Książę i kat

Mam pewien problem z tą pozycją. Do kogo jest skierowana? Do młodego czytelnika? Więc czy odpowiednie są wstawki o seksie grupowym i libacjach alkoholowych? Do dorosłego? Ciężko, by dorosły czytelnik polubił tak naiwną i przewidywalną akcję, z czarnym charakterem, który jest po prostu głupi.

Mam pewien problem z tą pozycją. Do kogo jest skierowana? Do młodego czytelnika? Więc czy odpowiednie są wstawki o seksie grupowym i libacjach alkoholowych? Do dorosłego? Ciężko, by dorosły czytelnik polubił tak naiwną i przewidywalną akcję, z czarnym charakterem, który jest po prostu głupi.

Nie chciałabym, żeby autorka przestała pisać. Bo pisze piękne poematy i język prozy też jest u niej przyjemny.

Ale poza tymi elementami książka nie siadła u mnie, chociaż jest bardzo dużo elementów które lubię
- bohaterowie, którzy cierpią, ale potrafią znajdować małe szczęścia w życiu, są emocjonalni... A jednak nie zapadli mi w pamięć, ani ich nie polubiłam
- literatura queerowa, w której poruszony jest temat dyskryminacji - a jednak nie ścisnęło mnie za serce.

Bardziej budowana była przyjaźń bohaterów, a do wyznań innego rodzaju po prostu przeskoczyliśmy. Ogólnie jest dużo przeskoków czasowych , co jest niekorzystne dla fabuły, bo najciekawszych rzeczy trzeba się czasem domyślać. Sama końcówka była najciekawsza. Miałam wrażenie, że gdybym nie przeczytała tej książki to niczego bym nie straciła.

Nie chciałabym, żeby autorka przestała pisać. Bo pisze piękne poematy i język prozy też jest u niej przyjemny.

Ale poza tymi elementami książka nie siadła u mnie, chociaż jest bardzo dużo elementów które lubię
- bohaterowie, którzy cierpią, ale potrafią znajdować małe szczęścia w życiu, są emocjonalni... A jednak nie zapadli mi w pamięć, ani ich nie polubiłam
- literatura...

A mi się podobało. Serio. Jest tylko jedno kryterium, by książka mnie kupiła - realistycznie wykreowane charaktery bohaterów i budowanie przez nich relacji. Czy tutaj to dostałam? Jak najbardziej, nawet więcej niż się spodziewałam.
Wiele osób zarzuca tej pozycji brak akcji, interesujących intryg czy plot twistów. I o ile zgodzę się, że fajerwerków nie było, tak absolutnie nie nazwałabym fabuły nudną. Bo mimo, że niewiele dzieje się na zewnątrz, to wewnątrz wręcz przeciwnie. To historia, która składa się głównie z emocji, w większości tych negatywnych. Bo jak ma wyglądać życie księcia, który na każdym kroku ośmieszany jest przez aktualnego władcę państwa? Który nie może być sobą, ma robić wszystko zgodnie z zasadami, a nawet jeśli to robi - dalej coś jest nie tak. Który wcale nie chce zostać królem, nie został do tego odpowiednio przygotowany, a państwo, mimo pozorów, popada w ruinę.
Nie brakuje jednak tej książce także tego, co pozytywne, a jednak boleśnie realne. Nie ma cukierkowej, łatwej przyjaźni a tym bardziej miłości. Nie ma idealnego zakończenia, w którym wszyscy żyją spokojnie i szczęśliwie. Jest za to poznawanie drugiej osoby, odnajdywanie siebie nie tylko w tej relacji, ale ogółem. Są trudności, niedopowiedzenia, wątpliwości. Jest szczerość, oddanie i zaufanie. Ale jest też gorzka prawda o ukrywaniu prawdziwego siebie w obawie przed konsekwencjami.
Narracja faktycznie jest nietypowa, bo skupiona na jednym z bohaterów, a jednocześnie trzecioosobowa. Przez kilka pierwszych stron miałam trudności, ale później bez problemu się odnalazłam. Odnalazłam tak bardzo, że przy pierwszym posiedzeniu przeczytałam prawie 300 stron. Mimo że w większości przypadków czytam spore fragmenty na raz, to raczej nie aż takie. Ale właśnie - nie potrzebuję niesamowitej akcji (chociaż oczywiście jest mile widziana) by wciągnąć się w historię. Jednak autorka tak płynnie przechodziła między postaciami i wydarzeniami, że popłynęłam razem z nią. Nie odczułam żadnych braków rozwinięć bohaterów, nagłych skoków czy spadku klimatu. Wręcz przeciwnie.
Uważam, że autorka bardzo dobrze sobie poradziła, tym bardziej, że jest to debiut. Mamy charakternych bohaterów, których nie da się nie lubić, świetne dialogi, uroczy, z wyczuciem i bez pośpiechu poprowadzony romans oraz fabułę, która jest naprawdę porządna i nienaciągana.
Jeśli tak jak ja szukacie w książce emocji i uczuć, to dobrze trafiliście. Jeśli do zadowolenia potrzebujecie wartkiej fabuły - raczej nie tędy droga.

