Pamiętam, że gdy byłam mała, nauczyciel pływania mówił,
że jak się kogoś rzuci na głęboką wodę, to ta osoba momentalnie nauczy się pływać.
Nie wierzyłam w to z jednego prostego powodu: gdy raz mnie tak rzucił, od razu poszłam na dno.
Teraz, gdy jestem starsza, myślę, że to powiedzenie się sprawdza, ale może niekoniecznie w dosłownym znaczeniu. Bo gdy sama wyjechałam do Warszawy na studia, nie znając nikogo i nie mając żadnego punktu zaczepienia, musiałam sobie poradzić i dałam radę. Podobnie było z książkową Małgośką. Chociaż nie jestem pewna czy mogę porównywać naszą Warszawę z gigantycznym, obcym, niebezpiecznym i anglojęzycznym Nowym Jorkiem. Bo to właśnie tam ląduje pozostawiona sama sobie Małgośka. W jednej chwili zostaje bez mieszkania, bez pracy, bez znajomości języka, bez jakiegokolwiek znanego jej człowieka. Jednak w całej tej sytuacji Małgośka ma szczęście, bo trafia na Polaka, który nie jest stereotypowym Polakiem za granicą, a więc nie wyznaje zasady "Polak Polakowi wilkiem". Z pomocą Jerzyka, Małgośka powoli staje na nogi i uczy się funkcjonować w Ameryce.
Na własne nieszczęście rozpoczyna pracę jako pomoc domowa u Leny i Petera. Równie szybko, jak Małgośka okazuje się być idealną opiekunką ich córki Victorii, tak szybko wychodzi na jaw, że Peter nie jest zwykłym inwestorem, a jego interesy nie są legalne. Małgośka jest jednak na tyle odważna, że nie rezygnuje z pracy, lecz brnie dalej w kłopoty. Kłopoty, które niebawem każą jej uciekać przed zemstą mafii.
To punkt zwrotny w historii Małgośki. Od tej pory wciąż musi obracać się za siebie, patrząc, czy nikt nie wbija jej noża w plecy...

Zapraszam po więcej: https://czytelniawpustelni.blogspot.com/2021/08/magoska.html

Pamiętam, że gdy byłam mała, nauczyciel pływania mówił,
że jak się kogoś rzuci na głęboką wodę, to ta osoba momentalnie nauczy się pływać.
Nie wierzyłam w to z jednego prostego powodu: gdy raz mnie tak rzucił, od razu poszłam na dno.
Teraz, gdy jestem starsza, myślę, że to powiedzenie się sprawdza, ale może niekoniecznie w dosłownym znaczeniu. Bo gdy sama wyjechałam do...

Ta książka mnie nie porwała. Dla mnie obie historię przedstawione w niej nie były wciągające.
Sama w sobie książka nie jest zła, ale nie mój styl :)

Ta książka mnie nie porwała. Dla mnie obie historię przedstawione w niej nie były wciągające.
Sama w sobie książka nie jest zła, ale nie mój styl :)

"Małgośka" to kontynuacja "Migdałowego aromatu". Po przeczytaniu tej pierwszej części, szczerze mówiąc nie miałam ochoty nic więcej czytać autorstwa p. Nejman. Książka mnie wymęczyła swoim brakiem akcji czy jakiegolwiek poruszenia. Ale, "Małgośka" już była na półce...
Cieszę się, że po nią sięgnęłam. Może nie jest to arcydzieło, ale lektura była zdecydowanie przyjemniejsza. Przede wszystkim dlatego, że autorka zrezygnowała z przydługich opisów, niekończących się rozmyślań o tym samym i niepotrzebnych detali. Tu jest krótko i zdecydowanie ciekawiej. Może historia nie jest porywająca, ale przygody młodej Małgosi w Ameryce czyta się przyjemnie. Także sceny z Elizą, znaną z poprzedniej części, już nie denerwują, bo autorka dość ograniczyła tę mdłą postać i jej liczne rozmyślania, co tylko wyszło książce na dobre.
Można przeczytać. Część pierwszą, "Migdałowy aromat", niekoniecznie.

