Poprzedni tom przygotował mnie na możliwość nagłego przeskoku czasowego o kilka lat do przodu. Jednakże w tomie trzecim dochodzi do jeszcze mocniejszego zabiegu tego typu. Jak to wypada w praktyce?

Kenji zbiera ekipę, aby powstrzymać „Przyjaciela”. Jednakże jak na razie przeciwnik nie zrobił kolejnego kroku. Mimo to można zauważyć, ze coś się szykuje.

Początek tomu to cisza przed burzą. Pokazane są drobne elementy obyczajowe, które sprawiają, że czytelnikowi bardziej zależy na bohaterach. W paru miejscach można się naprawdę wzruszyć.

Dzięki temu punkt kulminacyjny robi duże wrażenie. Wprawdzie przebieg wydarzeń był już wcześniej zasugerowany, ale i tak jest bardzo niepokojący. Kiedy jednak ma dojść, do ostatecznego rozwiązania, twórca postanawia zagrać czytelnikowi na nosie i dochodzą nowe wątki. Z jednej strony czułem się rozczarowany, ale z drugiej też jestem ciekawy czemu to miało służyć.

Następnie akcja przenosi się o kilkanaście lat do przodu. Są to czasy, które były przedstawione w jednej ze scen tomu pierwszego.

Ani świat przedstawiony, ani dawne wydarzenia nie są dokładnie opisane. Wraz z kolejnymi scenami czytelnik może jedynie snuć przypuszczenia.

Dominują tutaj dwa wątki. Pierwszy z nich to nastolatka, która wplątuje się w sprawę zabójstwa. Bohaterka jest bardzo rezolutna i sympatyczna, ale też niestety czasami za łatwo sobie radzi z różnymi problemami, przez co nie jest wiarygodną postacią. O wiele bardziej realistyczny jest prowadzący sprawę młody policjant, który jest idealistą i popełnia błędy. Drugi wątek skupia się na pewnym autorze komiksów, który trafił do więzienia. Jest tu wiele motywów charakterystycznych dla historii o więzieniu czyli brutalność współwięźniów czy strażnika, a także wrażliwa jednostka niepasująca do tego miejsca. Przy tym jednak powraca tu pewien znany bohater, a także zasugerowany jest dalszy rozwój wypadków.

Rysunki Naokiego Kurasawy jak zawsze robią na mnie wrażenie oddaniem emocji na twarzach bohaterów i różnorodnością urody. Trochę szkoda, że nie pokazano tutaj więcej szczegółów w kwestii głównego zagrożenia, ale być może był to celowy zabieg mający dodać całości elementów grozy.

Uważam, że ryzykowny pomysł przeniesienia akcji w przyszłość udał się. Autor nie zdradza zbyt wiele, co jeszcze bardziej podsyca ciekawość. Tylko nastoletnia bohaterka moim zdaniem nie do końca wyszła.

Poprzedni tom przygotował mnie na możliwość nagłego przeskoku czasowego o kilka lat do przodu. Jednakże w tomie trzecim dochodzi do jeszcze mocniejszego zabiegu tego typu. Jak to wypada w praktyce?

Kenji zbiera ekipę, aby powstrzymać „Przyjaciela”. Jednakże jak na razie przeciwnik nie zrobił kolejnego kroku. Mimo to można zauważyć, ze coś się szykuje.

Początek tomu to...

Cóż, nadal mnóstwo dobrego! Co prawda trochę mnie denerwuje główna bohaterka tego tomu, czyli Kanna (czy też Kannuś, jak większość ją nazywa, brr),ale to drobna wada. Nadal jest wielowątkowo, tajemniczo i bardzo japońsko. Wielka polecanka!
8/10 :)

Cóż, nadal mnóstwo dobrego! Co prawda trochę mnie denerwuje główna bohaterka tego tomu, czyli Kanna (czy też Kannuś, jak większość ją nazywa, brr),ale to drobna wada. Nadal jest wielowątkowo, tajemniczo i bardzo japońsko. Wielka polecanka!
8/10 :)

Nikt z przedstawionych do tej pory bohaterów, nawet w najgorszych koszmarach nie wyobrażał sobie, że niewinne dziecięce zabawy i pomysły, przerodzą się w serię brutalnej rzeczywistości. Ostateczna data 31 grudnia, kiedy to ma nastąpić koniec ludzkości, zbliża się coraz szybciej. Świat nie jest świadom zagrożenia, jakie na niego czeka. Ostatecznym i jedynym ratunkiem dla planety jest grupka przyjaciół. Czy będą oni gotowi na największe poświęcenie w obronie tego co kochają?

To właśnie tego rodzaju treści, wymieszane z wyrazistymi emocjami można znaleźć w początkowych rozdziałach Chłopaki z dwudziestego wieku #3. Autor skupia się tu na pokazaniu determinacji Kenjiego, który chce powstrzymać „Przyjaciela” i tym samym ochronić świat. W jego staraniach wspierają go prawdziwi przyjaciele, którzy zdają sobie sprawę z powagi sytuacji, są gotowi na wiele, ale jednocześnie nie jest im obcy zwyczajny ludzki strach.

