Strażnik

Hubert przebywający w Paryżu wraz ze swoim przyjacielem, zupełnie nie spodziewa się, że zwykły wyjazd, który miał być przyjemną odskocznią od natłoku obowiązków, zakończy się tragedią. Kataklizm mający miejsce w samym centrum Luwru sprawi, że jego towarzysz straci życie, a jego samego pochłonie ciemność...
Nie spodziewa się również, że obudzi się siedem lat później. W tajemniczym, ciemnym i nieprzyjemnym pokoju. Odziany jedynie w starą koszulę i przetarte dżinsy. I zamiast być po za granicami ojczyzny, w Paryżu to znajduje się w Polsce. W dodatku nie ma zupełnego pojęcia , co aktualnie dzieje się na świecie i jak radzą sobie jego bliscy. Oczywiście, nie jest świadom tego, że to co miało miejsce we Francji jest dopiero początkiem właściwego końca świata jaki dotychczas jest mu znany. A ten zmienił się diametralnie i w żadnym stopniu nie przypomina tego, co oczywiste. Hubert nie zdaje sobie sprawy jak ogromna rola przypadnie właśnie jemu.

Po Pierwszy tom "Zapomnianej Księgi" sięgnęłam od razu po przeczytaniu cyklu" Żniwiarz" i śmiało mogę stwierdzić, że i w tej historii zapowiada się obiecująco,autorka ponownie nie zawodzi a wręcz zaskakuje.
Bardzo ciekawa, wciągająca fabuła z świetnie wykreowanymi bohaterami o mocnych i wyrazistych charakterach. Zapadający w pamięci. To co nam zgotowała autorka nie sposób przewidzieć, akcja nabiera tempa z każdym rozdziałem i z każdym kolejnym pojawia się co raz więcej pytań i tajemnic. Historia w tej książce wręcz kipi przygodą, istotą przeznaczenia, walką między siłami wyższymi i dobrym poczuciem humoru! Po prostu nie da się, od tak, oderwać od tej powieści. Po przeczytaniu nie można odejść obojętnie. Lekkość, w jaką wprowadziła autorka tą historię sprawia,że z chęcią się do niej przysiada podczas chłodnych wieczorów. To co najbardziej lubię w twórczości p. Hendel to wprowadzenie mitologii i demonologii słowiańskiej w czasy współczesne. Coś niesamowitego i wymagającego nie lada umiejętności. Tak i tutaj, autorka pokazała klasę, naprawdę świetnie i stonowane pojawienie się demonicznych istot wciąż zaskakuje i zapowiada kolejne przygody Huberta.
A to dopiero początek...

Hubert przebywający w Paryżu wraz ze swoim przyjacielem, zupełnie nie spodziewa się, że zwykły wyjazd, który miał być przyjemną odskocznią od natłoku obowiązków, zakończy się tragedią. Kataklizm mający miejsce w samym centrum Luwru sprawi, że jego towarzysz straci życie, a jego samego pochłonie ciemność...
Nie spodziewa się również, że obudzi się siedem lat później. W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Super wciągająca. Nie mogę się doczekać następnego tomu :)

Super wciągająca. Nie mogę się doczekać następnego tomu :)

Pokaż mimo to

Hubert jest na wycieczce szkolnej w Paryżu kiedy wybucha bomba w Louvre. Budzi się w ciemnym pomieszczeniu, ranny, ubrany w starą koszulę, ale nie w Paryżu tylko w Polsce i to 7 lat później. Nie pamięta niczego co wydarzyło się od wybuchu. Świat wyglada zupełnie inaczej, tak samo jak i on. Epidemie i zarazy zmieniły świat, elektryczność zniknęła, ale za to pojawiły się zmory i zjawy znane ze słowiańskich opowieści. Hubert próbuje odnaleźć się w nowym świecie i dowiedzieć się co się działo przez ostatnie siedem lat.

