Ciekawa książka. Zaskoczył mnie sadyzm Erika i brutalność jego morderstw. Nie spodziewałem się czegoś takiego po tej książce.

Ciekawa książka. Zaskoczył mnie sadyzm Erika i brutalność jego morderstw. Nie spodziewałem się czegoś takiego po tej książce.

Wybitny klasyk, wybitny przykład trójkąta miłosnego jak i wybitne wydanie wydawnictwa Vesper. Jak tylko znajdę się w któryś dzień w Paryżu na pewno odwiedzę pobliską Operę, a w szczególności lożę numer pięć

Wybitny klasyk, wybitny przykład trójkąta miłosnego jak i wybitne wydanie wydawnictwa Vesper. Jak tylko znajdę się w któryś dzień w Paryżu na pewno odwiedzę pobliską Operę, a w szczególności lożę numer pięć

Polecam każdemu Czytelnikowi, który odnajduje się na deskach opery światowej. Mroczny klimat, zimne mury i ciemne podziemia Opery Paryskiej, najsłynniejsi śpiewacy operowi w blasku świateł i szumu wielkich braw, mieniące się na nich piękne stroje - nie mają wyjścia - muszą zachwycić Czytelnika. Nie wspominając już o bohaterach a w szczególności postać budzącego grozę genialnego Anioła Muzyki... On istniał na prawdę!! Autor powieści Upiór Opery Gaston Leroux na samym wstępie powieści potwierdza wiele sytuacji z udziałem genialnego i strasznego Upiora mając na to dowody na wielu pisemnych dokumentacjach, które to posiada światowa opera. Wiele sytuacji z głównym bohaterem książki potwierdzono i zapisano osobiście. Autor wszystkie zapiski czytał, analizował i tak oto powstało światowe dzieło "Upiór Opery" (tak zawsze podpisywał się Anioł Muzyki w swoich listach do Dyrektorów Opery Paryskiej). Cieszę się, że przeżyłam wspaniałą przygodę mojego życia w Operze Paryskiej. Powieść pozostanie w mojej pamięci na długo..

Polecam każdemu Czytelnikowi, który odnajduje się na deskach opery światowej. Mroczny klimat, zimne mury i ciemne podziemia Opery Paryskiej, najsłynniejsi śpiewacy operowi w blasku świateł i szumu wielkich braw, mieniące się na nich piękne stroje - nie mają wyjścia - muszą zachwycić Czytelnika. Nie wspominając już o bohaterach a w szczególności postać budzącego grozę...

Ponadczasowa historia o miłosnym trójkącie, pełna akcji i z niejednoznacznym antybohaterem.

Zaczyna się trochę jak gotycka opowieść o duchach. Sceneria to kulisy paryskiej opery, z rozchichotanymi młodymi artystkami, chaotyczną pracą techników i powtarzaną szeptem miejscową legendą o upiorze. Zmorę widziało już kilku nieszczęśników, ale ich opisy się różnią. Atmosfera napięcia i strachu gdzieniegdzie równoważona jest przez elementy komiczne.

Wkrótce na scenie dramatu pojawia się młody wicehrabia Raoul de Chagny, do szaleństwa zakochany w Krystynie, śpiewaczce operowej. Kobieta do tej pory grała raczej drugie skrzypce, ale dostaje niespotykaną szansę wystąpienia w roli głównej. Wszyscy w osłupieniu słuchają jej fenomenalnego pokazu. Okazuje się, że ma ona swojego Anioła Muzyki, który szepce do niej z zaściany.

Leroux napisał powieść, która cały czas trzyma w napięciu. Początkowo to typowa literatura piękna z wątkiem trudnego romansu, aż tu nagle w ostatniej jednej trzeciej przechodzi w pełnokrwistą historię przygodową. Tego się nie spodziewałam, bo wyraźnie końcówka odstaje od reszty, ale po zastanowieniu, tak widocznie być musiało.

Autor bawi się również narracją, co pozwala utrzymać wartkie tempo opowieści. Mówią różne postacie, raz w czasie rzeczywistym, a raz czytamy pamiętnik czy relację postaci drugoplanowej. Najbardziej jednak wyróżnia się sam Upiór Opery. Postać ma wszystkie cechy, wręcz kreskówkowego, antagonisty, a z drugiej strony jego złożona osobowość wzbudza w czytelniku współczucie.

Chyba najlepsza powieść klasyczna "na start" dla początkujących.

Ponadczasowa historia o miłosnym trójkącie, pełna akcji i z niejednoznacznym antybohaterem.

Zaczyna się trochę jak gotycka opowieść o duchach. Sceneria to kulisy paryskiej opery, z rozchichotanymi młodymi artystkami, chaotyczną pracą techników i powtarzaną szeptem miejscową legendą o upiorze. Zmorę widziało już kilku nieszczęśników, ale ich opisy się różnią. Atmosfera...

