Czarne miecze

Jestem świeżo po lekturze. Jak dla mnie 7, nie więcej. Plusem jest przede wszystkim osadzenie książki w klimacie Nipponu oraz to, że autor gładko tłumaczy czytelnikowi co oznaczają poszczególne japońskie nazwy dotyczące broni, ubioru, pożywienia czy stylu życia. Jest to naturalnie wkomponowane w historię, z którą się zapoznajemy. Sceny batalistyczne trzymają się ducha epoki. Walka bywa naprawdę zażarta, pokazana w sposób bezpardonowy. Postać głównego bohatera przekonująca. Za minus poczytuję raczej przewidywalny bieg scenariusza, momentami rzucające się w oczy powtórzenia językowe oraz właśnie język per se. Nie czuję tu lekkiego pióra, a wiele fragmentów (zwłaszcza opisów czysto geograficznych) mogłoby z powodzeniem pojawić się gdziekolwiek indziej. Akurat one nie pozwoliły mi pełniej zanurzyć się w kreowanej przez autora krainie Nipponu. Następna część czeka na swoją kolej i pewnie wkrótce doczytam :)

Jestem świeżo po lekturze. Jak dla mnie 7, nie więcej. Plusem jest przede wszystkim osadzenie książki w klimacie Nipponu oraz to, że autor gładko tłumaczy czytelnikowi co oznaczają poszczególne japońskie nazwy dotyczące broni, ubioru, pożywienia czy stylu życia. Jest to naturalnie wkomponowane w historię, z którą się zapoznajemy. Sceny batalistyczne trzymają się ducha...

Książka rozpoczyna cykl, który jest prequelem do wydarzeń opisanych w serii "Zapiski Stali".
Główny bohater jest bardzo ciekawie napisaną postacią, jest Duchem - specjalnie szkolonym wojownikiem, który ma za sobą trudną przeszłość. Na początku niewiele o nim wiemy, więcej informacji wychodzi na światło dzienne w ostatnim rozdziale co jest też fajnym zagraniem ze strony autora.
Jeśli chodzi o warstwę fabularną to tradycyjnie - samurajowie, bitwa między dwoma zwaśnionymi klanami, zakończona bitwą i pojawienie się na horyzoncie właściwego zagrożenia.
Książkę można czytać bez zapoznania się z "Zapiskami Stali", chociaż znając je możemy wyłapywać w trakcie lektury pewne szczegóły.
Dla mnie kolejna świetna książka w świecie Nipponu, zabieram się za czytanie/ słuchanie kolejnej.

Książka rozpoczyna cykl, który jest prequelem do wydarzeń opisanych w serii "Zapiski Stali".
Główny bohater jest bardzo ciekawie napisaną postacią, jest Duchem - specjalnie szkolonym wojownikiem, który ma za sobą trudną przeszłość. Na początku niewiele o nim wiemy, więcej informacji wychodzi na światło dzienne w ostatnim rozdziale co jest też fajnym zagraniem ze strony...

Wow co to było?? Panie Saulski coś Pan stworzył? Jak tylko wziąłem do ręki "Czarne miecze" to odłożyłem dopiero po przeczytaniu. Świetna fabuła, super klimat. I Inu- bohater z charakterem ale i bez wad. Polecam

Wow co to było?? Panie Saulski coś Pan stworzył? Jak tylko wziąłem do ręki "Czarne miecze" to odłożyłem dopiero po przeczytaniu. Świetna fabuła, super klimat. I Inu- bohater z charakterem ale i bez wad. Polecam

Bardzo klimatyczna. Pozwala się wczuć też osobom niezwiązanym z historią Japonii. To dzięki temu, że autor tłumaczy lub pisze tak, że da się z kontekstu wywnioskować co jest czym. Fajna akcja, moment szybsze przeplatane oddechem, bardzo emocjonalne tymi raczej z humorem. Choć pod koniec atmo jest ciężka.
Świetnie ujęty wątek romantyczny, czego tu się totalnie nie spodziewałam.
Wg mnie nieco słabsza niż Bitwa nieśmiertelnych, ale nadal bardzo dobra.

Bardzo klimatyczna. Pozwala się wczuć też osobom niezwiązanym z historią Japonii. To dzięki temu, że autor tłumaczy lub pisze tak, że da się z kontekstu wywnioskować co jest czym. Fajna akcja, moment szybsze przeplatane oddechem, bardzo emocjonalne tymi raczej z humorem. Choć pod koniec atmo jest ciężka.
Świetnie ujęty wątek romantyczny, czego tu się totalnie nie...

Samurajska powieść akcji. Mamy tu wszystko co powinno być w gatunku. Pojedynki, walki, bitwy, zdrady, spiski i knowania. Wszystko to podlane gęstym sosem o smaku honoru, patosu, wierności. Fabuła jest wciągająca choć ma słabsze momenty (szczególnie gdy powieść zamienia się w japoński słownik fabularyzowany). Jest też kilka ciekawych postaci. Ogólnie przyjemna lektura szczególnie po obejrzeniu serialowego Szoguna.

Samurajska powieść akcji. Mamy tu wszystko co powinno być w gatunku. Pojedynki, walki, bitwy, zdrady, spiski i knowania. Wszystko to podlane gęstym sosem o smaku honoru, patosu, wierności. Fabuła jest wciągająca choć ma słabsze momenty (szczególnie gdy powieść zamienia się w japoński słownik fabularyzowany). Jest też kilka ciekawych postaci. Ogólnie przyjemna lektura...

