Eragon

Ciekawa, ale żmudna w przeczytaniu. Miałem ją z biblioteki. Lektura na raz. Drugą część zacząłem czytać zaraz potem, ale nie dałem rady i odłożyłem po kilku stronach.

Ciekawa, ale żmudna w przeczytaniu. Miałem ją z biblioteki. Lektura na raz. Drugą część zacząłem czytać zaraz potem, ale nie dałem rady i odłożyłem po kilku stronach.

Pokaż mimo to

Zderzenie po latach z książką, którą czytało się za młodu zawsze bywa odkrywcze - jesteśmy mądrzejsi o wiele tysięcy przeczytanych stron, inne gatunki, może nadrobione klasyki. Są książki, które mimo upływu lat nadal czyta się wspaniale, a są i takie, które sporo tracą. Eragon niestety należy do tej drugiej grupy. Choć książkę czytało mi się lekko i przyjemnie, to jednak nie potrafiłam się w nią zagłębić z takim zachwytem jak lata temu. Językowi brakuje płynności i plastyczności, opowieść jest przez to sucha i prosta i nie angażuje tak bardzo czytelnika. Do tego nie sposób nie zauważyć, że historia składa się w głównej mierze z różnego rodzaju klisz. Wszystko to, o czym czytamy, już gdzieś kiedyś było, trudno więc o jakieś wyjątkowo zaskakujące zwroty akcji. Eragon wciąż jest lekturą miłą, przyjemną i odprężającą, nawet pomimo schematyczności. Raczej dla raczkujących w fantastyce, niż dla doświadczonych czytelników.

Zderzenie po latach z książką, którą czytało się za młodu zawsze bywa odkrywcze - jesteśmy mądrzejsi o wiele tysięcy przeczytanych stron, inne gatunki, może nadrobione klasyki. Są książki, które mimo upływu lat nadal czyta się wspaniale, a są i takie, które sporo tracą. Eragon niestety należy do tej drugiej grupy. Choć książkę czytało mi się lekko i przyjemnie, to jednak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę przeczytałam dość dawno temu gdy na fali był Harry Potter. Wtedy zaczęło się zainteresowanie fantastyką. Jest to lektura dość gruba, ale bez wątpienia wciągająca. Akcja toczy się dość szybko, ale do bohatera przywiązujemy się już od pierwszych stron, przeżywając z nim wszystko.

Książkę przeczytałam dość dawno temu gdy na fali był Harry Potter. Wtedy zaczęło się zainteresowanie fantastyką. Jest to lektura dość gruba, ale bez wątpienia wciągająca. Akcja toczy się dość szybko, ale do bohatera przywiązujemy się już od pierwszych stron, przeżywając z nim wszystko.

Pokaż mimo to

Dla mnie rewelacja! Pochłonęłam tę książkę

Dla mnie rewelacja! Pochłonęłam tę książkę

Pokaż mimo to

Jako mały bobek oglądałam film i byłam zakochana. Zawsze byłam ciekawa, co dalej, ale (nie)stety nie nagrali kolejnych części. Mimo, że wiedziałam, że książka jest zupełnie inna niż jej adaptacja to i tak jakoś nie miałam motywacji do lektury. Błąd. Dosłownie pochłonęłam ’Eragona’ po wielu, wielu latach od obejrzenia filmu. Bardzo lekka książka, akcja szybko się rozwija i ciagle przeżywałam z tytułowym bohaterem coraz to nowe przygody, które za każdym razem trzymały mnie w głębokim napięciu i co więcej, nie było ich w filmie albo diametralnie się od siebie różniły. Polecam każdemu, kto jest w tak zwanym stanie ’nie wiem, co przeczytać’, a gwarantuję że się wciągniesz już po pierwszych stronach.

Jako mały bobek oglądałam film i byłam zakochana. Zawsze byłam ciekawa, co dalej, ale (nie)stety nie nagrali kolejnych części. Mimo, że wiedziałam, że książka jest zupełnie inna niż jej adaptacja to i tak jakoś nie miałam motywacji do lektury. Błąd. Dosłownie pochłonęłam ’Eragona’ po wielu, wielu latach od obejrzenia filmu. Bardzo lekka książka, akcja szybko się rozwija i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dawno temu oglądałam film pt. Eragon i tak zawsze miałam chęci żeby przeczytać książki ale jakoś to mi z głowy uciekało. W końcu przeczytałam pierwszą część i według mnie ocena 7/10 jest ok. Eragon to młody chłopak, który znajduję jajo smoka i tak zaczyna się ta przygoda. Podobało mi się, ze chłopak nie jest najbystrzejszy i popełnia błędy. Nawet bardzo głupie. Na plus w książce oceniam postać Broma, którego bardzo polubiłam za tajemniczość i opiekuńczość wobec Eragona. Czekam na rozbudowanie akcji i bohaterów zwłaszcza Elfki.

Bardzo dawno temu oglądałam film pt. Eragon i tak zawsze miałam chęci żeby przeczytać książki ale jakoś to mi z głowy uciekało. W końcu przeczytałam pierwszą część i według mnie ocena 7/10 jest ok. Eragon to młody chłopak, który znajduję jajo smoka i tak zaczyna się ta przygoda. Podobało mi się, ze chłopak nie jest najbystrzejszy i popełnia błędy. Nawet bardzo głupie. Na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pamiętam, że na początku byłam zafascynowana, ale ilość tekstu czy to na stronie, czy w ogóle w książce niesamowicie męczy. Nie mniej jednak jedna z lepszych książek, które miałam okazję w tamtym czasie przeczytać.

