Górski. Wygramy my albo oni

Po prostu dobra robota. Książkę można polecić osobom, które chciałyby się oświecić w temacie pisania biografii. Krótkie, treściwe rozdziały. Świetne rozłożenie akcentów dzięki czemu brak tu przynudzania na tematy mniej istotne z punktu widzenia czytelnika. Największa część książki to ta o tytule "Selekcjoner" tak jak być powinno. Jednocześnie po lekturze mam wrażenie totalnego wyczerpania tematu autor bowiem nie uciekł ani nie odwrócił głowy od tych budzących pytania czy kontrowersje. Dobra robota panie Mirosławie. Pożywiłem się. Zdałem sobie jednocześnie sprawę, że historia reprezentacji pana Kazimierza to dla obecnego pokolenia trochę opowieść o żelaznym wilku. Ilość ocen i opinii o tej książce dobitnie o tym świadczy. Tym którzy chcieliby poczytać o czasach, kiedy nasza piłka coś znaczyła w świecie piłkarskim polecam z czystym sumieniem.

Po prostu dobra robota. Książkę można polecić osobom, które chciałyby się oświecić w temacie pisania biografii. Krótkie, treściwe rozdziały. Świetne rozłożenie akcentów dzięki czemu brak tu przynudzania na tematy mniej istotne z punktu widzenia czytelnika. Największa część książki to ta o tytule "Selekcjoner" tak jak być powinno. Jednocześnie po lekturze mam wrażenie...

Książka o życiu Kazmierza Górskiego. Dobrty styl, trudno się oderwać od czytania. Jednak dziwna rzecz po przeczytaniu- nic nie zostaje w głowe, tak jakby ta ksiązka nie wywoływała żadnych emocji tylko "odhaczala" kolejne etapy życia K. Górskiego.

Książka o życiu Kazmierza Górskiego. Dobrty styl, trudno się oderwać od czytania. Jednak dziwna rzecz po przeczytaniu- nic nie zostaje w głowe, tak jakby ta ksiązka nie wywoływała żadnych emocji tylko "odhaczala" kolejne etapy życia K. Górskiego.

Kazimierz Górski jest najważniejszą polską postacią, najpopularniejszej dyscypliny sportowej- piłki nożnej. Dlatego dobrze, że za jego biografię wziął się renomowany autor takich prac, a nie dziennikarz sportowy. Bo przecież sława pana Kazimierza wykracza poza hermetyczne środowisko futbolowe. Dzięki temu książka posiada idealny balans między Górskim- trenerem a Górskim- człowiekiem. Kolejną zaletą jest szeroka współpraca rodziny, znajomych i podopiecznych szkoleniowca. "Górski' jest też świetnie napisany. Czyta się ten opasły tom bardzo przyjemnie. Mirosław Wlekły (o co trochę się bałem) udźwignął też temat pod względem faktografii piłkarskiej.
Wadą jest brak krótkiego bilansu zawodniczego i trenerskiego, który ułatwiłby lekturę. Szkoda też, że nie próbowano odpowiedzieć bardziej wnikliwie na pytanie, dlaczego trener tysiąclecia, nie miał oszałamiających sukcesów przed objęciem reprezentacji.

Kazimierz Górski jest najważniejszą polską postacią, najpopularniejszej dyscypliny sportowej- piłki nożnej. Dlatego dobrze, że za jego biografię wziął się renomowany autor takich prac, a nie dziennikarz sportowy. Bo przecież sława pana Kazimierza wykracza poza hermetyczne środowisko futbolowe. Dzięki temu książka posiada idealny balans między Górskim- trenerem a Górskim-...

Każdy szanujący się kibic piłki nożnej musi przeczytać tę książkę. Polecam!

Każdy szanujący się kibic piłki nożnej musi przeczytać tę książkę. Polecam!

Wspaniała biografia wielkiego, skromnego człowieka. "Typowy Lwowiak, z sercem na dłoni. Wolał dawać niż brać." Pan Kazimierz był pierwszy, dzięki któremu poczułem patriotyczny dreszczyk. Drugim był Lech Wałęsa. Trzecim Antoni Piechniczek. A potem z polską piłką było coraz gorzej. Tak jest do dziś. Przeżywałem sukcesy "naszych". Dużo wody w Wiśle upłynie, nim polska reprezentacja powtórzy sukces Pana Kazimierza. O przeskoczeniu mowy nie ma. Grecy go kochali jak swojego, a mimo to nie udawał Greka i zawsze ciągnęło Go do Polski, prawdziwy patriota.

Wspaniała biografia wielkiego, skromnego człowieka. "Typowy Lwowiak, z sercem na dłoni. Wolał dawać niż brać." Pan Kazimierz był pierwszy, dzięki któremu poczułem patriotyczny dreszczyk. Drugim był Lech Wałęsa. Trzecim Antoni Piechniczek. A potem z polską piłką było coraz gorzej. Tak jest do dziś. Przeżywałem sukcesy "naszych". Dużo wody w Wiśle upłynie, nim polska...

