Całkiem sympatyczna opowieść o przyjaźni, rodzinie i miłości. Zabawna i dobrze się czyta.

Całkiem sympatyczna opowieść o przyjaźni, rodzinie i miłości. Zabawna i dobrze się czyta.

Książka "Z jednej gliny" autorstwa Liliany Fabisińskiej to ciepła, pełna nadziei i inspirująca historia o sile przyjaźni i determinacji. Główna bohaterka, Nora, musi zmierzyć się z wieloma trudnościami po tym, jak została zupełnie sama z pięciorgiem dzieci. Zajmuje się organizacją zajęć z ceramiki, choć nie jest w tym zawodowo wykształcona, ale ma warsztat po swoim zaginionym mężu. Wraz z nią dołączają trzy kobiety, Lena, Gośka i Marta, każda z własnymi problemami.

Fabisińska wspaniale oddaje atmosferę warsztatu, gdzie kobiety pracują nad swoimi projektami, dzielą się doświadczeniami i wspierają się nawzajem. Autorka z dużą wrażliwością kreśli postaci i ukazuje ich emocje, nie osądzając ich wyborów. Choć tematy poruszane w książce są poważne, to jednak zawsze pojawia się nutka optymizmu i nadziei.

Książka skłania do refleksji na temat siły kobiecej przyjaźni, która potrafi przetrwać wiele trudnych chwil. Warte uwagi są również wątki dotyczące sztuki, a w szczególności ceramiki, która okazuje się być wspaniałą terapią dla duszy i ciałem.

"Z jednej gliny" to lektura, która z pewnością pozostawi w sercu czytelnika pozytywne wibracje i zachęci do przemyśleń na temat siły kobiecej wspólnoty i wewnętrznej siły, która pozwala pokonywać trudności. Polecam ją wszystkim, którzy szukają inspiracji do działania i potrzebują pozytywnego przesłania w życiu.

Książka "Z jednej gliny" autorstwa Liliany Fabisińskiej to ciepła, pełna nadziei i inspirująca historia o sile przyjaźni i determinacji. Główna bohaterka, Nora, musi zmierzyć się z wieloma trudnościami po tym, jak została zupełnie sama z pięciorgiem dzieci. Zajmuje się organizacją zajęć z ceramiki, choć nie jest w tym zawodowo wykształcona, ale ma warsztat po swoim...

Książka momentami była przezabawna, można było śmiać się w głos czytając wypowiedzi bohaterek i ich przyjaciół. Motyw przewodni całkiem okej, ale powiem szczerze że wg mnie jest ona za bardzo obszerna, można by było spokojnie ciut skrócić książkę. Niemniej jednak w fajny sposób poprawia humor, więc może nie ma co narzekać na długość skoro efekt działa. :)

Książka momentami była przezabawna, można było śmiać się w głos czytając wypowiedzi bohaterek i ich przyjaciół. Motyw przewodni całkiem okej, ale powiem szczerze że wg mnie jest ona za bardzo obszerna, można by było spokojnie ciut skrócić książkę. Niemniej jednak w fajny sposób poprawia humor, więc może nie ma co narzekać na długość skoro efekt działa. :)

Lekka, łatwa i przyjemna lektura na jesienne wieczory.

Lekka, łatwa i przyjemna lektura na jesienne wieczory.

Książka o kobietach, sile ich przyjaźni, zaufaniu, lojalności. Książka obyczajowa, która porusza wiele kwestii, m.in. pogodzenie się ze stratą/odejściem/śmiercią bliskiej osoby, próbach starania się o wyczekiwane i aż za mocno chciane dziecko, o miłości nieodwzajemnionej. Dzieje się dużo ale nie trafia do mnie język, styl. Choć nie powiem, czasem było zabawnie.

Książka o kobietach, sile ich przyjaźni, zaufaniu, lojalności. Książka obyczajowa, która porusza wiele kwestii, m.in. pogodzenie się ze stratą/odejściem/śmiercią bliskiej osoby, próbach starania się o wyczekiwane i aż za mocno chciane dziecko, o miłości nieodwzajemnionej. Dzieje się dużo ale nie trafia do mnie język, styl. Choć nie powiem, czasem było zabawnie.

Fajna, lekka książka o kobietach z problemami i z humorem, polecam

Fajna, lekka książka o kobietach z problemami i z humorem, polecam

Lekka, łatwa i przyjemna typowo kobieca lektura. Przyjemnie się słuchało, choć jakoś trudno było utożsamiać się, z którąkolwiek z bohaterek. Najbardziej wciągnęło mnie zakończenie i rozwikłanie tajemnicy zniknięcia Jacka. Niezobowiązująca i jako taką polecam.

Lekka, łatwa i przyjemna typowo kobieca lektura. Przyjemnie się słuchało, choć jakoś trudno było utożsamiać się, z którąkolwiek z bohaterek. Najbardziej wciągnęło mnie zakończenie i rozwikłanie tajemnicy zniknięcia Jacka. Niezobowiązująca i jako taką polecam.

