Chyba najlepsza książka Wlekłego…

Chyba najlepsza książka Wlekłego…

Książka, która zawiera dużą zawartość "mięsa" w "mięsie". Dużo ciekawostek na temat samego dziennikarza, jak i postaci historycznych (polityków),z którymi miał styczność podczas swojej pracy. Dla fanów historii XX wieku bardzo pożyteczne źródło wiedzy na temat totalitaryzmów oraz Wielkiego Głodu. Sama publikacja jest dobrze napisana, czyta się lekko, z przyjemnością.

Książka, która zawiera dużą zawartość "mięsa" w "mięsie". Dużo ciekawostek na temat samego dziennikarza, jak i postaci historycznych (polityków),z którymi miał styczność podczas swojej pracy. Dla fanów historii XX wieku bardzo pożyteczne źródło wiedzy na temat totalitaryzmów oraz Wielkiego Głodu. Sama publikacja jest dobrze napisana, czyta się lekko, z...

Świetnie, że powstała książka i film o tym zapomnianym dziennikarzu i dyplomacie.
Zachęcam do poznania biografii rzetelnego, sumiennego i wierzącego w idee Gareth’a Jones’a, a przy okazji poznania trudnej i mocno przemilczanej historii wielkiego głodu w Ukrainie (Hołodomor w okresie 1932-1933).

Świetnie, że powstała książka i film o tym zapomnianym dziennikarzu i dyplomacie.
Zachęcam do poznania biografii rzetelnego, sumiennego i wierzącego w idee Gareth’a Jones’a, a przy okazji poznania trudnej i mocno przemilczanej historii wielkiego głodu w Ukrainie (Hołodomor w okresie 1932-1933).

Polecam, sam konkret.

Polecam, sam konkret.

Książka ta pozwoliła mi lepiej zrozumieć dzisiejsze zależności Rosja-Ukraina. Jak widać w Rosji od stuleci nic się nie zmieniło i to jest bardzo smutne. Książka nie jest jakoś literacko wybitna, ale opowiadana historia bardzo wciąga. Świetnie zarysowane tło historyczne. Opowieści o Wielkim Głodzie są plastyczne i wwiercają się w mózg. Książka warta przeczytania celem poszerzenia swoich horyzontów myślowych. A w dziennikarstwo dzisiejszego świata nie wierzę już dawno - prawdziwe chyba już w ogóle nie istnieje... Gareth Jones był za to przykładem osoby prawej i z wielką misją mówienia światu prawdy. Ogólnie polecam.

Książka ta pozwoliła mi lepiej zrozumieć dzisiejsze zależności Rosja-Ukraina. Jak widać w Rosji od stuleci nic się nie zmieniło i to jest bardzo smutne. Książka nie jest jakoś literacko wybitna, ale opowiadana historia bardzo wciąga. Świetnie zarysowane tło historyczne. Opowieści o Wielkim Głodzie są plastyczne i wwiercają się w mózg. Książka warta przeczytania celem...

Bardzo dobra książka, szkoda, że taka krótka.

Bardzo dobra książka, szkoda, że taka krótka.

Dobrze napisana książka, ukazująca absurdy stalinowskiej Rosji, za które bezpośredni recenzent zapłacił życiem. Szybko się czyta. Sporo ciekawych zdjęć.

Dobrze napisana książka, ukazująca absurdy stalinowskiej Rosji, za które bezpośredni recenzent zapłacił życiem. Szybko się czyta. Sporo ciekawych zdjęć.

Doskonała. Nie tyle biografia a opowieść o człowieku, który w imię prawdy staną przeciwko zbrodniczym systemom politycznym i ich zakłamanym poplecznikom tylko przez żart nazywanymi "dziennikarzami". Walka, za którą pzapłacił życiem. Doskonale napisana historia.

Doskonała. Nie tyle biografia a opowieść o człowieku, który w imię prawdy staną przeciwko zbrodniczym systemom politycznym i ich zakłamanym poplecznikom tylko przez żart nazywanymi "dziennikarzami". Walka, za którą pzapłacił życiem. Doskonale napisana historia.