Zbliżająca się ostateczna data 31 grudnia, nie oznacza jednak końca tego mrocznego thrillera. Milenijny sylwester staje się bowiem początkiem nowego etapu opowieści. Urasawa jako mistrz suspensu, nagle przerywa ukazywanie wydarzeń z tego dnia i przenosi narracje do roku 2014. Teraz ten okres staje się teraźniejszością, którą będzie obserwował czytelnik. Początkowo można czuć się odrobinę zagubionym. Widzimy pozornie nowych bohaterów i nowy tętniący życiem świat. W głowie kotłują się więc pytania: kim są te postacie, co stało się z Kenjim jego towarzyszami?

Scenariusz nie spieszy się z udzieleniem nam konkretnych odpowiedzi. Powolnie wprowadza on nas w nowe realia, w których ludzie borykają się z innymi nowymi problemami. Stopniowo zaczynamy również odkrywać, kim jest bohaterka, której podobizna widnieje na okładce komiksu. Ma ona bardzo dużo wspólnego z przeszłością, która pomimo minionych lat nadal jest ważnym elementem opowieści.

Urasawa w swoim stylu powoli, ale sukcesywnie buduje tutaj skomplikowaną i złożoną scenę, na której umieszcza znakomicie zdefiniowanych bohaterów. Postacie z krwi i kości, których losy śledzi się z wypiekami na twarzy. Za tym wszystkim kreowana jest jednocześnie nowa intrygująca i mroczna tajemnica, której korzenie sięgają lat 90-tych. Można więc być pewnym, że wrażeń i fabularnych zwrotów akcji tutaj nie zabraknie.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-chlopaki-z-dwudziestego-wieku-tom-3/

Nikt z przedstawionych do tej pory bohaterów, nawet w najgorszych koszmarach nie wyobrażał sobie, że niewinne dziecięce zabawy i pomysły, przerodzą się w serię brutalnej rzeczywistości. Ostateczna data 31 grudnia, kiedy to ma nastąpić koniec ludzkości, zbliża się coraz szybciej. Świat nie jest świadom zagrożenia, jakie na niego czeka. Ostatecznym i jedynym ratunkiem dla...

Zwrot akcji i zmiana głównego bohatera. Jest potencjał na kolejny dobry tom. Sięgam po czwartą część.

Zwrot akcji i zmiana głównego bohatera. Jest potencjał na kolejny dobry tom. Sięgam po czwartą część.

Ale zwrot akcji.
Manga ciagle trzyma poziom i ciagle sie wydarza cos ciekawego, a w tym tomie zwrot o cale 180 st.
Bardzo polecam.

Ale zwrot akcji.
Manga ciagle trzyma poziom i ciagle sie wydarza cos ciekawego, a w tym tomie zwrot o cale 180 st.
Bardzo polecam.

Ha, ale się dzieje. Pierwsza połowa bardzo ciekawa i pchająca akcje do przodu. Ale druga połowa - no dla mnie przybiera dość zaskakujący przebieg. Nie wiem, czy mi się to podoba, ale na pewno jest dość oryginalne.
Z ciekawością przeczytam ciąg dalszy.

Ha, ale się dzieje. Pierwsza połowa bardzo ciekawa i pchająca akcje do przodu. Ale druga połowa - no dla mnie przybiera dość zaskakujący przebieg. Nie wiem, czy mi się to podoba, ale na pewno jest dość oryginalne.
Z ciekawością przeczytam ciąg dalszy.

UWAGA: superciekawy zabieg narracyjny!

UWAGA: superciekawy zabieg narracyjny!

PRZYJACIELE KONTRA PRZYJACIEL

Ta seria uzależnia i to jeszcze jak. Widzę to po tym, z jakim entuzjazmem za każdym razem rzucam się na każdy kolejny tom „20th Century Boys” i… Wróć, błąd, uzależnia bowiem każda seria jaka wyszła spod ręki Naokiego Urasawy, ale co się dziwić, skoro wszystkie to rewelacyjne historie, dojrzałe, ambitne i zachwycające. „Chłopaki z dwudziestego wieku” zaś to nie tylko kwintesencja twórczości artysty, ale też i najważniejsze a przy tym najlepsze dzieło, jakie wyszło spod jego ręki.

Koniec XX wieku zbliża się nieubłaganie, ale nowe millenium może wcale nie nadejść. 31 grudnia 2000 roku świat ma się skończyć, a przygotowania do tego wydarzenia właściwie już się zakończyły. Ogromny robot czeka na przebudzenie, działania tajemniczego „przyjaciela” przerażają, a wszystkiemu zapobiec może jedynie „dziewięciu przyjaciół”. Czy zdołają?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/11/20th-century-boys-chopaki-z.html

PRZYJACIELE KONTRA PRZYJACIEL

Ta seria uzależnia i to jeszcze jak. Widzę to po tym, z jakim entuzjazmem za każdym razem rzucam się na każdy kolejny tom „20th Century Boys” i… Wróć, błąd, uzależnia bowiem każda seria jaka wyszła spod ręki Naokiego Urasawy, ale co się dziwić, skoro wszystkie to rewelacyjne historie, dojrzałe, ambitne i zachwycające. „Chłopaki z dwudziestego...

Zastanawiałem się jak autorowi uda się wyciągnąć tyle treści z odliczania do nowego milenium... tak więc napiszę tylko, że pierwszy twist zrobił na mnie wrażanie, a to dopiero 3 z 11 tomów.

Zastanawiałem się jak autorowi uda się wyciągnąć tyle treści z odliczania do nowego milenium... tak więc napiszę tylko, że pierwszy twist zrobił na mnie wrażanie, a to dopiero 3 z 11 tomów.