Cztery kobiety i ich historie. Co je połączyło? Wspólna pasja? Przyjaźń? Chęć pomocy?
"Z jednej gliny" to napawająca optymizmem powieść o sile tkwiącej w przyjaźni, różnorodności, umiejętności współodczuwania, wrażliwości i otwarciu się na drugiego człowieka. Dobra na każdy czas.

Cztery kobiety i ich historie. Co je połączyło? Wspólna pasja? Przyjaźń? Chęć pomocy?
"Z jednej gliny" to napawająca optymizmem powieść o sile tkwiącej w przyjaźni, różnorodności, umiejętności współodczuwania, wrażliwości i otwarciu się na drugiego człowieka. Dobra na każdy czas.

Liliana Fabisińska od kilku lat należy do grona polskich pisarek, których powieści czytam w ciemno. Są bardzo poruszające, życiowe, dające nadzieję, niosące pocieszenie. Pojawiają się w nich tematy, które wywołują emocje, ale też humor i tajemnice. "Z jednej gliny" nie jest nowością, ale bardzo się cieszę, że wreszcie po nią sięgnęłam.


Lena, Gośka i Marta spotykają się w małej pracowni Nory, by tworzyć naczynia z gliny. I choć każda z nich pojawiła się tam kierowana innymi pobudkami to szybko zaczyna je łączyć coś więcej niż zajęcia - delikatna nić przyjaźni.

Dla Gośki lepienie z gliny ma być zastępstwem za próby chóru po przebytej operacji. Bardzo ruchliwa, pomysłowa i gadatliwa samotna matka, oczekująca na rozwód ukochanego, by mogła przeprowadzić się do niego do Francji. Czy doczeka się deklaracji z jego strony?
Marta ma za zadanie relaksować się podczas tworzenia naczyń, bowiem wraz z mężem starają się o potomstwo. Kobietę bardzo stresują kolejne niepowodzenia, zwłaszcza że nadal nie znaleziono powodu, dla którego nie może zajść w ciążę. Czy zobaczy upragnione dwie kreski na teście?
Lena z kolei ukrywa prawdziwy powód uczestnictwa w zajęciach. Kombinuje jak może, by nie wyszło na jaw, że jest tutaj służbowo a że polubiła Norę to stara się jej nie szkodzić swoimi obowiązkami. Kim jest i co próbuje ustalić Lena?


Wszystkie trzy bohaterki wykazują się empatią i w zawoalowany sposób starają się pomóc Norze, która mimo braku pieniędzy normalnej pomocy by nie przyjęła. Kobieta została sama z piątką dzieci a na dodatek wokół zniknięcia jej męża pojawiły się znaki zapytania, uniemożliwiające przyznanie jej jakiejkolwiek pomocy. Dlatego by zarobić, zamierza uczyć ceramiki, na której tak naprawdę sam się nie zna... Ponadto przedmioty mające coś wspólnego z Jackiem pojawiają się lub z znikają w tajemniczych okolicznościach. Co wydarzyło się naprawdę?


Niby TYLKO powieść o kobietach i dla kobiet, ale ja napisałabym AŻ, bowiem bardzo mnie ta lektura pochłonęła. Autorka poruszyła w niej wiele problemów z jakimi borykają się kobiety we współczesnym świecie - samotne macierzyństwo, źle ulokowane uczucia, walka o zajście w ciążę, lojalność wobec przyjaciół, radzenie sobie z uporem mężczyzn, rodząca się miłość i przyjaźń.

Cztery jakże różne historie bohaterek, cztery różne charaktery, cztery różne wizje szczęśliwej przyszłości. Wciągnęłam się w kibicowanie kobietom, byłam ogromnie ciekawa czy Marta zostanie mamą, Gośka wyjdzie za mąż we Francji a Nora pozna losy Jacka. Niektóre wątki przewidziałam, rozwój innych był zagadką i zaskoczeniem. Świetnie się bawiłam i odprężyłam przy lekturze.


Podsumowując - "Z jednej gliny" to powieść lekka, przyjemna i zaskakująca z wątkiem kryminalnym. To historia, która uczy, by nie kisić w sobie problemów, zaufać tym, którzy wyciągają pomocną dłoń, dać szansę rodzącym się uczuciom i niezwykłej przyjaźni a także nie bać się stawiać czoła faktom i wydarzeniom. Wciągająca lektura dla wielbicielek powieści obyczajowych, w której nie brakuje złości, bezsilności, żalu, zemsty, nienawiści, facetów, dzieci oraz... targów przemysłu funeralnego :) Polecam!

Liliana Fabisińska od kilku lat należy do grona polskich pisarek, których powieści czytam w ciemno. Są bardzo poruszające, życiowe, dające nadzieję, niosące pocieszenie. Pojawiają się w nich tematy, które wywołują emocje, ale też humor i tajemnice. "Z jednej gliny" nie jest nowością, ale bardzo się cieszę, że wreszcie po nią sięgnęłam.


Lena, Gośka i Marta spotykają się w...

Gdy się zalega w łóżku na kwarantannie, to właśnie takie lekkie, z humorem i nie wymagające myślenia, książki wchodzą najlepiej ;)

Gdy się zalega w łóżku na kwarantannie, to właśnie takie lekkie, z humorem i nie wymagające myślenia, książki wchodzą najlepiej ;)