Interesujące świadectwo osoby z Aspergerem. Może rzucić trochę światła laikom. Podane w formie całkiem przystępnej biografii. Warto jednak zwrócić uwagę, że prócz wspomnianego spektrum, autor jest także sawantem (Zespół Sawanta) oraz synestetykiem - co może trochę niestety zacierać obraz samego Aspergera jako takiego. Ale i tak zawarte jest tu kilka całkiem ważnych spostrzeżeń i przemyśleń odnośnie życia osób w spektrum. Lektura warta uwagi.

Interesujące świadectwo osoby z Aspergerem. Może rzucić trochę światła laikom. Podane w formie całkiem przystępnej biografii. Warto jednak zwrócić uwagę, że prócz wspomnianego spektrum, autor jest także sawantem (Zespół Sawanta) oraz synestetykiem - co może trochę niestety zacierać obraz samego Aspergera jako takiego. Ale i tak zawarte jest tu kilka całkiem ważnych...

Przeczytana już kilka razy. Chętnie do niej wracam, a że wcześniej jej nie zrecenzowałam, to czynię to teraz. Autor przybliża nam swój niezrozumiały dla nas dar, połączony z zespołem zaburzeń rozwojowych.
Myślę, że ta opowieść o samym sobie może być atrakcyjna nie tylko dla osób, które pracują z osobami ze spektrum, ale też dla studentów pedagogiki specjalnej i wszystkich tych, którzy "tak po prostu" chcą poznać, by lepiej zrozumieć drugiego człowieka.

Przeczytana już kilka razy. Chętnie do niej wracam, a że wcześniej jej nie zrecenzowałam, to czynię to teraz. Autor przybliża nam swój niezrozumiały dla nas dar, połączony z zespołem zaburzeń rozwojowych.
Myślę, że ta opowieść o samym sobie może być atrakcyjna nie tylko dla osób, które pracują z osobami ze spektrum, ale też dla studentów pedagogiki specjalnej i wszystkich...

To niezwykła autobiografia Daniela, który zaprzyjaźnil się z cyframi. Od najmłodszych lat cyfry tworzyły w jego głowie wzory i go uspokajały. Zafascynowany piękną liczbą Pi potrafił wymienić jej 22514 cyfr. Uwielbiał też matematykę, grę w szachy, quizy i książki. Akceptowany przez rodzinę dorastały w miłości, a jego historia pomogła wielu osobom. O nim samym powstał film dokumentalny pt. Geniusz pamięci. To ciekawa i ważna książka, o tym iż każdy z nas jest inny i tym samym wyjątkowy. Polecam.

To niezwykła autobiografia Daniela, który zaprzyjaźnil się z cyframi. Od najmłodszych lat cyfry tworzyły w jego głowie wzory i go uspokajały. Zafascynowany piękną liczbą Pi potrafił wymienić jej 22514 cyfr. Uwielbiał też matematykę, grę w szachy, quizy i książki. Akceptowany przez rodzinę dorastały w miłości, a jego historia pomogła wielu osobom. O nim samym powstał film...

Bardzo ciekawa lektura, która obrazuje różne aspekty życia i postrzegania osoby ze spektrum. Oczywiście należy pamiętać, że jest to jedynie indywidualna historia jednego człowieka, ale niewątpliwie można w niej odnaleźć zarówno wątki charakterystyczne dla spektrum autyzmu, ale i wiele uniwersalnych trudności, z którymi mierzy się autor. Historia dzieciństwa jest tutaj niesamowicie opisana, wręcz zaskakująca była dla mnie szczegółowość, z jaką autor jest w stanie przywoływać tak wczesne doświadczenia. Książka ma już swoje lata, więc znajdą się w niej pewne zdezaktualizowane określenia wokół spektrum autyzmu (np. „cierpiący na autyzm”, „upośledzony”, itp.). Oprócz tego znajdują się w niej kilka dość szczegółowych opisów zagadnień matematycznych i językowych, które stanowią fascynację autora. Z jednej strony miałem wrażenie, że momentami mogłyby one być krótsze, z drugiej zdaję sobie sprawę, że jedynie dopełniają obrazowe przedstawienie procesu myślowego autora. Niektóre z nich z resztą były naprawdę ciekawe, np. rysunki obrazujące faktury i kształty, których doświadcza autor, myśląc o poszczególnych cyfrach i liczbach, co ma przybliżyć czytelnikowi zrozumienie zjawiska synestezji. Sposób myślenia autora i narratora nieraz inspiruje, czasem zaskakuje i zachwyca, a niekiedy wydaje się zupełnie naturalny. Myślę, że jest to historia, która niesie ważne przesłanie, że choć każdy z nas jest inny, to wszyscy jesteśmy ludźmi i ważne, żebyśmy byli uważni na swoje potrzeby, nawet jeżeli są one różne.

