we współczesnym języku polskim nie występują. Dodatkowo popełnia liczne błędy stylistyczne, a nawet logiczne. Niektóre zdania wręcz nie mają sensu, co świadczy o tym, że korekta również przysnęła.
Ważna książka, niedbale napisana i równie niedbale wydana w Polsce. Historia ta w rękach innego autora, innego tłumacza i innego wydawcy byłaby ważnym, zapadającym w pamięć głosem świadczącym o tragedii, która nigdy nie powinna się wydarzyć. W tym wykonaniu jest tylko miałkim czytadłem, o którym zaraz zapomnę. Nie polecam.

Książka mogła być wybitna, a okazała się mierna. Temat ważny i ciekawy został zepsuty przez nieudolność autorki. Na okładce dowiadujemy się, że opowieść została oparta na prawdziwych wydarzeniach, a w posłowiu okazuje się, że główna bohaterka o takiej historii nigdy nie istniała, a jej przeżycia autorka zaczerpnęła z wielu pojedynczych opowieści uczestników tamtych zdarzeń....

Lisa Wingate "Nim stałyśmy się wasze",

Nowości przeplatam jak zwykle książkami starszymi. Niedawno sięgnęłam po zupełnie nieudanego "Jeźdźca miedzianego", ale muszę przyznać, że po nim dobra czytelnicza passa trwa. "Nim stałyśmy się wasze" książka zauważona już dawno w zapowiedziach Wydawnictwa Papierowy Księżyc, musiała swoje odczekać. Po lekturze mogę powiedzieć, że było warto po nią sięgnąć, bo opisywana historia, choć fikcyjna, bazuje na prawdziwych, niezwykle wstrząsających wydarzeniach.

Natychmiast przypomniało mi się "27 śmierci Toby'ego Obeda" Joanny Gierak-Onoszko, niezwykle ważny reportaż o odbieranych Inuitom dzieciach. Tam była Kanada, tutaj mamy do czynienia ze Stanami Zjednoczonymi i stowarzyszeniem Dom dla Dzieci Tennessee kierowanym przez Georgię Tann prowadzącym pomiędzy latami dwudziestymi a pięćdziesiątymi XX wieku domy dziecka. Stowarzyszenie to zamiast być schronieniem dla dzieci porzuconych, osieroconych i najbiedniejszych, okazało się miejscem kupczenia maluchami i dziećmi starszymi, instytucją, która często w sposób nielegalny nabywała dzieci, aby je później odsprzedać zgłaszającym się po nie rodzinom.

Autorka osadziła powieść w dwóch perspektywach czasowych. W Memphis, w stanie Tennessee, w roku 1939, kiedy to piątka rodzeństwa pod nieobecność rodziców nagle zostaje zabrana z domu i trafia do domu dziecka. Kilkunastoletnia wtedy Rill zrobi wszystko, by rodzeństwo znów było w komplecie. Druga opowieść, to czasy współczesne, miejscowość Aiken, w Karolinie Południowej. Dobrze urodzona Avery Stafford w domu opieki nad osobami starszymi, w którym przebywa jej babcia, przypadkowo spotyka inną starszą kobietę, która twierdzi, że dobrze zna babcię. Avery trochę ze strachu przed tym, że jakieś zadawnione historie rodzinne mogłyby wyjść na jaw, a trochę z ciekawości, zaczyna poszukiwania powiązań pomiędzy obiema kobietami. I trafia na wstrząsającą historię handlującego dziećmi stowarzyszenia? Jaką prawdę odkryje? Warto się przekonać. "Nim stałyśmy się wasze" gwarantuje nie tylko interesującą akcję, ale też ogrom emocji i zaskakujące zakończenie.

