Mam lekki problem z tą książką. Z jednej strony jest to ciekawa pozycja. Szczególnie dla osób urodzonych w latach 80tych które pamiętają tamte wydarzenia bardzo dobrze. Można poznać wiele ciekawych informacji związanych z tamtymi wydarzeniami.
Ale po tej książce jednak spodziewałem się czegoś innego. Chciałem przeczytać więcej informacji o Piotrze i jego przemianie. Tego jak się zmienił i jak wygląda jego obecne życie. A tego jest niestety mało.

Mam lekki problem z tą książką. Z jednej strony jest to ciekawa pozycja. Szczególnie dla osób urodzonych w latach 80tych które pamiętają tamte wydarzenia bardzo dobrze. Można poznać wiele ciekawych informacji związanych z tamtymi wydarzeniami.
Ale po tej książce jednak spodziewałem się czegoś innego. Chciałem przeczytać więcej informacji o Piotrze i jego przemianie. Tego...

Ciekawe uzupełnienie literatury z perspektywy gangstera określającego się mianem żołnierza żoliborskiej grupy przestępczej. Rozboje, haracze, dragi, seks i zabójstwa na zlecenie (choć tych relatywnie jest nie dużo w odniesieniu do np. alfabetu mafii). Podobały mi się relacje spraw z perspektywy cytowania akt sądowych. Końcówka ciekawa bo książkę zamyka relacja z egzekucji w Klifie (o której nie wiele słyszałem) oraz wewnętrzna przemiana bohatera. Warto przeczytać. W moim przypadku dobrą robotę zrobił też lektor.

Ciekawe uzupełnienie literatury z perspektywy gangstera określającego się mianem żołnierza żoliborskiej grupy przestępczej. Rozboje, haracze, dragi, seks i zabójstwa na zlecenie (choć tych relatywnie jest nie dużo w odniesieniu do np. alfabetu mafii). Podobały mi się relacje spraw z perspektywy cytowania akt sądowych. Końcówka ciekawa bo książkę zamyka relacja z egzekucji...

Trochę sceptycznie podchodziłem do tej pozycji . Wiadomo jest sporo książek na temat polskiej mafii . Każda książka ciągnie na swoją stronę wybielania się . Ale po przeczytaniu jej jestem mile zaskoczony . W tej książce nie ma wybielania się głównego bohatera . Pokazane jest życie szeregowego żołnierza żoliborskiej grupy przestępczej . Książka sprawnie napisana , ciekawie bez przesadzonych opisów . Dla mnie lektura obowiązkowa dla fanów tematu o polskiej przestępczości .

Trochę sceptycznie podchodziłem do tej pozycji . Wiadomo jest sporo książek na temat polskiej mafii . Każda książka ciągnie na swoją stronę wybielania się . Ale po przeczytaniu jej jestem mile zaskoczony . W tej książce nie ma wybielania się głównego bohatera . Pokazane jest życie szeregowego żołnierza żoliborskiej grupy przestępczej . Książka sprawnie napisana , ciekawie...

Bardzo dobra historia ze szczęśliwym zakończeniem, pokazującym, że od każdego dna można się odbić. Szczery, mroczny i czasami brutalny opis funkcjonowania w grupie przestępczej. W tle rzeczywistość lat dziewięćdziesiątych, co zawsze wywołuje we mnie sentyment, bo to lata mojej młodości (pirackie kasety VHS kupowane prosto z ziemi, muzyka na kasetach magnetofonowych, jamniki... :) :) :) Polecam!

Bardzo dobra historia ze szczęśliwym zakończeniem, pokazującym, że od każdego dna można się odbić. Szczery, mroczny i czasami brutalny opis funkcjonowania w grupie przestępczej. W tle rzeczywistość lat dziewięćdziesiątych, co zawsze wywołuje we mnie sentyment, bo to lata mojej młodości (pirackie kasety VHS kupowane prosto z ziemi, muzyka na kasetach magnetofonowych,...

Nawet fajna ksiażka. Podoba mi się zakończenie i zmiana wewnętrzna Piotrka. Zawsze odpychało mnie od książek o patusach, którzy robią teraz karierki i stają się celebrytami, bohaterami młodych patusów. Tu jednak inaczej jest pokierowana historia. Bez wybielania się. Przynajmniej prawdę chłop powiedział jak było. A było tragicznie.

Nawet fajna ksiażka. Podoba mi się zakończenie i zmiana wewnętrzna Piotrka. Zawsze odpychało mnie od książek o patusach, którzy robią teraz karierki i stają się celebrytami, bohaterami młodych patusów. Tu jednak inaczej jest pokierowana historia. Bez wybielania się. Przynajmniej prawdę chłop powiedział jak było. A było tragicznie.

Książka przestroga dla ludzi, którzy myślą że żyjąc szybko "na skróty" da się przejść przez bagno bez szwanku suchą stopą. Mocny obraz non-fiction warszawskiego Żoliborza i Polski końca lat dziewięćdziesiątych gdzie rządzi przemoc, narkotyki, szybki hajs i nienawiść do policji. Nie ma tu gloryfikowania gangsterskiego życia i koloryzowania historii znanego z książek słynnego konfidenta nr 1. Tu romans z życiem na ulicy zawsze kończy się źle. Wieloletnim wyrokiem albo kulką w głowie i zawsze jest to bilet w jedną stronę. Tą książkę powinni przeczytać zwłaszcza młodzi ludzie zafascynowani internetowymi idolami - pseudo gangsterami z YouTube, którzy bezmyślnie promują ten styl życia. Przeczytałem chyba wszystkie książki z tej kategorii i "Ostatniego" oceniam najwyżej. Mocne 8/10.

