Śliska sprawa

Nie ukrywam że sięgnąłem po te pozycje po obejrzeniu fenomenalnego serialu Babylon Berlin i - o dziwo książka jest zupełnie inna niż serial. Więc tym bardziej zachęcam żeby przeczytać te książkę bo jest bardzo dobra, buduje klimat międzywojennego Berlina, odradzających się ruchów nacjonalistycznych i walczących z nimi komunistow a pośród wszystkich Gedeon Rath

Nie ukrywam że sięgnąłem po te pozycje po obejrzeniu fenomenalnego serialu Babylon Berlin i - o dziwo książka jest zupełnie inna niż serial. Więc tym bardziej zachęcam żeby przeczytać te książkę bo jest bardzo dobra, buduje klimat międzywojennego Berlina, odradzających się ruchów nacjonalistycznych i walczących z nimi komunistow a pośród wszystkich Gedeon Rath

Ta rzadka sytuacja, kiedy książka nawet nie dosięga najmniejszego paluszka u stopy serialowy.

Ta rzadka sytuacja, kiedy książka nawet nie dosięga najmniejszego paluszka u stopy serialowy.

Wielu czytelników porównuje Volkera Kutschera do powieści Ryszarda Ćwirleja osadzonych w dwudziestoleciu międzywojennym. Pewnie ze względu na próbę przeniesienia nas do tamtych czasów, z całym bogactwem porównań oraz odniesień.

Gereon Rath jest nakreślony konkretnie. Postać pozytywna, przecież jest komisarzem policji łapiącym bandydatów i morderców, ale ma w sobie coś z Harryego Hole. Czarną stronę. Nie jest nieskazitelny, i pewnie dlatego też, mimo czasami mieszanych uczuć, można go za te ludzkie problemy bardziej polubić.

Może to być ciekawa seria, czekam na tłumaczenie kolejnych części.

Wielu czytelników porównuje Volkera Kutschera do powieści Ryszarda Ćwirleja osadzonych w dwudziestoleciu międzywojennym. Pewnie ze względu na próbę przeniesienia nas do tamtych czasów, z całym bogactwem porównań oraz odniesień.

Gereon Rath jest nakreślony konkretnie. Postać pozytywna, przecież jest komisarzem policji łapiącym bandydatów i morderców, ale ma w sobie coś z...

