Polacy na Kremlu

Kolejna książka wydawnictwa Bellona na którą trafiłem w Biedronce w koszu z książkami za mniej niż 10zł. Jak lubię historię i uważam okres wielkiej smuty za ciekawy, to niestety ta pozycja zajęła mi prawie rok (z przerwami) by ją skończyć.

Kolejna książka wydawnictwa Bellona na którą trafiłem w Biedronce w koszu z książkami za mniej niż 10zł. Jak lubię historię i uważam okres wielkiej smuty za ciekawy, to niestety ta pozycja zajęła mi prawie rok (z przerwami) by ją skończyć.

Pokaż mimo to

Świetna książka, napisana przystępnym językiem ale gęsto nafaszerowana faktami. Autor porusza w niej nie tylko aspekt militarny, ale również społeczny i polityczny (zarówno po polskiej, jak i rosyjskiej stronie). Z licznie przywoływanych źródeł dowiadujemy się o ponurych szczegółach codzienności żołnierzy polskich i litewskich na Kremlu.

Pan Tomasz Bohun podaje informacje w sposób rzetelny, z naukowego dystansu, bez niepotrzebnego wartościowania, oceniania czy uderzania w patetyczne tony dawnej wielkości.

Z pewnością sięgnę po inne książki tego autora.

Świetna książka, napisana przystępnym językiem ale gęsto nafaszerowana faktami. Autor porusza w niej nie tylko aspekt militarny, ale również społeczny i polityczny (zarówno po polskiej, jak i rosyjskiej stronie). Z licznie przywoływanych źródeł dowiadujemy się o ponurych szczegółach codzienności żołnierzy polskich i litewskich na Kremlu.

Pan Tomasz Bohun podaje informacje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka dla osób intersujących się historią naszego kraju w XVII w. Opowiada o znanym fakcie naszego, około 2-letniego pobytu w Moskwie, walkach tam toczonych i ostatecznej przegranej. Dla osób chcących sobie pogłębić wiedzę na ten temat jest to bardzo dobra pozycja. Dobrze się ją czyta, jest wiele cytatów ze źródeł i dokładne opisy batalii. Warto po nią sięgnąć.

Bardzo dobra książka dla osób intersujących się historią naszego kraju w XVII w. Opowiada o znanym fakcie naszego, około 2-letniego pobytu w Moskwie, walkach tam toczonych i ostatecznej przegranej. Dla osób chcących sobie pogłębić wiedzę na ten temat jest to bardzo dobra pozycja. Dobrze się ją czyta, jest wiele cytatów ze źródeł i dokładne opisy batalii. Warto po nią sięgnąć.

Pokaż mimo to

Książka z serii wydawnictwa Bellona, która w założeniu ma popularyzować wiedzę historyczną na temat wydarzeń stanowiących pokłosie „Dymitriady”. To może nasuwać skojarzenie, iż będzie to typowe opracowanie na dużym poziomie ogólności. Tymczasem miłe zaskoczenie dla osób znających ten fragment historii; autor wykracza poza schematyczne omówienie przebiegu działań wojennych. Zręcznie nakreśla kontekst wydarzeń pisząc o powstaniu Lapunowa, rozważa skutki polityki wschodniej Zygmunta III Wazy na przebieg wojny. Umiejętnie korzystając ze źródeł pamiętnikarskich gęsto czerpie ze wspomnień Józefa Budziłły i Samuela Maskiewicza – bezpośrednich uczestników wydarzeń. Ciekawie prezentuje się opis obwarowań siedemnastowiecznej Moskwy, obrazując z jakimi problemami przyszło zmierzyć się polskiej obsadzie w latach 1610-1612 i jak wyglądała służba w tamtych czasach. Plastycznie opisano trudy towarzyszące obrońcom, narastający głód, fiasko odsieczy hetmana Chodkiewicza, gorycz kapitulacji. Momentami książka okraszona jest bardzo dużą ilością szczegółów (np. prezentacja poszczególnych chorągwi), co może nużyć początkującego miłośnika historii, lecz nie jest to zarzut, lecz dowód na rzetelność autora.

