"ᴘᴀᴍɪᴇ̨ᴛᴀᴊ, ᴢ̇ᴇ ᴡɪᴇʟᴜ ʟᴜᴅᴢɪ ᴢɢɪɴᴇ̨ᴌᴏ ᴢᴀ sᴡᴇ ᴘʀᴢᴇᴋᴏɴᴀɴɪᴀ. ᴛᴏ ᴅᴏśᴄ́ ᴘᴏᴡsᴢᴇᴄʜɴᴇ. ᴘʀᴀᴡᴅᴢɪᴡᴀ ᴏᴅᴡᴀɢᴀ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ʙʏ ᴢ̇ʏᴄ́ ɪ ᴄɪᴇʀᴘɪᴇᴄ́ ᴢᴀ ᴛᴏ, ᴡ ᴄᴏ ᴡɪᴇʀᴢʏsᴢ".

Eragon to młody chłopak, który podczas polowania, natrafia na duży szafirowy kamień. Przynajmniej początkowo jest przekonany, że to jakiś kamień. Po powrocie do miasteczka Carvahall od razu próbuje go sprzedać, by móc kupić mięso, skoro wrócił z pustymi rękami. Jednak handlarz dowiaduje się, że znalezisko pochodzi z Kośćca i przegania chłopaka. Ten wkrótce odkrywa, że kamień jest tak naprawdę jajem, z którego na jego oczach wykluwa się smok. To początek do niesamowitej przygody…

Bałam się powrotu do tej serii. Może nie tak bardzo, jak do Czarnych Kamieni, ale miałam wątpliwości czy teraz, tym bardziej że od kilku lat już mało czytam fantastyki, dalej będzie mi się podobać. Na całe szczęście okazało się, że tak! Przyznaję, że na samym początku miałam trochę pod górkę z tym, by się wczuć, ale nie trwało to długo. Później już się wciągnęłam i bardzo dobrze się bawiłam podczas czytania. I jasne, Eragon ma sporo niedociągnięć, nie jest to w żadnym razie książka idealna, ale jak na historię wymyśloną i napisaną przez nastolatka - wciąż robi wrażenie.

Niezmiennie kocham Saphirę. Ona jest absolutnie najjaśniejszą częścią tej historii. Ich więź z Eragonem jest świetna i zawsze trochę mnie rozczula ❤️

Eragon pomimo tego, że jest oczywiście wybrańcem, totalnie wyjątkowym chłopakiem, który jednego dnia był niemal nikim, następnego stał się jeźdźcem smoków (co w tym świecie jest czymś wielkim). No i wiecie jest tym w y b r a ń c e m, który jako jedyny ma szansę na ocalenie Alagaesii i pokonanie złoczyńcy, którym tutaj jest król Galbatorix. Ale! Co jest moim zdaniem super, udało się autorowi zachować choć trochę balansu i Eragon nie zawsze jest taki idealny. Nie zawsze od razu wie, co i jak. Chłopak jest młody, niedojrzały i popełnia niejeden błąd. Niekiedy ryzykuje przy tym sporo i ponosi większą lub mniejszą nauczkę.

Opinie w internecie na temat Eragona są mocno podzielone xD Jest dużo rozczarowań osób, które robiły reread i cieszę się, że do nich nie dołączyłam. Widziałam wszelkie wady, ale w żadnym stopniu nie przeszkodziły mi w dobrej zabawie podczas czytania 😀

"ᴇʀᴀɢᴏɴ ᴡʀᴏ́ᴄɪᴌ ɴᴀ sᴡᴏᴊᴇ ᴋʀᴢᴇsᴌᴏ, ᴏsᴛʀᴏᴢ̇ɴɪᴇ ɴɪᴏsᴀ̨ᴄ ᴋsɪᴇ̨ɢᴇ̨. ᴢᴅᴜᴍɪᴇᴡᴀᴊᴀ̨ᴄᴇ: ᴘʀᴢᴇᴢ ᴛᴇ ᴋᴀʀᴛʏ ᴍᴀʀᴛᴡʏ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴘʀᴢᴇᴍᴀᴡɪᴀᴄ́ ᴅᴏ ɪɴɴʏᴄʜ. ᴅᴏᴘᴏ́ᴋɪ ᴘʀᴢᴇᴛʀᴡᴀ ᴋsɪᴀ̨ᴢ̇ᴋᴀ, ᴘʀᴢᴇᴛʀᴡᴀᴊᴀ̨ ᴛᴇᴢ̇ ᴊᴇɢᴏ ɪᴅᴇᴇ".