A mi się podobało. Serio. Jest tylko jedno kryterium, by książka mnie kupiła - realistycznie wykreowane charaktery bohaterów i budowanie przez nich relacji. Czy tutaj to dostałam? Jak najbardziej, nawet więcej niż się spodziewałam.
Wiele osób zarzuca tej pozycji brak akcji, interesujących intryg czy plot twistów. I o ile zgodzę się, że fajerwerków nie było, tak absolutnie...

Trudno mi powiedzieć co w tej książce sprawiało mi problem. Ogółem fabuła oraz styl pisarski były bez zarzutu jednak z trudem brnęłam przez następne strony. Polubiłam obydwu bohaterów oraz atmosferę, jaka towarzyszyła im, coś jednak powstrzymywało mnie przed głębszym zatraceniem się w książce.

Trudno mi powiedzieć co w tej książce sprawiało mi problem. Ogółem fabuła oraz styl pisarski były bez zarzutu jednak z trudem brnęłam przez następne strony. Polubiłam obydwu bohaterów oraz atmosferę, jaka towarzyszyła im, coś jednak powstrzymywało mnie przed głębszym zatraceniem się w książce.

Książka bardzo mi się podobała. Główni bohaterowie zostali dobrze wykreowani - Są tacy naturalni. Jednak mam małe ale - Zakończenie choć dla mnie dobra, to brakowało ,,czegoś". Do tego kilka wątków mogłoby być bardziej rozwiniętych. Dla mnie dobrym pomysłem byłby 2 tom, gdzie wątki te mogłyby być rozwinięte. Ale i bez tego oceniam książkę na 8/10

Książka bardzo mi się podobała. Główni bohaterowie zostali dobrze wykreowani - Są tacy naturalni. Jednak mam małe ale - Zakończenie choć dla mnie dobra, to brakowało ,,czegoś". Do tego kilka wątków mogłoby być bardziej rozwiniętych. Dla mnie dobrym pomysłem byłby 2 tom, gdzie wątki te mogłyby być rozwinięte. Ale i bez tego oceniam książkę na 8/10

Jest tu kilka wątków, które nie mają sensu, chyba że pojawi się drugi tom. Te intrygi królewskie pozostawiają trochę do życzenia, ale sam Hal został bardzo dobrze wykreowany.

Jest tu kilka wątków, które nie mają sensu, chyba że pojawi się drugi tom. Te intrygi królewskie pozostawiają trochę do życzenia, ale sam Hal został bardzo dobrze wykreowany.

Hal to następca tronu Jogluarii, państwa rozpadającego się od wewnątrz przez korupcję i błędne decyzje swojego monarchy oraz zagrożonego przez ataki piratów. Chłopaka martwi taki stan rzeczy, jednak niewiele może zrobić - jego ojciec, król Albert, nie tylko nie stara się ratować kraju, ale też odsuwa od rządów osoby mogące przyczynić się do polepszenia sytuacji. Za największego wroga uznaje księcia i robi wszystko, by poddani również go znienawidzili. Hal się z tym godzi, nie ucinając plotek na swój temat i prowadząc bujne życie nocne, potwierdzając swoją złą reputację. Trwa w tym błędnym kole, dopóki konflikt z ojcem nie przybiera na sile, a na jaw nie wychodzą skrywane przez lata tajemnice. Ponadto na zamku pojawia się ktoś, kto budzi w księciu nieznane mu dotąd uczucia. Rozpoczyna się gra o władzę, o przyszłość i własne szczęście.

"Książę i kat" już od jakiegoś czasu znajdował się na mojej liście książek do przeczytania. Po lekturze mam bardzo mieszane uczucia i przyznam szczerze, że spodziewałam się czegoś lepszego. Oczekiwałam epickiej intrygi z romansem w tle, tymczasem intryga zdecydowanie nie jest mocną stroną tej książki. Król Albert to postać z gatunku tak złych, że aż karykaturalnych, wydarzenia rozgrywane są bardzo chaotycznie, często jedne nie wynikają z drugich. Na kartach książki znajdziemy sporo zwrotów akcji, ale raczej takich z gatunku "deus ex machina", które wydają się po prostu łatać luki fabularne. Szkoda też, że czytelnik nie wie prawie nic o miejscu, w którym toczy się akcja.

Podobała mi się natomiast relacja między postaciami i budowane między nimi uczucie. Jego rozwój możemy śledzić z dwóch perspektyw, co pozwala na lepsze zbadanie charakterów i motywacji naszych bohaterów. Moim zdaniem wątek romantyczny odegrał w tej książce pierwsze skrzypce i to on sprawiał, że dobrze się ją czytało. Jeśli jednak zależy Wam na fantastyce z bardziej rozbudowanym światem przedstawionym i trzymającą w napięciu intrygą, to niestety "Książę i kat" może nie spełnić Waszych oczekiwań.

