Z twórczością Silencio jestem na bieżąco od... od ładnych paru lat, od momentu, kiedy publikowała pierwsze opowiadania na blogu. Teraz, kiedy publikuje swoje książki jako e-booki, widzę jak bardzo jej styl ewoluował, jak jej światy są coraz bardziej rozległe, a pomysły dopracowane.

Tak też jest z serią o Nissaiu (bo generalnie odniosę się tu do całej serii, właściwie przeczytałam ją jednym tchem i niemal nie czułam różnicy między poszczególnymi tomami). Mimo że cała historia toczy się w przeciągu kilku(-nastu?) lat, to widać, że wszystko, każde wydarzenie, każda postać, była zaplanowana od A do Z. Bohaterowie są pełnokrwiści, wyraziści, o indywidualnych cechach, także łatwo zapadali w pamięć (co, jak się okazywało niejednokrotnie, bywało bolesne, bowiem Silencio naprawdę dobrze by się rozumiała z G.R.R. Martinem - naczelna zasada czytania powieści Silencio: nie przywiązywać się emocjonalnie do postaci! ... żartuję. Choć trochę nie.) Kraina Deoren zaplanowana precyzyjnie z geograficznego, historycznego oraz religijnego punktu widzenia. Wszelkie zwroty akcji, nagłe wydarzenia, walki i podstępy także szczegółowe, precyzyjne i wcale nie naiwne. Wreszcie coś, co od zawsze uwielbiałam w historiach Silencio - a zaczęło się od "Chaosu", potem w "Astargocie" - mianowicie: przemyślenia na kwestie wręcz egzystencjalne, moralne, wplecione z fabułę i wypowiedzi konkretnych bohaterów, tak jakby Autorka przemycała nam swój światopogląd, wkładając go w usta własnych postaci, często sprzeczających się ze sobą, konfrontujących własne stanowiska. Bardzo Ją szanuję za to, jak potrafi nam te poglądy przedstawić, nie robiąc z fabuły flaków z olejem i oszczędzając nam dłużyzn.

Na sam koniec dwie rzeczy:
1. Z całej serii największe wrażenie zrobiła na mnie część trzecia - niemal zdruzgotała mnie emocjonalnie, a czytanie sprawiało masochistyczny ból, bo nie mogłam się oderwać!

2. Całość serii o Nissaiu jak dla mnie opierała się na emocjach i uczuciach (od bólu, straty, strachu, przez gniew i zazdrość, po szczęście, błogość, bezpieczeństwo),ale jej głównym filarem są postacie i dlatego wiem, że na pewno na długo zostaną w mojej pamięci: Nissa, Valadrin, Dara, Ihsan, Rossa, Szczur...

Z twórczością Silencio jestem na bieżąco od... od ładnych paru lat, od momentu, kiedy publikowała pierwsze opowiadania na blogu. Teraz, kiedy publikuje swoje książki jako e-booki, widzę jak bardzo jej styl ewoluował, jak jej światy są coraz bardziej rozległe, a pomysły dopracowane.

Tak też jest z serią o Nissaiu (bo generalnie odniosę się tu do całej serii, właściwie...