Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Okładka+opis fabuły sprawiły, że połakomiłem się na tę pozycję. Główną areną zmagań są tutaj wagony wchodzące w skład pociągu relacji Warszawa-Praga. Zmaganiem dla mnie był również postępujący psychodeliczny klimat powieści, któremu wtóruje narastająca klaustrofobiczna aura. Niestety nie odnalazłem się w tych warunkach, z trudem dojeżdżając do końcowej stacji. W moim odczuciu muzyka w tej windzie w pewnym momencie zaczęła nużyć. Uważam jednak, że książka miała potencjał i całą pewnością znajdzie swoje grono czytelników, których zachwyci swoją inwencją.

Okładka+opis fabuły sprawiły, że połakomiłem się na tę pozycję. Główną areną zmagań są tutaj wagony wchodzące w skład pociągu relacji Warszawa-Praga. Zmaganiem dla mnie był również postępujący psychodeliczny klimat powieści, któremu wtóruje narastająca klaustrofobiczna aura. Niestety nie o...

Rozwiń

Zwiń

Gruntowna analiza przeprowadzona za pomocą dialogu pomiędzy autorami książki. Obaj panowie dają szerokie spojrzenie na obecną scenę geopolityki, na której od jakiegoś czasu wręcz kipi. Opinie Piotra Zychowicza oraz Jacka Bartosiaka dają jasny i klarowny obraz wydarzeń na Ukrainie z zastrzeżeniem, że jest to część procesu mającego na celu przekształcenie dotychczasowego porządku światowego. Wiedza czerpana na ten temat z kanałów mediów głównego nurtu nie daje tak jasnego i rzetelnego przekazu jak materiały zawarte w tej właśnie książce.

Gruntowna analiza przeprowadzona za pomocą dialogu pomiędzy autorami książki. Obaj panowie dają szerokie spojrzenie na obecną scenę geopolityki, na której od jakiegoś czasu wręcz kipi. Opinie Piotra Zychowicza oraz Jacka Bartosiaka dają jasny i klarowny obraz wydarzeń na Ukrainie z zastrze...

Rozwiń

Zwiń

Orwell sporządza raport z życia na marginesie społecznym, a za filar posłużyły mu własne doświadczenia w tym temacie. Ta autobiograficzna historia zaczyna się w obskurnym hotelu w Paryżu. W momencie kiedy kurczą się oszczędności, przychodzi moment, gdy wizja stoczenia się na bruk jest jak najbardziej realna. Wybawieniem może być tylko praca, ale o nią nie jest wcale łatwo, w końcu czasy są kryzysowe. Wraz z przyjacielem, Rosjaninem, który uciekł przed rewolucją, Orwell znajduje pracę pomywacza w hotelu. Nie jest to stanowisko godne pozazdroszczenia. Warunki i godziny pracy są karygodne, pracownicy bywają pomiatani a zarobki pozwalają na marne minimum. Po epizodzie paryskim, przychodzi czas na epizod londyński, ale ta zmiana przypomina stare powiedzenie: z deszczu pod rynnę. Oczyma Orwella poznajemy ”uroki” życia w prawdziwej nędzy, codzienną walkę o przetrwanie i nocleg-choćby na ławce. Dieta składająca się z dwóch kromek chleba i herbaty, pluskwy i karaluchy w hotelach, powszechny brud i nieprzyjemne zapachy…wszystko co może towarzyszyć takiemu stylowi życia, jest tutaj, w opowieści z dna społecznego, dwóch kosmopolitycznych stolic europejskich.

”To jest świat, który na ciebie czeka, jeśli pewnego dnia zostaniesz bez grosza przy duszy”

Orwell sporządza raport z życia na marginesie społecznym, a za filar posłużyły mu własne doświadczenia w tym temacie. Ta autobiograficzna historia zaczyna się w obskurnym hotelu w Paryżu. W momencie kiedy kurczą się oszczędności, przychodzi moment, gdy wizja stoczenia się na bruk jest jak ...

Rozwiń

Zwiń

Ta powieść włamuje się do głowy, starannie używa najrozmaitszych wytrychów, a kiedy jest już w środku, nie może się wydostać z powrotem. Tętniąca psychodela sprawiająca, że w kilku momentach wyrywało mi się niemal na głos ”what the f**k” ! Rozkręca się powoli, stopniowo zwiększajac dawkę niepokoju, aby w końcu zdezorientować swą nieszablonowością.

Ta powieść włamuje się do głowy, starannie używa najrozmaitszych wytrychów, a kiedy jest już w środku, nie może się wydostać z powrotem. Tętniąca psychodela sprawiająca, że w kilku momentach wyrywało mi się niemal na głos ”what the f**k” ! Rozkręca się powoli, stopniowo zwiększajac dawkę n...

Rozwiń

Zwiń

Ciężko przejść obok tej opowieści obojętnym. Bogactwo wątków i detali miesza się i bulgocze w kotle rodzinnych żalów, wzajemnych oskarżeń, a tłem jest tutaj falochron życia na emigracji podszyty znakami przeszłości. Przeszłości, która ciąży i zniewala, a zarazem może być kluczem do otwarcia wielu kajdan stanowiących emocjonalną i strukturalną bliznę pomiędzy członkami rodziny.
Tę książkę można szeroko komentować, dużo o niej napisać, bo dużo się dzieje.