Hal to następca tronu Jogluarii, państwa rozpadającego się od wewnątrz przez korupcję i błędne decyzje swojego monarchy oraz zagrożonego przez ataki piratów. Chłopaka martwi taki stan rzeczy, jednak niewiele może zrobić - jego ojciec, król Albert, nie tylko nie stara się ratować kraju, ale też odsuwa od rządów osoby mogące przyczynić się do polepszenia sytuacji. Za...

Wkręciłam się dopiero po 50 stronie i to na dobre. A relacja między bohaterami została tak cudownie i naturalnie przeprowadzona, że tylko to czytałam z uśmiechem na twarzy. Jak miło jest w końcu przeczytać o miłości młodych ludzi, którzy nie zachowują się jak buzujące hormony myślące tylko częściami intymnymi. W ogóle bardzo się cieszę, że autorka rozwinęła kwestię co dalej z królestwem i zostawiła lekko niedopowiedzenia, bo nawet bohaterowie tego nie wiedzą (ale skoro pisano to narratorem 3 osobowym to można było zrobić wtrącenia, ale przymykam na to oko bo można to wytłumaczyć jakkolwiek). W ogóle czy nie lepiej byłoby, gdyby narrator był 1- osobowy skoro i tak przeskakuje z jednej perspektywy na drugą? Ale jak kto woli bo ja jestem zwolennikiem 1-osobowej narracji. Bardzo mi się podoba opis fabuły z tyłu książki. Nie zdradza nic potrzebnego, dzięki czemu mogę choć przez parę pierwszych stron zgadywać kto będzie obiektem westchnień dla Hala, a do tego po prostu w trakcie czytania ciągle stało widno o jakiego kata chodzi
Ps. Powinnam pozwać autorkę o próbę zabójstwa, bo pisała tak, że czułam napięcie między bohaterami i ich stres. I normalnie zawał serca murowany XD

Wkręciłam się dopiero po 50 stronie i to na dobre. A relacja między bohaterami została tak cudownie i naturalnie przeprowadzona, że tylko to czytałam z uśmiechem na twarzy. Jak miło jest w końcu przeczytać o miłości młodych ludzi, którzy nie zachowują się jak buzujące hormony myślące tylko częściami intymnymi. W ogóle bardzo się cieszę, że autorka rozwinęła kwestię co dalej...

Niby zapowiada się interesujący thriller o historycznej osnowie. Ale...
Po pierwsze trochę to jakoś tak jak szkic, nie do końca doszlifowany.
Po drugie, i chyba ważniejsze: Recenzje skupiają się na wątkach lirycznych uczuciowych, na przeżyciach wewnętrznych szlachetnego człowieka. Ale na końcu ten szlachetny człowiek, ten zwolennik porządku i PRAWA - bez specjalnego powodu morduje, i to w sposób dość wyrafinowany, niewygodnego przeciwnika

Niby zapowiada się interesujący thriller o historycznej osnowie. Ale...
Po pierwsze trochę to jakoś tak jak szkic, nie do końca doszlifowany.
Po drugie, i chyba ważniejsze: Recenzje skupiają się na wątkach lirycznych uczuciowych, na przeżyciach wewnętrznych szlachetnego człowieka. Ale na końcu ten szlachetny człowiek, ten zwolennik porządku i PRAWA - bez specjalnego powodu...

Książę i kat to piękna historia o uczuciach osadzona w fantastycznym świecie. Jest niesamowicie wciągająca i wzruszająca, ale… nie jest to książka dla każdego. Czemu?

1. Wątki LGBT - książka obrazuje je w cudowny i pełen gracji sposób, ale nie każdy musi je lubić. Niestety opis na okładce (poza patronatem) nie sugeruje ich obecności.

2. Mało akcji - fabuła rozkręca się leniwie, akcji jest raczej niewiele. Główną zaletą tej książki są świetnie przedstawione rozterki głównych bohaterów, łączące ich relacje oraz to w jaki sposób się zmieniają.

Żadne z powyższych nie jest dla mnie wadą, wręcz przeciwnie.

Szczególnie poleciłabym tą książkę nastolatkom, bo rozterki bohaterów i proces odkrywania siebie pokazuje, że nie ma nic złego w byciu innym.

Książę i kat to piękna historia o uczuciach osadzona w fantastycznym świecie. Jest niesamowicie wciągająca i wzruszająca, ale… nie jest to książka dla każdego. Czemu?

1. Wątki LGBT - książka obrazuje je w cudowny i pełen gracji sposób, ale nie każdy musi je lubić. Niestety opis na okładce (poza patronatem) nie sugeruje ich obecności.

2. Mało akcji - fabuła rozkręca się...