Ksiązka lekka ,rozkapryszona główna bohaterka wszyscy chodzą na paluszkach wokół niej żeby tylko Julci nie urazić,dobra po dawce kryminałów na wyciszenie.

Ksiązka lekka ,rozkapryszona główna bohaterka wszyscy chodzą na paluszkach wokół niej żeby tylko Julci nie urazić,dobra po dawce kryminałów na wyciszenie.

Dla mnie bardzo miła,lektura./Akcja na wsi i Wrocław.Symatyczna bohaterka. Fajne te wycieczki mieli.

Dla mnie bardzo miła,lektura./Akcja na wsi i Wrocław.Symatyczna bohaterka. Fajne te wycieczki mieli.

Bardzo podobała mi się cała historia, którą stworzyła autorka. Polecam

Bardzo podobała mi się cała historia, którą stworzyła autorka. Polecam

Myślałam, że będzie to lektura lekka, ale wciągająca. Osadzona w "malowniczej wsi Idzików" miała mi przynieść spokój, a poprawiająca się pogoda za oknem idealnie sprzyjała takiej lekturze.
"Zacisze" okazało się jednak książką nad wyraz męczącą. Główna bohaterka to wyjątkowo drażniąca "klucha", która sama nie wie czego chce. Czytając miałam wrażenie, że Julia jest nastolatką, a nie prawie czterdziestoletnią kobietą. Dialogi są wymuszone i infantylne. Historia bez polotu i banalna. Nie ma tutaj ciepła, nie ma spokoju i tak naprawdę nie ma tutaj niczego czego oczekiwałam od lektury.
Jestem bardzo rozczarowana i rozdrażniona książką.

Myślałam, że będzie to lektura lekka, ale wciągająca. Osadzona w "malowniczej wsi Idzików" miała mi przynieść spokój, a poprawiająca się pogoda za oknem idealnie sprzyjała takiej lekturze.
"Zacisze" okazało się jednak książką nad wyraz męczącą. Główna bohaterka to wyjątkowo drażniąca "klucha", która sama nie wie czego chce. Czytając miałam wrażenie, że Julia jest...

Bardzo przyjemna książka. Taka na letnie wieczory na hamaku. Jak to każda z Nas kobiet ma dylematy czy dobrze się stało jak spotyka się swojego byłego chłopaka. Książka o wyborach i umiejętności poradzenia sobie z przeszłością.

Bardzo przyjemna książka. Taka na letnie wieczory na hamaku. Jak to każda z Nas kobiet ma dylematy czy dobrze się stało jak spotyka się swojego byłego chłopaka. Książka o wyborach i umiejętności poradzenia sobie z przeszłością.

Książka bez głębszego sensu. Bohaterka przeżywa, że jest wiecznie kontrolowana przez rodziców i męża, buntuje się, a potem... stwierdza, że jej tego brakuje, bo się przyzwyczaiła do takiego życia. I wszystko wraca do "normy".

Książka bez głębszego sensu. Bohaterka przeżywa, że jest wiecznie kontrolowana przez rodziców i męża, buntuje się, a potem... stwierdza, że jej tego brakuje, bo się przyzwyczaiła do takiego życia. I wszystko wraca do "normy".

No prosze was kolejny sparks?! Ksiazka jest do szpiku przesiaknieta danielle steel, bolywoodem itp
Szkoda papieru

No prosze was kolejny sparks?! Ksiazka jest do szpiku przesiaknieta danielle steel, bolywoodem itp
Szkoda papieru

Można przeczytać, trafiają się ciekawe momenty ale czytałam lepsze ;) Zdecydowanie za często pojawia się słowo "bynajmniej". Nie wiem czy ktoś jeszcze zwrócił na to uwagę, ale mnie osobiście denerwowalo.

Można przeczytać, trafiają się ciekawe momenty ale czytałam lepsze ;) Zdecydowanie za często pojawia się słowo "bynajmniej". Nie wiem czy ktoś jeszcze zwrócił na to uwagę, ale mnie osobiście denerwowalo.

