Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Archaiczny język nie pozwala należycie cieszyć się lekturą.

Dodatkową trudność stanowi mozolny sposób prezentacji.

"Historya rzymska" pozostaje dziełem dla wybranych i o wiele wygodniej - a także bezpieczniej pod względem naukowym - będzie sięgnąć po współczesną literaturę dotyczącą przedmiotu.

PS
Ocena dotyczy tylko Tomu Pierwszego.

Archaiczny język nie pozwala należycie cieszyć się lekturą.

Dodatkową trudność stanowi mozolny sposób prezentacji.

"Historya rzymska" pozostaje dziełem dla wybranych i o wiele wygodniej - a także bezpieczniej pod względem naukowym - będzie sięgnąć po współczesną literaturę doty...

Rozwiń

Zwiń

Rzadko się dziś spotyka prace popularnonaukowe napisane z taką pasją.

Rzadko się też możemy natknąć na literaturę popularnonaukową napisaną tak barwnym i soczystym językiem (w doskonałym przekładzie F. Mirandoli).

Oryginalną pracę Maeterlincka docenią nie tylko badacze przyrody i pszczelarze, ale też metafizycy i entuzjaści literatury pięknej.

Rzadko się dziś spotyka prace popularnonaukowe napisane z taką pasją.

Rzadko się też możemy natknąć na literaturę popularnonaukową napisaną tak barwnym i soczystym językiem (w doskonałym przekładzie F. Mirandoli).

Oryginalną pracę Maeterlincka docenią nie tylko badacze przyrody i pszcze...

Rozwiń

Zwiń

To nie jest sielski poemat!

Może i na początku jest lekko i wiosennie, ale pod koniec to już tylko ciężka melodramatyczna zima.

Chwała tłumaczowi za te wszystkie rymowanki.

To nie jest sielski poemat!

Może i na początku jest lekko i wiosennie, ale pod koniec to już tylko ciężka melodramatyczna zima.

Chwała tłumaczowi za te wszystkie rymowanki.

Nie sposób zaprzeczyć, że umiejętności pisarskie Sienkiewicza stały na wysokim poziomie.

Całość jest dobrze zorganizowana, fabuła nigdzie się nie wlecze, wszystko płynie jednostajnym wciągającym rytmem przez wiele, wiele stron.

Jednakże powieść jest pod wieloma względami bardzo infantylna, naiwna i hipokrytyczna; jak wiadomo, nie minęło wiele czasu, a ofiary stały się oprawcami, czego Sienkiewicz musiał być doskonale świadom pisząc takie dzieła, jak "Krzyżacy" czy "Ogniem i mieczem".

Nie sposób zaprzeczyć, że umiejętności pisarskie Sienkiewicza stały na wysokim poziomie.

Całość jest dobrze zorganizowana, fabuła nigdzie się nie wlecze, wszystko płynie jednostajnym wciągającym rytmem przez wiele, wiele stron.

Jednakże powieść jest pod wieloma względami bardzo infanty...

Rozwiń

Zwiń

Potęga mitu, wyrażona w cudownym języku natury, obezwładnia nawet tych, którzy łudzą się, że ich czynami rządzi wyłącznie odcieleśniony umysł.

To doskonałe opowiadanie (a może krótka powieść?) jest współczesnym opisem świętego greckiego misterium, którego celem jest zarówno zgorszenie, jak i wyzwolenie!

Hauptmann (przy pomocy Staffa) powrócił do źródeł w wielkim stylu.

Potęga mitu, wyrażona w cudownym języku natury, obezwładnia nawet tych, którzy łudzą się, że ich czynami rządzi wyłącznie odcieleśniony umysł.

To doskonałe opowiadanie (a może krótka powieść?) jest współczesnym opisem świętego greckiego misterium, którego celem jest zarówno zgorszenie, ja...

Rozwiń

Zwiń

Dobry początek dzieła może sugerować, że i jego koniec też takowym będzie.

Niestety, im bliżej końca, tym bardziej widać, że autorka nie miała pomysłu na trzecią część książki.

Oj, bardzo zestarzała się ta moralizatorska (w babcinym znaczeniu) powieść Grazi Deleddy.

Dobry początek dzieła może sugerować, że i jego koniec też takowym będzie.

Niestety, im bliżej końca, tym bardziej widać, że autorka nie miała pomysłu na trzecią część książki.

Oj, bardzo zestarzała się ta moralizatorska (w babcinym znaczeniu) powieść Grazi Deleddy.

Świetnie napisana książka Selmy Lagerlöf w przekładzie niezrównanego Franciszka Mirandoli.

Dużo tu poezji, dużo pięknych opisów przyrody, dużo charakternych postaci i dużo baśniowych historii rodem z zimnej północy.

Gdybym był redaktorem (którym oczywiście nie jestem) to skróciłbym powieść o jakieś sto stron.

Świetnie napisana książka Selmy Lagerlöf w przekładzie niezrównanego Franciszka Mirandoli.

Dużo tu poezji, dużo pięknych opisów przyrody, dużo charakternych postaci i dużo baśniowych historii rodem z zimnej północy.

Gdybym był redaktorem (którym oczywiście nie jestem) to skróciłbym powie...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka to mistyczna wędrówka po dziewiętnastowiecznych Indiach.

Ta książka to także całkiem niezła powieść szpiegowska.

Fabuła jest dość gęsta i powolna, ale mimo wszystko warto dotrwać do końca.

Ta książka to mistyczna wędrówka po dziewiętnastowiecznych Indiach.

Ta książka to także całkiem niezła powieść szpiegowska.

Fabuła jest dość gęsta i powolna, ale mimo wszystko warto dotrwać do końca.

"Ody barbarzyńskie" to pochwała czasów minionych.

Sentymentalna podróż do wielkich wydarzeń z historii Włoch.

Nie są to wiersze proste, ale pełne poświęcenie autora powoduje, że stara wywyższona Italia staje nam jak żywa przed oczami.

"Ody barbarzyńskie" to pochwała czasów minionych.

Sentymentalna podróż do wielkich wydarzeń z historii Włoch.

Nie są to wiersze proste, ale pełne poświęcenie autora powoduje, że stara wywyższona Italia staje nam jak żywa przed oczami.