Solidny niemiecki produkt. Mercedes prozy sensacyjnej – może trochę pękaty, na pewno daleko mu do lekkości i szaleństwa ferrari czy lambo, ale niezawodny. Każdy jego element to perfekcyjny wytwór doskonałego rzemiosła. No i jak na pękate maszyny przystało, trudno go zaparkować. Prowadzi się tę narracyjną machinę, a właściwie ona prowadzi, doskonale.
Najłatwiej określić „Śliską sprawę” Volkera Kutschera koktajlem z Ellroya i Ryszarda Ćwieleja. Tego Ćwierleja z międzywojnia, w którym głównym bohaterem jest komisarz Antoni Fischer. I to nie tylko dlatego, że panowie chodzą tu w kapelutkach, a panie noszą pończochy. Jasne, ornamentyka jest ważna, ale Kutscher to coś więcej niż staranne oddanie realiów tamtych czasów.
„Śliska sprawa” to ellroyowski, zbliżający się do brutalizmu, cyniczny naturalizm podany w lekkiej, charakterystycznej dla Ćwierleja, sowizdrzalskiej formie. I to zarówno w warstwie fabularnej, narracyjnej jak i charakterologicznej. W teorii brzmi to karkołomnie, ale niemiecki pisarz jest tak wytrawnym rzemieślnikiem, że na pozornie chybotliwych fundamentach, stawia naprawdę solidną budowlę. Jego powieść trzyma w napięciu już od pierwszych akapitów. Akcje rwie do przodu w niewiarygodnym tempie mimo, że Kutscher sporo miejsca poświęca szczegółom społecznym, politycznym, urbanistycznym oraz architektonicznym Berlina z czasów dwudziestolecia międzywojennego. Rwie do przodu i trzyma w napięciu, chociaż nie ma tu jakichś zaskakujących zwrotów akcji. Fabularnie „Śliska sprawa” to niemiecka autostrada.
Znakomita jest tu także konstrukcja głównego bohatera. Komisarz Gereon Rath jest postacią zaskakująco, jak na literaturę popularną, złożoną i wieloznaczną. Na dodatek bardzo rozwijająca się w czasie – od naiwnego żółtodzioba, przez ckliwego romantyka i ambitnego karierowicza do zdeterminowanego cynika. Można go lubić, ale łatwo też irytuje. Jest w swoim dziwnym skrzyżowaniu odwagi i małości bardzo ludzki. Mimo, że w gruncie rzeczy niezbyt sympatyczny, budzi naszą empatię, przyciąga.
Oczywiście na upartego można się do powieści Kutschera przyczepić. Najłatwiej nazywając ją kopią amerykańskiego noir. Zresztą pisarz nie ukrywa swoich inspiracji. W końcu jednego z bohaterów nazwał Marlow. Twarda proza spod znaku Dashiella Hammeta, Raymonda Chandlera i Rossa Macdonalda z pewnością była dla niego inspiracją, ale Sergio Leone tworząc swoje antywesterny też czerpał z klasycznych amerykańskich „końskich oper”. Oczywiście Volker Kutscher nie jest Sergiem Leone powieści sensacyjnej. „Śliska sprawa” to jednak nie ta liga co „Za garść dolarów” czy „Dawno temu na dzikim zachodzie”, jednak jej jakość robi wrażenie, a lektura jest prawdziwą przyjemnością. Eskapizmem w najczystszej formie. I tylko dziwi, że wydawnictwo WAB, mimo zapowiedzi, nie zdecydowało się na wydanie kolejnych powieści o komisarzu Rathu. Literatury rozrywkowej tej klasy nadal jest u nas zbyt mało.

Solidny niemiecki produkt. Mercedes prozy sensacyjnej – może trochę pękaty, na pewno daleko mu do lekkości i szaleństwa ferrari czy lambo, ale niezawodny. Każdy jego element to perfekcyjny wytwór doskonałego rzemiosła. No i jak na pękate maszyny przystało, trudno go zaparkować. Prowadzi się tę narracyjną machinę, a właściwie ona prowadzi, doskonale.
Najłatwiej określić...

Czytało się nieźle, chociaż... trochę za dużo dłużyzn, szczegółowych opisów ulic i pubów (te niemieckie nazwy),ale bohater nieidealny, myślący, ciekawy. Sięgnę po drugi tom, gdy się ukaże. Warto przeczytać przed obejrzeniem serialu.

Czytało się nieźle, chociaż... trochę za dużo dłużyzn, szczegółowych opisów ulic i pubów (te niemieckie nazwy),ale bohater nieidealny, myślący, ciekawy. Sięgnę po drugi tom, gdy się ukaże. Warto przeczytać przed obejrzeniem serialu.

Pomysł dobry, intryga ciekawa ale wszystko niemożebnie rozwleczone na prawie 600 stronach. Niczego by ta książka nie straciła gdyby była o połowę chudsza. A jeszcze główny bohater, który jest postacią co najmniej denerwującą. Jedna z niewielu pozycji w których większą sympatię budzą postacie negatywne. Podobno serial jest lepszy. Jestem w to w stanie uwierzyć bo powieść jest taka sobie.

Pomysł dobry, intryga ciekawa ale wszystko niemożebnie rozwleczone na prawie 600 stronach. Niczego by ta książka nie straciła gdyby była o połowę chudsza. A jeszcze główny bohater, który jest postacią co najmniej denerwującą. Jedna z niewielu pozycji w których większą sympatię budzą postacie negatywne. Podobno serial jest lepszy. Jestem w to w stanie uwierzyć bo powieść...

