Strażnik

Choć w książce brak większych akcji, i mało jest w niej demonów itp to lubię takie historie. Lekkie i przyjemne

Choć w książce brak większych akcji, i mało jest w niej demonów itp to lubię takie historie. Lekkie i przyjemne

Pokaż mimo to

Hubert to beztroski siedemnastolatek. Poznajemy go na wycieczce klasowej w Paryżu, jest wtedy świadkiem ataku terrorystycznego na Luwr. Po tym zdarzeniu Hubert budzi się siedem lat później, w postapokaliptycznej Polsce i nie ma pojęcia co się z nim działo przez te lata.

Mimo iż nie do końca jest to mój ulubiony temat, świat autorka wykreowała ciekawy. Ataki terrorystyczne, brak prądu, grypa która zabiła pół ludzkości oraz demony z naszej mitologii. Ciekawe i całkiem prawdopodobne.

Interesujący jest również główny bohater powieści. Dwudziestocztero latek z umysłem nastolatka. Nic nie wie o obecnym świecie, nic nie pamięta, działa instynktownie i trudno jest mu się odnaleźć. No i to by było na tyle z plusów. Książka ma jeden duży minus - jest nudna. Większość treści to opisy życia codziennego i dialogi w stylu:
-Wpadnij dziś do nas na obiad.
- A co macie?
- Gulasz.
- Będę o piętnastej. 🙈
Brakuje mi tutaj czegoś więcej niż trudy życia na wsi po końcu świata. Potyczek z demonami jest niewiele, wszystkie są złe i brzydkie, brakuje trzymających w napięciu opisów walk z nimi.

Jest jeszcze jedna rzecz, której nie lubię w książkach. To taka lektura gdzie nie dzieje się nic, zniechęcony czytelnik dochodzi już do ostatnich rozdziałów, a te mają taki zwrot akcji, że skarpetki spadają. Nie cierpię takich zabiegów, spokojnie ten zwrot akcji można było umieścić w połowie książki, zainteresować czytelnika, wstrząsnąć nim. Teraz nie wiem czy sięgnę po kolejne tomy, a co jeśli drugi jest taki sam? Całość nudna i tylko koniec warty uwagi?

Hubert to beztroski siedemnastolatek. Poznajemy go na wycieczce klasowej w Paryżu, jest wtedy świadkiem ataku terrorystycznego na Luwr. Po tym zdarzeniu Hubert budzi się siedem lat później, w postapokaliptycznej Polsce i nie ma pojęcia co się z nim działo przez te lata.

Mimo iż nie do końca jest to mój ulubiony temat, świat autorka wykreowała ciekawy. Ataki terrorystyczne,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka jest, moim zdaniem, skierowana raczej do młodszego czytelnika, ale postapokaliptyczna wizja autorki zrobiła na mnie wrażenie. Bawiłam się bardzo dobrze podczas lektury, choć momentami było dość nudno. Podoba mi się nawiązanie do słowiańskich potworów, które stają na drodze bohaterów. Sama koncepcja, początek, a zwłaszcza koniec powieści, zachęca do sięgnięcia po kolejne tomy. Nawet polubiłam głównego bohatera i mam nadzieję, że drugi tom będzie co najmniej tak samo, jeśli nie bardziej zajmujący. Świetna książka na wyluzowanie się!

Książka jest, moim zdaniem, skierowana raczej do młodszego czytelnika, ale postapokaliptyczna wizja autorki zrobiła na mnie wrażenie. Bawiłam się bardzo dobrze podczas lektury, choć momentami było dość nudno. Podoba mi się nawiązanie do słowiańskich potworów, które stają na drodze bohaterów. Sama koncepcja, początek, a zwłaszcza koniec powieści, zachęca do sięgnięcia po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

dobry pierwszy tom, kolejne już gorsze

dobry pierwszy tom, kolejne już gorsze

Pokaż mimo to

Trudno oceniać książkę, gdy nie należy się do jej grupy docelowej. Wiele wad, które widzę w tej pozycji, można by zrzucić na karb tego, że skierowana jest do młodszego czytelnika. Ale niestety, bardziej mam wrażenie że pisał ją nastolatek, niż że do nastolatków jest skierowana. Język jakim posługują się bohaterowie jest niesamowicie sztuczny, relacje między bohaterami sztywne i nienaturalne, osobowości ludzi sprowadzają się do jednej cechy charakteru i roli jaką pełnią.

Książka ma jednak także swoje plusy. Potrafi wciągnąć i zaintrygować, a sam pomysł na świat uważam za genialny. Niestety w połowie fabuła traci rozpęd, ale doliczam kolejny plus za zakończenie - zaskakujące i zachęcające do sięgnięcia po kolejną część. Może nawet się skuszę.

Trudno oceniać książkę, gdy nie należy się do jej grupy docelowej. Wiele wad, które widzę w tej pozycji, można by zrzucić na karb tego, że skierowana jest do młodszego czytelnika. Ale niestety, bardziej mam wrażenie że pisał ją nastolatek, niż że do nastolatków jest skierowana. Język jakim posługują się bohaterowie jest niesamowicie sztuczny, relacje między bohaterami...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsze spotkanie z fantastyką spisało się idealnie. Nic dodać nic ująć. Nie spodziewałam się, że książka tak pozytywnie mnie zaskoczy. Potrafi działać na wyobraźnię i skłania do różnego rodzaju refleksji o naszym życiu i świecie, który Nas otacza .