Raoul to idiota i go nienawidzę, Christine nie zrobiła niczego złego, a Erik zrobił w sumie wszystko źle, ale jest ok, wybaczam mu

Raoul to idiota i go nienawidzę, Christine nie zrobiła niczego złego, a Erik zrobił w sumie wszystko źle, ale jest ok, wybaczam mu

Książka średnio mi się spodobała

Książka średnio mi się spodobała

Wspaniała literatura. Oczywiście cały czas pamiętałam , że napisana została ponad sto lat temu i wydawana była najpierw w odcinkach ,więc,nie do uniknięcia były przedłużające się sekwencje zdarzeń, czy nadmiar niezwykłości i podtrzymywania napięcia( no ale to ostatecznie klasyka grozy). Psychologia postaci jest też w zamierzony sposób na drugim planie. "Upiór opery" to przede wszystkim wspaniała baśń , z wyrazistym dramatyzmem i egzotycznym wystrojem. I jak każda mądra baśń zostawia czytelnika z jakimś ważnym przesłaniem. W tym przypadku - czy Erik mógł pokierować swoim życiem inaczej? czy to odrzucenie przez najbliższych uczyniło z niego potwora? czy może to, że nie akceptował samego siebie? Czy zło zależy od okoliczności czy ich szuka by się wyrazić? No i uniwersalne zagadnienie - o uzdrawiającej mocy miłości i hipnotycznej mocy wielkiej sztuki.

Wspaniała literatura. Oczywiście cały czas pamiętałam , że napisana została ponad sto lat temu i wydawana była najpierw w odcinkach ,więc,nie do uniknięcia były przedłużające się sekwencje zdarzeń, czy nadmiar niezwykłości i podtrzymywania napięcia( no ale to ostatecznie klasyka grozy). Psychologia postaci jest też w zamierzony sposób na drugim planie. "Upiór...

Klasyk z mrocznym klimatem, choć tej mroczności nie za dużo. Połączenie opowiadań E.A. Poe i A. C. Doyle'a oraz znakomita reklama Opery Paryskiej. Raczej 6,5.

Klasyk z mrocznym klimatem, choć tej mroczności nie za dużo. Połączenie opowiadań E.A. Poe i A. C. Doyle'a oraz znakomita reklama Opery Paryskiej. Raczej 6,5.

Książka była trudna w czytaniu. Film był lepszy.

Książka była trudna w czytaniu. Film był lepszy.

Jedna z najsłynniejszych gotyckich powieści grozy... O Upiorze mieszakającym w podziemiach Opery Paryskiej.

Erik - genialny kompozytor ukrywający się przed światem przez swój wygląd. Christine - piękna i utalentowana solistka. Raoul - arystokrata podkochujący się w Christine od dzieciństwa.

Walka o zdobycie ręki dziewczyny. Kto skończy ze złamanym sercem? Romans, akcja, groza - czas start!

Powieść bardzo nietypowa, wyróżniająca się na tle innych dzięki pięknym i obszernym opisom, które przeplatają się z dialogami i pieśniami operowymi - buduje to niesamowity i niepowtarzalny klimat tamtych czasów, kiedy to sztuka była jedną z najpopularniejszych form rozrywki. Dodatkowo przepiękne ilustracje dodają charakteru i sprawiają, że czytelnik bardziej wgłębia się w fabułę.

Sama legenda o Upiorze mieszkającym pod Operą... W katakumbach, do których nikt nie schodzi. Prawda czy mit? Niektórzy go widzieli, inni tylko o nim słyszeli. Plotkują, snują domysły tworząc przy tym niesamowity nastrój tajemniczości i grozy. Osobiście uważam, że to genialny motyw przewodni. Książka miała na celu udowodnić istnienie Upiora, w które uparcie wierzył sam autor. Moim zdaniem jest ona nawet bardzo przekonująca.

Jednak pomimo mroku, który owiewa powieść Gastona Lerouxa, w książce pojawia się dużo komicznych scen, niektóre są wręcz absurdalne i właśnie to jest w nich najśmieszniejsze, zwłaszcza jak w trakcie bohaterowie zaczynają śpiewać, albo się wykłócać.

Każdy z bohaterów jest inny. Reprezentuje inny stereotyp osoby i ma jedną dominującą cechę, dzięki czemu nie ma opcji, że postacie będą się mylić i zlewać w jedno. Jest to świetnie przemyślane przez autora i bardzo pomocne podczas czytania.

Książka może wydawać się trudna i nudna, ale jest wręcz odwrotnie. Styl autora jest bardzo klasyczny, jednak przy czytaniu wartka akcja tak bardzo pochłania czytelnika, że nie zwraca się na to uwagi. Czytelnik dosłownie płynie przez tekst, ma wrażenie, że sam osobiście przemierza gmachy słynnej Opery i jest częścią tej historii. Trzymany w napięciu towarzyszy bohaterom aż do samego końca.

Polecam gorąco!

Jedna z najsłynniejszych gotyckich powieści grozy... O Upiorze mieszakającym w podziemiach Opery Paryskiej.

Erik - genialny kompozytor ukrywający się przed światem przez swój wygląd. Christine - piękna i utalentowana solistka. Raoul - arystokrata podkochujący się w Christine od dzieciństwa.

Walka o zdobycie ręki dziewczyny. Kto skończy ze złamanym sercem? Romans, akcja,...