"ᴘᴀᴍɪᴇ̨ᴛᴀᴊ, ᴢ̇ᴇ ᴡɪᴇʟᴜ ʟᴜᴅᴢɪ ᴢɢɪɴᴇ̨ᴌᴏ ᴢᴀ sᴡᴇ ᴘʀᴢᴇᴋᴏɴᴀɴɪᴀ. ᴛᴏ ᴅᴏśᴄ́ ᴘᴏᴡsᴢᴇᴄʜɴᴇ. ᴘʀᴀᴡᴅᴢɪᴡᴀ ᴏᴅᴡᴀɢᴀ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ʙʏ ᴢ̇ʏᴄ́ ɪ ᴄɪᴇʀᴘɪᴇᴄ́ ᴢᴀ ᴛᴏ, ᴡ ᴄᴏ ᴡɪᴇʀᴢʏsᴢ".

Eragon to młody chłopak, który podczas polowania, natrafia na duży szafirowy kamień. Przynajmniej początkowo jest przekonany, że to jakiś kamień. Po powrocie do miasteczka Carvahall od razu próbuje go sprzedać, by móc...

Zalety:
- Akcja
- Postacie
- System magii
- Relacja Eragona i Saphiry
Wady:
- Momentami sztampa

Bardzo fajna pozycja dla osob, ktore chca przeczytac lekkie fantasy. Biore sie za kolejne tomy

Zalety:
- Akcja
- Postacie
- System magii
- Relacja Eragona i Saphiry
Wady:
- Momentami sztampa

Bardzo fajna pozycja dla osob, ktore chca przeczytac lekkie fantasy. Biore sie za kolejne tomy

Jak na 17latka powieść zgrabnie napisana. Książka ma swój hype, ale nie jest wybitna. Historia i wątki są bardzo proste i do bólu naiwne, a niedojrzały świat fantasy to krasnoludy, elfy i smoki. Mimo wszystko, da się przeczytać.

Jak na 17latka powieść zgrabnie napisana. Książka ma swój hype, ale nie jest wybitna. Historia i wątki są bardzo proste i do bólu naiwne, a niedojrzały świat fantasy to krasnoludy, elfy i smoki. Mimo wszystko, da się przeczytać.

Świetna dla miłośników smoków i fantastyki!

Świetna dla miłośników smoków i fantastyki!

Dużo szumu, książka średnia.

Dużo szumu, książka średnia.

Czytając książkę, która zainspirowała mnie do napisania własnego dzieła fantasy, czułam się właśnie jakbym czytała pierwszą, słabiutką wersję mojej książki pisanej, gdy byłam jedenastolatką. Widać jak bardzo ta książka potrzebuje korekty, jak dziecinnie jest napisana. I ok - pisało ją dziecko. Ale książka ta przeszła przez masę redaktorów i ... nic. Eragon zasypia w niej jakieś osiemset razy, no ileż można? Brom nic nigdy nie mówi - więc nie pcha to fabuły do przodu, tylko irytuje! Dialogi są tanie.

Ale oprócz tego ma cudny klimat, piękne opisy i cóż... wciąga. :) Ale to może przez mój sentyment.

Czytając książkę, która zainspirowała mnie do napisania własnego dzieła fantasy, czułam się właśnie jakbym czytała pierwszą, słabiutką wersję mojej książki pisanej, gdy byłam jedenastolatką. Widać jak bardzo ta książka potrzebuje korekty, jak dziecinnie jest napisana. I ok - pisało ją dziecko. Ale książka ta przeszła przez masę redaktorów i ... nic. Eragon zasypia w niej...

