Eragon

Bardzo prosta książka, z banalną historią i oczywistymi rozwiązaniami ale mimo tych wad bardzo miło się czytało. Dobrze jest czasami wpleść w bardziej ambitne książki właśnie takie lekkie, frywolne, nieskomplikowane. Czytałem już tę książkę w czasach szkolnych, gdy wróciłem do niej po ponad 10 latach to wciąż uważam, że jest ok.

Bardzo prosta książka, z banalną historią i oczywistymi rozwiązaniami ale mimo tych wad bardzo miło się czytało. Dobrze jest czasami wpleść w bardziej ambitne książki właśnie takie lekkie, frywolne, nieskomplikowane. Czytałem już tę książkę w czasach szkolnych, gdy wróciłem do niej po ponad 10 latach to wciąż uważam, że jest ok.

Niestety, dla mnie okazała się zbyt infantylna :(

Niestety, dla mnie okazała się zbyt infantylna :(

Moja pierwsza książka o smokach! Cała seria jest super!

Moja pierwsza książka o smokach! Cała seria jest super!

Eragona przeczytałam w wieku 11 lat, więc wówczas było to dla mnie naprawdę przyjemne przeżycie czytelnicze. Z biegiem czasu jednak zdałam sobie sprawę jak wiele brakuje pierwszemu tomowi do miana bardzo dobrej lektury.

Światotwórczo seria jest naprawdę stworzona z sensem i dobrym smakiem, widać że Paolini skrupulatnie przemyślał wszystko i na tymże szkicu stworzył historię młodego Eragona. Tylko że postacie główne już tak przemyślane nie są. Eragon jest typowym, wkurzającym nastolatkiem z głupimi pomysłami, który nagle dostaje możliwość zostania jeźdźcem Smoczycy Saphiry, która swoją drogą mnie też często wkurzała swoimi komentarzami. Najlepiej z postaci tutaj wypadł chyba Bron, nauczyciel Eragona i Roran, jego kuzyn.

Cały wątek szkolenia na Smoczego Jeźdźca i wyprawy do tajemniczego narodu buntowników, ukrywających się w górach, był dość nudny i przewidywalny, a finalna bitwa nie porwała mnie. No cóż, pierwsze tomy już tak mają że rozpędzają się powoli z akcją.

Daję jednak jedną gwiazdkę więcej, bo wiem że autor miał wtedy zaledwie 15 lat, a jak na ten wiek to i tak stworzył imponującą serie.

Eragona przeczytałam w wieku 11 lat, więc wówczas było to dla mnie naprawdę przyjemne przeżycie czytelnicze. Z biegiem czasu jednak zdałam sobie sprawę jak wiele brakuje pierwszemu tomowi do miana bardzo dobrej lektury.

Światotwórczo seria jest naprawdę stworzona z sensem i dobrym smakiem, widać że Paolini skrupulatnie przemyślał wszystko i na tymże szkicu stworzył...

Jak tylko zobaczyłem smoka na okładce wiedziałem, że muszę to przeczytać. Wrażenia? Dobre, chociaż mam parę uwag. Ale od początku. „Eragon” to młodzieżowa powieść fantasy napisana przez 15 letniego chłopaka jakim wówczas był Christopher Paolini. Jak na takiego młodziaka to poradził sobie według mnie sprawnie w materii jaką jest fantastyka. Co jednak nie zagrało? Trochę przydługie opisy, fragmenty mniej ciekawe i może też zabrakło mi troszkę większej głębi, ale biorąc pod uwagę, że to książka dla młodszego czytelnika to można to ostatnie wybaczyć. Autor stworzył bardzo ciekawy świat, który może nie grzeszy oryginalnością, ale przyciąga i intryguje. Jeszcze kilka słów o treści. Główny bohater imieniem Eragon pewnego dnia znajduje jajo smoka. Początkowo nie zdaje sobie z tego sprawy i nie wie czym ono jest do momentu aż z jaja wykluwa się mały smok. Eragon nadaje mu imię Saphira (bo właściwie to smoczyca) i ta odtąd jest mu towarzyszką we wszystkich przygodach. Według przepowiedni bohater ma zostać nowym Smoczym Jeźdźcem, którzy wraz ze smokami wyginęli wiele lat temu. Czy Smoczy Jeźdźcy się odrodzą i będzie im przewodził Eragon? I dlaczego zły król imieniem Galbatorix uśmiercił jego wuja? Jakie niebezpieczeństwa czyhają jeszcze w imperium?
Podsumowując „Eragon” to powieść na bardzo przyzwoitym poziomie. Intrygujący świat przedstawiony, barwni bohaterowie, dynamiczna akcja i dobrze przemyślana całość karzą mi wystawić ocenę pozytywną. Nie znajduję tu większych mankamentów za wyjątkiem tego co wymieniłem wcześniej i biorąc pod uwagę to, że zwyczajnie uwierzyłem Autorowi daję mocne sześć gwiazdek (dobra).

Jak tylko zobaczyłem smoka na okładce wiedziałem, że muszę to przeczytać. Wrażenia? Dobre, chociaż mam parę uwag. Ale od początku. „Eragon” to młodzieżowa powieść fantasy napisana przez 15 letniego chłopaka jakim wówczas był Christopher Paolini. Jak na takiego młodziaka to poradził sobie według mnie sprawnie w materii jaką jest fantastyka. Co jednak nie zagrało? Trochę...

