Serce lodu

Większość autorów fantasy trzyma się utartych schematów - jedno wielkie cesarstwo, kilka pomniejszych królestw, parę miast-państw i gdzieś na obrzeżach tego barbarzyńcy, nomadzi i inni mongołowie, czasem magia jest na wymarciu, czasem czymś normalnym :), co samo w sobie nie jest niczym złym, bo zwykle historia i bohaterowie są tak wciągający, że są to tylko dekoracje. Jednak co jeśli do bohaterowie nie potrafią zaintrygować, a wielka wyprawa przez pół świata zajmuje 20 stron? Wtedy byle pierdoła potrafi oderwać od książki, do której potem nie chcę się już wracać. I tak jest niestety w przypadku Serca Lodu.
Przeczytałem pierwsze sto stron i po prostu kompletnie mnie nie obchodzi, co wydarzy się dalej. Może dałbym drugą szansę, gdyby nie styl pisania autora, którego nie cierpię, a który Piekara kiedyś w jednym wywiadzie ładnie przedstawił. Parafrazując:
"Spotyka się dwóch fizyków jądrowych i zaczyna dyskusje:
- Cześć Jurek, słyszałeś o tej nowej teorii ****. Jak wiesz jądro atomu podzielone jest na protony i neutrony...."
I następnie wykład na temat podstaw fizyki. Saulski robi to samo, długie monologi bohaterów, tylko po to, żeby czytelnik wiedział po pierwszych 50 stronach, jak wygląda historia świata i różnych krucjat. Jeśli jako pisarz nie potrafi tego zgrabniej przeprowadzić, to może niech lepiej nie pisze.

Większość autorów fantasy trzyma się utartych schematów - jedno wielkie cesarstwo, kilka pomniejszych królestw, parę miast-państw i gdzieś na obrzeżach tego barbarzyńcy, nomadzi i inni mongołowie, czasem magia jest na wymarciu, czasem czymś normalnym :), co samo w sobie nie jest niczym złym, bo zwykle historia i bohaterowie są tak wciągający, że są to tylko dekoracje. ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Akcja nawiązuje się dosyć szybko, bo już od około 50 str. Bardzo szybko zacząłem utożsamiać się z bohaterami, wykreowany świat i klimat odpowiadały mi bardzo i może dla tego siedziałem do 4 rano. W kluczowym momencie jest tylko WTF?? To wszystko, nie ma nic więcej. Czuć jakieś rozczarowanie, niedosyt.

Chciałbym przeczytać inne historie z tego uniwersum, może jakieś wspomnienia Setha jak i samego Erina.

Akcja nawiązuje się dosyć szybko, bo już od około 50 str. Bardzo szybko zacząłem utożsamiać się z bohaterami, wykreowany świat i klimat odpowiadały mi bardzo i może dla tego siedziałem do 4 rano. W kluczowym momencie jest tylko WTF?? To wszystko, nie ma nic więcej. Czuć jakieś rozczarowanie, niedosyt.

Chciałbym przeczytać inne historie z tego uniwersum, może jakieś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka kupiona w ciemno (pewnie okładka zrobiła swoje, bo jest świetna - moje klimaty), a okazała się fantastyczną pozycją. Czytało się przednio, Saulski wykreował bardzo ciekawy świat, podobny oczywiście do starożytności, ale pełen magii, dziwnych stworzeń (będących efektem magicznych eksperymentów), sporów politycznych i religijnych... Bohaterowie może nieco traktowani po macoszemu, w sumie niewiele dowiadujemy się o nich, ale książka ma ledwie 350 stron, więc nie ma w niej miejsca na długie opisy i biograficzne wtręty. Jest za to przygoda, intryga, walka i zima. Nawet happy end się znalazł. Dla mnie super.