Książka z serii wydawnictwa Bellona, która w założeniu ma popularyzować wiedzę historyczną na temat wydarzeń stanowiących pokłosie „Dymitriady”. To może nasuwać skojarzenie, iż będzie to typowe opracowanie na dużym poziomie ogólności. Tymczasem miłe zaskoczenie dla osób znających ten fragment historii; autor wykracza poza schematyczne omówienie przebiegu działań wojennych....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka zdecydowanie dla pasjonatów historii i okresu wojen polsko-litewsko-moskiewskich. Historia z jednej strony dość dobrze znana, ale po lekturze książki mam wrażenie, że znana tylko pobieżnie. Piękna opowieść o wyprawie na Moskwę, jej zdobyciu (niewielu się to udało) i tragedii polskiego garnizonu. Dla samych Rosjan jest to jeden z mitów założycielskich imperium, obok wojen napoleońskich i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Czytając tę pozycję towarzyszył mi smutek, smutek niewykorzystanych szans, zmarnowanych sytuacji. Brak było szerszej wizji w naszym narodzie politycznym, a może był, tylko brakowało żelaznej konsekwencji i silnej woli jednostki. Utrzymanie Moskwy i polityczne zagospodarowanie zwycięstwa mogłoby wykluczyć w przyszłości upadek naszego państwa.
Serdecznie polecam!

Książka zdecydowanie dla pasjonatów historii i okresu wojen polsko-litewsko-moskiewskich. Historia z jednej strony dość dobrze znana, ale po lekturze książki mam wrażenie, że znana tylko pobieżnie. Piękna opowieść o wyprawie na Moskwę, jej zdobyciu (niewielu się to udało) i tragedii polskiego garnizonu. Dla samych Rosjan jest to jeden z mitów założycielskich imperium, obok...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza i najważniejsza sprawa książki pana Tomasza Bohuna "Polacy na Kremlu" oraz "Moskwa 1612" z serii bitwy wydawnictwa Bellona są to te same pozycje. Oprócz szaty graficznej oraz kilku obrazków w pozycji "Polacy na Kremlu" nie różnią się niczym.

Po tym drobnym ale wg. mnie ważnym wyjaśnieniu chciałbym skupić się na skończonej dziś w nocy książce.

Jak w poprzednich przypadkach tak również teraz nie będę przybliżał treści, sam tytuł wszystko mówi znawcom tematu a laicy raczej po tego typu książki nie sięgają.

Jeśli ktoś zechciałby szybkiej i wojskowej recenzji, to proszę: Kawał dobrej pisarskiej roboty.

Jeśli coś więcej:
Już samo umieszczenie tej książki ale pod innym tytułem w serii bitwy daje Czytelnikowi pojęcie i wiedzę o możliwościach lektury.
Autor stanął na wysokości zadania i stworzył ciekawie opowiedzianą historię tamtych wydarzeń, poprzedzoną rysem historycznym przybliżającym okoliczności jakie doprowadziły do nich.
Ktoś nie posiadający zacięcia historycznego lub oczekujący powieści historycznej zawiedzie się. To pozycja popularno-naukowa dla ciekawych wiedzy historycznej.

Pierwsza i najważniejsza sprawa książki pana Tomasza Bohuna "Polacy na Kremlu" oraz "Moskwa 1612" z serii bitwy wydawnictwa Bellona są to te same pozycje. Oprócz szaty graficznej oraz kilku obrazków w pozycji "Polacy na Kremlu" nie różnią się niczym.

Po tym drobnym ale wg. mnie ważnym wyjaśnieniu chciałbym skupić się na skończonej dziś w nocy książce.

Jak w poprzednich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Amotorsko lubię historię. Dla Mnie świetnie przybliżone wydarzenia z tamtego okresu czasu. Dobra narracja, są też wstawki świadków tamtych wydarzeń.

Amotorsko lubię historię. Dla Mnie świetnie przybliżone wydarzenia z tamtego okresu czasu. Dobra narracja, są też wstawki świadków tamtych wydarzeń.

