Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka opisuje pracę zespołu Roberta Weinberga, znanego biologa molekularnego, z okresu pierwszej połowy lat 80. XX wieku. Całość książki poświęcona jest laboratoryjnym badaniom nowotworów. Warto zaznaczyć, że Natalie Angier nie była członkiem zespołu badawczego, a dziennikarką "Time", co nie przeszkodziło, by w książce znalazły się szczegółowe opisy poszczególnych badań, które są nieraz trudne do zrozumienia dla przeciętnego, nieobeznanego w biologii i genetyce czytelnika. Książka natomiast dobitnie pokazuje, jaka atmosfera panowała w laboratorium. To, że rywalizacja panuje wśród różnych zespołów badawczych, każdy wie, ale że równie zaciekła rywalizacja panuje w jednym zespole, może zaskakiwać. Młodzi naukowcy trafiający do jednego z najlepszych instytutów, pod opiekę jednego z najbardziej znanych biologów w kraju mają bardzo wybujałe ego. Bardziej od szybkiego rozwiązania nowotworowego problemu, w ramach otwartej zespołowej współpracy zależy im na pierwszym miejscu na liście autorów artykułu i zdobycie renomy wśród naukowców. Nierzadko doprowadza to do konfliktu w grupie o to, kto wniósł więcej pracy w dany eksperyment i komu należy się zaszczyt bycia pierwszym autorem pracy. Badacze niechętnie dzielą się swoimi wynikami badań w obawie o to, że kolega/koleżanka z zespołu "wykradnie" im poniekąd eksperyment i zdobędzie laury cudzym kosztem. Dochodzi do tego konkurencja innych instytutów, pracujących równolegle nad tym samym problemem. A jak wiadomo, w nauce, nikt nie pamięta tych drugich i trzecich, tylko pierwszych odkrywców. Naukowcy, pracujący w takich warunkach, zmuszeni są do pracy ponad 12 godzin dziennie, 7 dni w tygodniu. Z książki wynika, że większość doktorantów i posdoków miała już założoną rodzinę i nierzadko dziecko - aż dziw bierze, kiedy znajdowali na nią czas.