Lekka, łatwa i przyjemna lektura. Śmieszne ilustracje, cytaty z internetu równie śmieszne, ależ jakie prawdziwe i życiowe :-D.

Lekka, łatwa i przyjemna lektura. Śmieszne ilustracje, cytaty z internetu równie śmieszne, ależ jakie prawdziwe i życiowe :-D.

Nie biorąc na poważnie tej książki, podchodząc z dystansem jest do przetrawienia, momentami zabawna.

Nie biorąc na poważnie tej książki, podchodząc z dystansem jest do przetrawienia, momentami zabawna.

Wielki ogarniacz życia uczy nas jak ogarnąć życie, a właściwie - jak przestać cały czas od siebie wymagać i nie wierzyć we wszystko co jest napisane w internecie. :) Pani Bukowa to postać, z którą niezwykle łatwo się utożsamić, dzięki temu książkę można pochłonąć w jeden wieczór świetnie się przy tym bawiąc. Idealnie wpasowuje się w kategorię rozrywki, ale też skłania do refleksji. Szczególnie ostatnim rozdziałem. Polecam wszystkim, którzy czują, że nie robią wystarczająco dużo lub nie pracują wystarczająco ciężko!

Wielki ogarniacz życia uczy nas jak ogarnąć życie, a właściwie - jak przestać cały czas od siebie wymagać i nie wierzyć we wszystko co jest napisane w internecie. :) Pani Bukowa to postać, z którą niezwykle łatwo się utożsamić, dzięki temu książkę można pochłonąć w jeden wieczór świetnie się przy tym bawiąc. Idealnie wpasowuje się w kategorię rozrywki, ale też skłania do...

Całkiem dobrze się bawiłam, traktuję to trochę jako guilty pleasure do pośmianka, jak się człowiek czuje przygnieciony życiem.

Całkiem dobrze się bawiłam, traktuję to trochę jako guilty pleasure do pośmianka, jak się człowiek czuje przygnieciony życiem.

Fenomenalna! ubawiła do łez, a tego w listopadzie zdecydowanie potrzebowałam :)

Fenomenalna! ubawiła do łez, a tego w listopadzie zdecydowanie potrzebowałam :)

Nie ogarnęła życia, nie zmieniła nic. Ale poprawiła humor. Właśnie tego teraz potrzebowałam, coś co jest na luzie i gdzie mogę oderwać się od problemów wokół. Pani Bukowa dała radę.

Nie ogarnęła życia, nie zmieniła nic. Ale poprawiła humor. Właśnie tego teraz potrzebowałam, coś co jest na luzie i gdzie mogę oderwać się od problemów wokół. Pani Bukowa dała radę.

Nie dałam rady przeczytać książki, bardziej ją kartkowałam. Z braku lepszego słowa, użyłabym o niej słowa "prymitywna". Język jest bardzo zły. Treściowo - w zasadzie książka nic nie wnosi, nie przekazuje wartości, nie inspiruje, nie zaciekawia. Najgorszy jest ten festiwal autodeprecjacji, której jest po prostu za dużo. Oprócz szydzenia ze swoich przywar nie widzę niczego, na czym można się oprzeć dla równowagi.

I to nie jest tak, że mam problem z mówieniem o swoich przywarach - każdy, kto mnie zna, wie, że jestem leniwą kulką, a moje rozmowy z przyjaciółmi są pełne specyficznego humoru i cierpkiej autentyczności w opowiadaniu o swoim życiu. Ale nigdy przecież nie jest tak, że ktoś 100% czasu mówi "ale ze mnie leniwa dupa, znowu nic nie zrobiłam", bo nie dałoby się tego słuchać na dłuższą metę, bez innych wartościowych wątków, bez chwalenia się sukcesami, zwierzania ze swoich marzeń czy innych poważnych wątków.

Czytałam też kiedyś świetne "Jak być leniwym" Toma Hodgkinsona, i w porównaniu z tą książką... nie ma porównania. Może to też inny etap życia, w którym staram się odchodzić od ciśnięcia po sobie całymi dniami o najdrobniejsze sprawy. Ale myślę, że książce po prostu pomogłaby jakaś głębia.

Na koniec najgorszy cytat - zakończenie jednego z rozdziałów:

"- Chodzi o hygge. Spędzam sobie hygge-wieczór. Taki sposób na szczęście. Duński.
- A wiesz, jaki ja mam sposób na szczęście? Happy hour. Dupka w troki, make-up na mordkę i wychodzimy.
- Ale w hygge chodzi o to, żeby umieć docenić...
- Nie pierdziel. Wódka.
Są argumenty, wobec których pozostaje całkiem bezradna".

Czym to różni się od rozmów na imieninach wujka?

Nie dałam rady przeczytać książki, bardziej ją kartkowałam. Z braku lepszego słowa, użyłabym o niej słowa "prymitywna". Język jest bardzo zły. Treściowo - w zasadzie książka nic nie wnosi, nie przekazuje wartości, nie inspiruje, nie zaciekawia. Najgorszy jest ten festiwal autodeprecjacji, której jest po prostu za dużo. Oprócz szydzenia ze swoich przywar nie widzę niczego,...

Ta książka poprawiła mi samopoczucie. Wiele przykładów pojawiało się z życia codziennego. Bardzo szybko ją przeczytałam. Poważnych porad w niej nie znajdziecie, jednakże trzeba podchodzić z dystansem do niej i z humorem.

Ta książka poprawiła mi samopoczucie. Wiele przykładów pojawiało się z życia codziennego. Bardzo szybko ją przeczytałam. Poważnych porad w niej nie znajdziecie, jednakże trzeba podchodzić z dystansem do niej i z humorem.

Życia nie ogarnęłam, ale dobrze się bawiłam czytając, a to już coś ;)

Życia nie ogarnęłam, ale dobrze się bawiłam czytając, a to już coś ;)

Luźne wrzutki z życia, trafne, z poczuciem humoru.

Luźne wrzutki z życia, trafne, z poczuciem humoru.