Pokaż mimo to

"Położenie załogi polskiej było fatalne, głównie z powodu braku żywności i różnych swarów, które przedtem jeszcze spowodowały odejście sporego oddziału. Wprawdzie hetman Jan Karol Chodkiewicz potrafił zbliżyć się do Moskwy ze znacznymi zapasami, ale nie mógł nawet myśleć o pokonaniu znacznych sił Pożarskiego, bez tego zaś trudno było przedostać się do Kremla. Nic nie dała również zmiana na stanowisku dowódcy załogi, którym został po Gosiewskim Mikołaj Struś. Z kocem października 1612 r. garnizon polski musiał kapitulować. Tak zakończyła się niepotrzebna i nie przemyślana impreza, podjęta w imię utopijnego marzenia o opanowaniu całej Rosji"
Ludwik Bazylow, Historia Rosji

Śledząc z Ludwikiem Bazylowem historię Rosji dotarłam ostatnio do Wielkiej Smuty i wojny polsko-rosyjskiej. W dość oszczędny sposób Bazylow skomentował wyparcie Polaków z Kremla, a że na mojej półce stała sobie i kusiła od jakiegoś czasu książka "Polacy na Kremlu. 1612" postanowiłam rozszerzyć swoją wiedzę. Wiadomo - historycy też ludzie i mają swoje zdanie na pewne tematy i chociaż pewnie większość stara się być obiektywna, to zawsze warto sięgnąć po inne opracowanie, żeby samemu móc wyrobić sobie zdanie na dany temat.

Książka Tomasza Bohuna przybliżyła mi dość szczegółowo obraz wojny polsko-moskiewskiej wraz z politycznym planem osadzenia na carskim tronie królewicza Władysława i dramatyczną sytuacją głodujących wojsk w Moskwie. A nie była to zawsze uczciwa walka - były zdrady i przekupstwo, czasem bardziej niż ludzkie życie liczyła się polityka i pieniądze. Krótko mówiąc - nic nowego.

To, co dla jednych klęską - dla innych zwycięstwem. My musieliśmy przełknąć gorycz porażki, a Rosja dalej rozwijała swoją potęgę. Ale uważam, że nie można tego traktować przesadnie osobiście, tam żyli tacy sami ludzie jak i u nas, którym ta wojna zabrała dobytek i zniszczyła życie:

"[...] pewnego dnia do jakiegoś domu przychodzi oberwaniec, wpółślepy, i prosi o coś do jedzenia. Gospodyni krząta się przy kuchni, przygotowując strawę dla swojej rodziny. Widząc owe indywiduum jej serce mocniej uderza, bynajmniej nie z powodu współczucia, bo po mowie poznaje, że nie jest to żaden "wołchw" (wędrowny bajarz-gawędziarz), naznaczony przez Boga nędzą i kalectwem, tylko niedawny okupant. Gospodyni nie zastanawiając się wylewa wrzący kisiel z mąki na głowę zbója. Zaślepia ją nienawiść do osobnika, który jeszcze niedawno rabował i gwałcił. Dopiero po chwili zauważa, że nie ma już więcej mąki, z której można by ugotować jeszcze jedną porcję strawy. No cóż, rodzina będzie głodna, ale okupantowi solidnie się dostało".

Nie mam z czym porównać książki Tomasza Bohuna, gdyż nigdy wcześniej nie miałam w ręku żadnego opracowania na ten temat. Za szczegółowe podejście do tematu i przystępny sposób przedstawienia - oceniam książkę na 7/10.

"Położenie załogi polskiej było fatalne, głównie z powodu braku żywności i różnych swarów, które przedtem jeszcze spowodowały odejście sporego oddziału. Wprawdzie hetman Jan Karol Chodkiewicz potrafił zbliżyć się do Moskwy ze znacznymi zapasami, ale nie mógł nawet myśleć o pokonaniu znacznych sił Pożarskiego, bez tego zaś trudno było przedostać się do Kremla. Nic nie dała...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka nie jest dla tych co lubią książki popularnonaukowe raczej dla pasjonatów historii i zapaleńców. Masa bardzo szczegółowych informacji o tym okresie, polityce, osobistościach oraz całym aspekcie politycznym wielkiej smuty. Wniosek, który ja wyciągnąłem z tej książki jest następujący słaba dynastia Wazów zmarnowała dziejową szansę na powstanie nie Rzeczpospolitej Obojga Narodów lecz Trojga. Daleko jej do Jagiellonów. Moskwa była do utrzymania lecz polityka musiałaby być poprowadzona inaczej oraz że nie tyle co Rosjanie zdobyli Moskwę co my ją straciliśmy na skutek błędnych decyzji. Plus za ogrom włożonej pracy dla Autora.