Lisa Wingate "Nim stałyśmy się wasze",

Nowości przeplatam jak zwykle książkami starszymi. Niedawno sięgnęłam po zupełnie nieudanego "Jeźdźca miedzianego", ale muszę przyznać, że po nim dobra czytelnicza passa trwa. "Nim stałyśmy się wasze" książka zauważona już dawno w zapowiedziach Wydawnictwa Papierowy Księżyc, musiała swoje odczekać. Po lekturze mogę powiedzieć, że było...

Świetnie napisana. Historia handlu sierotami w USA.

Świetnie napisana. Historia handlu sierotami w USA.

Nie takie Stany Zjednoczone piękne, jak je malują... Oczywiście podobne działania mogą zdarzyć się wszędzie - wszak handel dziećmi nadal kwitnie, choć w innych okolicznościach. Historia porażająca, bo mocno oparta na faktach. Wątek współczesno-romansowy nieco mniej się autorce udał, ale i tak jest to książka o której będę długo pamiętać. Polecam!

Nie takie Stany Zjednoczone piękne, jak je malują... Oczywiście podobne działania mogą zdarzyć się wszędzie - wszak handel dziećmi nadal kwitnie, choć w innych okolicznościach. Historia porażająca, bo mocno oparta na faktach. Wątek współczesno-romansowy nieco mniej się autorce udał, ale i tak jest to książka o której będę długo pamiętać. Polecam!

Jak daleko można się posunąć w swoim okropieństwie. Czy odczucia innych są tak niewartym czynnikiem, iż można nie zwracać na niego uwagi? Czy można żyć spokojnie z epizodami, które robią z nas nieczułych?

„Gdziekolwiek bowiem powiodą drogi, serce nigdy nie zapomni, skąd pochodzi.”

Historia opowiada o losach porwanych, przetrzymywanych i okrutnie traktowanych dzieci, które na potrzeby prezentacji zostały odpowiednio odziane, a zachowanie prowadzącej stowarzyszenie, daje omylne wrażenie, że są oni szczęśliwi i traktowani w sposób ludzki.

Książka odpowiada wydarzenia, które działy się w pierwszej połowie XX wieku w Ameryce, a tak naprawdę można odnieść wrażenie, że temat ten miałby prawo bytu nawet teraz w obecnym czasie.

Autorka posługuje się naprawdę lekkim piórem, które sprawia, że historia czyta się szybko. Mimo ogromnego bólu, jaki w sobie zawiera, jesteśmy bardzo ciekawi, co te dwie, na początku nic nieznaczące osoby, mają ze sobą wspólnego. Kiedy linia między nimi zaczyna się zacierać, zaczynamy okrywać szokujące sekrety, ukryte na parę lat, a dziś uderzające z dwojona siła.

Powieść tą, kupiłam na przypadkowych zakupach, nie znając wcześniej autorki ani tytułu. Nie było o nim zbyt głośno w Internecie. To też wywołało we mnie zdziwienie, bo historia, jaka kryje się na kartkach tej powieści, jest ciekawa i przejmująca.

Chcesz mieć dziecko, to je sobie wybierz.

Nie mogłam się doczekać zakończenia, jak prywatne śledztwo bohaterki, odsłoni karty przeszłości.

„Nim stałyśmy się wasze” to przejmująca powieść o sile rodzinnej miłości w obliczu ludzkiego okrucieństwa.

Jak daleko można się posunąć w swoim okropieństwie. Czy odczucia innych są tak niewartym czynnikiem, iż można nie zwracać na niego uwagi? Czy można żyć spokojnie z epizodami, które robią z nas nieczułych?

„Gdziekolwiek bowiem powiodą drogi, serce nigdy nie zapomni, skąd pochodzi.”

Historia opowiada o losach porwanych, przetrzymywanych i okrutnie traktowanych dzieci, które...

Książka "bardzo dobra" wciągająca aczkolwiek smutna.

Książka "bardzo dobra" wciągająca aczkolwiek smutna.

Wspaniała powieść. Ciekawa historia. Bardzo dobrze się czyta.

Wspaniała powieść. Ciekawa historia. Bardzo dobrze się czyta.