Realia średniowiecznej Japonii przed wielką inwazją z Zachodu. Siedmiu samurajów i szogun w jednym - po prostu sztos.

Realia średniowiecznej Japonii przed wielką inwazją z Zachodu. Siedmiu samurajów i szogun w jednym - po prostu sztos.

Uwielbiam książki osadzone w klimacie Kraju Kwitnącej Wiśni. Dlatego na wieść o tym, że Arkady Saulski planuje wydać kolejną powieść w tym stylu, od razu pojawił się szeroki uśmiech na mojej twarzy. Jednak w całym tym radosnym oczekiwaniu postanowiłam zachować cierpliwość i sięgnęłam po pierwszy tom serii Droga Samotnego Psa pod tytułem Czarne miecze dopiero wtedy, gdy cała trylogia była już prawie kompletna, by móc pochłonąć ją w całości. ;)

Inu i syn daimyo.
Zachód Nipponu trawi wojna o hegemonię. Daimyo zabijają się nawzajem walcząc o władzę i bogactwo. Tymczasem świat nie ogranicza się do Nipponu. Tuż u granic czai się prawdziwe zagrożenie. Krwiożerczy drapieżnik szczerzący kły, gotów rozszarpać każdego, kto stanie mu na drodze. Jedynym ratunkiem wydaje się zjednoczenie wobec wspólnego wroga. Wojownicy muszą zapomnieć o krzywdach, zdradach i przelanej krwi. Jeśli się nie uda, prawdziwa rzeź dopiero się zacznie.
W japońskim klimacie.
Ta książka zrobiła mi dobrze. ;) Więc będę bardzo nieobiektywna w jej ocenie, bo podobało mi się wszystko.

Zaczynając od klimatu, którym nie tylko się rozkoszowałam, ale wręcz w nim „utonęłam”, podziwiając, jak sprawnie autor oddał klasowość oraz chłodne międzyludzkie relacje, widoczne zarówno na linii pan — poddany, jak i w całym społeczeństwie.

Przez postać głównego bohatera, Inu — Ducha, wojownika z „najwyższej półki”, broni nie potrzebującej snu, który przez wewnętrzne demony zawiódł i splamił swój honor. Dzięki zrządzeniu losu, jak na dobrą historię przystało, Inu odnajduje nowego pana, przy którym ma okazję nie tylko odzyskać dawną pozycję, ale przede wszystkim odzyskać swój honor i zrehabilitować się.

Kończąc na wyczuciem poprowadzonej fabule, soczystych walkach, klanowych intrygach, opisach zbroi oraz ogólnie terminologii Kraju Kwitnącej Wiśni.

Wszystko to, co lubię najbardziej.

Dlatego, jeśli lubicie klimatyczne historie inspirowane średniowieczną Japonią, z licznymi świetnie przeprowadzonymi potyczkami oraz wyrazistymi bohaterami, to Czarne miecze Arkady Saulskiego są lekturą dla Was.

Gorąco polecam tę książkę i już cieszę się na kolejne spotkanie z Inu. ;)

https://unserious.pl/2024/08/czarne-miecze/

Uwielbiam książki osadzone w klimacie Kraju Kwitnącej Wiśni. Dlatego na wieść o tym, że Arkady Saulski planuje wydać kolejną powieść w tym stylu, od razu pojawił się szeroki uśmiech na mojej twarzy. Jednak w całym tym radosnym oczekiwaniu postanowiłam zachować cierpliwość i sięgnęłam po pierwszy tom serii Droga Samotnego Psa pod tytułem Czarne miecze dopiero wtedy, gdy cała...

Nie jest nużąca, Sięgnę po następny tom trylogii .Było to czego po takiej pozycji się spodziewałem.

Nie jest nużąca, Sięgnę po następny tom trylogii .Było to czego po takiej pozycji się spodziewałem.

Całkiem udany początek prequelu "zapisków stli", jednak mi podobał się mniej niż pierwsza seria.
Nie przywiązałem sie zupełnie do bohaterów, szczególnie postać ducha mnie nie przekonała.

Mimo wszystko nieźle się bawiłem i będę kontynuował serię. Liczę, że w kolejnych tomach seria bardziej mnie do siebie przywiąże.

Całkiem udany początek prequelu "zapisków stli", jednak mi podobał się mniej niż pierwsza seria.
Nie przywiązałem sie zupełnie do bohaterów, szczególnie postać ducha mnie nie przekonała.

Mimo wszystko nieźle się bawiłem i będę kontynuował serię. Liczę, że w kolejnych tomach seria bardziej mnie do siebie przywiąże.

Opowieść o walce z własnymi słabościami, o życiu (i umieraniu) z honorem na ustach. Bohaterowie których łatwo polubić i zrozumieć. Dobre opisy walki, fabuła gnana wartko do przodu. Widać, że autor przygotował sobie dokładnie świat, Nippon wzorowany na samurajskiej Japonii.

Opowieść o walce z własnymi słabościami, o życiu (i umieraniu) z honorem na ustach. Bohaterowie których łatwo polubić i zrozumieć. Dobre opisy walki, fabuła gnana wartko do przodu. Widać, że autor przygotował sobie dokładnie świat, Nippon wzorowany na samurajskiej Japonii.