Wahałam się miedzy oceną 7 a 8. Miałam bardzo duże oczekiwania co do tej książki i niestety, ale kończyłam ją z pewnym niedosytem. Finalnie to przesądziło o niższej nocie. Nie mniej książka porusza bardzo ważną tematykę - mam wrażenie, że o głodzie w Rosji i na Ukrainie w latach 30' XX wieku niewiele się mówi. Niewiele się mówi również o kontekście politycznym tamtych czasów, przyczynach tego głodu, propagandzie zakrojonej na szeroką skalę, która niejako maskowała ten problem, zakrzywiała rzeczywistość - nie tylko widzianą z perspektywy samych Rosjan i Ukraińców, ale także "Zachodu", który nie dostrzegał (lub nie chciał dostrzegać) dramatu żyjących tam ludzi, a co gorsza w pewnych sferach traktował Stalinowskich bolszewików za wzór (vide postawa Lloyda Georga).
Niektóre relacje Garetha Jonesa z podróży po Rosji, przytaczane przez autora, są bardzo plastyczne i oddziałują na wyobraźnię. W obecnych czasach zdominowanych przez konsumpcjonizm, aż trudno uwierzyć, że ludzie kiedyś walczyli o każdy kłos zboża... Jeszcze trudniej zrozumieć, jak przywódca wielomilionowego kraju, tak urodzajnego w żyzne gleby, mógł doprowadzić do katastrofy humanitarnej takich rozmiarów - inaczej nazwać się tego nie da. Mimo iż koncepcja literacka, którą posłużył się autor (przeskakiwanie w poszczególnych rozdziałach do zupełnie innych wątków) nie do końca mi odpowiada, uważam że z tego typu lekturą powinien zapoznać się każdy. Tylko pogłębiona wiedza o przeszłości pozwoli zwykłym ludziom powstrzymać zapędy "totalitaryzmów" XXI wieku przed powtórzeniem błędów minionych lat... Obyśmy nigdy nie doczekali podobnych czasów.

Wahałam się miedzy oceną 7 a 8. Miałam bardzo duże oczekiwania co do tej książki i niestety, ale kończyłam ją z pewnym niedosytem. Finalnie to przesądziło o niższej nocie. Nie mniej książka porusza bardzo ważną tematykę - mam wrażenie, że o głodzie w Rosji i na Ukrainie w latach 30' XX wieku niewiele się mówi. Niewiele się mówi również o kontekście politycznym tamtych...

Czy odwaga może wynikać z naiwności? Z opowieści Mirosława Wlekłego – która na pewno nie napawa optymizmem – wyłania się postać człowieka ciekawego świata, nonkonformisty, dziennikarza przełamującego cenzurę i będącego w stanie kwestionować narracje wspierane przez autorytety które go wspierały, w tym przypadku premiera Wielkiej Brytanii Dawida Lloyda George’a. Kim był Garreth Jones? Kimś odważnym , ale też nieświadomym tego, że odkrywane przez niego prawdy mogą ściągnąć na niego niebezpieczeństwo.

Książka M. Wlekłego nie jest typową biografią. Dostajemy tutaj mało informacji o głównym bohaterze, a rozbudowane jest tło historycznych wydarzeń. Nowa tutaj o dojściu Hitlera do władzy i sytuacji w Niemczech oraz industrializacji Związku Radzieckiego na modłę Stalina. Okazuje się że G. Jones został zapomniany nawet w swojej rodzinnej Walii, tym bardziej więc nie powinien dziwić fakt, że wymazano go z kart światowego dziennikarstwa. Książa opowiada o tym jak do tego doszło.

Autor w swej pracy skupił się na zapiskach samego Jonesa a w pozostałej części korzystał głównie z prac Anny Applebaum w kontekście Wielkiego Głodu oraz Iana Kershawa jeśli chodzi o Hitlera. W tym rozumieniu nie dowie się niczego niezwykłego ktoś, komu powyższe pozycje są znane. Sam film Agnieszki Holland mógłby nie powstać, gdyby nie przypadkowe odkrycie w bibliotece w Kijowie… Niemniej praca Wlekłego wydostaje zza kurtyny zapomnienia osobę, która jako pierwsza pisała o tzw „Hołomodorze” czyli klęsce głodu na terytorium ówczesnej Ukraińskiej SSR w latach 1932-1933.

Można odnieść wrażenie po przeczytaniu książki, że główny bohater jest nazbyt krystaliczny, za „czysty”. W bibliografii odnajdujemy wiele notatek i artykułów pisanych przez G. Jonesa co podnosi wartość opowieści. Ich treść stała w sprzeczności z prosowieckimi laurkami jakie tworzyli wówczas renomowani zagraniczni korespondenci w ZSRR. Da się wyczuć, że nigdy nie wyłączał zdrowego krytycyzmu i między innymi dlatego uwagi na temat Polski tamtych czasów, które przewijają się w niektórych momentach, mogą być dla nas ciężkostrawne. Jego zdolność trzeźwej oceny oraz umiejętność przewidywania przyszłości z przełomowych wydarzeń ówczesnej rzeczywistości każą się zastanowić co jeszcze ciekawego by napisał, gdyby dane było mu żyć dłużej.

Wszystkim chyba znany jest Orwellowski „Folwark zwierzęcy”. Na ile osoba zapomnianego walijskiego dziennikarza przyczyniła się do powstania tej powieści? Czy w swej treści nawiązuje do wiadomości ujawnionych jedynie przez niego na łamach światowych gazet, które potem systematycznie były podważane i kwestionowane? Zapraszam do lektury.

Czy odwaga może wynikać z naiwności? Z opowieści Mirosława Wlekłego – która na pewno nie napawa optymizmem – wyłania się postać człowieka ciekawego świata, nonkonformisty, dziennikarza przełamującego cenzurę i będącego w stanie kwestionować narracje wspierane przez autorytety które go wspierały, w tym przypadku premiera Wielkiej Brytanii Dawida Lloyda George’a. Kim był...