Właśnie przeczytałem wspaniałą "Kwestię wyboru" MarMaxa Borowskiego i przypomniała mi o tej książce, bo też jest o smokach, ale raczej dla czytelnika dorosłego. A "Eragona" czytałem jako młody nastolatek i bardzo przyjemnie go wspominam. Dobro, honor, odwaga - takie sprawy, które kształtują młodego człowieka, który tego kształtowania nawet nie zauważa. Podział na dobro i zło za bardzo zarysowany (pewnie dobry, kiedy się pisze dla dzieci),ale książka była moją jedną z ulubionych. Piękny popis fantazji. Uwielbiałem literaturę o smokach i myślałem, że z wiekiem mi przeszło, dopóki nie trafiłem na MarMaxa (teraz na razie to będzie moja ulubiona smocza literatura).

Właśnie przeczytałem wspaniałą "Kwestię wyboru" MarMaxa Borowskiego i przypomniała mi o tej książce, bo też jest o smokach, ale raczej dla czytelnika dorosłego. A "Eragona" czytałem jako młody nastolatek i bardzo przyjemnie go wspominam. Dobro, honor, odwaga - takie sprawy, które kształtują młodego człowieka, który tego kształtowania nawet nie zauważa. Podział na dobro i...

Przyjemna choć dość płytka. Dobra dla starszych dzieci i nastolatków.

Przyjemna choć dość płytka. Dobra dla starszych dzieci i nastolatków.

Oby wasze miecze pozostały ostre!
Powieść „Eragon”, jak i cały cykl jest reklamowany, jako najlepsza książka, która może zachęcić młodego człowieka do czytania. Christopher Paolini zaczął pisać tę powieść, gdy miał piętnaście lat i chciał napisać powieść, którą sam chciałby przeczytać. Stworzył nastoletniego bohatera, który przeżywa mnóstwo przygód w ciekawie wykreowanym świecie. Stworzył też własny, unikatowy świat pełen magii, w którym występują smoki, elfy, krasnoludy, urgalasy, ra’zace i oczywiście ludzie. Każde z nich ma swój język, religię, tradycję.

Piętnastoletni Eragon mieszka wraz ze swoim wujem i kuzynem w małej wiosce nazwie Carvahall, na kontynencie zwanym Alagaesią. Cała rodzina ciężko pracuje, aby przeżyć. Eragon jest świetnym łucznikiem, więc często poluje w niedalekich górach. Pewnego razu jest świadkiem dziwnego zjawiska i później znajduje dziwny błękitny kamień. Pragnie go sprzedać, ale nikt nie jest zainteresowany kupnem. Eragon przeżył szok, gdy okazało się, że to nie kamień, ale jajko, z którego wykluł się smok, a właściwie smoczyca Saphira. Eragon o smokach i Smoczych Jeźdźcach słyszał tylko legendy, gdyż to niespotykane zwierzęta w jego czasach. Ukrywa smoka przed swoją rodziną, ale smok szybko rośnie. Niestety smoka pragnie przejąć władca tej krainy imperator Galbatorix, a także zły Urglas wraz z raizacami. Ci ostatni mordują wuja Eragona i niszczą jego dom. Chłopcu i smokowi udaje się uniknąć tego i Eragon pragnie zemsty. Prosi o pomoc jedynego człowieka, do którego ma zaufanie, bajarza Brom. To najciekawsza postać tej książki, skrywa wiele tajemnic. W trójkę muszą uciekać i szukać schronienia, a także sojusznikom. W czasie tej wędrówki Brom uczy Eragona jazdy na smoku, magii, a także walki na miecze. Nocami śni się Eragonowi piękna, uwięziona kobieta i on pragnie ją uwolnić, chociaż nie wie, kim jest kobieta i gdzie jest więziona. Czy mu się to uda? Eragon dojrzewa i z chłopca staje się młodym mężczyzną, prawdziwym Smoczym Jeźdźcem. Przyłącza się do walki przeciwko złemu królowi Galbatorixowi, który jest tyranem i chce opanować całe królestwo Alagaesia. Towarzyszymy Eragonowi w pełnej przygód, walki i magii wędrówce po różnych krainach.

”Erogan” jest przyjemną i lekką powieścią z nurtu przygodowego fantasy nie tylko dla młodzieży. To bardzo dobry relaks w świecie magii, smoków, rycerzy i pięknych księżniczek, gdzie dobro walczy ze złem i ważne są przyjaźnie. Co prawda akcja jest jednotorowa, ale bohaterowie są dobrze wykreowani i ciekawi. Autor wplata do historii dużo humoru i ironii, co ubogaca lekturę. Ja ją wysłuchałam w formie audiobooka i nie przeszkadzał mi brak mapki, która jest w książce. Może znajdę drugi tom tego cyklu w formie audiobooka, to z chęcią wysłucham.

Oby wasze miecze pozostały ostre!
Powieść „Eragon”, jak i cały cykl jest reklamowany, jako najlepsza książka, która może zachęcić młodego człowieka do czytania. Christopher Paolini zaczął pisać tę powieść, gdy miał piętnaście lat i chciał napisać powieść, którą sam chciałby przeczytać. Stworzył nastoletniego bohatera, który przeżywa mnóstwo przygód w ciekawie wykreowanym...

Bardzo przyjemna książka. Osobiście polecam.

Bardzo przyjemna książka. Osobiście polecam.

Patrząc okiem nostalgii - 10 na 10, cudownie się bawiłem czytając to jako młody nastolatek. Teraz, z perspektywy czasu nie mam już klapek na oczach, ale i tak uważam, że Eragon to bardzo spoko sztampowe high fantasy.

Patrząc okiem nostalgii - 10 na 10, cudownie się bawiłem czytając to jako młody nastolatek. Teraz, z perspektywy czasu nie mam już klapek na oczach, ale i tak uważam, że Eragon to bardzo spoko sztampowe high fantasy.