Początek był bardzo interesujący, autorka wykreowała świat, którego się boję, ale im dalej w las tym bardziej wiało nudą. Przez ponad pół książki opisane było życie na wsi, z kilkoma (spektakularnymi) atakami demonów. Kiedy już myślałam, ż nic się nie zadzieje, to autorka postanowiła, że zrobi wielkiego psikusa i zaserwowała taki koniec, że kapcie mi spadły.

Moim zdaniem jest to postapokaliptyczna książka skierowana do młodszych odbiorców, YA, którzy lubują się w słowiańskiej mitologii. Jak na moje drugie spotkanie z fantasy, to nie było najgorzej 😁
Ostatnie, ale nie mniej ważne, że jest pięknie wydana 💗

Hubert jest na wycieczce szkolnej w Paryżu kiedy wybucha bomba w Louvre. Budzi się w ciemnym pomieszczeniu, ranny, ubrany w starą koszulę, ale nie w Paryżu tylko w Polsce i to 7 lat później. Nie pamięta niczego co wydarzyło się od wybuchu. Świat wyglada zupełnie inaczej, tak samo jak i on. Epidemie i zarazy zmieniły świat, elektryczność zniknęła, ale za to pojawiły się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam! Najlepsza książka jaką przeczytałam w 2020 roku. Moim zdaniem najlepsza Polska Autorka!

Polecam! Najlepsza książka jaką przeczytałam w 2020 roku. Moim zdaniem najlepsza Polska Autorka!

Pokaż mimo to

Strażniku, Strażniku... cóżeś ty mi zrobił, żeś mnie pozostawił w takim pomieszaniu...

Powieść Hendel wymyka się moje klasyfikacji, której zwykłam używać przy ocenie książek. Bo jak nazwać historię, która zaczyna się z przytupem, potem wlecze jak flaczki z olejem, a potem wbija w fotel zakończeniem?

Potworów z mitologii słowiańskiej jest wyjątkowo mało, a to ze względu na nie sięgnęłam po tą książkę. Czasami jakaś walka, ale w zasadzie na zasadzie wypadnij z lasu i ucieknij. Ewentualnie zejdź ze świata. Poza tym, ma się wrażenie, jakby cały środek książki był powieścią rodzinną w czasie po apokalipsie.

Dialogi są bardzo proste, wręcz łopatologicznie nieskomplikowane. Główny bohater sprawił, że chciałam mu odgryźć głowę, jak ta strzyga, nie przymierzając.

Jednak to zakończenie. Powinno mnie porządnie wnerwić, jednak coś czuję, że zapowiada o wiele bardziej obfitujący w wydarzenia tom drugi. Coś czuję, że to był tylko wstęp. Coś czuję, że może mi się spodobać.

Tak więc, wkurzona na autorkę, ale i pełna nadziei, zaopatrzę się w kolejny tom.

Choć przypuszczam, że nigdy nie zapałam dozgonną miłością do głównego bohatera.

Strażniku, Strażniku... cóżeś ty mi zrobił, żeś mnie pozostawił w takim pomieszaniu...

Powieść Hendel wymyka się moje klasyfikacji, której zwykłam używać przy ocenie książek. Bo jak nazwać historię, która zaczyna się z przytupem, potem wlecze jak flaczki z olejem, a potem wbija w fotel zakończeniem?

Potworów z mitologii słowiańskiej jest wyjątkowo mało, a to ze względu na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Był już koniec świata. Ludzie muszą nauczyć się żyć w nowym świecie. Bez internetu, prądu czy bierzącej wody. Hubert nie pamięta tego końca świata. Budzi się 7 lat później i musi nauczyć się z tym wszystkim żyć.
Książka wciąga już od pierwszych stron. Jest ciekawie pisana, a fabuła jest bardzo ciekawa. Czyta się naprawdę szybko. Czasem można było odczuć że Hubert wcale nie ma 24 lat a 17 jednak nie jest to wielką wadą. A zakończenie po prostu wbiło mnie w fotel.