"Małgośka" to kontynuacja "Migdałowego aromatu". Po przeczytaniu tej pierwszej części, szczerze mówiąc nie miałam ochoty nic więcej czytać autorstwa p. Nejman. Książka mnie wymęczyła swoim brakiem akcji czy jakiegolwiek poruszenia. Ale, "Małgośka" już była na półce...
Cieszę się, że po nią sięgnęłam. Może nie jest to arcydzieło, ale lektura była zdecydowanie przyjemniejsza....

Raczej jest to książka z rodzaju takich, które się czyta z przyjemnością i bardzo szybko zapomina. Ale fajnie spędziłam czas i to się liczy!

Raczej jest to książka z rodzaju takich, które się czyta z przyjemnością i bardzo szybko zapomina. Ale fajnie spędziłam czas i to się liczy!

Choć ta książka nie utkwi w mojej pamięci na długo, bardzo mi się spodobała

Choć ta książka nie utkwi w mojej pamięci na długo, bardzo mi się spodobała

Powieść o kobietach
„Małgośka” Anny Nejman to interesująco opowiedziana historia dwóch kobiet mieszkających w Stanach Zjednoczonych. Trudno ich nie polubić – i to na pewno jedna z największych zalet powieści, którą czyta się z wielką przyjemnością.

Uważam, że "Małgośka" przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom, którzy lubią spokojne, ciepłe, obyczajowe historie, okraszone niesamowitą dbałością w przekazaniu emocji bohaterów. Powieść jest prawdziwa i z pewnością właśnie ta szczerość,która z niej bije, zostanie doceniona przez wielu czytelników. Polecam :)

Powieść o kobietach
„Małgośka” Anny Nejman to interesująco opowiedziana historia dwóch kobiet mieszkających w Stanach Zjednoczonych. Trudno ich nie polubić – i to na pewno jedna z największych zalet powieści, którą czyta się z wielką przyjemnością.

Uważam, że "Małgośka" przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom, którzy lubią spokojne, ciepłe, obyczajowe historie,...

Okładka
na waklizkach
skąd
biblioteka
moja opinia
Czasem,zbyt opłaska jakby brakowało,autorce pomysłty.Czasem, nie potrzebne wstawki.
Lub,sceny by tylko napisać.
Ale,ogólnie lekka powieść z mafią w tle.

Okładka
na waklizkach
skąd
biblioteka
moja opinia
Czasem,zbyt opłaska jakby brakowało,autorce pomysłty.Czasem, nie potrzebne wstawki.
Lub,sceny by tylko napisać.
Ale,ogólnie lekka powieść z mafią w tle.

Poznajemy główną bohaterkę Małgośkę mądrą,zwyczajną,wyjątkową dziewczynę,która jedzie do USA,żeby zostać dawcą szpiku dla swojego kochanego wuja Bazylego.
Przyjeżdżając na miejsce tam zastaje pusty dom,nie zna za dobrze języka,słabą znajomość ma.
Tylko trzy miesiące,by wrócić do kraju swego.
Ciekawa fabuła,wartka akcja i dobre napięcie.
To barwna,piękna,wciągająca,interesująca,na domiar tego przejmująca powieść chwyta za serce.

Poznajemy główną bohaterkę Małgośkę mądrą,zwyczajną,wyjątkową dziewczynę,która jedzie do USA,żeby zostać dawcą szpiku dla swojego kochanego wuja Bazylego.
Przyjeżdżając na miejsce tam zastaje pusty dom,nie zna za dobrze języka,słabą znajomość ma.
Tylko trzy miesiące,by wrócić do kraju swego.
Ciekawa fabuła,wartka akcja i dobre napięcie.
To...

"Jesteś mądrą dziewczyną i nie pozwól nikomu wmówić sobie, że jest inaczej".
Małgośka - zwyczajna kobieta, jakich wiele, pochodząca z polskiej wsi pewnego dnia wyjeżdża do USA, żeby pomóc swojemu wujowi Bazylemu. Po przylocie do obcego kraju nikt na nią nie czeka, a dom w którym rzekomo ma mieszkać jej krewny jest pusty.
Jak potoczą się losy Małgośki? I dlaczego nagle zmuszona jest stać się Gretą?
Historię tytułowej bohaterki poznajemy dzięki Elizie, pisarki i przyjaciółki Grety. Jej historia jest równie ciekawa.
Książka Anny Nejman jest ciepłą, emocjonalną historią, która idealnie nadaje się na zimowe wieczory.