Ciężko przejść obok tej opowieści obojętnym. Bogactwo wątków i detali miesza się i bulgocze w kotle rodzinnych żalów, wzajemnych oskarżeń, a tłem jest tutaj falochron życia na emigracji podszyty znakami przeszłości. Przeszłości, która ciąży i zniewala, a zarazem może być kluczem do otwarci...

Rozwiń

Zwiń

Rasowy thriller bez znieczulenia. Chris Carter w swoim stylu, na pełnej intensywności i z rzeźnicką fantazją, pozwalającą sklecić solidny dreszczowiec głęboko zapadający w pamięć. Jak zwykle mocny zastrzyk emocji !

Rasowy thriller bez znieczulenia. Chris Carter w swoim stylu, na pełnej intensywności i z rzeźnicką fantazją, pozwalającą sklecić solidny dreszczowiec głęboko zapadający w pamięć. Jak zwykle mocny zastrzyk emocji !

Coś dla koneserów przyrody, czcicieli fauny i flory, która wszechstronnie ubogaca tę opowieść. W pewnym sensie nostalgiczna, odprężająca, harmonijna, wyciszająca…Obrazuje człowieka wchodzącego w interakcję z naturą oraz kodeks etosu pracy, scalający grupy ludzi mających wspólne wartości i przekonania.

Coś dla koneserów przyrody, czcicieli fauny i flory, która wszechstronnie ubogaca tę opowieść. W pewnym sensie nostalgiczna, odprężająca, harmonijna, wyciszająca…Obrazuje człowieka wchodzącego w interakcję z naturą oraz kodeks etosu pracy, scalający grupy ludzi mających wspólne wartości i ...

Rozwiń

Zwiń

Prawie 50 lat historii Cesarstwa Niemieckiego, od jego proklamowania w 1871 r. po upadek w 1918 r. Zjednoczenie, które było zrealizowanym marzeniem Bismarcka, przyniosło spore ożywienie gospodarcze. W konsekwencji, Cesarstwo Niemieckie zaczęło aspirować do bycia potęgą mocarstwową, co przemodelowało geopolityczny układ sił na arenie międzynarodowej. Tak najkrócej można streścić historię budowanego wg. koncepcji krwi i żelaza cesarstwa niemieckiego. Krew i żelazo okazało się nie tylko symbolem powstania, ale ostatecznie i upadku. Po drodze przez kraj przetoczyło się mnóstwo procesów strukturalnych na poziomie politycznym, gospodarczym i społecznym. Autorka znakomicie referuje ten burzliwy okres dziejów, pisze tak, jakby kuła żelazo a od książki momentami ciężki mi było się oderwać.

Prawie 50 lat historii Cesarstwa Niemieckiego, od jego proklamowania w 1871 r. po upadek w 1918 r. Zjednoczenie, które było zrealizowanym marzeniem Bismarcka, przyniosło spore ożywienie gospodarcze. W konsekwencji, Cesarstwo Niemieckie zaczęło aspirować do bycia potęgą mocarstwową, co prze...

Rozwiń

Zwiń

Świat dał nam George’a Orwella, nie wahajmy się go używać. ”Birmańskie dni” to druga w kolejności książka w dorobku wielkiego pisarza. Porusza w niej echa przeszłości związanej z epoką kolonizacji przez Brytyjczyków. U Orwella zderzenie kultur przebiega w pewnej ustalonej symbiozie. Biali są postrzegani jako bogowie, nadludzie. Natomiast miejscowa ludność i tubylcze zwyczaje są dla angielskich kolonizatorów jakimś wybrykiem natury. I tak np. barman, który za dobrze mówi po angielsku drażni Europejczyków, jeden z członków klubu posiada spazmatyczne marzenia o wymierzaniu kary batem a jakikolwiek przejaw roszczeniowości Birmańczyków jest nie do przegryzienia. Główny bohater powieści wymyka się zaistniałym schematom. Mając poszanowanie dla miejscowych ludzi i kultury, nieco odróżnia się od innych postaci. Sam przez to niejednokrotnie zderza się ze ścianą.
Przedstawiony hierarchiczny świat jest pełen kontrastów, zdumiewa a zarazem ekscytuje. Nakreślona przez Orwella rzeczywistość jest realistyczna, bo w końcu opierająca się na własnych przeżyciach pisarza. Bohaterowie bogato i różnorodnie zbudowani, mający wiele postaw. Jest to dla mnie kolejne udane zetknięcie z lekturą twórcy ”Roku 1984”, książka napisana żywym językiem, podkręconym tu i ówdzie soczystym żartem lub obezwładniającą ironią. Za to uwielbiam Orwella. A gdy przeczytam wszystkie jego dzieła…to zacznę je czytać drugi raz !

Świat dał nam George’a Orwella, nie wahajmy się go używać. ”Birmańskie dni” to druga w kolejności książka w dorobku wielkiego pisarza. Porusza w niej echa przeszłości związanej z epoką kolonizacji przez Brytyjczyków. U Orwella zderzenie kultur przebiega w pewnej ustalonej symbiozie. Biali ...

Rozwiń

Zwiń