Książka przestroga dla ludzi, którzy myślą że żyjąc szybko "na skróty" da się przejść przez bagno bez szwanku suchą stopą. Mocny obraz non-fiction warszawskiego Żoliborza i Polski końca lat dziewięćdziesiątych gdzie rządzi przemoc, narkotyki, szybki hajs i nienawiść do policji. Nie ma tu gloryfikowania gangsterskiego życia i koloryzowania historii znanego z książek słynnego...

Tej książki się nie zapomina.

Tej książki się nie zapomina.

Wcisnęło mnie w kanapę. Miejsca, klimaty, ludzie mojego dzieciństwa i wczesnej młodości z blokowiska na warszawskim Wawrzyszewie. To jest o niektórych moich kolegach ze szkoły. Nie wnikając w szczegóły osobistego życiorysu - to mogłoby być i trochę o mnie, na szczęście na którymś, stosunkowo wczesnym skrzyżowaniu poszłam w inną stronę niż bohater książki... bardzo dobrej książki.
Za tę mroczną nostalgię - dodatkowa gwiazdka.

Wcisnęło mnie w kanapę. Miejsca, klimaty, ludzie mojego dzieciństwa i wczesnej młodości z blokowiska na warszawskim Wawrzyszewie. To jest o niektórych moich kolegach ze szkoły. Nie wnikając w szczegóły osobistego życiorysu - to mogłoby być i trochę o mnie, na szczęście na którymś, stosunkowo wczesnym skrzyżowaniu poszłam w inną stronę niż bohater książki... bardzo dobrej...

„Dobry chłopak był i mało pił”. Ten cytat z popularnej piosenki Kazika Staszewskiego z pewnością nijak się ma do charakterystyki „Ostatniego”. O Piotrze „Budyniu” Mudyniu wszystko można powiedzieć z wyjątkiem właśnie tego, że był dobry i że mało pił, bowiem, jak przystało na rasowego gangstera, jednego z czołowych przedstawicieli mali żoliborskiej zasłynął jako jeden z tych najbardziej bezwzględnych egzekutorów bezprawia, a używki imały się go jak mało kogo i bynajmniej na samym alkoholu nie poprzestawał.
„Ostatni” to trochę taka spowiedź nawróconego. Od ukazania bolesnego dzieciństwa, w którym zabrakło miłości i zrozumienia, otoczenia opieką i po prostu wysłuchania, po zejście na złą drogę i całkowite oddanie się przestępczej działalności w ramach warszawskiego półświatka początku lat 90-tych, przez lata prosperity i życia bez jakichkolwiek ograniczeń, po więzienną rzeczywistość, a wreszcie totalny upadek na dno, z którego jednak jak pokazuje historia Piotra Mudynia można się jednak odbić i odrodzić niczym feniks z popiołów, silniejszy, odmieniony, nawrócony.
Życie „Ostatniego” to iście filmowa opowieść, momentami kolorowa i porywająca, momentami przeraźliwie brutalna, a czasem wręcz odpychająco odrażająca, ale przez to do bólu prawdziwa, otarta z otoczki niedopowiedzeń, ukoloryzowana nieprawdziwą wizją tych, których się wydaje jak wyglądało funkcjonowanie na styku struktur mafijnych pruszkowsko-wołomińskich.
Jeśli zatem lubicie literaturę faktu, interesuje Was obraz polskiej przestępczości zorganizowanej w czasach kiedy wiodła ona prym przeczytajcie koniecznie opowieść o Ostatnim. Warto spojrzeć na nią oczami człowieka, który w niej funkcjonował, który przyjął na siebie jej skutki i który wyciągnął z niej wnioski. To zdecydowanie bliższe mi spojrzenie niż historia skruszonego gangstera, który wcielił się z rolę celebryty idąc w kierunku świadka koronnego i kompletnie wypaczając sens tej instytucji. Polecam uwadze miłośnikom mocnych wrażeń.

„Dobry chłopak był i mało pił”. Ten cytat z popularnej piosenki Kazika Staszewskiego z pewnością nijak się ma do charakterystyki „Ostatniego”. O Piotrze „Budyniu” Mudyniu wszystko można powiedzieć z wyjątkiem właśnie tego, że był dobry i że mało pił, bowiem, jak przystało na rasowego gangstera, jednego z czołowych przedstawicieli mali żoliborskiej zasłynął jako jeden z...

Niezła książka. Na pewno lepsza niż historyjki tzw., najsłynniejszego świadka koronnego. Trzymam kciuki za tego Pana, który tyle widział, i tyle przeżył. Oby mu się powiodło w nowym życiu

Niezła książka. Na pewno lepsza niż historyjki tzw., najsłynniejszego świadka koronnego. Trzymam kciuki za tego Pana, który tyle widział, i tyle przeżył. Oby mu się powiodło w nowym życiu