Nie da się połączyć życia obozowego z czasem teraźniejszym. Wplatanie jakichś swoich gdybań, fantazji i miłostek może wydłuża treść książki , ale jako całokształt nie przekonuje.

Nie da się połączyć życia obozowego z czasem teraźniejszym. Wplatanie jakichś swoich gdybań, fantazji i miłostek może wydłuża treść książki , ale jako całokształt nie przekonuje.

Raczej mi się to nie zdarza, ale nie doczytałam tej książki do końca, dobrnęłam do połowy....nudna jak flaki z olejem, nie wiem sama za co te 5 gwiazdek, chyba za chęci autorki

Raczej mi się to nie zdarza, ale nie doczytałam tej książki do końca, dobrnęłam do połowy....nudna jak flaki z olejem, nie wiem sama za co te 5 gwiazdek, chyba za chęci autorki

Nie zaliczam tej książki do przeczytanych,ponieważ dobrnęłam do połowy i zrezygnowałam z niej. Tytuł ,,Moje przyjaciółki z Ravensbruck'' sugerował książkę o tematyce obozowej, owszem jest taki wątek , ale przeplatany współczesną linią czasową. Fabuła książki w ogóle do mnie nie trafia, to zwykła mało
ciekawa obyczajówka. Książka zirytowała mnie już od pierwszych stron, relacja Idy z Frankiem żonatym ex chłopakiem - bez sensu. Również opowieść o więźniarkach z Ravensbruck mnie nie zainteresowała , na tle innych książek z literatury obozowej wypada miernie. Bardzo spodobała mi się tu na portalu recenzja jednej z czytelniczek, określającą książkę jako kolejna pozycję z obozowego popu. Nic dodać, nic ująć, jestem bardzo rozczarowana, taki tytuł zobowiązuje, a książka nie spełnia oczekiwań. Niestety nie polecam.

Nie zaliczam tej książki do przeczytanych,ponieważ dobrnęłam do połowy i zrezygnowałam z niej. Tytuł ,,Moje przyjaciółki z Ravensbruck'' sugerował książkę o tematyce obozowej, owszem jest taki wątek , ale przeplatany współczesną linią czasową. Fabuła książki w ogóle do mnie nie trafia, to zwykła mało
ciekawa obyczajówka. Książka zirytowała mnie już od pierwszych stron,...

"Moje przyjaciółki z Ravensbrück" są krytykowane i wychwalane, ale na pewno są "jakieś".
Mnie osobiście, książka głęboko poruszyła. Ciekawym zabiegiem było prowadzenie dwutorowej narracji - z jednej strony tej dotyczącej więźniarek i ich przeżyć, z drugiej zaś autorki, która zajmuje się historią tych więźniarek. Na dodatek ta przykuwająca wzrok okładka.

"Moje przyjaciółki z Ravensbrück" są krytykowane i wychwalane, ale na pewno są "jakieś".
Mnie osobiście, książka głęboko poruszyła. Ciekawym zabiegiem było prowadzenie dwutorowej narracji - z jednej strony tej dotyczącej więźniarek i ich przeżyć, z drugiej zaś autorki, która zajmuje się historią tych więźniarek. Na dodatek ta przykuwająca wzrok okładka.

Tematyka dobra ale opisy fatalne ciezko sie to czyta Nie moglam uwierzyc ze tak mozna spaprac taki temat. Nie polecam tej ksiazki nudna jak flaki z olejem.

Tematyka dobra ale opisy fatalne ciezko sie to czyta Nie moglam uwierzyc ze tak mozna spaprac taki temat. Nie polecam tej ksiazki nudna jak flaki z olejem.

Czytam dużo literatury obozowej, niestety ta książka mnie nie porwała. Bardzo mi przeszkadzała posegmentowana fabuła, pomieszanie doświadczeń i historii przyjaciółek z losem głównej bohaterki. Jej historia była dla mnie niezrozumiała i zbędna w kontekście powieści. Zaburzała odbiór dramatycznych wydarzeń, które były w niej opisane. Mam nadzieję, że kolejne książki Pani Knedler, które mam w zamiarze przeczytać, wywrą na mnie bardziej pozytywne wrażenie.

Czytam dużo literatury obozowej, niestety ta książka mnie nie porwała. Bardzo mi przeszkadzała posegmentowana fabuła, pomieszanie doświadczeń i historii przyjaciółek z losem głównej bohaterki. Jej historia była dla mnie niezrozumiała i zbędna w kontekście powieści. Zaburzała odbiór dramatycznych wydarzeń, które były w niej opisane. Mam nadzieję, że kolejne książki Pani...

Tak jak "Położna z Auschwitz" Magdy Knedler mnie zachwyciła, tak "Moje przyjaciółki z Ravensbrück" mnie rozczarowały.
Niby wszystko jest co trzeba - stary brulion podrzucony pod drzwi pewnej pisarki Idy przez nieznaną osobę. Opisane w formie powieści w owym brulionie przyjaciółki z obozu w Niemczech. Tajemnica, którą musi rozwiązać Ida, by znaleźć spokój.
Cała książka to w przewadze opis skomplikowanych poszukiwań tożsamości kobiet z brulionu. Tzn. z obozu w Ravensbrück.
Przeplata się z zagmatwanym życiem pisarki. Całość rozwleczona długimi opisami, przez które z trudem przebrnęłam. Jednak im bliżej końca, tym robiło się ciekawiej i w ostatecznym rozrachunku nie uważam, że straciłam czas czytając tę książkę.
Polecam, bo wiem, że innych może bardziej porwać.
A okładka piękna!