Słyszałam o tej książce już bardzo dawno (słynna z tego, że napisana przez nastolatka),ale jakoś mnie ten tytuł przez dłuższy czas omijał. Pewnego dnia parę lat temu nadarzyła się okazja przeczytać i pomyślałam, że wreszcie się z tym dziełem zapoznam. Bardzo lubię fantastykę, nie spodziewałam się wysokich lotów literatury, ale sądziłam, że to będzie przyjemne, lekkie czytadło w tym gatunku.
Okazało się, że nawet do pisania lekkich czytadeł trzeba mieć mimo wszystko jakiś talent, którego tu ewidentnie zabrakło.
Infantylna narracja, ograne motywy, zero oryginalności, beznadziejny język, nuda i żenada. Tak, wiem, że to dzieło nastolatka. Dużo później się dowiedziałam, że "przypadkiem" ten akurat nastolatek był synem właścicieli wydawnictwa, którzy wydali jego "wspaniałą" książkę. To wiele tłumaczy.
Jest to chyba jedyna książka należąca do gatunku fantastyki, jaką kiedykolwiek przerwałam czytać w trakcie, bo była tak kiepska.

Słyszałam o tej książce już bardzo dawno (słynna z tego, że napisana przez nastolatka),ale jakoś mnie ten tytuł przez dłuższy czas omijał. Pewnego dnia parę lat temu nadarzyła się okazja przeczytać i pomyślałam, że wreszcie się z tym dziełem zapoznam. Bardzo lubię fantastykę, nie spodziewałam się wysokich lotów literatury, ale sądziłam, że to będzie przyjemne, lekkie...

Fajnie jest do tej sagi wrócić po kilkunastu latach.

Fajnie jest do tej sagi wrócić po kilkunastu latach.

Zdecydowanie pisana w pospiechu. Kilka banalnych i absurdalnych sytuacji, zero emocji, zero jakiejkolwiek akcji przez trzysta stron potrafi sprawic, ze czytanie takiej ksiazki okazuje sie naprawde trudne. Milion dziwnie krotkich rozdzialow, ktorych powodu istnienia nie moglem pojac.
Mysle, ze o wiele latwiej byloby polubic te ksiazke, gdyby miala sto piecdziesiat stron mniej - a rzadko zdarza mi sie powiedziec cos takiego o ksiazce.

Przeczytalem komentarze przed otwarciem ksiazki, ktore nie byly zachecajace. Nie chcialem jednak dac sie zrazic opinia innych. Okazalo sie jednak, ze prawie piecset stron pozniej zgodzilem sie prawie ze wszystkimi, negatywnymi komentarzami.

Jedno trzeba autorowi przyznac - pomysł na fabule naprawde swietny, z przelaniem jej na papier juz znacznie gorzej.

Zdecydowanie pisana w pospiechu. Kilka banalnych i absurdalnych sytuacji, zero emocji, zero jakiejkolwiek akcji przez trzysta stron potrafi sprawic, ze czytanie takiej ksiazki okazuje sie naprawde trudne. Milion dziwnie krotkich rozdzialow, ktorych powodu istnienia nie moglem pojac.
Mysle, ze o wiele latwiej byloby polubic te ksiazke, gdyby miala sto piecdziesiat stron...

Przed rozpoczęciem czytania poczytałam trochę komentarzy. Niektórzy rozczarowani bo po latach to jednak nie to samo. Ja czytałam ją po raz pierwszy i jest to dla mnie coś jak Hobbit tylko, ze smokami. Nawet na końcu autor kiedy wymienił kto mu pomagał przy pierwszym wydaniu i nazwał ich drużyną pierwszą ja przeczytałam drużyna pierścienia😂. Uwielbiam hobbita także i ta pozycja skradła moje serce.

Przed rozpoczęciem czytania poczytałam trochę komentarzy. Niektórzy rozczarowani bo po latach to jednak nie to samo. Ja czytałam ją po raz pierwszy i jest to dla mnie coś jak Hobbit tylko, ze smokami. Nawet na końcu autor kiedy wymienił kto mu pomagał przy pierwszym wydaniu i nazwał ich drużyną pierwszą ja przeczytałam drużyna pierścienia😂. Uwielbiam hobbita także i ta...