Książka kupiona w ciemno (pewnie okładka zrobiła swoje, bo jest świetna - moje klimaty), a okazała się fantastyczną pozycją. Czytało się przednio, Saulski wykreował bardzo ciekawy świat, podobny oczywiście do starożytności, ale pełen magii, dziwnych stworzeń (będących efektem magicznych eksperymentów), sporów politycznych i religijnych... Bohaterowie może nieco traktowani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie czuć tego lodu ,jednak pomysły ciekawe, świat też dobrze wykreowany, bohaterowie dość wyraziści. Wątpię żeby barbarzyńcy i na wpół dzicy obywatele miasta powstrzymali się przed dorżnięciem ostatniej garstki wrogów,ale niech będzie..ocena na 6

Nie czuć tego lodu ,jednak pomysły ciekawe, świat też dobrze wykreowany, bohaterowie dość wyraziści. Wątpię żeby barbarzyńcy i na wpół dzicy obywatele miasta powstrzymali się przed dorżnięciem ostatniej garstki wrogów,ale niech będzie..ocena na 6

Pokaż mimo to

jedna z lepszych pozycji jakie czytalam przez ostatnie 10 lat. Juz dawno nie przedkładałam książki nad sen

jedna z lepszych pozycji jakie czytalam przez ostatnie 10 lat. Juz dawno nie przedkładałam książki nad sen

Pokaż mimo to

Gdybym miał opisać tą książkę czterema słowami byłoby to zdecydowanie: "Bardzo dobrze napisane fantasy". Ani przez chwilę nie czułem się znudzony czy to akcją czy nudnymi opisami. Jest w niej wszystko to czego się spodziewałem. Duży plus za umiejętne umieszczanie historii tej krainy w sposób na tyle subtelny, że czytelnik nie musi czytać nudnych opisów bitew, władców, itp. Dostajemy krótko to o czym powinniśmy wiedzieć, rzeczy zbędne całe szczęście zostały pominięte. Wielka szkoda, że autor nie planuje kontynuacji, zwłaszcza, że stworzył naprawdę ciekawy świat, który aż się prosi o ciąg dalszy. Kto wie? Może sama cesarzowa po kilku latach rozpocznie kolejne poszukiwania? Tego się już nie dowiemy.

Gdybym miał opisać tą książkę czterema słowami byłoby to zdecydowanie: "Bardzo dobrze napisane fantasy". Ani przez chwilę nie czułem się znudzony czy to akcją czy nudnymi opisami. Jest w niej wszystko to czego się spodziewałem. Duży plus za umiejętne umieszczanie historii tej krainy w sposób na tyle subtelny, że czytelnik nie musi czytać nudnych opisów bitew, władców, itp....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa i wciągająca tylko szkoda że taka krótka

Ciekawa i wciągająca tylko szkoda że taka krótka

Pokaż mimo to

Och jejku.
Taka obietnica- Fantasy z motywem śniegu i lodu, tak konkretnie.
I co? I średnio.
Postaci głównych bohaterów w sumie do zapomnienia (jeden chyba wypowiada że sześć zdań), trochę prosciutki konflikt/intryga polityczna, ale dobrze, coś się dzieje.
Świat składający się w sumie z Fantasy odpowiedników państw europejskich, dodatki od autora -rasy/kultury wprowadzone w sumie nagle i też dość generycznie.
Kilka ciekawych pomysłów autora właściwie niesłusznie jest drugo czy trzeciorzednymi wątkami. Aż szkoda.

Plus całkowicie zmarnowana sceneria śniegu i lodu. Aż się prosilo o nawiązanie do inuitow czy saamow, ale niestety nie było nawet tego.

Szkoda.

Och jejku.
Taka obietnica- Fantasy z motywem śniegu i lodu, tak konkretnie.
I co? I średnio.
Postaci głównych bohaterów w sumie do zapomnienia (jeden chyba wypowiada że sześć zdań), trochę prosciutki konflikt/intryga polityczna, ale dobrze, coś się dzieje.
Świat składający się w sumie z Fantasy odpowiedników państw europejskich, dodatki od autora -rasy/kultury wprowadzone...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zachowawczo napisane, bohaterowie o których zapomina się kilka dni po przeczytaniu. Mimo wszystko, przyjemna lektura - może takie schematyczne pozycje też są potrzebne?

Zachowawczo napisane, bohaterowie o których zapomina się kilka dni po przeczytaniu. Mimo wszystko, przyjemna lektura - może takie schematyczne pozycje też są potrzebne?

Pokaż mimo to

Dobrze się czyta, ciekawie wykreowany świat. Zdecydowanie za krótko

Dobrze się czyta, ciekawie wykreowany świat. Zdecydowanie za krótko

Pokaż mimo to