Był już koniec świata. Ludzie muszą nauczyć się żyć w nowym świecie. Bez internetu, prądu czy bierzącej wody. Hubert nie pamięta tego końca świata. Budzi się 7 lat później i musi nauczyć się z tym wszystkim żyć.
Książka wciąga już od pierwszych stron. Jest ciekawie pisana, a fabuła jest bardzo ciekawa. Czyta się naprawdę szybko. Czasem można było odczuć że Hubert wcale nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mamy demony, mamy postapokaliptyczny motyw, mamy nastolatka, który jest infantylny, bo jego rozum został zamknięty w ciele dojrzałego mężczyzny. Ta książka z początku mnie męczyła. Powtarzałam sobie" Wera, dasz rade, przejdziesz przez to". Kto mnie trochę zna, wie doskonale, że uwielbiam takie książki, gdzie odnajdę nawiązania do dawnych wierzeń, mitologii, podań ludowych czy innych podobnych klimatów a tutaj nie dość, że akcja ciągnie się nieubłagalnie to jeszcze jest tutaj tak niewiele zetknięć z niebezpiecznymi kreaturami, że aż zaczęłam wątpić w temat przewodni tej historii. Autorka mocno skupia się na tym jak Hubert staje się strażnikiem małej wsi, która stworzyli Ci, którzy przetrwali. Na dodatek, Więcej tutaj romansów, miłostek i skupiania się na poderwaniu pewnej "samicy alfa", która wpadła w oko naszemu bohaterowi. Za dużo wstępu, zbyt wiele momentów, które nie miały sensu i były całkowicie niepotrzebne. Zamiast tego, bardziej skupiłabym się na rozwijaniu walk i spotkań z demonami. Daje tak wysoka ocenę tylko i wyłącznie za to, że końcówka książki totalnie mnie pochłonęła i wywołała burze w moim mózgu. Dała do myślenie i zostawiła z niedosytem. Dopiero ostatnie strony tej książki, przykuły moja uwagę na tyle, że aż nie mogę się doczekać kolejnego tomu. ☕
~~~
IG: @szept.slow 🌼

Mamy demony, mamy postapokaliptyczny motyw, mamy nastolatka, który jest infantylny, bo jego rozum został zamknięty w ciele dojrzałego mężczyzny. Ta książka z początku mnie męczyła. Powtarzałam sobie" Wera, dasz rade, przejdziesz przez to". Kto mnie trochę zna, wie doskonale, że uwielbiam takie książki, gdzie odnajdę nawiązania do dawnych wierzeń, mitologii, podań ludowych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka lekka i przyjemna. Bohaterowie sympatyczni, akcja wartka, zakończenie dość zaskakujące, choć liczyłam na wyjaśnienie części znaków zapytania postawionych przez autorkę na początku historii. Powieść jednak ewidentnie pisana była jako część większej całości.
Da się zauważyć kilka niespójności, ale nie wpływają one na odbiór historii. Motywem przewodnim jest poszukiwanie „Demonologii”, swoistego podręcznika o zwalczaniu demonów. Jest to zrozumiałe w rzeczywistości, w której się od nich roi, jednak równie duże - jeśli nie większe - praktyczne znaczenie w świecie bez współczesnej służby zdrowia, może mieć np. brak świadomości, jak radzić sobie z chorobami czy porodem, co jednak nie wydaje się komukolwiek spędzać snu z powiek. Główny bohater, jak na kogoś, komu wyparowało z pamięci 7 lat życia, wydaje się tym mało przejęty, dość łatwo godząc się np. z potencjalną śmiercią rodziców. Niemal całkowity brak zaangażowania w poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, co się z nim działo przez 7 lat, wydaje się mało wiarygodny. Podobnie jak dość łatwa adaptacja 17-latka do roli 24-latka (z fabuły bynajmniej nie wynika, że bohater był nad wiek dojrzały).