"Jesteś mądrą dziewczyną i nie pozwól nikomu wmówić sobie, że jest inaczej".
Małgośka - zwyczajna kobieta, jakich wiele, pochodząca z polskiej wsi pewnego dnia wyjeżdża do USA, żeby pomóc swojemu wujowi Bazylemu. Po przylocie do obcego kraju nikt na nią nie czeka, a dom w którym rzekomo ma mieszkać jej krewny jest pusty.
Jak potoczą się losy Małgośki? I dlaczego nagle...

Moje pierwsze literackie spotkanie z twórczością Anny Nejman było w 2016 roku. Przeczytałam wtedy debiut literacki – „Migdałowy aromat” i pamiętam, że srogo się zawiodłam. Ba, nie dałam rady dokończyć książki i co się rzadko zdarza, ale przerwałam książkę w połowie i nigdy do niej już nie wróciłam. Dałam autorce jednak szansę i z wielkim zainteresowaniem zaczęłam najnowszą książkę „Małgośkę”. Z ulgą mogę napisać, że tym razem, choć też jeszcze nie jest idealnie, przeczytałam książkę do końca.

Amerykański sen… Czy tak naprawdę jest możliwy, czy to tylko zwykłe powiedzenie, jedno z wielu? Jedna z bohaterek książki – Małgośka – na własnej skórze będzie mogła sprawdzić prawdziwość tego powiedzenia. Przylatuje do USA na zaproszenie rodziny, bo jest potencjalną dawczynią szpiku dla ciężko chorego stryja, którego prawie nie pamięta z dzieciństwa. W wyniku fatalnego nieporozumienia staje w nocy na progu amerykańskiego domu rodziny, jednak tam już nikt nie mieszka. Co zrobić w takiej sytuacji? Drugą bohaterką jest (niestety) Eliza z książki „Migdałowy aromat”. Eliza jest pisarką i postanawia opowiedzieć historię Małgośki na kartach swojej książki. Oprócz tego zmaga się z małżeńskimi problemami i próbuje po stracie jednego dziecka odnaleźć się w roli matki.

Choć w książce autorka posługuje się dla mnie stylem topornym, pełnym niedomówień i niewypowiedzianych kwestii, to książkę czytało mi się o dziwo bardzo dobrze i szybko. Żałuję tylko, że autorka nie skupiła się tylko na interesujących losach Małgośki, ale też i pojawia się tu opis życia Elizy. Nie wiem, dlaczego nie mogę polubić tej postaci, niestety nawet w obliczu tragedii, jaka spotkała bohaterkę, jej historia nie przemawia do mnie. Szkoda. Jest jeszcze jedna postać w tej książce, która irytowała mnie bardziej niż Eliza i jej mąż Larry. Jest to mianowicie Jerzyk – od pierwszego jego spotkania z Małgośką, działał mi na nerwy. Żałuję, że autorka nie rozwinęła opowieści o Małgośce. Mimo że w książce brak akcji i czasami książka jest przegadana a kilka scen jest rozwleczonych i niepotrzebnych, to czas nie był tutaj stracony. Choć liczyłam na trochę inną historię, to mogę ocenić książkę na dobrą. Na pewno się spodoba osobom, które gustują w literaturze obyczajowej ze spokojną akcją.

Moje pierwsze literackie spotkanie z twórczością Anny Nejman było w 2016 roku. Przeczytałam wtedy debiut literacki – „Migdałowy aromat” i pamiętam, że srogo się zawiodłam. Ba, nie dałam rady dokończyć książki i co się rzadko zdarza, ale przerwałam książkę w połowie i nigdy do niej już nie wróciłam. Dałam autorce jednak szansę i z wielkim zainteresowaniem zaczęłam najnowszą...