Tak jak "Położna z Auschwitz" Magdy Knedler mnie zachwyciła, tak "Moje przyjaciółki z Ravensbrück" mnie rozczarowały.
Niby wszystko jest co trzeba - stary brulion podrzucony pod drzwi pewnej pisarki Idy przez nieznaną osobę. Opisane w formie powieści w owym brulionie przyjaciółki z obozu w Niemczech. Tajemnica, którą musi rozwiązać Ida, by znaleźć spokój.
Cała książka to w...

W sumie ciężko mi ocenić tą pozycję ze względu na wstrząsającą tematykę, ale to co zaniża wartość tej powieści to nużące opisy dotyczące rozmyślań Idy. Jedynie ciekawie było przedstawione jak ustalała tożsamość przyjaciółek. I wyjaśnienie kto jest naprawdę Autorką - to na plus.

W sumie ciężko mi ocenić tą pozycję ze względu na wstrząsającą tematykę, ale to co zaniża wartość tej powieści to nużące opisy dotyczące rozmyślań Idy. Jedynie ciekawie było przedstawione jak ustalała tożsamość przyjaciółek. I wyjaśnienie kto jest naprawdę Autorką - to na plus.

To moje pierwsze spotkanie z piórem Magdy Knedler i o ile dobrze pamiętam pierwsza książka opisujaca to, co działo się w obozie Ravensbrück. Sięgnęłam po nią, bo musiałam, jak po każdą inną książkę z historią wojenną i obozową w tle. No i urzeczona okładką, jak na typową okładkową srokę przystało. Ale jeśli mam być szczera myślałam, że nie przebrnę do końca. Strasznie przemęczyłam nieco ponad połowę książki, oczarowana historiami więźniarek z Ravensbrück, lecz strasznie poirytowana wątkiem Idy Brezy - młodej pisarki - oraz specyficznym, aczkolwiek oryginalnym stylem autorki. Cieszę się, że dotrwałam do końca, ponieważ przeczytawszy ją do ostatniej strony, zrozumiałam nie tylko fiksację Idy, której redakcja oraz poszukiwania autentycznych bohaterek podrzuconego jej pod drzwi domu anonimowego rękopisu "Moich przyjaciółek z Ravensbrück" wywróciły życie do góry nogami przysłoniwszy prawdziwy obraz świata. Zrozumiałam jej wielowymiarowość, złożoność, a zarazem oczywistość tak klarowną od samego początku. Ta inspirowana prawdziwymi świadectwami byłych więźniarek książka, to w moim odczuciu analiza więzi społecznych, układu wzajemnych zależności i życia. Życia przed wojną, tego kim człowiek był, i co sobą reprezentował. Życia w obozowym świecie, tak okrutnym, mimo to pozwalającym znaleźć jego sens, by przetrwać. Życia "z pokaleczoną psychiką i makabrycznymi obrazami po wewnętrznej stronie powiek" po wojnie. Życia różniącego się od wyobrażeń i oczekiwań, ukazując "To, jak życie wpływa na opowieść i jak opowieść wpływa na życie." Magda Knedler w nieprzeciętny sposób ocaliła te młode, nieprzygotowane na takie warunki i traktowanie, różniące się od siebie pod wieloma względami dziewczęta od zapomnienia. Bente, Sabinę, Marię, Helgę, również osobę Grażyny Chrostowskiej polskiej poetki tworzącej i rozstrzelanej w Ravensbrück - zamieszczając w książce jej wiersze, a także wiele innych postaci, o których nieczęsto się wspomina. Wszystko zaczyna się od słowa, a autorka znalazła te odpowiednie, których czasem brakuje, aby określić wszystkie wspaniałe i bolesne rzeczy godne zapamiętania i upamiętnienia. Słowa, które dedykowałabym ludziom pozbawionym wyobraźni, logicznego rozumowania, obojętnym na krzywdę, nie zauważającym toczącego się koła historii, a także tym, którzy pielęgnują pamięć nie tylko o miejscach kaźni, a przede wszystkim o tych, którym nie udało się przetrwać. Tak więc, moim zdaniem jest to lektura, której styl wymaga skupienia i cierpliwości, mimo to warta dania jej szansy, poświęcenia jej uwagi i odrobiny czasu.

To moje pierwsze spotkanie z piórem Magdy Knedler i o ile dobrze pamiętam pierwsza książka opisujaca to, co działo się w obozie Ravensbrück. Sięgnęłam po nią, bo musiałam, jak po każdą inną książkę z historią wojenną i obozową w tle. No i urzeczona okładką, jak na typową okładkową srokę przystało. Ale jeśli mam być szczera myślałam, że nie przebrnę do końca. Strasznie...

Ciężko mi było przebrnąć przez początek, ale z czasem gdy fabuła się rozkręca to bardzo dobrze się czyta. Książka porusza też parę innych ważnych kwestii ( nie jest tylko o życiu obozowym),więzi rodzinnych, dylematów życiowych itp. Uważam, że treść jest bardzo wartościowa, jednak tego typu literaturę po prostu trzeba lubić. Polecam

Ciężko mi było przebrnąć przez początek, ale z czasem gdy fabuła się rozkręca to bardzo dobrze się czyta. Książka porusza też parę innych ważnych kwestii ( nie jest tylko o życiu obozowym),więzi rodzinnych, dylematów życiowych itp. Uważam, że treść jest bardzo wartościowa, jednak tego typu literaturę po prostu trzeba lubić. Polecam