"Zacisze" Katarzyny Redmerskiej urzekło mnie już samym opisem. Wrocław, Ziemia Kłodzka- ukochane miejsca. Byłam ciekawa w jaki sposób autorka wpisała w te miejsca swoją historię. . Nie zawiodłam się, chociaz sam Wrocław został skromnie opisany to ziemia kłodzka poruszyła moją wyobraźnię. Wraz z bohaterami mogłam zwiedzać tereny bliskie sercu. Opisy umożliwiły moim wyobrażeniom czytelniczą ucztę. Dzięki nim mogłam czuć zapach gór. Miałam możliwość usłyszeć szum potoku, podziwiać widok skał i polany czy smakować malin albo wybornej nalewki Lucjana.
Bohaterowie. Są tu postaci pozytywne, przyjazne, ciepłe dusze oraz negatywne, budzące moją niechęć swoim egoizmen i cynizmem. Tu prym wiodą Marcin oraz sklepowa z Idzikowa. Zdecydowanie ich nie polubiłam. Moją sympatię natomiast wzbudziło hrabiostwo, Julia oraz Lucjan z żoną. Z takimi ludźmi chciałabym przebywac.
Julia główna postać powieści to zagubiona trzydziestoośmioletnia kobieta, która czuje żal po niespełnionej pierwszej miłości. Aktualnie jest żoną biznesmena, który swą zonę kocha bezgranicznie. Wiodą na pozór szczęśliwe małżeństwo. Jednak bohaterka, po cichu pragnie dziecka, na ktore mąż nie chce się zdecydować. Ponadto w jej życiu niespodziewanie pojawia się Marcin, dawna miłość. Czy stara miłość nie rdzewieje? Czy tajemnica ukrywana przez najbliższych ujrzy światło dzienne?
Początkowo powieść wydawała mi się nudna. Nic się nie działo. Zwykły opis zwyczajnego życia konserwatorki antyków i jej męża bogatego biznesmana lekarza. Jednak strona po stronie akcja rozwijała się przy końcu gwałtownie nabierając tempa. Autorka sprawnie wprowadziła opis miejscowości splatając je z wątkiem Julii i Marcina. Postaci drugoplanowe takze, swoją osobowością dodają powieści uroku.
Moją uwagę, ponadto, przyciągnęła okładka. Skromna, lekka, letnia. Z pewnością zwróciłabym na nią uwagę na witrynie księgarni.
Zacisze trafiło w mój gust. Bohaterowie podzielają moje zaintetesowanie antykami, medycyną oraz miłośc do gór. Umiejscowienie powieści w górach i we Wrocławiu podsyciło moja ciekawośc tą właśnie pozycją.
Autorka używa lekkiego, przyjemnego w odbiorze jezyka, co działa na korzyść.
Przeczytanie Zacisza, napisanie opinii o książce było dla mnie zaszczytem i niewątpliwie przyjemnością.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Katarzyny Redmerskiej. Polubiłam ją, z ochotą zajrzę do jej innych ksiażek. A Zacisze...cóż...gorąco polecam!

"Zacisze" Katarzyny Redmerskiej urzekło mnie już samym opisem. Wrocław, Ziemia Kłodzka- ukochane miejsca. Byłam ciekawa w jaki sposób autorka wpisała w te miejsca swoją historię. . Nie zawiodłam się, chociaz sam Wrocław został skromnie opisany to ziemia kłodzka poruszyła moją wyobraźnię. Wraz z bohaterami mogłam zwiedzać tereny bliskie sercu. Opisy umożliwiły moim...

Książka dużo słabsza od poprzedniej. Bohaterka zachowuje się jakby miała lat naście, a nie prawie czterdzieści. Daje "sobą rządzić" i rodzicom, i mężowi. Postacie tak wykreowane, że nie dałam rady ich polubić czy nie polubić, czułam tylko obojętność.

Książka dużo słabsza od poprzedniej. Bohaterka zachowuje się jakby miała lat naście, a nie prawie czterdzieści. Daje "sobą rządzić" i rodzicom, i mężowi. Postacie tak wykreowane, że nie dałam rady ich polubić czy nie polubić, czułam tylko obojętność.