Książka nie jest dla tych co lubią książki popularnonaukowe raczej dla pasjonatów historii i zapaleńców. Masa bardzo szczegółowych informacji o tym okresie, polityce, osobistościach oraz całym aspekcie politycznym wielkiej smuty. Wniosek, który ja wyciągnąłem z tej książki jest następujący słaba dynastia Wazów zmarnowała dziejową szansę na powstanie nie Rzeczpospolitej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia pobytu polskich oddziałów na Kremlu budzi ogromne emocje, zarówno w Polsce jak i w Rosji. Dla Rosjan zdobycie Kremla jest jednym z najwznioślejszych momentów w historii, kiedy szlachta, prosty lud i Kozacy zebrali siły aby solidarnie stawić czoła najeźdźcy. Kapitulacja twierdzy 7 października 1612 roku kończy okres ,,Wielkiej smuty" i rozpoczyna powstawanie imperium rosyjskiego - i rosyjskiej tożsamości narodowej. Również dla Polaków jest to wzniosły moment, gdyż po latach zaborów okupacja stolicy Rosji kojarzona jest z zenitem potęgi naszego kraju. Tymczasem ,,Polacy na Kremlu" jest to opowieść... o straconych szansach i wielkiej tragedii, o czym rzadko się wspomina. Tragedii zarówno dla mieszkańców miasta, w trakcie pożaru którego (wywołanego przez polskich żołnierzy) śmierć ponieść mogło nawet 60 tysięcy osób. Tragedii dla państwa polsko-litewskiego, gdyż wskutek niezrozumienia rosyjskiej mentalności i nadmiernych ambicji zmarnowano szansę na ostateczne zakończenie polsko-moskiewskich konfliktów, które w przyszłości miały doprowadzić Rzeczpospolitą do upadku. I wreszcie tragedii dla garnizonu miasta, w większości weteranów wielkiego zwycięstwa pod Kłuszynem, którzy przez wiele miesięcy znosili trudy oblężenia, aż: ,,że pan sługi, sługa pana, towarzysz towarzysza nie był bezpieczen, jawnie ludzie na rzezią brano, zabijano, w sztuki rąbano, pieczono, warzono, na rożnach obracano, żadna cząstka ciała darmo nie uszła, ustąpiła wnet przyrodzona miłość, a ociec dzieci swe, wzajem synowie rodziców na pokarm zabijali - kto dłuższy, tym lepszy". Gdy garnizon poddał się, większość żołnierzy wymordowano. Do Polski nie wróciło nawet kilkuset z niegdyś ponad 5000 armii. Książka Tomasza Bohuna opowiada o tych wydarzeniach bardzo szczegółowo, a dramatyzmu dodają bardzo licznie wstawiane cytaty z diariuszy i pamiętników uczestników walk. Bardzo dokładnie przedstawione zostało tło konfliktu i pobyt Polaków w Moskwie, podobnie jak samo miasto. Brakowało mi jednak jego szkicu, gdyż w książce są jedynie plany Kremla i Kitajgorodu, a miasto zostało przedstawione w sposób bardzo ogólny (w dodatku, szkice te umieszczono w środku książki, przez co w trakcie lektury trzeba ich szukać), przez co trudno umiejscowić dużą cześć wymienionych w tekście obiektów. To spora wada. Męczył mnie również strasznie długi wstęp, gdyż walki o miasto zaczynają się po ponad stu stronach tekstu. Siły polskie biorące udział w kampanii zostały wymienione bardzo dokładnie (co do chorągwi!), gorzej prezentuje się opis strony moskiewskiej. Nie ma się jednak co temu dziwić, gdyż oddziały pospolitego ruszenia były niezwykle różnorodne i pewnie sami dowódcy nie wiedzieli czego się spodziewać po swoich podwładnych. Ze spraw technicznych, nie podobała mi się niezbyt zręczna transkrypcja niektórych nazw rosyjskich (Kitajgród, Zamoskworieczie). Te nieliczne, chociaż irytujące wady nie mogą jednak zmienić faktu, że to bardzo dobra książka.

Historia pobytu polskich oddziałów na Kremlu budzi ogromne emocje, zarówno w Polsce jak i w Rosji. Dla Rosjan zdobycie Kremla jest jednym z najwznioślejszych momentów w historii, kiedy szlachta, prosty lud i Kozacy zebrali siły aby solidarnie stawić czoła najeźdźcy. Kapitulacja twierdzy 7 października 1612 roku kończy okres ,,Wielkiej smuty" i rozpoczyna powstawanie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to