\/ \/ \/

\/ \/ \/

Bardzo ciekawa powieść. Nie ma sensu powielać inne opisy, napiszę o moich subiektywnych odczuciach w trakcie czytania. Po pierwsze co właściwie jest potrzebne abym czuł się szczęśliwy. Po drugie na ile ważna jest społeczność, a na ile można siłować się z życiem samemu. Kolejna myśl chociaż może nie po kolei, to czym jest miłość małżeńska, jak się rodzi, co ją utrwala, co ją osłabia. Odrębne problemy które zostały poruszone w tej powieści, to kwestia dzieciobójstwa i odpowiedzialności za te czyny. Można byłoby wymieniać jeszcze wiele innych wątków, ale lepiej odkrywać je samemu. Moim zdaniem warto przeczytać tę książkę, bo w 1920 roku literacka Nagroda Nobla jeszcze coś oznaczała.

Bardzo ciekawa powieść. Nie ma sensu powielać inne opisy, napiszę o moich subiektywnych odczuciach w trakcie czytania. Po pierwsze co właściwie jest potrzebne abym czuł się szczęśliwy. Po drugie na ile ważna jest społeczność, a na ile można siłować się z życiem samemu. Kolejna myśl chociaż może nie po kolei, to czym jest miłość małżeńska, jak się rodzi, co ją utrwala, co ją...

Powieść o pracy, o ludziach pracy. Rózne postawy życiowe mieszkańców wsi. Główny bohater jakby odniesieniem. Nie wiadomo jaką miał przeszłość, skąd przybył, ale wiadomo jakim był, na czym mu zależało. Genialne przedstawienie postaci, ich charakterów. Ale jednak autor nie poddawał ich jednostronnej ocenie. Czasem podsuwał jakieś przypuszczenia i oceny, ale zaraz poddawał je w wątpliwość. Mimo że akcja toczy sie powoli, monotonnie, jednak dobrze sie czulem czytajac tą powieść. Autor raczej koncentrowal sie na ludziach roli. Jedynym wyjatkiem byl soltys. Raczej negatywne przedstawienie tych, którzy żyli w miescie, utrzymywali sie z handlu. może to bylo zamierzone, by zwrócić uwagę na ludzi wsi. Moze jednak autor byl uprzedzony do tych, co szybko chcieli sie wzbogacić. Autor też jasno ukazal, że dla ludzi wsi pieniądze to nie wszystko. ich dobytkiem są budynki, ziemia, lasy, rzeka, zwierzęta. Główny bohater niemal cale pieniadze wydal na jednego syna, który stronil od pracy na wsi, az w końcu... a tego to nie zdradzę ;). Autor też chciał pokazać, że mozna coś dokonać, jeśli trwa sie na jednym miejscu i ciężko się pracuje.

Powieść o pracy, o ludziach pracy. Rózne postawy życiowe mieszkańców wsi. Główny bohater jakby odniesieniem. Nie wiadomo jaką miał przeszłość, skąd przybył, ale wiadomo jakim był, na czym mu zależało. Genialne przedstawienie postaci, ich charakterów. Ale jednak autor nie poddawał ich jednostronnej ocenie. Czasem podsuwał jakieś przypuszczenia i oceny, ale zaraz poddawał je...

W tej ponad 100-letniej książce można odnaleźć wiele współczesnych wątków np. relacja człowieka do natury, krytyka nowoczesności, krytyka kapitalizmu, prawa kobiet i inne. Oś fabuły stanowią wydarzenia na stopniowo kolonizowanym przez człowieka pustkowiu. Brak tutaj gwałtownych zwrotów akcji, ogólnie nie ma tutaj porywającej akcji, poruszane są wątki bardzo, nomen omen, prozaiczne. Nie mniej jednak czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Książka ma swój rytm i klimat. Zafascynowała mnie narracja. Niby klasyczna 3-cioosobowa, ale bardzo mocno psychologizująca. Ciekawy styl.