Bardzo ciekawa lektura, która obrazuje różne aspekty życia i postrzegania osoby ze spektrum. Oczywiście należy pamiętać, że jest to jedynie indywidualna historia jednego człowieka, ale niewątpliwie można w niej odnaleźć zarówno wątki charakterystyczne dla spektrum autyzmu, ale i wiele uniwersalnych trudności, z którymi mierzy się autor. Historia dzieciństwa jest tutaj...

Czego może nas nauczyć Daniel Tammet? Że wszystko przychodzi z czasem i to, że ludzie nie potrafią nas zrozumieć, nie oznacza, że musimy się poddać. Życie z każdą przypadłością nie jest łatwe, lecz musimy dążyć do przełamywania życiowych barier.

Czego może nas nauczyć Daniel Tammet? Że wszystko przychodzi z czasem i to, że ludzie nie potrafią nas zrozumieć, nie oznacza, że musimy się poddać. Życie z każdą przypadłością nie jest łatwe, lecz musimy dążyć do przełamywania życiowych barier.

Książka pokazuje jak myśli, czuje i funkcjonuje osoba ze spektrum autyzmu. Nie słyszałam wcześniej o sawantach, więc tym bardziej było to dla mnie interesujące. Całość napisana dobrze i szybko się czyta. Wartościowa lektura. :)

Książka pokazuje jak myśli, czuje i funkcjonuje osoba ze spektrum autyzmu. Nie słyszałam wcześniej o sawantach, więc tym bardziej było to dla mnie interesujące. Całość napisana dobrze i szybko się czyta. Wartościowa lektura. :)

Jak na sawanta Daniel nadzwyczaj dobrze sobie radzi w relacjach z ludźmi i samoświadomości . Wydaje mi się, że jest jakiś współautor tej książki. Warto przeczytać choćby dla poznania specyfiki zespołu Aspergera.

Jak na sawanta Daniel nadzwyczaj dobrze sobie radzi w relacjach z ludźmi i samoświadomości . Wydaje mi się, że jest jakiś współautor tej książki. Warto przeczytać choćby dla poznania specyfiki zespołu Aspergera.

Nie wiem skąd te zachwyty, owszem, Daniel Tammet jest fenomenem, a raczej jego mózg, na skalę świata, ale jego książka jest tylko przeciętną opowieścią, na dodatek z nużącymi opisami z matematyczną fabułą.
Rozdzielając tenże fenomen, od talentu pisarskiego, to całość wypada tak sobie.
Zaletą książki na pewno jest, oswajanie nas, ludzi bez dysfunkcji, z problemami i potrzebami, tej szczególnej grupy w naszym ludzkim tłumie.

Nie wiem skąd te zachwyty, owszem, Daniel Tammet jest fenomenem, a raczej jego mózg, na skalę świata, ale jego książka jest tylko przeciętną opowieścią, na dodatek z nużącymi opisami z matematyczną fabułą.
Rozdzielając tenże fenomen, od talentu pisarskiego, to całość wypada tak sobie.
Zaletą książki na pewno jest, oswajanie nas, ludzi bez dysfunkcji, z problemami i...

Lubię książki o autyzmie, bo odnajduję w nich siebie. Mimo, iż nie jestem sawantką, mam wiele cech wspólnych z Danielem Tammetem.

Lubię książki o autyzmie, bo odnajduję w nich siebie. Mimo, iż nie jestem sawantką, mam wiele cech wspólnych z Danielem Tammetem.

Co mogę powiedzieć? Ciekawa, ale spodziewałam się po niej czegoś innego, mniej biografii, więcej nauki, ale sama jestem sobie winna, w tytule jak byk jest napisane „pamiętniki”.

Co mogę powiedzieć? Ciekawa, ale spodziewałam się po niej czegoś innego, mniej biografii, więcej nauki, ale sama jestem sobie winna, w tytule jak byk jest napisane „pamiętniki”.