Jak na powieść dystopijną, jest tu też zaskakująco mało refleksji o świecie. Z jednej strony, bohaterowie rozmawiają o tym, jak wszystko „kiedyś” było na wyciągnięcie ręki, a w internecie można było znaleźć odpowiedź na każde pytanie. Z drugiej, nie ma to żadnego wpływu na fabułę i ogólnie wypada dość nieprzekonująco (w razie potrzeby zawsze gdzieś znajdują się przeterminowane leki albo broń).
Na poziomie rozrywkowym jest to jednak dobra pozycja, a braku głębszego dna historii czy pogłębionego portretu psychologicznego postaci nie uważam bynajmniej za istotną wadę, bo to trochę tak jakby od Bruce’a Willisa uwięzionego w szklanym wieżowcu oczekiwać refleksji o świecie.

Książka lekka i przyjemna. Bohaterowie sympatyczni, akcja wartka, zakończenie dość zaskakujące, choć liczyłam na wyjaśnienie części znaków zapytania postawionych przez autorkę na początku historii. Powieść jednak ewidentnie pisana była jako część większej całości.
Da się zauważyć kilka niespójności, ale nie wpływają one na odbiór historii. Motywem przewodnim jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na wstępie dodam, że gdybym nie brała udziału w wyzwaniu książkowym, w którym„Strażnik” był jednym z zadań, nie sięgnęłabym po niego z własnej inicjatywy. Nie przepadam za wszelkiego rodzaju demonami i innymi nierealnymi stworzeniami i sytuacjami, które nie występują w rzeczywistości. Fantastyka to nie mój świat.

Postaram się jednak zwrócić uwagę na całokształt książki i zignorować moje uprzedzenia do fantastyki.
•••
Głównym bohaterem jest Hubert, który ze swoim przyjacielem czeka na spotkanie z dziewczynami podczas szkolnej wycieczki do Francji, nagle jest wybuch i Hubert budzi się jako dorosły mężczyzna w Polsce. Okazuje się wówczas, że przez ten czas wszystko się zmieniło- wszelkie epidemie i zarazy dotknęły świat, cuda techniki zostały zniszczone, a najważniejszym zajęciem ludzkości jest ucieczka/walka przed demonami, które wyszły ze swoich kryjówek. Hubert wyrusza w podróż do swojego rodzinnego miasta, dołącza do jednego z plemion i zostaje strażnikiem, chroniącym swoich ludzi przed demonami.
•••
Nie było tak źle, historia nawet mnie wciągnęła, byłam ciekawa zakończenia niektórych przygód, a co najważniejsze, nie zgubiłam się w zawiłościach wymyślonego świata.
Mimo występowania na każdym kroku demonów, chyba większość było w książce realizmu. A może autorka tak umiejętnie oba światy połączyła, że granica była zatarta? Połączenie słowiańskiej mitologii ze współczesnym światem po apokalipsie dały całkiem ciekawy obraz. Zakończenie było dosyć zaskakujące, choć poczułam wtedy rozczarowanie. Wiem jednak, że „Strażnik” to pierwsza część serii i sytuacja się jakoś wyjaśni/rozwinie.
Jestem ciekawa jak, ale nie na tyle, żebym sięgnęła po kolejne części serii.

Na wstępie dodam, że gdybym nie brała udziału w wyzwaniu książkowym, w którym„Strażnik” był jednym z zadań, nie sięgnęłabym po niego z własnej inicjatywy. Nie przepadam za wszelkiego rodzaju demonami i innymi nierealnymi stworzeniami i sytuacjami, które nie występują w rzeczywistości. Fantastyka to nie mój świat.

Postaram się jednak zwrócić uwagę na całokształt książki i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Choć w książce brak większych akcji, i mało jest w niej demonów itp to lubię takie historie. Lekkie i przyjemne

Choć w książce brak większych akcji, i mało jest w niej demonów itp to lubię takie historie. Lekkie i przyjemne

Pokaż mimo to