W tej ponad 100-letniej książce można odnaleźć wiele współczesnych wątków np. relacja człowieka do natury, krytyka nowoczesności, krytyka kapitalizmu, prawa kobiet i inne. Oś fabuły stanowią wydarzenia na stopniowo kolonizowanym przez człowieka pustkowiu. Brak tutaj gwałtownych zwrotów akcji, ogólnie nie ma tutaj porywającej akcji, poruszane są wątki bardzo, nomen omen,...

Trochę jak mantra, treść jakby zataczała kolo.

Trochę jak mantra, treść jakby zataczała kolo.

Zgodnie z Wyzwaniem Czytelniczym października - zaczynam czytać noblistów literackich. Wielu z nich zapewne warto poznać bliżej, a nie zawsze jest po temu okazja, więc te tu pretekst przyjmuję z radością i zaczynam z grubej rury. Knut Hamsun.
Literatura to twarda jak skała norweskiego fiordu, ale i nie mniej piękna. Opowieść o prostym życiu ubogiego norweskiego ludu sprzed naftowej prosperity (ale i upadku) odmalowanego ostatnio w “NOrWAY”. Wielka epopeja chłopska, czy ziemska - można by rzec. Choć mamy tu już przedsmak współczesnego naftowego boomu Norwegii - tu jeszcze wprawdzie w postaci kopalni rud metalu, która to pozwala na szybki rozwój okolicznych wsi a i indywidualnych fortun również. Nie mamy wątpliwości jednak, że to nie po stronie owej kroczącej nowoczesności, owych Szwedów staje Knut Hamsun.
To ziemia karmi, daje siły życiowe i ubiera. Chłopi dzięki ciężkiej swej pracy mogą żyć z niej całkiem godnie. Odcięcie zaś od korzeni, jakimi są ziemia, praca na niej i rodzina psuje człowieka i sprowadza na złą drogę oraz zgubę ostatecznie, czego przykładem jest los Elizeusza - jednego z synów głównego bohatera i nestora rodu Izaka. Bardzo pozytywistyczne w duchu dzieło.
Z racji czasu powstania i tematyki nieodmiennie musi kojarzyć się z Reymontem. No i noblista lgnie do noblisty. O ile “Chłopi” - jedno z dwóch moich ukochanych dzieł jednego z ukochanych pisarzy (a owo drugie - “Ziemia obiecana” - to ta książka, którą jako jedyną zabrałbym ze sobą do neverland) - to epopeja z rozmachem opisująca człowieka osadzonego w “tu i teraz” (symbolizowanym przez zmienność pór roku) i z obrzędowością zeń wynikającą, to u Hamsuna mamy głównie surowość: twarde życie, ciężką pracę, wymagającą przyrodę. Ale i szczęście, urodzaj, w który przekuwa się znojny trud, szacunek wszystkich bohaterów do siebie wzajem. Jest i zawiść, podłość, lenistwo, ale wszystko to takie nieostateczne, takie akurat, by dopełnić świat, by umacniać w nim równowagę i spójność.
Doskonałe tłumaczenie, to dodatkowy atut dzieła; wspaniałe neologizmy i archaizmy językowe - od razu czujemy, że obcujemy ze światem, którego już nie ma.
Po pierwszym spotkaniu z pisarzem już wiem, że Knut Hamsun odnajduje we mnie swojego czytelnika i odkrywcę… Sporo jeszcze do poznania.

Zgodnie z Wyzwaniem Czytelniczym października - zaczynam czytać noblistów literackich. Wielu z nich zapewne warto poznać bliżej, a nie zawsze jest po temu okazja, więc te tu pretekst przyjmuję z radością i zaczynam z grubej rury. Knut Hamsun.
Literatura to twarda jak skała norweskiego fiordu, ale i nie mniej piękna. Opowieść o prostym życiu ubogiego norweskiego ludu sprzed...