Pierwsze spotkanie z fantastyką spisało się idealnie. Nic dodać nic ująć. Nie spodziewałam się, że książka tak pozytywnie mnie zaskoczy. Potrafi działać na wyobraźnię i skłania do różnego rodzaju refleksji o naszym życiu i świecie, który Nas otacza .

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawy pomysł na historię. Fabuła wartka i klimatyczna. Jest apokalipsa, potwory i walka o przetrwanie ocalonych. Dużo odniesień do słowiańskich mitów. I choć nie jestem w grupie docelowej ;) to chętnie przeczytam cały cykl.

Bardzo ciekawy pomysł na historię. Fabuła wartka i klimatyczna. Jest apokalipsa, potwory i walka o przetrwanie ocalonych. Dużo odniesień do słowiańskich mitów. I choć nie jestem w grupie docelowej ;) to chętnie przeczytam cały cykl.

Pokaż mimo to

"Każdy szczegół jest ważny, żeby zachować człowieczeństwo."

Postapokalipsa i słowiańskie demony. Siedemnastoletni Hubert po wybuchu Luwru budzi się w Polsce jako dwudziestoczterolatek z dziurą w pamięci.

Od jakiegoś czasu chciałam się zapoznać z twórczością Pauliny Hendel, więc gdy nadarzyła się okazja w postaci czytajpl, zrobiłam to bez wahania. Pomysł wyjściowy bardzo mi się podobał. Lubię łączenie dwóch konwencji, bo w ten sposób może wyjść coś ciekawego i świeżego. Opisy demonów oraz walki z nimi czytało mi się przyjemnie i nie miałabym nic przeciwko, gdyby było ich więcej.

Do bohaterów mam neutralne uczucia. Nikogo nie pokochałam, ale i nikt mnie nie irytował. Na początku postacie drugoplanowe mi się trochę myliły, ale potem już nie miałam tego problemu.

Historia płynie raczej nieśpiesznie. Nie czułam potrzeby dowiedzenia się już, teraz, co dalej. Trochę brakowało mi tu akcji - z jednej strony działo się sporo, z drugiej miałam wrażenie, że niewiele. Chyba było to spowodowane tym, że nie wiedzałam, w jakim kierunku zmierza fabuła. Raz spokojnie, raz jakiś problem, ale za każdym razem porównywalnej skali, nie miałam wrażenia, że stawka rośnie, robi się gęściej. Nie wiedziałam, w którym kierunku to zmierza. Czekałam na rozwój relacji Huberta i Izy oraz na dowiedzenie się czegoś więcej o tym, co robił ten pierwszy przez ostatnie siedem lat.

Końcówka była moim zdaniem bardzo dobra. "Co?" wyrwało mi się na głos, a zachowanie Huberta było tak po prostu fajne, uśmiechnęłam się i wyobraziłam sobie epicką muzykę w tle. Zdecydowanie poczułam się zachęcona do sięgnięcia w swoim czasie po kolejną część. Mam tylko nadzieję, że będzie trochę bardziej trzymała w napięciu.

"Każdy szczegół jest ważny, żeby zachować człowieczeństwo."

Postapokalipsa i słowiańskie demony. Siedemnastoletni Hubert po wybuchu Luwru budzi się w Polsce jako dwudziestoczterolatek z dziurą w pamięci.

Od jakiegoś czasu chciałam się zapoznać z twórczością Pauliny Hendel, więc gdy nadarzyła się okazja w postaci czytajpl, zrobiłam to bez wahania. Pomysł wyjściowy bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mój chrześniak (lat 9) zachwycony, jego mama również. Ja już nie bardzo. A raczej w ogóle. Kiepsko napisana, bardzo prostym językiem. A głównego bohatera, Huberta, nie znoszę. W pierwszej części nic tak naprawdę się nie dzieje. W momencie gdy główny bohater trafia do pewnej wsi, w której mieszka i zaprzyjaźnia się z innymi, to nic nie robi, tylko je i chodzi na patrole. Walki są słabo napisane, a bohaterowie bardzo prości. No sorry, ale jeśli ma to być książka o apokalipsie, zagładzie itd. to oczekiwałabym raczej większych emocji, większej niejednoznaczności bohaterów. A tu mamy postacie, które są albo dobre albo złe. Koniec. Nie ma nic pomiędzy. Albo biali, albo czarni. Nie ma szarości. I ja rozumiem, że jest to książka dla młodzieży, ale nawet taką książkę można fajne wykreować. Autorka miała super pomysł, ale wykonanie poległo. Jedynie co, to zakończenie jest ciekawe.

Mój chrześniak (lat 9) zachwycony, jego mama również. Ja już nie bardzo. A raczej w ogóle. Kiepsko napisana, bardzo prostym językiem. A głównego bohatera, Huberta, nie znoszę. W pierwszej części nic tak naprawdę się nie dzieje. W momencie gdy główny bohater trafia do pewnej wsi, w której mieszka i zaprzyjaźnia się z innymi, to nic nie robi, tylko je i chodzi na patrole....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa wizja świata przedstawiona przez autorkę książki, idealna do słuchania podczas spacerów z psem:)

Ciekawa wizja świata przedstawiona przez autorkę książki, idealna do słuchania podczas spacerów z psem:)

Pokaż mimo to