Pamiętam, że na początku byłam zafascynowana, ale ilość tekstu czy to na stronie, czy w ogóle w książce niesamowicie męczy. Nie mniej jednak jedna z lepszych książek, które miałam okazję w tamtym czasie przeczytać.

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemna, lekka lektura. Niezwykła wyobraźnia autora wprowadza czytelnika w piękny, fantastyczny świat. Wiele akcji, ciekawa fabuła, charakterystyczne postacie i humor. Książka ma wiele skąplikowanych nazw, lecz mimo to jest przejrzysta.

Bardzo miło czytało się całą serię, polecam zwłaszcza dla młodzieży.

Bardzo przyjemna, lekka lektura. Niezwykła wyobraźnia autora wprowadza czytelnika w piękny, fantastyczny świat. Wiele akcji, ciekawa fabuła, charakterystyczne postacie i humor. Książka ma wiele skąplikowanych nazw, lecz mimo to jest przejrzysta.

Bardzo miło czytało się całą serię, polecam zwłaszcza dla młodzieży.

Pokaż mimo to

No nie, po tych piętnastu latach od pierwszego czytania, "Eragon" zdecydowanie się nie broni. Nie jest to zły debiut, porownując do wielu pojawających się w ostatnim czasie, natomiast rozdmuchanie tej serii do klasyki fantastyki młodzieżowej jest zdecydowanie przesadzone (acz jest to dowód na to, że dobry marketing nigdy nie powinien być pomijany).
Generalnie nie mam problemu z powtarzalnością pewnych schematów w powieściach czy jeśli chodzi o akcję, czy budowanie świata (umówmy się, w Eragonie do tej pory nie pojawił się ani jeden oryginalny element), jeśli tylko książka jest wciągająca i ciekawa. A "Eragon" po prostu nie jest i odmawiam patrzenia przez palce bo Paolini miał te piętnaście lat jak zaczynał to pisać. Jak nie był na tyle dojrzały, to wypadałoby poczekać, kropka.
Większość fabuły to powieść drogi, bohater z jednym czy drugim mistrzem czy przyjacielem krąży po Alagaesii zalamując wszelkie zasady czasoprzestrzeni (patrząc na mapkę: odcinek długości... 2cm powiedzmy, skali niestety brak, zajmuje 2tygodnie, a już kolejna podróż trzy razy dluższa tyle samo xD no fenomenalne), uczy się walki, uczy się magii, dowiaduje się jakie to Imperium jest złe (w sumie nie do końca się dowiadujemy dlaczego, oprócz tego, że w jednym mieście o dość ponurej religii, wrócilo niewolnictwo), dokonuje niemożliwych wręcz czynów jak na jego wiek i doświadczenie, ratuje się brawurowymi ucieczkami itp.
Bohaterowie? Meh. Niepecjalnie złożeni, fabuła próbuje się rysować w typie "nie wszystko jest czarno-białe", ale koniec końców i tak takie właśnie wychodzi.
Całość jak już wspominałam nie jest zła, nie jest też dobra - przeciętna to najlepsze słowo. Naiwna też. I te wszystkie inspiracje Paoliniego "Władcą Pierścieni", "Gwiezdnymi Wojnami" czy "Jeźdźcami smokow z Pern" są tak walące po oczach, że każdy kto używa w odniesieniu do "Eragona" slowa "oryginalny" powinien się dwa razy zastanowić

No nie, po tych piętnastu latach od pierwszego czytania, "Eragon" zdecydowanie się nie broni. Nie jest to zły debiut, porownując do wielu pojawających się w ostatnim czasie, natomiast rozdmuchanie tej serii do klasyki fantastyki młodzieżowej jest zdecydowanie przesadzone (acz jest to dowód na to, że dobry marketing nigdy nie powinien być pomijany).
Generalnie nie mam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Męczyłam przez pół miesiąca. Widać, że książkę napisało dziecko, dlatego szacunek dla pani Braiter za podjęcie się tłumaczenia.
Autorowi nie można odmówić wyobraźni, wymyślił te wszystkie nazwy własne, język, ale to było tak skomplikowane, że nawet nie próbowałam zapamiętać tego wszystkiego. Nie wiem czy chcę sięgać po kolejne części by się męczyć.
Akcja się wlecze, przez całą książkę bohater jeździ po kraju, je kolacje i idzie spać, by kolejnego dnia wstać i znów jechać, jeść i spać.
Nie jest źle, ale liczyłam na coś lepszego.

Męczyłam przez pół miesiąca. Widać, że książkę napisało dziecko, dlatego szacunek dla pani Braiter za podjęcie się tłumaczenia.
Autorowi nie można odmówić wyobraźni, wymyślił te wszystkie nazwy własne, język, ale to było tak skomplikowane, że nawet nie próbowałam zapamiętać tego wszystkiego. Nie wiem czy chcę sięgać po kolejne części by się męczyć.
Akcja się wlecze, przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to