Pierwsze spotkanie z komisarzem Gereonem Rath. Na początku jest dość ciekawie, czuć od pierwszych stron przedwojenny klimat. Potem książka czasami nudzi i dłuży się, w końcu prawie 600 stron to jest dość obszerna lektura. Volker Kutcher jest wyjątkowo szczegółowy aż do bólu/ i znudzenia, jednak przebrnąwszy przez wątki typowo obyczajowe, uzbroiwszy się w cierpliwość warto dotrwać do samego końca. Ten jest dość osobliwy. Ogólnie rzec biorąc sam pomysł na książkę, jego realizacja , jest naprawdę bardzo dobra. Książka mogła by być ciut jedynie krótsza, a tak to prawdę powiedziawszy nie ma się do czego przyczepić. Jest ciekawy klimat. Ciekawa historia która ma wiele wątków. Są ciekawe i intrygujące postacie . Nie ma tutaj fantastyki, superbohaterów nieśmiertelnych obdarzonych niebywałą siłą czy szczęściem. Tutaj są ludzie realni, prawdziwi i to jest warte tutaj zauważenia.
Pierwsze spotkanie, miało nie być kolejnego , ale koniec uratował książkę. Nie wiem jednak czy będzie następny raz skoro wydawnictwo nie zamierza zapewne kontynuacji serii po polsku.

Pierwsze spotkanie z komisarzem Gereonem Rath. Na początku jest dość ciekawie, czuć od pierwszych stron przedwojenny klimat. Potem książka czasami nudzi i dłuży się, w końcu prawie 600 stron to jest dość obszerna lektura. Volker Kutcher jest wyjątkowo szczegółowy aż do bólu/ i znudzenia, jednak przebrnąwszy przez wątki typowo obyczajowe, uzbroiwszy się w cierpliwość warto...

Tym razem do sięgnięcia po tę powieść zachęcił mnie niesamowity serial kryminalny pt. „Babylon Berlin”, który nakręcono właśnie na podstawie powieści Kutschera. Właściwie w ogóle nie oglądam tych nowych zagranicznych seriali produkowanych przez różne płatne kanały telewizyjne. Jednak pierwszy odcinek niemieckiego serialu zrobił na mnie tak wielkie wrażenie, że obejrzałam całą serię, z niecierpliwością czekając na kolejne odcinki. Była to najdroższa produkcja telewizyjna w historii niemieckiej telewizji, na którą wydano blisko 40 milionów Euro, a za scenariusz i reżyserię odpowiadał Tom Tykwer, znany chociażby z epickiego „Pachnidła”. Klimat lat 20-tych i 30-tych Złotego Berlina i Republiki Weimarskiej oddano na ekranie po mistrzowsku. Scenografia, fabuła, kreacje aktorskie oraz muzyka uzupełniały się idealnie, tworząc telewizyjny majstersztyk.

Serial zrobił na mnie tak wielkie wrażenie, że logiczną konsekwencją było w moim przypadku przeczytanie książki, mimo iż nie miała ona zbyt pochlebnych recenzji. Rozważałam nawet sięgnięcie po wersję oryginalną, ale kolejka na moim regale spowodowała, że w międzyczasie wydano polskie tłumaczenie. Póki co, przetłumaczono na polski tylko pierwszą cześć serii o komisarzu Gereonie Rath’cie, chociaż Kutscher napisał ich kilka. Fakt, iż „Śliska sprawa” to kryminał retro, był tylko kolejnym plusem przemawiającym na korzyść tej książki, gdyż jestem totalnie zauroczona tym gatunkiem, odkąd przeczytałam pierwszą powieść Marka Krajewskiego. Poza tym, fabuła świetnie uzupełnia trylogię Charlotte Link, którą obecnie czytam.

C.D.: https://czytany-blog.blogspot.com/

Tym razem do sięgnięcia po tę powieść zachęcił mnie niesamowity serial kryminalny pt. „Babylon Berlin”, który nakręcono właśnie na podstawie powieści Kutschera. Właściwie w ogóle nie oglądam tych nowych zagranicznych seriali produkowanych przez różne płatne kanały telewizyjne. Jednak pierwszy odcinek niemieckiego serialu zrobił na mnie tak wielkie wrażenie, że obejrzałam...

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Ebook. Trudna trochę i zawiła.

Ebook. Trudna trochę i zawiła.