Dobra książka to taka, po przeczytaniu której jest mi smutno, że już ją skończyłem. Że skończyło się przeżywanie przeze mnie historii jej bohaterów. I taką książką właśnie jest "Górski". Historię życia "Trenera Tysiąclecia" czyta się jednym tchem, począwszy od jego lwowskiego pochodzenia, przez (średnio udaną) karierę piłkarską, natępnie trenerską, a skończywszy na prezesurze w PZPN i ostatnich latach życia. Najbardziej ciekawy okres to oczywiście lata 1971-1976, w których pan Górski prowadził polską reprezentację, a opis tych czasów zajmuje niemalże połowę książki - i tutaj tekst wręcz pęka od anegdot oraz gęsto cytowanych powiedzonek, z których słynął pan Kazimierz. Nie sposób nie docenić ogromu pracy, który autor włożył w napisanie tej biografii. Do tego wysoka kultura słowa i nienastawienie na sensację czynią z "Górskiego" fenomenalną pozycję. Jeśli chodzi o wypowiadające się w książce osoby, to zdecydowanie brakuje tutaj Zbigniewa Bońka, który na rozmowę niestety się nie zgodził.
Kazimierz Górski jest ikoną polskiego sportu i kultury popularnej, a ikony warto czasem trochę odbrązowić. Czy Wlekły odbrązowił Górskiego? Na to pytanie pozwolę sobie nie odpowiedzieć, a powtórzę tylko, że autor nie goni za sensacją i nie szuka dziury w całym. Rzecz jest napisana z klasą, a pod względem warsztatowym można ją będzie traktować jako punkt odniesienia dla innych tego typu pozycji. Biografia roku? Być może!

Dobra książka to taka, po przeczytaniu której jest mi smutno, że już ją skończyłem. Że skończyło się przeżywanie przeze mnie historii jej bohaterów. I taką książką właśnie jest "Górski". Historię życia "Trenera Tysiąclecia" czyta się jednym tchem, począwszy od jego lwowskiego pochodzenia, przez (średnio udaną) karierę piłkarską, natępnie trenerską, a skończywszy na...

Polecam nie tylko kibicom, ale wszystkim, którzy nawet przez przypadek słyszeli o sukcesach polskich piłkarzy lat 70. Pan Kazimierz Górski to nie tylko Trener to również Wychowawca, podobnie jak Feliks Stamm

Polecam nie tylko kibicom, ale wszystkim, którzy nawet przez przypadek słyszeli o sukcesach polskich piłkarzy lat 70. Pan Kazimierz Górski to nie tylko Trener to również Wychowawca, podobnie jak Feliks Stamm

Kazimierz Górski – myślę, że tego człowieka nie trzeba nikomu przedstawiać. Kto z nas nie zna ów piłkarza, trenera i działacza piłkarskiego w jednym. Jako napastnik Górski słynął ze świetnego dryblingu. Miał dobrą figurę, dzięki czemu zyskał przydomek „Sarenka”. Jego styl porównywano do Ernesta Wilimowskiego, co było dla niego komplementem, gdyż uważał go za swój wzór godny naśladowania. W latach 1966 oraz 1970-1976 był selekcjonerem reprezentacji Polski, a za jego kadencji, zdobyła ona wiele sukcesów, między innymi triumf na igrzyskach olimpijskich w 1972 roku.

Mimo tego, że jestem kobietą, to jestem również córką piłkarza oraz trenera, chcąc nie chcąc, swego czasu byłam mocno zaznajomiona z tematyką piłkarską, zwłaszcza że od dziecka większą sztamę trzymałam z chłopakami niż dziewczynami. Bardzo często zdarzało się, że moi koledzy przychodzili nie do mnie, a do mojego taty na mecz. Ten sport odgrywał i dalej odgrywa dużą rolę w moim rodzinnym domu. Nie wypadałoby mi nawet w takim wypadku, nie znać Kazimierza Górskiego i sławnych słów piosenki: „Po zielonej trawie piłka goni, albo my wygramy, albo oni…”.

Książka jest bardzo ładnie wydana. Ma twardą oprawę i jest bogata w ilustracje oraz ciekawostki. Jestem pewna, że dla jego fanów oraz dla osób interesujących się piłką nożną, będzie ona miała znaczenie nie tylko informacyjne, ale również kolekcjonerskie. To pierwsza pełna biografia tego piłkarza i zawiera prawie 700 stron, więc zdecydowanie jest co czytać. Znajduje się w niej zarówno część dotycząca jego kariery, jak i życia prywatnego.

Mirosław Wlekły przy tworzeniu tej pozycji, zrobił kawał dobrej roboty. Dzięki setkom osób, z którymi rozmawiał, możemy poznać całkowity obraz Kazimierza Górskiego. Z książki tej czytelnik może dowiedzieć się też dużo o złotej erze piłki nożnej.

Górski był (jest) niesamowitą postacią. Uwielbiał ryzykować i zawsze ufał swojej intuicji. Łamał reguły, a dla piłki nożnej był w stanie poświęcić wiele. W dzieciństwie ukrywał grę przed matką oraz nauczycielami, a podczas wojny grał przeciwko hitlerowcom. Lato, Tomaszewski, Żmuda to były właśnie jego odkrycia. To on stworzył legendarną drużynę Orłów.

Łza się w oku kręci podczas czytania tej książki. Kazimierz Górski to istotna osoba w historii polskiej piłki nożnej. Polecam tę książkę miłośnikom tego sportu.

Kazimierz Górski – myślę, że tego człowieka nie trzeba nikomu przedstawiać. Kto z nas nie zna ów piłkarza, trenera i działacza piłkarskiego w jednym. Jako napastnik Górski słynął ze świetnego dryblingu. Miał dobrą figurę, dzięki czemu zyskał przydomek „Sarenka”. Jego styl porównywano do Ernesta Wilimowskiego, co było dla niego komplementem, gdyż uważał go za swój wzór godny...