Trudno odmówić autorowi wybitnego talentu. Język współgra z minimalistyczną fabułą i naturalizmem. Dla mnie był to rodzaj opowiadanej sagi , narrator sam nieraz zadawał pytania i na nie odpowiadał albo próbował jakoś rozumieć i wyjaśniać opisywane czyny czy zachowania. Słowa Hamsuna maja w sobie jakąś magię pochłaniania i przytrzymywania, płynie się z nimi jak z nutem rzeki. Może ułatwia to klarowność wymagań trudnego życia , proste potrzeby i emocje, wartości zależne od obowiązków i konieczności.? Cały czas przebija też wizja zgodności z naturalnym rytmem życia i poprzestawania na tym, co najważniejsze. Ale jednak odczuwam dysharmonię między ideologiczna tęsknotą za tzw naturalnym, pracowitym życiem odrzucającym karierę, kulturę i indywidualną kreację a spełnianiem się pisarza właśnie w tym, co umniejsza , a co jest zagłębianiem się w tajniki ludzkiej duszy i artystycznym opisem jej bogactwa.

Trudno odmówić autorowi wybitnego talentu. Język współgra z minimalistyczną fabułą i naturalizmem. Dla mnie był to rodzaj opowiadanej sagi , narrator sam nieraz zadawał pytania i na nie odpowiadał albo próbował jakoś rozumieć i wyjaśniać opisywane czyny czy zachowania. Słowa Hamsuna maja w sobie jakąś magię pochłaniania i przytrzymywania, płynie się z nimi jak z nutem...

Książka napisana sto lat temu, ale jakie aktualne przesłania zawiera. Dzisiaj ekologia,"powrót do natury" jest w modzie, a Hamsun już wiek temu promował i opiewał związek człowieka z naturą.

Książka napisana sto lat temu, ale jakie aktualne przesłania zawiera. Dzisiaj ekologia,"powrót do natury" jest w modzie, a Hamsun już wiek temu promował i opiewał związek człowieka z naturą.

Arycydzieło.Powieść, która jest atrakcyjna również dla współczesnego odbiorcy. Wprowadza w surowy klimat Norwegii. Nadto ciekawe prawne zagadnienia np. dot. Reformy prawa karnego norweskiego.

Arycydzieło.Powieść, która jest atrakcyjna również dla współczesnego odbiorcy. Wprowadza w surowy klimat Norwegii. Nadto ciekawe prawne zagadnienia np. dot. Reformy prawa karnego norweskiego.

Nordycki odpowiednik Chłopów z nutą znaną z początków Nad Niemnem. Doskonale oddaje skandynawską surowość charakteru i obyczajów, chłodem dostosowaną do tamtejszego klimatu. Nie tyle walka człowieka z dziką przyrodą, co próba jej obłaskawienia. Zmagania z przeciwnościami losu, a częściej z wrogością i zawistnych ludzi.
W ogólnym wydźwięku porywająca epicka pochwała pozytywistycznych ideałów pracowitości, wytrwałości i minimalizmu potrzeb. Napisana stylizowanym, a jednak przystępnym językiem, od pierwszych stron wciągająca w nurt akcji utkanej w serialowym stylu. Współczesnego czytelnika może natomiast irytować skrajnie konserwatywne podejście do roli kobiety, liberalne podejście do męskiej przemocy i rasistowski stosunek do mniejszości etnicznej Lapończyków.

Nordycki odpowiednik Chłopów z nutą znaną z początków Nad Niemnem. Doskonale oddaje skandynawską surowość charakteru i obyczajów, chłodem dostosowaną do tamtejszego klimatu. Nie tyle walka człowieka z dziką przyrodą, co próba jej obłaskawienia. Zmagania z przeciwnościami losu, a częściej z wrogością i zawistnych ludzi.
W ogólnym wydźwięku porywająca epicka pochwała...