Serce lodu

Bardzo sprawnie napisane i fajnie się czyta. Zakończenie pozwala na kontynuowanie tej historii, więc na co czeka autor? Polecam!

Bardzo sprawnie napisane i fajnie się czyta. Zakończenie pozwala na kontynuowanie tej historii, więc na co czeka autor? Polecam!

Bardzo fajnie spędziłem czas zagłębiając się w świat stworzony przez Saulskiego. Zdecydowanie lepszy niż bujdy na netfliksie.

Bardzo fajnie spędziłem czas zagłębiając się w świat stworzony przez Saulskiego. Zdecydowanie lepszy niż bujdy na netfliksie.

Szybka, lekka historia fantasy.
Odswiazajace jest że stanowi zamkniętą całość, a nie wstęp do 10cio tomowej epopei.
Raczej nie wniesie nowej jakości doznań dla fanów gatunku, ale wartka akcja nie pozwala też na nude przez 300+ stron.
Można śmiało przeczytać jako przerywnik od jakichś "kolosów" 😜

Szybka, lekka historia fantasy.
Odswiazajace jest że stanowi zamkniętą całość, a nie wstęp do 10cio tomowej epopei.
Raczej nie wniesie nowej jakości doznań dla fanów gatunku, ale wartka akcja nie pozwala też na nude przez 300+ stron.
Można śmiało przeczytać jako przerywnik od jakichś "kolosów" 😜

Jest to moja pierwsza styczność z typowym fantasy więc brakuje mi porównania z innymi przedstawicielami gatunku. Co mogę powiedzieć to, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, a świat przedstawiony był ciekawy i spójny w swej konstrukcji. Erin Barinor i Ojciec Seth to bardzo przyjemne postacie i ich poczynania śledzi się z niekłamaną przyjemnością. Zimowa aura południa Karhanu dla mnie stanowi wartość dodatnią i nadaje opowieści przyjemnego klimatu. Akcji jest tu dużo i przez całą książkę praktycznie dzieje się coś ciekawego.

Jest to moja pierwsza styczność z typowym fantasy więc brakuje mi porównania z innymi przedstawicielami gatunku. Co mogę powiedzieć to, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, a świat przedstawiony był ciekawy i spójny w swej konstrukcji. Erin Barinor i Ojciec Seth to bardzo przyjemne postacie i ich poczynania śledzi się z niekłamaną przyjemnością. Zimowa aura południa...

Serce Lodu można podsumować jednym słowem - niedokończona. Pomysł na fabułę ciekawy, choć nie odkrywczy. Spokojnie można by napisać drugie tyle stron ile mamy w książce, a i pewnie ze dwa tomy można by stworzyć. Ale z jakiegoś powodu autor postanowił skondensować wszystko w jednej książce. I pozostaje w nas wielki niedosyt. Chcielibyśmy więcej, głębiej, obszerniej, a nie rollercoaster i przeskakiwanie z tematu na temat. Jako całość - Serce Lodu, pomimo swych wad, to rzetelny przedstawiciel swojego gatunku. Na pewno nie zanudzi, mile zaskoczy i pozostawi z pytaniem: dlaczego tak krótko?

Serce Lodu można podsumować jednym słowem - niedokończona. Pomysł na fabułę ciekawy, choć nie odkrywczy. Spokojnie można by napisać drugie tyle stron ile mamy w książce, a i pewnie ze dwa tomy można by stworzyć. Ale z jakiegoś powodu autor postanowił skondensować wszystko w jednej książce. I pozostaje w nas wielki niedosyt. Chcielibyśmy więcej, głębiej, obszerniej, a nie...

Dobre fantasy zakończone na jednym tomie. Świetnie się bawiłem tą krótką przygodą. Po fuckupie z Raną Wojciecha Chmielarza szukałem coś co by było aloesem na mojej duszy czytelniczej.

Dobre fantasy zakończone na jednym tomie. Świetnie się bawiłem tą krótką przygodą. Po fuckupie z Raną Wojciecha Chmielarza szukałem coś co by było aloesem na mojej duszy czytelniczej.

Okładka: 7/10
Treść: 7/10

Nie była to jakaś ambitna lektura, ale czytało się naprawdę nieźle, a pierwsze spotkanie z tym autorem oceniam bardzo pozytywnie.

Główny bohater, Erin Barinor – hulaka i rzezimieszek, w ostatniej chwili unika stryczka, uratowany przez rycerza zakonnego Setha. W zamian za ocalenie życia, godzi się na pomoc Kościołowi i wyprawę na dalekie południe, gdzie na samym skraju Cesarstwa dzikie plemiona zjednoczyły się, wspólnie atakując osadników i dysponując przy tym jakąś nieznaną mocą. Jednocześnie z podobną wyprawą wyruszają wysłannicy Cesarstwa, choć ich cel jest wprost przeciwny – pragną nie tyle powstrzymać barbarzyńców, co zagarnąć potężny tajemniczy artefakt – Serce Lodu…

Książkę czyta się szybko a przygody głównych bohaterów wciągają. Nie żałuję lektury.

Okładka: 7/10
Treść: 7/10

Nie była to jakaś ambitna lektura, ale czytało się naprawdę nieźle, a pierwsze spotkanie z tym autorem oceniam bardzo pozytywnie.

Główny bohater, Erin Barinor – hulaka i rzezimieszek, w ostatniej chwili unika stryczka, uratowany przez rycerza zakonnego Setha. W zamian za ocalenie życia, godzi się na pomoc Kościołowi i wyprawę na dalekie...

Nie skończyłem czytać, bo mnie nie zaciekawiło. To nie dla mnie.

Nie skończyłem czytać, bo mnie nie zaciekawiło. To nie dla mnie.

zasadniczo przeczytałem bez większego entuzjazmu, ale! - no właśnie ale następna część tego cyklu jest naprawdę świetna. Polecam ,,Krew Kamienia"

zasadniczo przeczytałem bez większego entuzjazmu, ale! - no właśnie ale następna część tego cyklu jest naprawdę świetna. Polecam ,,Krew Kamienia"

Czytelniczy fastfood. Czyta się szybko. Fabuła jest zgrabna ale nie wymagająca. Kilka wieczorów i koniec.

Czytelniczy fastfood. Czyta się szybko. Fabuła jest zgrabna ale nie wymagająca. Kilka wieczorów i koniec.